Hashimoto'lular Birlikte adım adım zayıflayalım mı????

nasıl anlatsam? nerden başlasam? bilmiyorum... bugüne kadar kadınlar kulubunde bir çok şey okudum sadece bilgilenme amaçlı. baktım herkes içini döküyo rahatlıyo bende yazıcam dedim. Amacıma ulaşıcam. başarıcam ve aynı kaderi paylaştığım bir çok arkadaşımla dertleşicez. sorunlarımıza ortak çözümler bulmaya çalışacağımıza inanıyorum.


Kendimi bildim bileli ŞİŞKOYUM! tüm şişmanların yaşadığı sorunları bende yaşadım. bütün okul hayatım boyunca dalga geçildi.istediğim cicili bicili önlükleri giyemedim çünkü beden olmadı hiç bi zaman. ilkokul 5. sınıfta annem üzerime önlük bulamadı diktirmek zorunda kaldık.okul formalarının hep en büyüğü alındı. pileli eteklerin pileleri hemen patlardı dibinden. yada fermuarlar hep bozuk =( en boy hep ortalamanın üstünde. dolayısıyla 10 yaşında ergenliğe girdim kızlar sokakta oynarken ben ewde pedimle barışmaya çalışıyodum karın ağrılarıyla kıwranıyordum. beden dersleri kabus. kıyafet bulmak kabus. dalga geçenlerle baş etmek hani o aldırmıyorum tawrını takılmak o kadar zor ki.... bi de bakışlar sürekli üzerinde hissi.

mesela sokakta oynayamadım gönlümce. alay edildim. saklambaçta saklanamadım. şuursuzca koşturulup yarışlar yapılırken katılamadım. hep en sonuncuydum. zaten kimse de reakip görmedi beni. bir gün balkondan sewdiğim çocuğu seyrediyorum. aşağa indim we tesadüfen o sokaktan geçiyomuş gibi yürüdüm. kendisi ingilizce kursundan arkadaşımdı. top oynuyorlardı tam yanından geçerken söylediği hiç aklımdan çıkmadı bundan sonra da çıkmaz " aaaa bu bizim kadrolu ayı değil mi?" kaç gece yatakta ağladığımı hatırlamıyorum bile...daha birçok örnek werilebilir eminim benim gibi böyle olaylar yaşayanlar olmuştur.


neyse gel zaman git zaman bende bilinçsizce bir çok diyet yaptım kimi zaman başarılı oldum kimi zaman başarısız. kiloları werdim aldım werdim aldım verdim aldım.... diyetteyken biri bana " aa zayıflamışsın ne güzel olmuşsun" dediklerinde rahatladım yedim. profesyonel bir yardım almadan seneler böyle geldi geçti...


üniversite yıllarına geldim.artık ben nefsime yenilmiştim. diyet falan mümkün değildi sadece yiyiyordum. kızlarla alışverişe gidiliyor. üstlerine başlarına harika şeyler buluyolar bana hiç birinin bedeni olmuyor...millet cüzdanları boşaltıyor ben bir lira harcayamıyorum. harçlığım sürekli birikiyor. artık okula bile gitmek istemiyordum her gün kalktığımda giyinmek benim için bir işkenceydi. her alışveriş dönüşü yarın başlıyorum diyorum ama boğazımı tutamıyorum. bu arada bi erkek arkadaşım oldu. platonik olmayan ilk aşkım! ( benim gibi kızlar bilir bizim sayısız platoniğimiz olur) ve bana sürekli aynı şeyleri söyledi. " aşkım biraz kilo wersen... aşkım bu elime gelen yağlar olmasa..."


alışverişimi hep annemle yaptım. marks & spencer bizim kurtarıcımızdır. zayıf kızlar aynı paraya 10 parça alır ben tek parçaya dünya para weriririm. olsun yeterki üstüme uysun göbeğimi kapatsın. yağlarımı göstermesin....

yaklaşık 5 yıl aradan sonra yine bir gün diyete başladım. bu sefer kesin başarıcam dedim. yemedim evet yemedim. düzenli spor yaptım... ama yanlış giden bişeyler wardı baskül yerinden hiç kıpırdamıyordu. daha önceleri böyle olmazdı. veremiyorum diyip konuyu kapattım. kolayıma gelmişti. derken annem kendini iyi hissetmemeye başladı benim tombiş annem hızla kilo wermeye başladı. iştahı tamamen kapanmıştı. tahliller testler derken o nalet hastalıkla tanıştık. GUATR!!! çeşit çeşitmiş anneminkisi zehirli guatr mış acil ameliyat edilmesi alınması gerekiyormuş. bide zaman kaybetmeden tedawiye başladık. tiroid bezi alındı. aylarca süren kontrollerden sonra hormonları düzenlendi. ama meret durduğu gibi durmuyor bigün öyle bigün böyle...

ha bu arada ben sürekli kilo alıyorum. bi güzelde kabullendim. hani derler ya " saldım gitti" yaz tatili ailecek yazlıktayız bende korkunç bi kulak ağrısı dayanamıyorum. kbb ye gittik. dr muayne etti ama bunun benle alakası yok senin lenf bezlerinde problem war acil ultrason çektirmen lazım dedi. bütün boynumun ultrasonu çekilirken dr lenf bezlerini bıraktı. tiroid bezindeki anomaliliklerden gözünü alamadı.böyle harabiyet görmedim ben dedi. hoppalaaaaaaaa

tabi annemden tecrübeliyiz ya... endokrin uzmanımız mewcut. tuttuk onun yolunu testler tahliller....
Teşhis: HASHİMOTO =(

meğerse kabus dolu günler bundan sonra başlıyomuş. ödemler, şişkinlikler, halsizlikler, uyku düzensizlikleri SÜREKLİ kilo alımı, adet düzensizlikleri...... saymakla bitmez.

