Lohusalık ve Kaynana terörü (fikrinize ihtiyacım var) biraz uzun hakkınızı helal edin 😔

Arkadaşlar merhaba içimi dökmeye geldim bu sefer biraz uzun olacak ama hiç arkadaşım yok içimi size döküyorum 😔
3 Senelik vajinismus durumunu aştıktan sonra 2 sene bebek sahibi olmayı bekledim polikistik over hastasıydım düşük yaptım gitmediğim doktor kalmadı sonunda Allah nasip etti hamile kaldım kontorllere giderken bir gün kayınvalidem aradı gittiğim doktor çok yoğun bir doktordu saat akşam 9 du hastanedeydim eltine gideceğim beni bırakırmısın dedi hastanede olduğumu söyledim beklerim ben olsun dedi saat 10 da hastaneden çıktım kapıda bekliyordum yukarı gel yemek götürcez dedi yukarı çıktım börek ve çorba yapmıştı çorbayı aldım indim eltimlerin kapısına geldik hadi çıkart bunları yukarı dedi bana tamam dedim arabadan inip yukarı çıktım börek çok güzel kokmuştu hamileydim belki bize de 2 parça verir diye düşündüm içeri girdi hadi görüşürüz deyip kapıyı kapattı ne olduğumu bilemedim. Eşim ben aylık hamileyken tatile gitti tek kaldım 1 hafta ama beni arayıp bir şeye ihtiyacın varmı diye sormadı yine bir gün kontrole gidecektim beni aradı bende geliyim bebeği görmek istiyorum dedi sevindim tamam dedim onu almaya evlerinin önüne gittim 5 kiloluk bidonlarda su ile bekliyordu camı açıp onlar ne dedim eltinlerin suyu kesilmiş önce onlara suyu bırak sonra kontrole gidersin dedi hayır saatim geldi gidiyorum ben dedim anlamıştım beni kullanmak için çağırmıştı yine sonra neyse geliyim senle ordan çıkınca bırakırız hadi in ve suları koy arabaya dedi bende sinirlendim sen bagaja koy dedim gittik kontrole orda da yapacağını yaptı doktora normal doğum yaptırın ben öyle istiyorum dedi bütün moralim bozulmuştu ordan çıktık eltimlerin evinin önüne geldik gözümün içine bakıyordu suları taşımam için hiç oralı olmadım anne belim ağrıdı sen in çocuğu çağır o çıkarsın suları dedim bıraktım gittim. 9 aylık hamilelik maceram bebeğimin 38+3 de dünyaya gelmesiyle sona erdi. Bir bebeğim olsun çok istemiştim çok ağlayıp geceleri hep dua etmiştim ama doğumdan da aşırı korkuyordum doğuma 1 hafta kala dudaklarım uçukladı o kadar yani birde hamilelik döneminde şeker yükleme testi yaptım şeker çıkmıştı ve diyetle beslenmiştim sadece o günlerde eşimin ailesi benim ailem dikkate alma ye bebek zayıf olur diye söyleniyorlardı ama ben kararlıydım diyeti yapacaktım sonuçta bebeğin sağlığı her şeyden daha önemli. Eşimin ailesi sürekli bizi yemeğe çağırıyordu kaynana terörü o zaman başlamış ve saf ben anlamamıştım ne zaman gitsek benim diyetimin dışında olan her şey vardı her gittiğimizde eve aç dönüyordum hamileydim ve yiyemediğim şeyleri canım daha çok istiyordu oda bilerek ne seviyorsam yasaksa onu koyuyordu sofraya özellikle yaptığını düşünmüyordum taa ki beni arayıp yemeğe davet etti anne canım aşırı karpuz istiyor yiyemiyorum eğer evde varsa kesme olur mu biz olmadığımız bir zamanda yersiniz dedim akşam eşimle gittik sofrayı kurmuştu kayınvalidem sofrada kocaman bir tabak kıp kırmızı çekirdeksiz karpuz bütün odayı sarmıştı kokusu karpuzu görünce odaya gittim istemsiz ağladım ben kendimle nefsimle savaşırken o koyma dediğim halde koymuştu aslında bir iki parça yesem dünyanın sonu gelmezdi evet ama hamilelik hormonları daha önce yaşadığım düşükler vs aşırı korkuyordum bebeğime bir şey olacak diye yemedim o akşam orda onun niyetini de anlamıştım artık o günden sonra doğumuma 1 ay kalmıştı hiç gitmedim. Bebek karnımda eşinden ayrılmış normal doğum başlamıştı ben sezeryan istediğim için sezeryanla doğdu normal doğum olsa bebeğim eşinden ayrıldığı için nefessiz kalıp vefat edebilirmiş çok şükür kötü bir durum olmadan sezeryan ile doğdu bendeki enfeksiyon bebeğe geçmiş ve küveze almışlardı bebeğimi onun haricinde bağırsak şişmesi olmuş akciğerinin biri küçük biri büyük doğmuştu kuvezde olduğu için kimse göremedi bebeği Kayınvalidem beni görmeye geldi