- 19 Temmuz 2023
- 10
- 10
- 33
- Konu Sahibi mavinintunnassi
- #1
Merhabalar.
Size evliliğimin gidişatını anlatmak ve biraz tavsiye almak istiyorum.
Burayı çok yakınen takip ediyorum başkalarının konularından da faydalandım. Şimdi belki özel olarak hayatımı yoluna koyacak şeyler duyarım diye açıyorum bu konuyu.
Ben 4 yıllık evliyim. 1 tane oğlum var. Daha yaşına girmedi. Eşimle ikimizde çalışan insanlarız ben bir süresidir ücretsiz izindeydim. 2 ay sonra döneceğim işime. Maddi olarak bir sıkıntımız yok onu belirteyim.
Eşimle 7 yıllık birliktelik sonucunda evlendik. Baya da seviyorduk birbirimizi. Evlendikten sonra işler kötüye gitti. Sürekli tartışıyorduk. Ufak konulardı hep ama evden bağırma eksik olmuyordu. Ben öfkesine yenik düşen bir insanım. Bazen eşime saldırdığım bile oldu. Onun da kendini savunmak için beni itmesi vs bunlar yaşandı, yaşanmaya devam ediyor. Birbirimize olmayacak sözler de ettik. Ama bir sekilde yoluna koyarız diyip devam ediyoruz. Bebek beklerken aramız iyiydi. Sonrasında da biraz iyi gitti. Sonra bozuldu.
Ben evde durdukça sıkıldım sıkıldıkça ona sardım. Onun ailesine yakın benimkilere uzak oturuyoruz. Ailesi fena deği ama öyle can ciğer bir ilişkimiz de yok. Bu konuda da sürekli tartışıyoruz büyüyor. Hep ben sinirime yenik düşüyorum. Bir türlü beceremedim sakin olmayı. Psikolojik destek bile aldım bir müddet ama sonra yine başa döndüm.
Eşim sadece ses yükseltmememi ve biraz daha ılımlı olmamı bekliyor. Ama ilişkimiz çok kötü. Yani iyi günlerimizde bile birbirimize planlı yaklaşıyoruz. Aramızda perde var gibi. Ara ara boşanma konusu geçiyor ama sonra hep kapanıyor. Genelde birbirimize sinirliyken söylüyoruz.
Onun dısında evliliğim iyi demeyeceğim. Bunlar evliliğimizin geneli çünkü. Ama Bazen gerçekten iyi zamanlarımız oluyor. Birbirimizden özür dileyip sözler verdiğimiz. Oğlumuzla neşe bulduğumuz. Ama sonra yine başa sarıyor.
Eşim artık bana karşı duvar gibi. Sanırım bıktı en sonunda. Ama benim aklım başıma yeni geliyor. Şimdi ne yapsam da hep bi deneme sürecinde gibi hissediyorum. iletişim kuramıyoruz. Aile terapisine eşim yanaşmaz, cünkü problemi bende görüyor. bilmiyorum. Ben sakin olamıyorum. 2 gün düzgün davranacağım diyip 3. Gün ipler kopuyor. Eşimi haksız bulmuyorum. Bazen diyorum ki kendimi tutarsam düzeliriz o da anlar. Bazen de diyorum ki belki de artık bitirdik uzatmaları oynuyoruz. Ama çok üzülüyorum. Eşimin de bana karşı kötü davranması oldu ama ben bunların sebebi olarak hep kendimi gördüm. Ben bir şey demeden onun bana ters davranması olmadı hiç.
Ben evliliğimi düzeltmek istiyorum. Ama nasıl davranmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Sabırlı sakin olup biraz sessiz kalsam gerçekten yoluna girecek. Ama bunu beceremiyorum. Lütfen bana yardım edin.
Size evliliğimin gidişatını anlatmak ve biraz tavsiye almak istiyorum.
Burayı çok yakınen takip ediyorum başkalarının konularından da faydalandım. Şimdi belki özel olarak hayatımı yoluna koyacak şeyler duyarım diye açıyorum bu konuyu.
Ben 4 yıllık evliyim. 1 tane oğlum var. Daha yaşına girmedi. Eşimle ikimizde çalışan insanlarız ben bir süresidir ücretsiz izindeydim. 2 ay sonra döneceğim işime. Maddi olarak bir sıkıntımız yok onu belirteyim.
Eşimle 7 yıllık birliktelik sonucunda evlendik. Baya da seviyorduk birbirimizi. Evlendikten sonra işler kötüye gitti. Sürekli tartışıyorduk. Ufak konulardı hep ama evden bağırma eksik olmuyordu. Ben öfkesine yenik düşen bir insanım. Bazen eşime saldırdığım bile oldu. Onun da kendini savunmak için beni itmesi vs bunlar yaşandı, yaşanmaya devam ediyor. Birbirimize olmayacak sözler de ettik. Ama bir sekilde yoluna koyarız diyip devam ediyoruz. Bebek beklerken aramız iyiydi. Sonrasında da biraz iyi gitti. Sonra bozuldu.
Ben evde durdukça sıkıldım sıkıldıkça ona sardım. Onun ailesine yakın benimkilere uzak oturuyoruz. Ailesi fena deği ama öyle can ciğer bir ilişkimiz de yok. Bu konuda da sürekli tartışıyoruz büyüyor. Hep ben sinirime yenik düşüyorum. Bir türlü beceremedim sakin olmayı. Psikolojik destek bile aldım bir müddet ama sonra yine başa döndüm.
Eşim sadece ses yükseltmememi ve biraz daha ılımlı olmamı bekliyor. Ama ilişkimiz çok kötü. Yani iyi günlerimizde bile birbirimize planlı yaklaşıyoruz. Aramızda perde var gibi. Ara ara boşanma konusu geçiyor ama sonra hep kapanıyor. Genelde birbirimize sinirliyken söylüyoruz.
Onun dısında evliliğim iyi demeyeceğim. Bunlar evliliğimizin geneli çünkü. Ama Bazen gerçekten iyi zamanlarımız oluyor. Birbirimizden özür dileyip sözler verdiğimiz. Oğlumuzla neşe bulduğumuz. Ama sonra yine başa sarıyor.
Eşim artık bana karşı duvar gibi. Sanırım bıktı en sonunda. Ama benim aklım başıma yeni geliyor. Şimdi ne yapsam da hep bi deneme sürecinde gibi hissediyorum. iletişim kuramıyoruz. Aile terapisine eşim yanaşmaz, cünkü problemi bende görüyor. bilmiyorum. Ben sakin olamıyorum. 2 gün düzgün davranacağım diyip 3. Gün ipler kopuyor. Eşimi haksız bulmuyorum. Bazen diyorum ki kendimi tutarsam düzeliriz o da anlar. Bazen de diyorum ki belki de artık bitirdik uzatmaları oynuyoruz. Ama çok üzülüyorum. Eşimin de bana karşı kötü davranması oldu ama ben bunların sebebi olarak hep kendimi gördüm. Ben bir şey demeden onun bana ters davranması olmadı hiç.
Ben evliliğimi düzeltmek istiyorum. Ama nasıl davranmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Sabırlı sakin olup biraz sessiz kalsam gerçekten yoluna girecek. Ama bunu beceremiyorum. Lütfen bana yardım edin.
Son düzenleme:
