Evliliğimin gidaşatı

Thrive60 · 19 Temmuz 2023

Bence öncelikle siz bir tedaviye gidin zaten diyorsunuz ben yükselmeden o yükselmez diye.

Hatta kan değerlerinize hormonlarınıza baksınlar. En ufak şeyden nem kapıyorsanız arkasında fiziksel bir neden de olabilir öfkenin nedeni illa sadece psikolojik olacak diye bir şart yok. D Vitamininiz düşüktür, dopamin azdır bir de bakmışsınız ki torunu seven kaynanaya kızmışsınızdır.

Doğum ve emzirme süreçlerinde bedenimize büyük yük biniyor, dengelerimiz alt üst oluyor. Bu sürecin etkisi her kadında aynı değildir, ciddi etkilenenler oluyor.

Ne zaman ki doktorunuz uygun görür, o zaman çift terapisi ile devam edersiniz. Zaten o vakte kadar eşiniz ne kadar çabaladığınızı görmüş olacak, o aşılmaz duvarda artık açık bir kapı olacak, ılımlı olacak.

Sizde ciddi bir farkındalık görüyorum, kendini eleştirebilmek herkesin harcı değildir. Uygun doktoru bulursanız çok olumlu cevap vereceğinizi düşünüyorum, ben umutluyum açıkçası.

sasifelekcikmazi · 19 Temmuz 2023

migrenimsi .!.:
ben bunu burada çok konuda okuyorum da o yüzden siz de yazınca açmak istedim konuyu

ben bekarım ilişkim olduğu zamanlarda da (şimdi de var) hiç birlikte yaşamadım arada 2-3 günler hariç. o günlerde de zatn şunu yapalım bunu yapalım diye bir şeyler sıkıştırmaya çalışıyoruz kalan sürede de sevişiyoruz bizde böyle geçiyor.

o yüzden mi anlamıyorum bilmiyorum da nasıl olup sıkılıp sarabiliyorsunuz eşinize burası bende muamma

yani şu anda evden hiç çıkmasam, hiç çalışıyor da olmasam, 5 sene benim ne okunacak kitabım biter ne izlenecek eğitim videolarım yazılacak yazılarım biter ne de ev işim biter -gardolabımı elden geçirip giymediklerimi dağıtmam lazım 3-4 senedir vakit bulamıyorum. üstelik de düzenli, temiz, pratik bir insanım. hiç bir işim olmasa çocuğum kışın güzel güzel yesin diye şu anda kışlık hazırlıyor olurdum.

çocuk evde çıkabilecek yaşta ve havalar deli sıcak değilken de gezecek yerim bitmez. ah zamanım olsa şu anda mesela...neredeyse oturup ağlıycam her h.sonu plan yapıyorum her h.sonuna acil bir iş çıkıyor gezi planı iptal. 2 aydır sürekli böyle.

ya gerçekten nasıl sıkılabiliyorsunuz arkadaş. nasıl zamanınız oluyor sıkılmaya?

hani işim sorumluluğum çok bunalıyorum, nefes almam lazım diyeni anlıyorum da evde sıkılıp kocama sardım diyen benim için uzaylıyım demiş gibi, gerçekten.

Çocuklu hayat daha farklı. Tabi ki engel değil. Ama sizin dedikleriniz farklı ritimde oluyor. Ondan sıkılmıştır.

sasifelekcikmazi · 19 Temmuz 2023

tetka .!.:
Bebeğin eşyasını unuttuğunuz için eve dönüyorsunuz diye iki gün kavga eden bir insan eşiniz ve siz kendinizi suçlu buluyorsunuz. Bence sizi manipüle edip suçun sizde olduğuna sürekli sizi inandırmış biri. Ben sussam, sakin olsam gibi cümleleriniz var ama neden böyle olmak zorunda olasınız o size karşı böyle değilse. Siz onun huyuna gideceğine o sizin huyunuza gitsin fedakarlık yapan sadece bir taraf mı olmalı? Sizin de tabii ki vardır hatalarınız herkes gibi ama bunu tek başına üstlenmeyin bence size bu inandırılmış gibi geldi. Dışardan biz göz olarak birkaç cümleden çıkardıklarım bunlar tabii ki bilemem hayatınızı ama bu yönden de bir bakın bence.

İşte tam demek istediğim bu.

mavinintunnassi .!.:
Yani işte o günler geçti biz ev aldık vs şimdi de torun oldu siz çalışın bebeğinize biz bakarız teklifleri ile buzlar eridi sanıyorlar. ben bakıcıya bırakmak istemediğimden mecburen babaannesine bırakacağım o da haftada 3 yarım gün. bunun için kendilerine minnet etmeyeceğim ama. bakmayı onlar teklif etti eşim de beni ikna etti bakıcıyla kıyaslayarak. Ben gerekirse işime ara vermeye kararlıydım.

O zaten gerekeni yapmış. Zamanında ailesiyle üstü örtülü küs gibiydi. Bu kadar. Kalkıp hiç demedi siz bize bunu yaptınız.