bebeği getirsinler odaya bebeğe hurma vercem uysal olsun diye ağzına tükürcem dedi cinnet geçirecektim nerdeyse küvezde olduğu için üzülüp ağlıyordum ama bunları duyduktan sonra onun için oranın daha iyi olduğuna karar verdim hastaneye eli boş gelmişti ve darlamalar başladı sütün olmayacak sezeryan yaptın yarımsın artık ben normal doğurdum çocuklarım sağlıklı doğdu diye darlamaya başladı ben hastaneden çıktım bebeğim 2 hafta kaldı her 2 saatte bir emzirmeye gidiyordum. Hastaneden çıktığım günün ertesi aradı beni abinlerle size yemeğe gelicez dedi ben eşimi çok sevdiğim için üzülmemesi için hiç bir dediğine ters bir cevap vermiyordum Ankaradan halam gelmişti gelmesinler sen zaten ameliyatlısın diye ısrar etmesine rağmen gelsinler dedim yemekler yaptım sofra kurdum topladım şuan ben bile şaşırıyorum o halde nasıl yapabildim. Sonra bebeğim eve geldi ben üşütmüştüm hastaneye gidip gelmekten hiç halim yoktu öksürüyordum beni aradı çok hastayım yatıyorum dinlenicem dedim kapattık 10 dakika sonra kapı çaldı kapıyı açtım kayınvalidem bana dediki napıyon evde pijamaylamı geziyosun sen dedi bende kendimi tutamadım artık lohusalığun verdiği yetkiye dayanarak napacaktım gelinliklemi gezecektim dedim artık iyice anlamıştım benimle bir derdi vardı bebeğime örgü kıyafetler getirmiş hırka vs sevinmiştim poşeti açmadan poşeti açınca soğuk duş etkisi oldu bende hepsi kız bebek hırkası eteğiydi ve benim bebeğim erkek. Çok anlam veremedim annemle kız kardeşim bana bakmaya geldiler 40 ım çıkana kadar bebeğim kolik bir bebekti onlara siz gidin artık sorumluluk bilsin dediler. Kayınvalidem sürekli her gün geldi her gün bir laf sokup gitti senin yerinde olmak isteyen çok kişi var diyordu bir bebeğe bakamıyosan kendini adam sayma diyordu lohusaydım ve eşim üzülsün istemiyordum bebeğim kolik olduğu için çok zor uyutuyordum her gün uyuduğu saatte gelip zile basıyordu uyansın diye en sonunda bi akşam kayınbabam anneme evinize gidin artık dedi orda ipler koptu bende eltimin bebeğine 3 yaşına kadar annesi bakmıştı çalıştığı için bende bebeğimi anneme alıştırmaya çalışıyordum kayınbabam da öyle diyince cinnete geldim en son odama gidip bi annemi sığdıramadınız eltime kimse karışmadı benimle derdiniz ne diye bağırarak ağlamaya başladım eşim bu yaşadıklarımın hiç birini bilmiyordu bu hareketimden sonra herkes çıktı gitti eşim yanıma geldi ona anlattım hepsini ağlayarak o üzülmesin diye ses çıkarmadığımı cevap vermediğimi her şeyi anlattım bana dediki kimseyi dinleme sen ve bebeğimiz mutlu olun ben başka bir şey istemiyorum dedi senin istemediğin bir durum olursa söyle ben üzülcem diye düşünme içine atma benimle de paylaş dedi ama öyle olmuyor işte arkadaşlar 5 sene çektim şimdi de kayınavlidemden çekiyorum yapma dediğim her şeyi yapıyor bu gün geldi bebeğim 5 aylık ona çay içirmeye çalışıyor acilen işe başlayıp bebeğimide anneme bırakmam lazım diye düşünüyorum siz olsanız ne yapardınız ne olur fikir verin bana 😔 ağustos ayında doğum iznine çıktım kasımda iznim bitti ve nisan ayına kadar ücretsiz izne çıktım patronum bebeğinin durumuna göre çalışıp çalışmayacağına karar veririz dedi eğer çıkmak istersem kıdem tazminatımı verecek ama çıkarsam eğer eminim eşimin annesi ile daha çok problem yaşayacağım ne yapsam bilmiyorum 😔
Ay sabırla okudum. Tüm sorun sizin kendinizde. Demek elim üzülmesin diye söylemeyeyim? Bir sınırı çizgisi olmalı insanın. Eşiniz siz hamileyken nasıl 1 hafta tatile gidebiliyor sizi yalnız bırakıp? Aileniz size ne oluyor, burası kızımın evi Damat birşey demiyorsa siz ne konuşuyorsunuz diyemiyor babanız anneniz? Cinnet geçirip kayınvalide yi bir daha asla evinize sokmayın görüşmeyin net olun. 2 yaşına kadar hiç değilse bebeğe siz bakın bu günleri bir daha gelmeyecek. Kaynana için bebeği mi bırakmayı düşünüyorsun! Ben olsam uzakta bir mahalle semte gider taşınırım. Gidip bir de terapi alın. Bu zamanda böyle saflık olmaz.
