Arkadaşlar yargılamanız işe yaramıyor zaten yüreğim cehennem gibi. Aklıselim olamıyorum. Bana aklıselim cevaplar lazım ne yapayım ben önümüzdeki 4 gün adam yok, yaşadığımız rezillikle kaldım çocuklarla bir başıma. Durum öyle çirkinleşti ki inanamıyorum, ben resti çekip kavga etmiştim para olayında; üzerine ailelerle rezillikler yaşandı. Sürekli de yaşanıyor zaten aileme reİlzil oluyorum. Çocuklarımla kendim bu olayı nasıl aşayım ben? Seyahatten gelince boşanıyoruz dedim. Çocuklar perişan. Ben perişan. Ailelerde diz boyu rezillik. Hiçkimsem yok istanbuldayım aklıma mukayyet olamıyorum.
Boşanıcam demişsiniz açın davanızı o zaman bir avukatla görüşün.
Zaten böyle rezil bir evlilik mi olur Allah aşkına?
Sizde normal değilsiniz ki tedavi olmanız şart.
Alın çocuklarınızı yatın uyuyun.
Siz istiyorsunuz ki adam tamam hayatım sen haklıydın takmıyoruz o takıyı ama karşınızda böyle biri yok ki adam sizi tınlamıyor sevmiyor saygı da duymuyor sizin boşanmaktan başka bir çareniz yok.
Ama çocuklarını değil sizi sevmiyor.
Çocukları işin içine karıştırmayın.
Aklı başında normal bir insan gibi davranın.
İnanın çocuklara çok üzüldüm yazıl değil mi hiç mi vicdanınız sızlamıyor.
Adam sizi aldatmış her türlü pisliği yapmış yakasından düşmemişsiniz gibi bir durum var.
Kabul edin sakin olun ve ayrılın..
TEKRAR DİYORUM Kİ KOCAN SENİ SEVMİYOR İSTEMİYOR SAYGI DUYMUYOR..
Bir kere daha yazabilirim bir de bu duygunun o minnacık sevgiye en muhtaç bir çocuk tarafından nasıl hissedildiğni anlayabilir misin acaba?
Sanmıyorum bencillik bu ağzıma geleni sayasım geldi..