Ha işte o olmuyor. TR'de hep kadından ayıp ortsun, affetsin,eskiyi robot gibi unutsun ne de olsa karşısında erkek ve onun ailesi var tavrı var. O da kadınları erkek tabiri ile "dirdirci" ve öfkeli yapıyor. Günün sonunda kendi yarattiklari canavardan şikayet edip, beğenmiyorlar. Yaratma o canavarı iyi niyetimi suistimal etme o zaman.

hizuran · 19 Temmuz 2023

Sizde mi öfke kontrol sorunu var yoksa eşiniz sizi tahrik edip sonunda bağırdığınızda öfkelisin etiketini mi yapıştırıyor? Bunu anlamanız çok önemli. Bunun en kolay yolu da çift terapisi bence. Tek başınıza terapiden faydalanamamanizin sebebi bence eşinizin büyük bir tetikleyici olması.

Mihrimah Sultann · 19 Temmuz 2023

mavinintunnassi .!.:
Merhabalar.

Size evliliğimin gidişatını anlatmak ve biraz tavsiye almak istiyorum.

Burayı çok yakınen takip ediyorum başkalarının konularından da faydalandım. Şimdi belki özel olarak hayatımı yoluna koyacak şeyler duyarım diye açıyorum bu konuyu.

Ben 4 yıllık evliyim. 1 tane oğlum var. Daha yaşına girmedi. Eşimle ikimizde çalışan insanlarız ben bir süresidir ücretsiz izindeydim. 2 ay sonra döneceğim işime. Maddi olarak bir sıkıntımız yok onu belirteyim.

Eşimle 7 yıllık birliktelik sonucunda evlendik. Baya da seviyorduk birbirimizi. Evlendikten sonra işler kötüye gitti. Sürekli tartışıyorduk. Ufak konulardı hep ama evden bağırma eksik olmuyordu. Ben öfkesine yenik düşen bir insanım. Bazen eşime saldırdığım bile oldu. Onun da kendini savunmak için beni itmesi vs bunlar yaşandı, yaşanmaya devam ediyor. Birbirimize olmayacak sözler de ettik. Ama bir sekilde yoluna koyarız diyip devam ediyoruz. Bebek beklerken aramız iyiydi. Sonrasında da biraz iyi gitti. Sonra bozuldu.

Ben evde durdukça sıkıldım sıkıldıkça ona sardım. Onun ailesine yakın benimkilere uzak oturuyoruz. Ailesi fena deği ama öyle can ciğer bir ilişkimiz de yok. Torun konusunda falan çok abartılı davranıyorlar bundan biraz rahatsızım. Bu konuda da sürekli tartışıyoruz büyüyor. Hep ben sinirime yenik düşüyorum. Bir türlü beceremedim sakin olmayı. Psikolojik destek bile aldım bir müddet ama sonra yine başa döndüm.

Eşim sadece ses yükseltmememi ve biraz daha ılımlı olmamı bekliyor. Ama ilişkimiz çok kötü. Yani iyi günlerimizde bile birbirimize planlı yaklaşıyoruz. Aramızda perde var gibi. Ara ara boşanma konusu geçiyor ama sonra hep kapanıyor. Genelde birbirimize sinirliyken söylüyoruz.

Onun dısında evliliğim iyi demeyeceğim. Bunlar evliliğimizin geneli çünkü. Ama Bazen gerçekten iyi zamanlarımız oluyor. Birbirimizden özür dileyip sözler verdiğimiz. Oğlumuzla neşe bulduğumuz. Ama sonra yine başa sarıyor.

Eşim artık bana karşı duvar gibi. Sanırım bıktı en sonunda. Ama benim aklım başıma yeni geliyor. Şimdi ne yapsam da hep bi deneme sürecinde gibi hissediyorum. iletişim kuramıyoruz. Aile terapisine eşim yanaşmaz, cünkü problemi bende görüyor. bilmiyorum. Ben sakin olamıyorum. 2 gün düzgün davranacağım diyip 3. Gün ipler kopuyor. Eşimi haksız bulmuyorum. Bazen diyorum ki kendimi tutarsam düzeliriz o da anlar. Bazen de diyorum ki belki de artık bitirdik uzatmaları oynuyoruz. Ama çok üzülüyorum. Eşimin de bana karşı kötü davranması oldu ama ben bunların sebebi olarak hep kendimi gördüm. Ben bir şey demeden onun bana ters davranması olmadı hiç.

Ben evliliğimi düzeltmek istiyorum. Ama nasıl davranmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Sabırlı sakin olup biraz sessiz kalsam gerçekten yoluna girecek. Ama bunu beceremiyorum. Lütfen bana yardım edin.

