Yani burada o kadar konu okudum, o kadar üzüldüğüm şey oldu ama bu konu beni gerçekten ağlattı. Hem kendim hem de oğlum spektrumda olduğumuzdan mı bilmem, aşırı dokundu bu bana.
Hanımefendi, o minicik özel kuzu kendini savunamiyor hadi, babası da ailesi gibi öküz ki sesini çıkarmıyor, yanlış bulmuyor. Ya siz ne güne duruyorsunuz? Size anne beni kurtar diyemediği için mi sesinizi çıkarmıyorsunuz siz de? Bilinclisiniz, farkındasınız yaptıklarının istismar olduğunun.
Eşiniz bağırır çağırır, ailesi küser en kötü. Ama siz o özel, hayatı boyunca zaten yüksek ihtimalle ayrıma uğrayacak, eziyet çekmesi muhtemel kuzuya arkanda değilim, annelik yapmam sana mesajı vereceksiniz. Neden, çünkü eşiniz bağırır. Neden, çünkü ailesi küser.
O ese de, aileye de öyle bir cinnet geçiririm gerekirse, çocuğuma hiç kimse zorbaca ya da istismari dokunma cesareti bulamaz. Ben gözümden sakınacagim, kendi kanı, canı olması gerekenler böyle davranacak. Onlar insan olamıyorlar belki, ama siz oğlunuzun annesi, muhafızı olun. Size işkence "gibi" gelen şey o kuzuya gerçekten işkence çünkü.