Kızım Kardeş İstemiyor

HatueL

Kalbini değiştirerek hayatını değiştirebilirsin...
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
27 Aralık 2018
1.030
1.739
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
 
Maddi manevi bakabilecekseniz çocuk aklıyla hareket edilmez tabii ama bu kadar istemiyorken de zarar verir mi? Önceden uzman desteği alarak ilerlemelisiniz belki de.
Şu zamanda ama ikinci çocuğu düşünenler birer cesur yürek bence. Sadece masrafı bile şu zamanda beni vazgeçirdi. Okutması, giydirmesi, yedirmesi içermesi korkunç masraflar
 
Karar sizin bir piskologada göturseniz size karar sizin diyecek kızınızın alışması ve adapte olması için seans önerecek sadece. O yüzden siz hamile kaldığınızda kardeşin olacak karnimda diceksiniz
 
Tam tersi bir durumda bizde var. Küçük kızım ( 9 yaşnda) bayılır bebeklere, her yerde herkese kardeş istediğinden bahseder. Gördüğümüz tüm bebeklerle ilgilenir, sever. Arkadaşlarımın bebeklerine tüm gün bakar oynatır eminim mükemmel abla olur ama benim 3. Bir çocuğa ne enerjim ne maddiyatım yeter. Bu yüzden hiç düşünmedim. Çocuk kararı ebeveynlere aittir eğer maddi manevi yetip dengeyi kurabilecekseniz düşünün... kızınızı pedagog desteğiyle süreci alıştırırsınız.
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Bu konuda olumlu yada olumsuz büyük çocukların söz hakkı olduğunu düşünmüyorum.
Anne-baba olarak karar verdiyseniz tamamdır.
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Ben 13 yıllık evliyim kızım kardeş istemiyordu biz de 1 çocuk yeter diyorduk kızın 10 yaşına girdi kardeş istiyorum siz Ölürseniz ben yalnız kalırım falan dedi ikna olduk 1 kız kardeşi oldu şimdi 1.5 yaşında ve onunla oynamıyor yaş kriterin değil diyor kıskanıyor inşallah ileriki zamanlarda data iyi anladacaklar kardeş candır
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.

Başlığı okuyunca çocuğunuz liseli felan zannettim.
Daha kendiside çok küçük. Ona göre çocuk yapmaktan vazgeçmek biraz saçma olur.
Biraz kıskanması veya korkması normal ama aşırı aşırı tepkiler neden veriyor bilemedim.
Bi uzmana danışmak en mantıklısı.
 
Haklısın ama biz iyi diyelim iyi olsunlar

Aynen herkese dua'm budur. Allah daha iyi etsin diye

İşte bazı şeyleri olduramıyor insan.

Bu kardeş , ana,baba hatta evlat için de geçerli

Kardeşliğin evlenene kadar kardeşlik olduğunu görenlerdenim.

aile bağları sıkı olanlarıda imrenerek bakarım

sevgiler
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Lütfen saçmalamayın o daha çocuk nasıl sizi bu kadar ilgilendiren bir konuda onun fikrini bu kadar önemsiyorsunuz anlamıyorum doğsun birbirlerini yerler ama sizlerden çok birbirlerini severler.
Küçükken bana sorsalar belki bende istemezdim şimdi tane kardeşim var küçükken az dövüşmedik ama canımı isteseler veririm şimdi en ufak bi sıkıntımda ilk onlar koşar eğer siz istiyorsanız kızına sormayın yapın gitsin
 
Benim kızım🤭ne hamile olmamı kabullenmişti nede kardeşi.
Araları 3.5 yaş.
Bebek doğup eve geldiğinde bile bunu doktora geri götürün diye ağladı🙄Çok çaresiz kaldığım anlar oldu.Hiç sevmeyecekmi diye düşünüyordum.
Pedogog yardımı bile aldîm çünkü asla yanlız bırakamıyorum.Üzerine oyuncak atmalar,ilk boş anında yüzünü çizmeler vardı.
Şİmdi 6 ve 3 yaşına geldiler,maşallah çok seviyorlar birbirlerini😊Çok iyi arkadaş oldular,okul dönüşü ilk kardeşine sarılır sever öper koklar.
Ama ilk 1.5 yıl burnumdan getirmişti
 