Off sizde kendimi gördüm bi an ama ben frenliyorum çok şükür, absürt bir durum olmadıkça büyük tepki vermemeyi öğrendim, öfke patlamalarının genel sebebi çocukluk dönemlerine dayanıyor, çok sağlıklı bir ortamda büyümedim o yüzden hırçınlaştım , evliliğimin ilk 2 yılı kaostu ama benden kaynaklı değildi eşimin ailesinin müdahalelerine büyük tepkiler veriyordum, iletişime kapalı haldeydim, zamanla konuşarak halletmeyi öğrendim, eşim de beni rahatlatmak için gereken çabayı gösterdi, ailesini benden uzak tuttu biraz olsun öfkem geçti, sizin de altta yatan başka sebepler var , öfkenizi tetikleyen huzursuz olduğunuz konuları eşinizle sakince konuşmayı öğrenmelisiniz, çocuğunuz için emek vermek zorundasınız...

sivaz · 19 Temmuz 2023

Bana şahane manipülasyona uğruyorsunuz gibi geliyor. O gelmiyoyor siz imkan varsa terapiye başlayın. Düzelmesini isteseydi ya da sizi anlamak isteseydi zaten gelirdi. Sırf anlamak için bile, ya benim karım niye böyle diye meraktan gelirdi. Ama o sorumluluğu size yıkarak çok güzel kenara çekilmiş. işin gerçeği buysa terapi süresince ortaya çıkar. Muhakkak gidin, evlilik için bile değil kendiniz için.
Ben istisnalar dışında kadınların durduk yerde kavga çıkardığını, kocaya sardığını görmedim duymadım. Altında muhakkak geçerli bir sebep, o sebebi de çok güzel örten ve karşısındakini suçlayan erkek gördüm hep.

Mihrimah Sultann · 19 Temmuz 2023

lavinia1232012 .!.:
Eşin seni manüpüle ediyor olabilir mi. Oda anlayışsız bi insan. Suç sadece sende değil bence.

Eşi ailesini frenlemiyorsa manipüle ediyordur konu sahibini...

janemarple · 19 Temmuz 2023

öfkesini kontrol edemeyen bir insan olsanız işyerinde müdürünüze iş arkadaşınıza da saldırırdınız. Gelecek tepkiden korktuğunuz zaman demek ki öfkenizi kontrol edebiliyorsunuz. Muhtemelen eşinizin sizi çekeceğine alttan alacağına güveninizden kendimi tutamadım saldırdım diye bahane ediyorsunuz. Bence çok da güvenmeyin, kimse ömrünü böyle stres sinir içinde geçirmek istemez bir de yerde koparır atar aradaki bağı

Buyuk_umutlar · 19 Temmuz 2023

mavinintunnassi .!.:
Eşimle konuştum. Ama ilişkimiz epey yıprandı ve o da sana inanmıyorum vs vs diyip konuyu kapattı. Hani şey diyo çaba gösterebilirsin ama benim senden pek beklentim kalmadı.

O zaman siz de şaşirtin kocanizi. Birsey soylemeden sizdeki farki hissetsin. Mesela kavgalarinizin azaldigini, sizin sabirli ve ilimli davrandiginizi gorurse guveni de artacak. Inanin isterseniz aşa bilirsiniz çunki sorununuz çok basit. Sadece kendinizi egiteceksiniz bazi davraniş konularinda. Bu kadar. Bu hem evliliginiz için hem de kendiniz için onemli. Hayat devam ediyor. hayati daha pozitif ve mutlu, sevgi dolu yaşamak varken siz neden sorunlu, kavgali bir tercih yapiyorsunuzki? Eşinizle diye gule çocugunuzu buyutmek varken surekli birbirinizi yipratarak hayatinizi geçiriyorsunuz. Sadece beyninize hukmedin bir gunde bile duzelte bilirsiniz

Mikan · 19 Temmuz 2023

Eşinizin bende hiç hata yok demesi bile insanın sinirini zıplatır. Tartışma varsa tek taraflı değildir ve biri bağırıyorsa onu bağırtan biri vardır. Önce ilişkideki sorunlu kişi kalıbından çıkın bence. Her şeyin sorumlusu siz değilsiniz. Küçücük bebeğiniz varmış uykusuzluk bile daha kolay sinirlenmesenize neden olur. Ama lütfen geçmişi geçmişte bırakın, ev meselesinden bahsetmişsiniz değiştiremeyeceğiniz şeyleri salın. Benim tavsiyem odak noktanızı eşinizden ve evliliğinizden uzaklaştırın. Kendinize odaklanacağınız başka bir şey bulun. Kendi dünyanıza dönün. Kendiniz için bir şeyler yapın. ‘Öfke Dansı’ ve ‘Terapi odası konuları’ bu kitapların faydası olacağını düşünüyorum.

Mavistez · 19 Temmuz 2023

mavinintunnassi .!.:
Merhabalar.

Size evliliğimin gidişatını anlatmak ve biraz tavsiye almak istiyorum.

Burayı çok yakınen takip ediyorum başkalarının konularından da faydalandım. Şimdi belki özel olarak hayatımı yoluna koyacak şeyler duyarım diye açıyorum bu konuyu.