 
Arkadaşlar merhaba içimi dökmeye geldim bu sefer biraz uzun olacak ama hiç arkadaşım yok içimi size döküyorum 😔
3 Senelik vajinismus durumunu aştıktan sonra 2 sene bebek sahibi olmayı bekledim polikistik over hastasıydım düşük yaptım gitmediğim doktor kalmadı sonunda Allah nasip etti hamile kaldım kontorllere giderken bir gün kayınvalidem aradı gittiğim doktor çok yoğun bir doktordu saat akşam 9 du hastanedeydim eltine gideceğim beni bırakırmısın dedi hastanede olduğumu söyledim beklerim ben olsun dedi saat 10 da hastaneden çıktım kapıda bekliyordum yukarı gel yemek götürcez dedi yukarı çıktım börek ve çorba yapmıştı çorbayı aldım indim eltimlerin kapısına geldik hadi çıkart bunları yukarı dedi bana tamam dedim arabadan inip yukarı çıktım börek çok güzel kokmuştu hamileydim belki bize de 2 parça verir diye düşündüm içeri girdi hadi görüşürüz deyip kapıyı kapattı ne olduğumu bilemedim. Eşim ben aylık hamileyken tatile gitti tek kaldım 1 hafta ama beni arayıp bir şeye ihtiyacın varmı diye sormadı yine bir gün kontrole gidecektim beni aradı bende geliyim bebeği görmek istiyorum dedi sevindim tamam dedim onu almaya evlerinin önüne gittim 5 kiloluk bidonlarda su ile bekliyordu camı açıp onlar ne dedim eltinlerin suyu kesilmiş önce onlara suyu bırak sonra kontrole gidersin dedi hayır saatim geldi gidiyorum ben dedim anlamıştım beni kullanmak için çağırmıştı yine sonra neyse geliyim senle ordan çıkınca bırakırız hadi in ve suları koy arabaya dedi bende sinirlendim sen bagaja koy dedim gittik kontrole orda da yapacağını yaptı doktora normal doğum yaptırın ben öyle istiyorum dedi bütün moralim bozulmuştu ordan çıktık eltimlerin evinin önüne geldik gözümün içine bakıyordu suları taşımam için hiç oralı olmadım anne belim ağrıdı sen in çocuğu çağır o çıkarsın suları dedim bıraktım gittim. 9 aylık hamilelik maceram bebeğimin 38+3 de dünyaya gelmesiyle sona erdi. Bir bebeğim olsun çok istemiştim çok ağlayıp geceleri hep dua etmiştim ama doğumdan da aşırı korkuyordum doğuma 1 hafta kala dudaklarım uçukladı o kadar yani birde hamilelik döneminde şeker yükleme testi yaptım şeker çıkmıştı ve diyetle beslenmiştim sadece o günlerde eşimin ailesi benim ailem dikkate alma ye bebek zayıf olur diye söyleniyorlardı ama ben kararlıydım diyeti yapacaktım sonuçta bebeğin sağlığı her şeyden daha önemli. Eşimin ailesi sürekli bizi yemeğe çağırıyordu kaynana terörü o zaman başlamış ve saf ben anlamamıştım ne zaman gitsek benim diyetimin dışında olan her şey vardı her gittiğimizde eve aç dönüyordum hamileydim ve yiyemediğim şeyleri canım daha çok istiyordu oda bilerek ne seviyorsam yasaksa onu koyuyordu sofraya özellikle yaptığını düşünmüyordum taa ki beni arayıp yemeğe davet etti anne canım aşırı karpuz istiyor yiyemiyorum eğer evde varsa kesme olur mu biz olmadığımız bir zamanda yersiniz dedim akşam eşimle gittik sofrayı kurmuştu kayınvalidem sofrada kocaman bir tabak kıp kırmızı çekirdeksiz karpuz bütün odayı sarmıştı kokusu karpuzu görünce odaya gittim istemsiz ağladım ben kendimle nefsimle savaşırken o koyma dediğim halde koymuştu aslında bir iki parça yesem dünyanın sonu gelmezdi evet ama hamilelik hormonları daha önce yaşadığım düşükler vs aşırı korkuyordum bebeğime bir şey olacak diye yemedim o akşam orda onun niyetini de anlamıştım artık o günden sonra doğumuma 1 ay kalmıştı hiç gitmedim. Bebek karnımda eşinden ayrılmış normal doğum başlamıştı ben sezeryan istediğim için sezeryanla doğdu normal doğum olsa bebeğim eşinden ayrıldığı için nefessiz kalıp vefat edebilirmiş çok şükür kötü bir durum olmadan sezeryan ile doğdu bendeki enfeksiyon bebeğe geçmiş ve küveze almışlardı bebeğimi onun haricinde bağırsak şişmesi olmuş akciğerinin biri küçük biri büyük doğmuştu kuvezde olduğu için kimse göremedi bebeği Kayınvalidem beni görmeye geldi bebeği getirsinler odaya bebeğe hurma vercem uysal olsun diye ağzına tükürcem dedi cinnet geçirecektim nerdeyse küvezde olduğu için üzülüp ağlıyordum ama bunları duyduktan sonra onun için oranın daha iyi olduğuna karar verdim hastaneye eli boş gelmişti ve darlamalar başladı sütün olmayacak sezeryan yaptın yarımsın artık ben normal doğurdum çocuklarım sağlıklı doğdu diye darlamaya