ege üniversitesine gittim obez okulundan yardım aldım. diyetisyene gittim,spor salonlarına yazıldım ama nafile insanın bu işi beyninde bitirmesi geerekiyo...

biliyorum çok abartıyomuşum gibi geliyo ama çeken bilir hormonal düzensizliklerle baş etmek çok zor

--------------------------------------------------------------------------------------------

EVET gelelim asıl meseleye kim demiş tiroid hastaları kilo weremez diye. hayır veririz. Çok yavaş veriririz gıdım gıdım veririz ama veriririz. bu hastalıkla ilgili bir çok şey araştırdım. wardığım sonuç bu
BİZDE ZAYIF İNSANLAR OLABİLİRİZ AMA DAHA ÇOK ÇABA VE BİR O KADAR DA YAVAŞ YOL ALIRIZ...

EVET kızlar benimle birlikte beyninde bu olayı bitirenleri görmek istiyorum. sizinle beraber hep birlikte yol almak istiyorum. burda birbirimizin en büyük destekçisi olucaz. bize bizden fayda war ancak :)

gazebo merhaba. ben de kilo takıntılı biriyim. hiçbir zaman kilomdan memnun olmuyorum. hayatım hep rejimlerle ve sporla geçti. ama bir türlü istediğim kiloya inemedim. herhalde bir yerde hata yapıyorum dedim ve bir diyetisyene gittim. çeşitli testler yapıldı falan filan, derken doktorlar değerlerden şüphelenmedi, bir şey yok, sadece guatr'a meyillisin dediler. bir ay boyunca diyetisyene gitmeye devam ettim. oldukça sıkı bir rejimdi ve sporu hiçbir zaman ihmal etmedim. ama bir ay sonunda sadece 1 kg verebildim. şaka gibi! sonra diyetisyen bana 'sende kesin hashimoto var, başka türlü olamaz' dedi ve tekrar doktora gittim. ultrason çekildi. o zaman çıktı ortaya. boğazımda nodüller, iltihaplar falan filan. teşhis hashimoto. bu teşhisin üzerinden aylar geçti. artık sürekli ilaç kullanıyorum, nodülüm çok azaldı, doktorum tsh değerlerimi de bayağı bir düşürdü ve artık kolayca zayıflayabileceğimi söyledi. ama pek öyle olmadı. yine zayıflayamadım. bu sefer doktor bana metabolizma hızlandırıcı bir ilaç verdi. onun sayesinde iştahım bayağı bir kesildi ve yediklerime kolayca dikkat ettim. sporumu hep daha fazla yaptım ve 2 haftada 1,5 kilo verdim. sonra geri aldım ayrı, ama sonuçta verdim. geri almamın sebebi regl döneminde bir-iki dilim pasta yemek bu kadar. yani bizim böyle ufak lükslerimiz bile olmamalı galiba.

neyse şimdi bu ilaca devam ediyorum, henüz bir gelişme yok, ama azimliyim. bu arada benim kas oranım yağ oranımdan daha fazla. vücuttaki yağ kütlesinin sporcu kadınlarda minimum 10 birim olması gerekiyor. benimki 14 birim. işte benim amacım şu 4 birimi verebilmek. bu da herhalde en az 5-6 kilo anlamına geliyor. ben hayatım boyunca az ve kaliteli besinlerle beslenmeye çalışmış biriyim. o nedenle vücudumdaki yağ düşük. hashimoto olmama rağmen de bu oran değişmedi. sadece henüz altına inemiyorum, ama onu da yapacağım.

yani demem o ki, asla moralimizi bozmamamız lazım. egzersizi kesinlikle ihmal etmememiz lazım. normal bir birey için haftada en az 3 gün 45 dakika kuralını unutmamamız lazım. sağlıklı beslenmemiz lazım.

ben mesela kendime kurallar koydum. sabah normal kahvaltımı ediyorum (bir çay kaşığı bal bile yiyorum). ara öğün olarak 1 muz yiyorum (potasyum açısından) veya başka bir meyve de olabilir. bol bol su içiyorum. öğlen yemeklerinde protein + sebze + yoğurt tüketmeye çalışıyorum. sonraki ara öğünde yine meyve veya tam tahıllı krik kraklar var ya, onlardan yine yoğurtla birlikte yiyorum. akşam da mümkün olduğunca hafif şeyler + yoğurt yiyorum. gece çok acıkırsam mısır patlaklarından yiyorum. canım çok tatlı isterse ağzıma bir parça çikolata atıyorum. bolca spor yapıyorum. sanırım kaçamak yapmamak ve gerçekten tam tahıllı ürünlerle beslenmek gerekiyor. beyaz unla yapılan şeylerden uzak durmak lazım. bu rutini bozmazsam kilo vereceğime inanıyorum. mesela benim spordaki hocam da hashimoto hastası, ama son derece zayıf. demek ki kasarsak biz de istediğimiz zayıflıkta olabiliriz.

tek fark, bizim normal, sağlıklı bir insandan çok daha fazla dikkat etmemiz gerekiyor. n'apalım! bunu kafaya takmamak lazım, başarıya odaklanmak lazım. en azından ben artık öyle yapmaya karar verdim

merhaba. Bende haşimato hastasıyım bundan yaklaşık 10 yıl önce 40 kilo verdim şu an 65 kiloyum ancak 6-7 kilo vermem lazım ama başaramıyorum ne yapacağımı şaşırdım