Ben 4 yıllık evliyim. 1 tane oğlum var. Daha yaşına girmedi. Eşimle ikimizde çalışan insanlarız ben bir süresidir ücretsiz izindeydim. 2 ay sonra döneceğim işime. Maddi olarak bir sıkıntımız yok onu belirteyim.

Eşimle 7 yıllık birliktelik sonucunda evlendik. Baya da seviyorduk birbirimizi. Evlendikten sonra işler kötüye gitti. Sürekli tartışıyorduk. Ufak konulardı hep ama evden bağırma eksik olmuyordu. Ben öfkesine yenik düşen bir insanım. Bazen eşime saldırdığım bile oldu. Onun da kendini savunmak için beni itmesi vs bunlar yaşandı, yaşanmaya devam ediyor. Birbirimize olmayacak sözler de ettik. Ama bir sekilde yoluna koyarız diyip devam ediyoruz. Bebek beklerken aramız iyiydi. Sonrasında da biraz iyi gitti. Sonra bozuldu.

Ben evde durdukça sıkıldım sıkıldıkça ona sardım. Onun ailesine yakın benimkilere uzak oturuyoruz. Ailesi fena deği ama öyle can ciğer bir ilişkimiz de yok. Torun konusunda falan çok abartılı davranıyorlar bundan biraz rahatsızım. Bu konuda da sürekli tartışıyoruz büyüyor. Hep ben sinirime yenik düşüyorum. Bir türlü beceremedim sakin olmayı. Psikolojik destek bile aldım bir müddet ama sonra yine başa döndüm.

Eşim sadece ses yükseltmememi ve biraz daha ılımlı olmamı bekliyor. Ama ilişkimiz çok kötü. Yani iyi günlerimizde bile birbirimize planlı yaklaşıyoruz. Aramızda perde var gibi. Ara ara boşanma konusu geçiyor ama sonra hep kapanıyor. Genelde birbirimize sinirliyken söylüyoruz.

Onun dısında evliliğim iyi demeyeceğim. Bunlar evliliğimizin geneli çünkü. Ama Bazen gerçekten iyi zamanlarımız oluyor. Birbirimizden özür dileyip sözler verdiğimiz. Oğlumuzla neşe bulduğumuz. Ama sonra yine başa sarıyor.

Eşim artık bana karşı duvar gibi. Sanırım bıktı en sonunda. Ama benim aklım başıma yeni geliyor. Şimdi ne yapsam da hep bi deneme sürecinde gibi hissediyorum. iletişim kuramıyoruz. Aile terapisine eşim yanaşmaz, cünkü problemi bende görüyor. bilmiyorum. Ben sakin olamıyorum. 2 gün düzgün davranacağım diyip 3. Gün ipler kopuyor. Eşimi haksız bulmuyorum. Bazen diyorum ki kendimi tutarsam düzeliriz o da anlar. Bazen de diyorum ki belki de artık bitirdik uzatmaları oynuyoruz. Ama çok üzülüyorum. Eşimin de bana karşı kötü davranması oldu ama ben bunların sebebi olarak hep kendimi gördüm. Ben bir şey demeden onun bana ters davranması olmadı hiç.

Ben evliliğimi düzeltmek istiyorum. Ama nasıl davranmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Sabırlı sakin olup biraz sessiz kalsam gerçekten yoluna girecek. Ama bunu beceremiyorum. Lütfen bana yardım edin.

Bizde evliliğimizin başlarında boyleydik. Bende aynı senin gibi fevriydim. Ani tepkiler verirdim sınırlı hallerimle. Eşimde sürekli bana ben hatamı kabul etmeye yanaşıyorum ama bana bişey söylerken ne dediginle değil nasıl dediginle ilgileniyorum sen çok ani sınırlı tepkiler veriyorsun bunu asmadigimiz sürece hatalarimi duzeltemem derdi. Ben aşırı kinciydim küser konuşmak istemezdim eşimde ne yaşarsak yaşayalım bu evde benimle küsme. Ben bu eve gelince senin temizledigin kıyafeti yaptığın yemeği yemek zorundayım. Yapmayalım böyle der. Sonra ben ne kadar kizsamda yumuşak davranmaya başladım eşimde gerçekten daha ılımlı oldu kavgalarimiz azaldı. Laf sokmama sinir olurdu yine lafını soyle ama iğneleme tatlı tatlı soyle derdi. Gerçekten ciddi anlamda duzeldik birbirimze karsi

sonundaoldu · 19 Temmuz 2023

Anlatımından sorunun sen de olduğunu anladım.
Acilen bireysel tedavi ol. Evliliğin inş kurtulur ama sadece evlilik için değil ki genel hayat içinde öfke kontrolü sağlamalısın.
Her insanın sabrı bir yere kadar. O yere gelince kadın erkek gark etmez gözü ne aile görür ne evlilik ne çocuk. Elimizdeyken kıymet bilelim

Spizella · 19 Temmuz 2023

mavinintunnassi .!.:
Yani bunu eşime teklif etsem ki daha önce ettim, önce sen git bir psikoterapiye demişti.
Karşılıklı olarak birbirimiz çok fazla suçluyoruz.
Geçen gün evde bir bebek eşyası unuttum ve eve geri dönmek zorunda kaldı diye 2 gün boyu kavganın çemberini genişletip birbirimizi yedik.