başladı ben hastaneden çıktım bebeğim 2 hafta kaldı her 2 saatte bir emzirmeye gidiyordum. Hastaneden çıktığım günün ertesi aradı beni abinlerle size yemeğe gelicez dedi ben eşimi çok sevdiğim için üzülmemesi için hiç bir dediğine ters bir cevap vermiyordum Ankaradan halam gelmişti gelmesinler sen zaten ameliyatlısın diye ısrar etmesine rağmen gelsinler dedim yemekler yaptım sofra kurdum topladım şuan ben bile şaşırıyorum o halde nasıl yapabildim. Sonra bebeğim eve geldi ben üşütmüştüm hastaneye gidip gelmekten hiç halim yoktu öksürüyordum beni aradı çok hastayım yatıyorum dinlenicem dedim kapattık 10 dakika sonra kapı çaldı kapıyı açtım kayınvalidem bana dediki napıyon evde pijamaylamı geziyosun sen dedi bende kendimi tutamadım artık lohusalığun verdiği yetkiye dayanarak napacaktım gelinliklemi gezecektim dedim artık iyice anlamıştım benimle bir derdi vardı bebeğime örgü kıyafetler getirmiş hırka vs sevinmiştim poşeti açmadan poşeti açınca soğuk duş etkisi oldu bende hepsi kız bebek hırkası eteğiydi ve benim bebeğim erkek. Çok anlam veremedim annemle kız kardeşim bana bakmaya geldiler 40 ım çıkana kadar bebeğim kolik bir bebekti onlara siz gidin artık sorumluluk bilsin dediler. Kayınvalidem sürekli her gün geldi her gün bir laf sokup gitti senin yerinde olmak isteyen çok kişi var diyordu bir bebeğe bakamıyosan kendini adam sayma diyordu lohusaydım ve eşim üzülsün istemiyordum bebeğim kolik olduğu için çok zor uyutuyordum her gün uyuduğu saatte gelip zile basıyordu uyansın diye en sonunda bi akşam kayınbabam anneme evinize gidin artık dedi orda ipler koptu bende eltimin bebeğine 3 yaşına kadar annesi bakmıştı çalıştığı için bende bebeğimi anneme alıştırmaya çalışıyordum kayınbabam da öyle diyince cinnete geldim en son odama gidip bi annemi sığdıramadınız eltime kimse karışmadı benimle derdiniz ne diye bağırarak ağlamaya başladım eşim bu yaşadıklarımın hiç birini bilmiyordu bu hareketimden sonra herkes çıktı gitti eşim yanıma geldi ona anlattım hepsini ağlayarak o üzülmesin diye ses çıkarmadığımı cevap vermediğimi her şeyi anlattım bana dediki kimseyi dinleme sen ve bebeğimiz mutlu olun ben başka bir şey istemiyorum dedi senin istemediğin bir durum olursa söyle ben üzülcem diye düşünme içine atma benimle de paylaş dedi ama öyle olmuyor işte arkadaşlar 5 sene çektim şimdi de kayınavlidemden çekiyorum yapma dediğim her şeyi yapıyor bu gün geldi bebeğim 5 aylık ona çay içirmeye çalışıyor acilen işe başlayıp bebeğimide anneme bırakmam lazım diye düşünüyorum siz olsanız ne yapardınız ne olur fikir verin bana 😔 ağustos ayında doğum iznine çıktım kasımda iznim bitti ve nisan ayına kadar ücretsiz izne çıktım patronum bebeğinin durumuna göre çalışıp çalışmayacağına karar veririz dedi eğer çıkmak istersem kıdem tazminatımı verecek ama çıkarsam eğer eminim eşimin annesi ile daha çok problem yaşayacağım ne yapsam bilmiyorum 😔
Allah yardımcın olsun, sessiz kalma haksız duruma düşmeden cevaplarını ver, eşinin de bilgisi olsun. Eşinin seni yalnız bırakmaması çok iyi bir şey. Bazı insanlarda "el kızı" kafası var ne yapsan düzelmiyor. Hatasını doğru zanneden kişiye 1000 ispat sunsan da ikna edemezsin. Yüzde yüz kötülerdirİnsanları diyemem ama bazıları gelin kaynana ilişkisini eziyet laf sokma iş yaptırma ezme , oğlunu kıskanma vs derken otorite mücadelesine döndürüyor.. değiştiremezsin maalesef, sen kendi dünyanda mutlu olmaya bak. Kötü bir tecrübe olmuş senin için ama fark etmişsin ufak ufak sınırını mesafeni koy, eşinin de gönlünü kırmadan ama gerçekleri göstererek... Gizli şekilde tek başına savaş "aman ağzımızın tadı kaçmasın Ali Rıza Bey" diye diye en son yaprak dökümü gibi kendini tükettiğin ile kalırsın. Sen de diplomatik ol onlar gibi :) yoksa hem sana hem eşine hem ailene zarar. Ne sağlık ne huzur ne psikoloji kalır böyle
 
Okurken gerçekten ya sabır çektim. Bi yandan size de kızdım, hiç hayır demeyi bilmemişsiniz, eşim üzülmesin deyip durmuşsunuz. Ne üzülecek koca adam. Sizin derdinizi sizinle paylaşmak için vardır eş kişisi, siz de onunkini aynı şekilde. Siz herşeyi omuzlarınızda yük etmek zorunda değilsiniz. Eşinizin desteğini alıp bir şekilde sınır çekmek zorundasınız bu kendini bilmez kaynanaya.
