Cok haklisiniz ama kac defa duzgun bi dille ifade ettim sıkıntiya gelemiyor sıkma dedesi filan dedim beni dinlemiyolar kâle almiyolar sevme şekilleri oyle cocugun kotulugunu istediklerine yapmiyolar ama zoruma gidiyo yaptiklarini ne diyecegimide bilmiyorum sinir oluyorum o an çekip alsam yapma baba canı aciyo acitmadan sev desem eşim kizcak abartma abartiyosun diye kynbbamlarda gelin huysuz cocugu sevdirtmiyo bize gostermek istemiyo dicekler cok cahiller inanin
Ne olursa olsun, kötü niyet var ya da yok, sonuç istismar ve zorbalık. Yapmayın, ne olur.
Bakın neredeyse 4 yaşıma kadar seçici mutizm yaşadım (yaşamışım, ben hayal meyal hatırlıyorum). Bir tek en küçük teyzemle konuşuyormusum, diğer hiç kimseye tek kelime etmezmisim. Ailemin çabaları, teyzemin ozverisi, ilgisi açmış beni. Şimdi normal hayatla aram mükemmel olmasa da bir çok şeyi yapabildiysem, saygın bir meslek sahibi olduysam, uyum sagladiysam ailem yüzünden. Düşünün bir de o zamanlar 80li yıllar, otizmin o'su bilinmezdi herhalde.
Yani şimdi kendimi sizin o kuzunun yerine koydum da, eli kolu bağlı, zorbalık görüyor, mahrem bölgesi elleniyor (cimciriliyor), o bebe bir anne bile diyemiyor, ağlıyor, ama siz onun çığlıklarına sagirsiniz. Ya bu bebeyi koruyamayacaksaniz siz kimsiniz? Bir kendinize gelin, eşten, kayın aileden korkunuz ne bilemem ama evladinizin hayatından daha mı değerli?
Çıkarın tırnaklarınızi gerekirse, koruyun bu çocuğu, ne olur yahu. Cevabınızı okuyunca daha da üzüldüm o bebe için. Annesi var ama yok. Baba desen ne idugu belirsiz. Kendinize gelin, ne olur.