Ama bunlar orada kalması gereken şeyler
Yani unuttun o laf söyledi sen surat yaptın yarım saat sonra amaaan diyip unutmanız lazım.

Ben anlatımınızdan sinirli taraf olarak sizi gördüm. Provoke ediyorsunuz sonra iş büyüyor gibi.

mavinintunnassi · 19 Temmuz 2023

tetka .!.:
Bebeğin eşyasını unuttuğunuz için eve dönüyorsunuz diye iki gün kavga eden bir insan eşiniz ve siz kendinizi suçlu buluyorsunuz. Bence sizi manipüle edip suçun sizde olduğuna sürekli sizi inandırmış biri. Ben sussam, sakin olsam gibi cümleleriniz var ama neden böyle olmak zorunda olasınız o size karşı böyle değilse. Siz onun huyuna gideceğine o sizin huyunuza gitsin fedakarlık yapan sadece bir taraf mı olmalı? Sizin de tabii ki vardır hatalarınız herkes gibi ama bunu tek başına üstlenmeyin bence size bu inandırılmış gibi geldi. Dışardan biz göz olarak birkaç cümleden çıkardıklarım bunlar tabii ki bilemem hayatınızı ama bu yönden de bir bakın bence.

migrenimsi .!.:
ben bunu burada çok konuda okuyorum da o yüzden siz de yazınca açmak istedim konuyu

ben bekarım ilişkim olduğu zamanlarda da (şimdi de var) hiç birlikte yaşamadım arada 2-3 günler hariç. o günlerde de zatn şunu yapalım bunu yapalım diye bir şeyler sıkıştırmaya çalışıyoruz kalan sürede de sevişiyoruz bizde böyle geçiyor.

o yüzden mi anlamıyorum bilmiyorum da nasıl olup sıkılıp sarabiliyorsunuz eşinize burası bende muamma

yani şu anda evden hiç çıkmasam, hiç çalışıyor da olmasam, 5 sene benim ne okunacak kitabım biter ne izlenecek eğitim videolarım yazılacak yazılarım biter ne de ev işim biter -gardolabımı elden geçirip giymediklerimi dağıtmam lazım 3-4 senedir vakit bulamıyorum. üstelik de düzenli, temiz, pratik bir insanım. hiç bir işim olmasa çocuğum kışın güzel güzel yesin diye şu anda kışlık hazırlıyor olurdum.

çocuk evde çıkabilecek yaşta ve havalar deli sıcak değilken de gezecek yerim bitmez. ah zamanım olsa şu anda mesela...neredeyse oturup ağlıycam her h.sonu plan yapıyorum her h.sonuna acil bir iş çıkıyor gezi planı iptal. 2 aydır sürekli böyle.

ya gerçekten nasıl sıkılabiliyorsunuz arkadaş. nasıl zamanınız oluyor sıkılmaya?

hani işim sorumluluğum çok bunalıyorum, nefes almam lazım diyeni anlıyorum da evde sıkılıp kocama sardım diyen benim için uzaylıyım demiş gibi, gerçekten.

İnsanın bahsettiğiniz meşguliyetlerle ilgilenmesi
İçin biraz ruh halinin iyi olması gerekiyor. Ben kendini iyi hissetsem zaten oturur tez yazarım, bir senedir erteliyorum. İçinde bulunduğum ruh hali o kontrolsüzlük hissi ne yazık ki sadece temel şeyleri yapabilmeme imkan tanıyor ve ben öfkemin stresimin o negatif ruh halimin içinde boğuluyorum.

Thrive60 .!.:
Bence öncelikle siz bir tedaviye gidin zaten diyorsunuz ben yükselmeden o yükselmez diye.

Hatta kan değerlerinize hormonlarınıza baksınlar. En ufak şeyden nem kapıyorsanız arkasında fiziksel bir neden de olabilir öfkenin nedeni illa sadece psikolojik olacak diye bir şart yok. D Vitamininiz düşüktür, dopamin azdır bir de bakmışsınız ki torunu seven kaynanaya kızmışsınızdır.

Doğum ve emzirme süreçlerinde bedenimize büyük yük biniyor, dengelerimiz alt üst oluyor. Bu sürecin etkisi her kadında aynı değildir, ciddi etkilenenler oluyor.

Ne zaman ki doktorunuz uygun görür, o zaman çift terapisi ile devam edersiniz. Zaten o vakte kadar eşiniz ne kadar çabaladığınızı görmüş olacak, o aşılmaz duvarda artık açık bir kapı olacak, ılımlı olacak.