 
İşinizi bırakmayın kesinlikle bırakınca hiç kurtulamazsınız artık. Mümkünse annenize götürün çocuğu kendi evinde baksın böylelikle sizin de zamanınız olmaz iş çıkışı götür getir meşguliyetler derken araya mesafe girer.Anneniz bakmazsa da başka birini bulun erkeklere güvenmeyin anneleri konusunda ne zaman dönecekleri belli olmuyor.
 
Arkadaşlar merhaba içimi dökmeye geldim bu sefer biraz uzun olacak ama hiç arkadaşım yok içimi size döküyorum 😔
3 Senelik vajinismus durumunu aştıktan sonra 2 sene bebek sahibi olmayı bekledim polikistik over hastasıydım düşük yaptım gitmediğim doktor kalmadı sonunda Allah nasip etti hamile kaldım kontorllere giderken bir gün kayınvalidem aradı gittiğim doktor çok yoğun bir doktordu saat akşam 9 du hastanedeydim eltine gideceğim beni bırakırmısın dedi hastanede olduğumu söyledim beklerim ben olsun dedi saat 10 da hastaneden çıktım kapıda bekliyordum yukarı gel yemek götürcez dedi yukarı çıktım börek ve çorba yapmıştı çorbayı aldım indim eltimlerin kapısına geldik hadi çıkart bunları yukarı dedi bana tamam dedim arabadan inip yukarı çıktım börek çok güzel kokmuştu hamileydim belki bize de 2 parça verir diye düşündüm içeri girdi hadi görüşürüz deyip kapıyı kapattı ne olduğumu bilemedim. Eşim ben aylık hamileyken tatile gitti tek kaldım 1 hafta ama beni arayıp bir şeye ihtiyacın varmı diye sormadı yine bir gün kontrole gidecektim beni aradı bende geliyim bebeği görmek istiyorum dedi sevindim tamam dedim onu almaya evlerinin önüne gittim 5 kiloluk bidonlarda su ile bekliyordu camı açıp onlar ne dedim eltinlerin suyu kesilmiş önce onlara suyu bırak sonra kontrole gidersin dedi hayır saatim geldi gidiyorum ben dedim anlamıştım beni kullanmak için çağırmıştı yine sonra neyse geliyim senle ordan çıkınca bırakırız hadi in ve suları koy arabaya dedi bende sinirlendim sen bagaja koy dedim gittik kontrole orda da yapacağını yaptı doktora normal doğum yaptırın ben öyle istiyorum dedi bütün moralim bozulmuştu ordan çıktık eltimlerin evinin önüne geldik gözümün içine bakıyordu suları taşımam için hiç oralı olmadım anne belim ağrıdı sen in çocuğu çağır o çıkarsın suları dedim bıraktım gittim. 9 aylık hamilelik maceram bebeğimin 38+3 de dünyaya gelmesiyle sona erdi. Bir bebeğim olsun çok istemiştim çok ağlayıp geceleri hep dua etmiştim ama doğumdan da aşırı korkuyordum doğuma 1 hafta kala dudaklarım uçukladı o kadar yani birde hamilelik döneminde şeker yükleme testi yaptım şeker çıkmıştı ve diyetle beslenmiştim sadece o günlerde eşimin ailesi benim ailem dikkate alma ye bebek zayıf olur diye söyleniyorlardı ama ben kararlıydım diyeti yapacaktım sonuçta bebeğin sağlığı her şeyden daha önemli. Eşimin ailesi sürekli bizi yemeğe çağırıyordu kaynana terörü o zaman başlamış ve saf ben anlamamıştım ne zaman gitsek benim diyetimin dışında olan her şey vardı her gittiğimizde eve aç dönüyordum hamileydim ve yiyemediğim şeyleri canım daha çok istiyordu oda bilerek ne seviyorsam yasaksa onu koyuyordu sofraya özellikle yaptığını düşünmüyordum taa ki beni arayıp yemeğe davet etti anne canım aşırı karpuz istiyor yiyemiyorum eğer evde varsa kesme olur mu biz olmadığımız bir zamanda yersiniz dedim akşam eşimle gittik sofrayı kurmuştu kayınvalidem sofrada kocaman bir tabak kıp kırmızı çekirdeksiz karpuz bütün odayı sarmıştı kokusu karpuzu görünce odaya gittim istemsiz ağladım ben kendimle nefsimle savaşırken o koyma dediğim halde koymuştu aslında bir iki parça yesem dünyanın sonu gelmezdi evet ama hamilelik hormonları daha önce yaşadığım düşükler vs aşırı korkuyordum bebeğime bir şey olacak diye yemedim o akşam orda onun niyetini de anlamıştım artık o günden sonra doğumuma 1 ay kalmıştı hiç gitmedim. Bebek karnımda eşinden ayrılmış normal doğum