Maddi manevi bakabilecekseniz çocuk aklıyla hareket edilmez tabii ama bu kadar istemiyorken de zarar verir mi? Önceden uzman desteği alarak ilerlemelisiniz belki de.
Şu zamanda ama ikinci çocuğu düşünenler birer cesur yürek bence. Sadece masrafı bile şu zamanda beni vazgeçirdi. Okutması, giydirmesi, yedirmesi içermesi korkunç masraflar
Şartlarımızın hazır olmasını bekledik.Manevi olarak aslında doğdu doğalı istiyordum.Ama maddi olarak yeni hazır olduk diyebilirim.
Çocuk aklıyla hareket edilmez size eğer maddi manevi olarak hazırsanız ( çocuğa arkadaş olsun diye değil gerçekten kendiniz istiyorsanız) , pedagogtan destek almaya başlayın bence bu şekilde çok ciddi etkilenebilir
Hem kendim istiyorum hemde biz 3 kardeşiz bağlarımız çok güçlü hani siz hepiniz biz 3ümüz diyenlerdeniz o yüzden o da bu duygudan mahrum kalsın istemiyorum.O o yaşına göre cok net o yüzden beni acaba da bırakıyor.
çocuğum kardeş istiyor diye çocuk yapmak ne kadar saçmaysa çocuğum kardeş istemiyor diye yapmamakta o kadar saçma.
Aslında bu konuda söz hakkı olmaması konusunda kesinlikle katılıyorum.Ama yine de manevi olarak etkilensin istemiyorum o yüzden bu düşüncem.
Karar sizin bir piskologada göturseniz size karar sizin diyecek kızınızın alışması ve adapte olması için seans önerecek sadece. O yüzden siz hamile kaldığınızda kardeşin olacak karnimda diceksiniz
Bende o zaman ki tepkisini düşünüyorum.Daha önce sadece eve bir bebek daha gelsin mi diyerek muhabbete girdik.
Tam tersi bir durumda bizde var. Küçük kızım ( 9 yaşnda) bayılır bebeklere, her yerde herkese kardeş istediğinden bahseder. Gördüğümüz tüm bebeklerle ilgilenir, sever. Arkadaşlarımın bebeklerine tüm gün bakar oynatır eminim mükemmel abla olur ama benim 3. Bir çocuğa ne enerjim ne maddiyatım yeter. Bu yüzden hiç düşünmedim. Çocuk kararı ebeveynlere aittir eğer maddi manevi yetip dengeyi kurabilecekseniz düşünün... kızınızı pedagog desteğiyle süreci alıştırırsınız.
Benim kızımda kuzenlerini oynatır dışarda bebek görse sever ama evde bizimle bir bebek yaşamasın tek olayım diyor.
 
Büyüyünce de neden kardeş yapmadınız bana tek kaldım der. Çocuk aklıyla hareket edilmez ki
Haklısınız.
Bu konuda olumlu yada olumsuz büyük çocukların söz hakkı olduğunu düşünmüyorum.
Anne-baba olarak karar verdiyseniz tamamdır.
Bu konuda aslında dogrunun bu olduğunu bende biliyorum ama bir yandan da üzülsün değil sevinsin istiyorum.
Başlığı okuyunca çocuğunuz liseli felan zannettim.
Daha kendiside çok küçük. Ona göre çocuk yapmaktan vazgeçmek biraz saçma olur.
Biraz kıskanması veya korkması normal ama aşırı aşırı tepkiler neden veriyor bilemedim.
Bi uzmana danışmak en mantıklısı.
Daha önce bir uzmanla görüştüğümde kardeşi var mı dediginde yok şu anda değil ama ilerleyen zamanlarda düşünüyoruz aklı erdi ereli istemiyor dedigimde normal yaşına göre demişti.
Ben 13 yıllık evliyim kızım kardeş istemiyordu biz de 1 çocuk yeter diyorduk kızın 10 yaşına girdi kardeş istiyorum siz Ölürseniz ben yalnız kalırım falan dedi ikna olduk 1 kız kardeşi oldu şimdi 1.5 yaşında ve onunla oynamıyor yaş kriterin değil diyor kıskanıyor inşallah ileriki zamanlarda data iyi anladacaklar kardeş candır
İnşaAllah birbirlerine candaş olurlar.
Lütfen saçmalamayın o daha çocuk nasıl sizi bu kadar ilgilendiren bir konuda onun fikrini bu kadar önemsiyorsunuz anlamıyorum doğsun birbirlerini yerler ama sizlerden çok birbirlerini severler.
Küçükken bana sorsalar belki bende istemezdim şimdi tane kardeşim var küçükken az dövüşmedik ama canımı isteseler veririm şimdi en ufak bi sıkıntımda ilk onlar koşar eğer siz istiyorsanız kızına sormayın yapın gitsin
Konu onuda ilgilendirdiği ve üzülmesini istemedigim için sanırım.Yoksa onunla aynı haklara sahip olacak kardeşi için karar verme hakkı tabiki ona ait değil.
Benim kızım🤭ne hamile olmamı kabullenmişti nede kardeşi.
Araları 3.5 yaş.
Bebek doğup eve geldiğinde bile bunu doktora geri götürün diye ağladı🙄Çok çaresiz kaldığım anlar oldu.Hiç sevmeyecekmi diye düşünüyordum.
Pedogog yardımı bile aldîm çünkü asla yanlız bırakamıyorum.Üzerine oyuncak atmalar,ilk boş anında yüzünü çizmeler vardı.
Şİmdi 6 ve 3 yaşına geldiler,maşallah çok seviyorlar birbirlerini😊Çok iyi arkadaş oldular,okul dönüşü ilk kardeşine sarılır sever öper koklar.
Ama ilk 1.5 yıl burnumdan getirmişti
İnşaAllah sizin geçirdiğiniz o dönemi Allah nasip ederse biz daha rahat geçiririz.Bende bizden öyle bir performans bekliyorum çünkü.
 
Ben kendimden örnek vereyim. Hiç istemedim kardeş. Yapmadı da benimkiler. Halimden memnundum ama 25 yaşından sonra dedim ki, olsa iyi olurmuş :KK70:

Kızım kardeş için deliriyordu. Biz ikinci çocuğu bayağı ilki istiyor diye yaptık. Şartlarımız da uygundu, hani bir noktada tek çocuk olmasın kafamız vardı. E iyi dedik madem istiyor. Kızım kardeşinin olacağını öğrenince harika, peki bizimle mi yaşayacak diye sordu :KK70: doğurdum geçen hafta, kafası şişiyormuş...

Yani çocuğun lafıyla iş yapmış biri olarak çocuğun lafıyla iş yapılmaz diyorum.
 
X