Sizde ciddi bir farkındalık görüyorum, kendini eleştirebilmek herkesin harcı değildir. Uygun doktoru bulursanız çok olumlu cevap vereceğinizi düşünüyorum, ben umutluyum açıkçası.

Ben de doğum süreci ve sonrasının beni çok yıprattığını düşünüyorum. Ağır sorumluluk hissi, yetemem vs varken bir de eşim tarafından bu konularda eleştirilmek. Yıprandım.

hizuran .!.:
Sizde mi öfke kontrol sorunu var yoksa eşiniz sizi tahrik edip sonunda bağırdığınızda öfkelisin etiketini mi yapıştırıyor? Bunu anlamanız çok önemli. Bunun en kolay yolu da çift terapisi bence. Tek başınıza terapiden faydalanamamanizin sebebi bence eşinizin büyük bir tetikleyici olması.

Şöyle diyeyim, bence eşime karşı öfke sorunum var. Birisi yazmış öyle fark ettim. Başkasına öfkemi kontrol edebiliyorum. Eşim alttan alsın ya da almasın. Ona çok kolay yansıtabiliyorum. Bunun sebebini bilmiyorum ama.

sivaz .!.:
Bana şahane manipülasyona uğruyorsunuz gibi geliyor. O gelmiyoyor siz imkan varsa terapiye başlayın. Düzelmesini isteseydi ya da sizi anlamak isteseydi zaten gelirdi. Sırf anlamak için bile, ya benim karım niye böyle diye meraktan gelirdi. Ama o sorumluluğu size yıkarak çok güzel kenara çekilmiş. işin gerçeği buysa terapi süresince ortaya çıkar. Muhakkak gidin, evlilik için bile değil kendiniz için.
Ben istisnalar dışında kadınların durduk yerde kavga çıkardığını, kocaya sardığını görmedim duymadım. Altında muhakkak geçerli bir sebep, o sebebi de çok güzel örten ve karşısındakini suçlayan erkek gördüm hep.

Yani gerçekten benim elle şudur budur diye gösterebileceğim bir sebebim yok. Bu akşamdan bahsedeyim size. Dışarıda yemek yemek istedik, bilmediğimiz bir şehire geldik bu arada güya tatildeyiz. Neyse ben dün geceden beri bakınıyorum zaten ne yapılır nereye gidilir. Birkaç yer önerdim kabul etmedi böyle beni sokak lezzetti vs asla nezih olmayan bebekle rahat edemeyeceğim yerlere götürmek istedi. İlk sesimi çıkarmadım. 4 saatlik aç halimle dolaştım peşinden hepsi kapalıydı. Emziren anneyim enerji düşüklüğümü siz hesaplayın. bir de bu esnada kendisi bana sesimi çıkarmadığım halde gerildim üstümde baskı hissediyorum falan diyor hani benim dediğim değil de kendi dediğini yaptık ve sonuç hüsran diye. Sonra benim istediğim yere geldik ve işte ben tokum az söyleyelim falan filan diyor. Yani beni sokak sokak saçma sapan dolaştırdın ve en sonunda yemeğe geldiğimizde bunu yapıyorsun. Ben de orda biraz bu konuda söylendim. Bana hemen sen durmazsın sen konuşursun sen problem çıkarırsın demeye başladı. Gerçekten çok ilginç bir haldeyiz ya.

Mikan .!.:
Eşinizin bende hiç hata yok demesi bile insanın sinirini zıplatır. Tartışma varsa tek taraflı değildir ve biri bağırıyorsa onu bağırtan biri vardır. Önce ilişkideki sorunlu kişi kalıbından çıkın bence. Her şeyin sorumlusu siz değilsiniz. Küçücük bebeğiniz varmış uykusuzluk bile daha kolay sinirlenmesenize neden olur. Ama lütfen geçmişi geçmişte bırakın, ev meselesinden bahsetmişsiniz değiştiremeyeceğiniz şeyleri salın. Benim tavsiyem odak noktanızı eşinizden ve evliliğinizden uzaklaştırın. Kendinize odaklanacağınız başka bir şey bulun. Kendi dünyanıza dönün. Kendiniz için bir şeyler yapın. ‘Öfke Dansı’ ve ‘Terapi odası konuları’ bu kitapların faydası olacağını düşünüyorum.

Öfkenin dansını pek çok kişi önermiş. Bakacağım mutlaka teşekkürler.

sonundaoldu .!.:
Anlatımından sorunun sen de olduğunu anladım.
Acilen bireysel tedavi ol. Evliliğin inş kurtulur ama sadece evlilik için değil ki genel hayat içinde öfke kontrolü sağlamalısın.
Her insanın sabrı bir yere kadar. O yere gelince kadın erkek gark etmez gözü ne aile görür ne evlilik ne çocuk. Elimizdeyken kıymet bilelim

Bireysel terapi aklımda. İmkan dahilinde başlayacağım umarım.

Spizella .!.:
Ama bunlar orada kalması gereken şeyler
Yani unuttun o laf söyledi sen surat yaptın yarım saat sonra amaaan diyip unutmanız lazım.