başlamıştı ben sezeryan istediğim için sezeryanla doğdu normal doğum olsa bebeğim eşinden ayrıldığı için nefessiz kalıp vefat edebilirmiş çok şükür kötü bir durum olmadan sezeryan ile doğdu bendeki enfeksiyon bebeğe geçmiş ve küveze almışlardı bebeğimi onun haricinde bağırsak şişmesi olmuş akciğerinin biri küçük biri büyük doğmuştu kuvezde olduğu için kimse göremedi bebeği Kayınvalidem beni görmeye geldi bebeği getirsinler odaya bebeğe hurma vercem uysal olsun diye ağzına tükürcem dedi cinnet geçirecektim nerdeyse küvezde olduğu için üzülüp ağlıyordum ama bunları duyduktan sonra onun için oranın daha iyi olduğuna karar verdim hastaneye eli boş gelmişti ve darlamalar başladı sütün olmayacak sezeryan yaptın yarımsın artık ben normal doğurdum çocuklarım sağlıklı doğdu diye darlamaya başladı ben hastaneden çıktım bebeğim 2 hafta kaldı her 2 saatte bir emzirmeye gidiyordum. Hastaneden çıktığım günün ertesi aradı beni abinlerle size yemeğe gelicez dedi ben eşimi çok sevdiğim için üzülmemesi için hiç bir dediğine ters bir cevap vermiyordum Ankaradan halam gelmişti gelmesinler sen zaten ameliyatlısın diye ısrar etmesine rağmen gelsinler dedim yemekler yaptım sofra kurdum topladım şuan ben bile şaşırıyorum o halde nasıl yapabildim. Sonra bebeğim eve geldi ben üşütmüştüm hastaneye gidip gelmekten hiç halim yoktu öksürüyordum beni aradı çok hastayım yatıyorum dinlenicem dedim kapattık 10 dakika sonra kapı çaldı kapıyı açtım kayınvalidem bana dediki napıyon evde pijamaylamı geziyosun sen dedi bende kendimi tutamadım artık lohusalığun verdiği yetkiye dayanarak napacaktım gelinliklemi gezecektim dedim artık iyice anlamıştım benimle bir derdi vardı bebeğime örgü kıyafetler getirmiş hırka vs sevinmiştim poşeti açmadan poşeti açınca soğuk duş etkisi oldu bende hepsi kız bebek hırkası eteğiydi ve benim bebeğim erkek. Çok anlam veremedim annemle kız kardeşim bana bakmaya geldiler 40 ım çıkana kadar bebeğim kolik bir bebekti onlara siz gidin artık sorumluluk bilsin dediler. Kayınvalidem sürekli her gün geldi her gün bir laf sokup gitti senin yerinde olmak isteyen çok kişi var diyordu bir bebeğe bakamıyosan kendini adam sayma diyordu lohusaydım ve eşim üzülsün istemiyordum bebeğim kolik olduğu için çok zor uyutuyordum her gün uyuduğu saatte gelip zile basıyordu uyansın diye en sonunda bi akşam kayınbabam anneme evinize gidin artık dedi orda ipler koptu bende eltimin bebeğine 3 yaşına kadar annesi bakmıştı çalıştığı için bende bebeğimi anneme alıştırmaya çalışıyordum kayınbabam da öyle diyince cinnete geldim en son odama gidip bi annemi sığdıramadınız eltime kimse karışmadı benimle derdiniz ne diye bağırarak ağlamaya başladım eşim bu yaşadıklarımın hiç birini bilmiyordu bu hareketimden sonra herkes çıktı gitti eşim yanıma geldi ona anlattım hepsini ağlayarak o üzülmesin diye ses çıkarmadığımı cevap vermediğimi her şeyi anlattım bana dediki kimseyi dinleme sen ve bebeğimiz mutlu olun ben başka bir şey istemiyorum dedi senin istemediğin bir durum olursa söyle ben üzülcem diye düşünme içine atma benimle de paylaş dedi ama öyle olmuyor işte arkadaşlar 5 sene çektim şimdi de kayınavlidemden çekiyorum yapma dediğim her şeyi yapıyor bu gün geldi bebeğim 5 aylık ona çay içirmeye çalışıyor acilen işe başlayıp bebeğimide anneme bırakmam lazım diye düşünüyorum siz olsanız ne yapardınız ne olur fikir verin bana 😔 ağustos ayında doğum iznine çıktım kasımda iznim bitti ve nisan ayına kadar ücretsiz izne çıktım patronum bebeğinin durumuna göre çalışıp çalışmayacağına karar veririz dedi eğer çıkmak istersem kıdem tazminatımı verecek ama çıkarsam eğer eminim eşimin annesi ile daha çok problem yaşayacağım ne yapsam bilmiyorum 😔
