Bende 1 senelik evliyim. Mutlu muyum? Hayır... Hem de hiç değilim. Ve zoruma giden eşimle problemimin olmaması. Sorunum ailesi ...
Ben eşimin ailesiyle bir duruyorum. Kiraya çıkmaktansa para biriktirip ev alırız diye düşündük. Ailesi nişanlıyken o kadar iyiydi ki salaklık edip kandım ve bir durmayı kabul ettim..
Etmez olaydım...
1 sene içinde eşimle hiç baş başa kalmadım. Evlendiğimiz ilk gün bile annesi babası görümcem evden gitmedi yeni evliler tek kalsın demediler... Görümcem zaten burdan çıkmak bilmiyor. En son 15 gün önce geldi hala burda kalıyor. Bir de 2 tane küçük çocuğu var. Hafta sonları eşimin dayısı çocuklarını alıp buraya kalmaya geliyor.
Sürekli laf sokuyorlar. Kaynanam tam bir iki yüzlü..Eşim yokken ağzıma ediyor eşim gelince melek kesiliyor. Görümcem kıskançlıktan çatlayıp nerdeyse her gün kavga çıkarıyor. Kayınpederim gibi bir adamı Allah düşmanıma vermesin.
Kocamla dışarı çıksak laf oluyor. Bir şey alsak ben para yiyici oluyorum. Eşime anlatıyorum ama o da bi şey yapamıyor. Çünkü babası hemen al karını git diyor.
Eşimin işleri de iyice kötüye gittiği için kiraya da çıkamıyoruz. Kafayı yemek üzereyim. Ya en basiti hamile kaldım hiçbiri sevinmedi. Bebeğim karnımda öldü hepsi sevindi ve kürtaj olduğum gün beni yatırmadılar bile.
Ne yapacağım bilmiyorum. Çıldırmak üzereyim