Ben anlatımınızdan sinirli taraf olarak sizi gördüm. Provoke ediyorsunuz sonra iş büyüyor gibi.

Yani zaten ben kendimin böyle olduğunu kabul ediyorum. Ama artık anlaşılmadığımı niyetim iyi olsa bile umursanmadığımı ve bunu nasıl çözeceğimi söylüyorum.

Sunshine1 · 19 Temmuz 2023

sasifelekcikmazi .!.:
Bakın benimki de bunun tam tersi. Niye ofkelendigimi sorguladım. Sebepleri vardı. Çatır çatır konuştum. Bu, bu beni çıldırttı. Biz sevgiliyken nasıldim şimdi dön bak. Eşim hatasını anlayıp o konularda düzeltti kendini. Galiba sizin öfkenizin sebebini sorgulamanız lazim.
Size bir örnekle anlatayım. Hamileyken benim eşimin herb*kolog ablası eşimle ve kendiyle alakalı bir işi basit bir işi halletmesi gerekirken habire arayıp bu olmadı, şu olmadı diye söylenip duruyor. Ben ha doğurdum doguracagim. Eşim de gelmiş bana anlatıyor. Amaç sen ilgili kişileri arasan da hallolsa diye. Sinir krizine yakın birşey geçirdim. Dışarıdan bakan bu kadının öfke sorunu var diyebilirdi ama beni o noktaya getiren iki yuzluluktu. Akıl vermeye gelince bilir kişi, ortalık yangin yeriyse elinde benzinle koşan bir tip, teşekkür kavramından uzak, hayatın içindeki basit bir problemde aglak yavru ceylan. Amacı işi bana hallettirip ego tatmini. Hadi ordan. Sonra eşim kardeşi basit bir mevzuda ağlasa direk yüzüne Cat çat soylemeye basladi. Saçma sapan problemlerini eskisi kadar zırt pırt arayıp söylemiyorlar.
Yani sizi bu hale getiren ne? Hep böyle miydiniz?

Tabikide değilim. Gayet minnoş tatlişko biriydim. Eşimin kız kardeşi ve annesi sağolsun delirtti aynı sizin gibi. Konu benim olmadığı için detaya girmedim. Benim eşimin kız kardeşi 24 saat sürekli birşey isteyen almadığımızda mevzu yapan çağırmadığımızda hesap soran biryere gittiğimizde onuda götürmek zorundaymışız gibi davranan anasıyla bir olup ağzıma tüküren biriydi. Bende söyledim eşime çat çat çok kavga ettim. Evet dışarsan öfke sorunu var gibi görünsemde 2 yıl sonra düzeldi.
Konu sahibine söylediğim önce kendi düzelicek. Kendi iletişim kurucak sınırlarını çizecek. Derdi neyse söyleyecek işine gelmiyorsa adamın boşayacak. Görümceme ve kaynanama sesimi çıkardığımdan beri klasik hareketler dışında normaller. Öfke problemimde geçti.

cunkuneden · 19 Temmuz 2023

mavinintunnassi .!.:
Merhabalar.

Size evliliğimin gidişatını anlatmak ve biraz tavsiye almak istiyorum.

Burayı çok yakınen takip ediyorum başkalarının konularından da faydalandım. Şimdi belki özel olarak hayatımı yoluna koyacak şeyler duyarım diye açıyorum bu konuyu.

Ben 4 yıllık evliyim. 1 tane oğlum var. Daha yaşına girmedi. Eşimle ikimizde çalışan insanlarız ben bir süresidir ücretsiz izindeydim. 2 ay sonra döneceğim işime. Maddi olarak bir sıkıntımız yok onu belirteyim.

Eşimle 7 yıllık birliktelik sonucunda evlendik. Baya da seviyorduk birbirimizi. Evlendikten sonra işler kötüye gitti. Sürekli tartışıyorduk. Ufak konulardı hep ama evden bağırma eksik olmuyordu. Ben öfkesine yenik düşen bir insanım. Bazen eşime saldırdığım bile oldu. Onun da kendini savunmak için beni itmesi vs bunlar yaşandı, yaşanmaya devam ediyor. Birbirimize olmayacak sözler de ettik. Ama bir sekilde yoluna koyarız diyip devam ediyoruz. Bebek beklerken aramız iyiydi. Sonrasında da biraz iyi gitti. Sonra bozuldu.

Ben evde durdukça sıkıldım sıkıldıkça ona sardım. Onun ailesine yakın benimkilere uzak oturuyoruz. Ailesi fena deği ama öyle can ciğer bir ilişkimiz de yok. Torun konusunda falan çok abartılı davranıyorlar bundan biraz rahatsızım. Bu konuda da sürekli tartışıyoruz büyüyor. Hep ben sinirime yenik düşüyorum. Bir türlü beceremedim sakin olmayı. Psikolojik destek bile aldım bir müddet ama sonra yine başa döndüm.