Sizin kaynana deccal olabilir mi 😳 o karpuz olayında mesela bir şey söylemediniz mi? Ben karpuz olmasın demiştim özellikle getirmişsiniz demedin mi? Ya da kız bebek eşyaları getirdiğinde benim çocuğum erkek de mi demediniz? NASIL DAYANDINIZ NASIL
 
Bence koyarsın o mesafeyi artık sende annesin daha güçlü olmam lazım onun anladığı dilden konuş ve çocuğunu bırakıp işe falan gittme bence ilerde bu günlerin eksikliğini yaşarsiniz ikinizde olan size olur yani canım hiç sıkma canını kafaya da takma sen eşinle çocuğunla ilgilen Allah yardımcın olsun
Aynen öyle yaptım koydum mesafeni sonunda oturdum huzurla bebeğime bakıyorum iş konusunda henüz karar vermedim muhtemelen çalışacağım ama iş verenim saatlerimi çok esnek ayarlayacak yani 10 da gidip 4 de döneceğim 12 de bebeğimi görmeye gelebileceğim gibi henüz düşünüyorum Allah benim gibi olan herkese benim gibi uyanma nasip etsin 🫶
 
Forumda gezerken gördüm yazinizi ve o kadar tanıdık geldiki bu hikaye aynı dertten bende muzdaribim napsam yakamdan atamiyorum artık dualarla uzaklastirmaya çalışıyorum rabbim kurtarsın ikimizide çok zor birsey soyleyememek yapamamak susup kalmak ve bende şuan 19 haftalik hamileyim yok ben buyutcem yok ben yetistircemler bebek kavgası yapıyoruz ne munasebet anasi babasi var biz yetistiricez tabi kendi çocuğumuzu diyorum yok bi kulağından giriyo ötekinden çıkıyor artık bende sen gibi şaşırıp kalmış durumdayım kussede 3 gün sonra geri arıyor artık bende bıktım usandım yasadiklarimizi çok benzettim kendimi gördüm inşallah sende bende hayirlisiyla kurtulabiliriz bunlardan
Aminn inşallahh her aradığında açmadım kapıya geldi her gün kapıyı açmadım eşimi arayıp ne yapıyor bu diye sormuş eşimde bebek bakıyor sabahlara akşamlara kadar bir rahatmı bıraksan artık demiş bu aralar eskisi gibi değil her gün gelmiyor sürekli arıyordu engelledim ara ara telefonum çekmiyor dedim artık ben aramadan aramıyor çok muhattap olmamaya çalışıyorum bakalım inşallah normal insanlar gibi davranırlar Allah size de bol bol sabır versin o kadar iyi anlıyorumki sizi çok zor 🥺
 
Buna benzeri bende de var.her aradığında sekerim yüklesiyor. Ve gebelik sekerim cıktı günde 4 deda iğne kullanıyorum.4 hamileliğim yaşayan hiç bebeğim yok. Neymişte sezaryanla doğurmakta ne varmış 3 bebeğim sezaryanla ölü doğdu.ben doğum mu bilmişim. En son dayanamadım birde oğluna sor bakalım dedim sezaryan kolay mı wc ihtiyacımı dusumu dikiş temizliğimi ve diğer işlerimi hep o yaptı sor bakalım nasıl dedim. İlk olarak bebeğini kaybetmiş birine bu denir mi .keşke bebeğim yaşayaydı da sezaryen acısını cekwydim.şimdi gene arıyor cocugun kıyafetlerini yıka ütüle ben gerizekalıyım ya yıkamadan giydircem.bidw sen ütüle diyor ütüleyen kişinin ellerini yıkamadığını bilmiyon cocuk milrop kapar diyor.ütüleyen kişide annem .kafayı yiyecem artık aramasın diye duva ediyorum resmen
Bende bir çok düşük yapmış biri olarak ağladım yazdıklarınızı okurken insan değilmiyiz ya ne olur bunları söylemek yerine destek olsalar rahatlatsalar ne olur cidden çokmu zor acaba imtihan gibi birşey bunlar çok stres yapmayın onlar yüzünden. Bende düşük yapmıştım 1 hafta sonra kayınvalidem bana demiştiki 3 sene oldu daha bebek olmadı kısırmı yoksa dedi kayınbaban demişti başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü babama bi sor bakalım acaba oğlumu kısır demiş kapatmıştım. Ben artık 1 kez aradıysa engelliyorum engelini de taa akşam açıyorum genelde akşamları arıyorum nasılsın iyimisin diye aradım çalmadı falan diyor bende bilmiyorumki hatlardandır deyip güzellikle kapatıyorum hafta da benim seçtiğim 1 günde yemeğe gidiyorum çok muhattap olmamak en iyisi sizde öyle yapın ne olur psikolojinizi alt üst etmesine izin vermeyin Allah yardım etsin bizlere 😕
 