Eşim sadece ses yükseltmememi ve biraz daha ılımlı olmamı bekliyor. Ama ilişkimiz çok kötü. Yani iyi günlerimizde bile birbirimize planlı yaklaşıyoruz. Aramızda perde var gibi. Ara ara boşanma konusu geçiyor ama sonra hep kapanıyor. Genelde birbirimize sinirliyken söylüyoruz.

Onun dısında evliliğim iyi demeyeceğim. Bunlar evliliğimizin geneli çünkü. Ama Bazen gerçekten iyi zamanlarımız oluyor. Birbirimizden özür dileyip sözler verdiğimiz. Oğlumuzla neşe bulduğumuz. Ama sonra yine başa sarıyor.

Eşim artık bana karşı duvar gibi. Sanırım bıktı en sonunda. Ama benim aklım başıma yeni geliyor. Şimdi ne yapsam da hep bi deneme sürecinde gibi hissediyorum. iletişim kuramıyoruz. Aile terapisine eşim yanaşmaz, cünkü problemi bende görüyor. bilmiyorum. Ben sakin olamıyorum. 2 gün düzgün davranacağım diyip 3. Gün ipler kopuyor. Eşimi haksız bulmuyorum. Bazen diyorum ki kendimi tutarsam düzeliriz o da anlar. Bazen de diyorum ki belki de artık bitirdik uzatmaları oynuyoruz. Ama çok üzülüyorum. Eşimin de bana karşı kötü davranması oldu ama ben bunların sebebi olarak hep kendimi gördüm. Ben bir şey demeden onun bana ters davranması olmadı hiç.

Ben evliliğimi düzeltmek istiyorum. Ama nasıl davranmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Sabırlı sakin olup biraz sessiz kalsam gerçekten yoluna girecek. Ama bunu beceremiyorum. Lütfen bana yardım edin.

Yani elbette olası ama karşı taraf sanki masum, melek gibi bir imaj çizmişsiniz. Tamm siz tepkilerini kontrol edemiyorsnuz ama karşı tarafın hiç mi suçu yok? Öyle bi anlatmışsınız ki hani bu tavır manipüle olmuş birine ait sanki?

sasifelekcikmazi · 19 Temmuz 2023

Sunshine1 .!.:
Tabikide değilim. Gayet minnoş tatlişko biriydim. Eşimin kız kardeşi ve annesi sağolsun delirtti aynı sizin gibi. Konu benim olmadığı için detaya girmedim. Benim eşimin kız kardeşi 24 saat sürekli birşey isteyen almadığımızda mevzu yapan çağırmadığımızda hesap soran biryere gittiğimizde onuda götürmek zorundaymışız gibi davranan anasıyla bir olup ağzıma tüküren biriydi. Bende söyledim eşime çat çat çok kavga ettim. Evet dışarsan öfke sorunu var gibi görünsemde 2 yıl sonra düzeldi.
Konu sahibine söylediğim önce kendi düzelicek. Kendi iletişim kurucak sınırlarını çizecek. Derdi neyse söyleyecek işine gelmiyorsa adamın boşayacak. Görümceme ve kaynanama sesimi çıkardığımdan beri klasik hareketler dışında normaller. Öfke problemimde geçti.

Konu sahibine sordum öfke probleminin sebebi ne? Çok toksik bir tip değilse kendini bu noktaya getiren şeyi cozmesi lazım.Yoksa irade ile öfke geçmez.

Sunshine1 · 19 Temmuz 2023

sasifelekcikmazi .!.:
Konu sahibine sordum öfke probleminin sebebi ne? Çok toksik bir tip değilse kendini bu noktaya getiren şeyi cozmesi lazım.Yoksa irade ile öfke geçmez.

Kendimi geliştirip tanıyacak. Öfke bir korunma mekanizmasıdır neden buna ihtiyac duyuyor neden kendini sakince ifade edemiyor çözücek. Tükay kök öfke videolarından başlayabilir

Ruyamdabuluttum · 19 Temmuz 2023

İlgisiz ve sevgisiz kaldığınız için ve bunu ifade edemediginiz için ofkeleniyorsunuz... sana ihtiyacım var yanımda ol diyenediginiz için patlamaya hazır bomba gibisiniz.nerden mi biliyorum

kendimden

çünkü benim de zamansız kontrolsuz öfke patlamalarım var

Processes · 19 Temmuz 2023

Ben hatalıyım diyebiliyorsanız belki de siz hatalı değilsinizdir size bunu söylemek öğretilmiş olabilir. Sinirlendiriliyor olabilir misiniz? Ortam değişse nasıl olur o kişilerden uzağa taşının?

Evliliğimin gidaşatı

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Olur öyle 🤷

Nev-i şahsına münhasır 🦋

Popüler Üye

Nev-i şahsına münhasır 🦋

Guru

🇦🇿🇹🇷

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Nirvana

Realist

Yeni Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Üye

Popüler Üye

Benzer Konular