İnanmıyorum bunca şey olmuş nasıl eşinize söylemediniz ya ? Sizi köle gibi kullanmış resmen bu ne böyle!!!!! Ve siz eşiniz üzülmesin diyorsunuz tamam eşiniz arkanızda ama hala nasıl bebeginize çay içirmeye çalıpıyor 6 ay sadece anne sütü verilir bebeklere. Tamamen mesafenizi kesin görüşmeyin çocuguda vermeyin bu kadının kucagına. Yüz göz olmayın. Hatta bi cinnet geçirin grlmesin bi daha ayy çok sinir oldum ve bu yazdıgınız soruyu bir derdim var konusuna yazın daha fazla yorum alırsınız. Kopyala yapıştır yapın yazdıklarınızı. Ve çok mu yakında oturuyprsunuz bilmiyorum ama mesafenizi koyun susmayın
O çay meselesine verdiğim tepki eltime oturmaya gittiğimde başıma kakıldı bütün aile fertleri sofradaydı bebeğimi yanına koymamı istedi bende koyamam sen istemediğim şeyler yedirip içirmeye çalışıyorsun dedim aman amann koyma kızım daha yaparmıyım o tepkiden sonra dedi bende yapma zaten yapma bu bebek daha birde ne yiyip içeceğine ben karar veriyorum benim bebeğim dedim eşimin abiside anne haklı vermesini istemiyorsa verme dedi 6 sene oldu hiç böyle bir tepkim olmamıştı ama taştım sanırım artık susmuyorum susmycam tamamen iletişimi kesmem eşime de haksızlık olur ama bunu ona söyledim yani artık asla susmayacağımı bana kötü şeyler yaşatırlarsa bu zamana kadar müsaade ettim artık etmeyeceğimi anlattım oda susma dedi gerekiyorsa benimle birlikte konuş dedi aynısınıda yaptım geçenlerde kayınvalidem hiç gelmiyorsunuz dedi bende her gün sizemi gelelim bizimde evimiz düzenimiz var haftada 1 gün gelmek yetmiyorsa hiç gelmeyelim haftada 1 günü de ara istersen dedim yok kızım öyle demek istemedim falan dedi eşimde yanımdaydı bununla böyle baş edeceğim sanırım önceden olsa öyle dedi diye haftada 2 gün gider 1 günde bize çağırırdım öyle yok artık inşallah anlar bazı şeyleri bu ara da çok yakın oturuyoruz yürüme mesafesi 5 dakika eşime evi satmayıda teklif ettim bu arada ama onu zamana bırakmamız lazım sanırım bu pahalılıkta durumun müsait olmasını bekleyeceğim… bir derdim var a yazın demişsiniz ama bu sayfayı kullanmayı çok iyi bilmiyorum malesef burdan bile zorla açtım konuyu bi deneyeceğim ama 🙏🏻
 
K.valide ile araya mesafe koyun her dediğinde her dediği yere gitmeyin. Müsait değilim deyin eve kabul etmeyin her seferinde. Böyle böyle mesafe koyu
Koydum aslında bu aralar ve dünde aynen sizin dediğiniz gibi oldu müsait değilim dedim ve bana ne dedi biliyormusunuz evde durmuyorsunuz çok geziyorsunuz her yere gidip bize gelmiyor bizi kabul etmiyorsunuz dedi bende patladım anne yeter artık laf soktuğunuz ne istiyorsunuz benden ne istiyorsunuz birlikte oturalım isterseniz dedim eltime gelince hiç kimse sorgulamıyor neden gelmedi diye ben müsait değilim dediğimde gelmiyosun gitmiyosun olay çıkarıyosun dedim bundan sonra hiç gelmem o kadar geldiğime rağmen bunu söylüyorsan bu kadar basit dedim arabadaydık eşimde vardı ağlayarak indi inerkende ben öyle demek istemedim gelin gidin istedim dedi bende gelip gitmemi istiyorsan benim küçük bebeğim var benim müsaitlik zamanlarıma uyulacak yeter artık başka da çaresi yok iyi akşamlar dedim böyle bir rahatlama yok inanın içime su serpildi şu kadarı bile söylerken umarım dirayetli olabilirim 🙏🏻
 
Arkadaşlar merhaba içimi dökmeye geldim bu sefer biraz uzun olacak ama hiç arkadaşım yok içimi size döküyorum 😔
3 Senelik vajinismus durumunu aştıktan sonra 2 sene bebek sahibi olmayı bekledim polikistik over hastasıydım düşük yaptım gitmediğim doktor kalmadı sonunda Allah nasip etti hamile kaldım kontorllere giderken bir gün kayınvalidem aradı gittiğim doktor çok yoğun bir doktordu saat akşam 9 du hastanedeydim eltine gideceğim beni bırakırmısın dedi hastanede olduğumu söyledim beklerim ben olsun dedi saat 10 da hastaneden çıktım kapıda bekliyordum yukarı gel yemek götürcez dedi yukarı çıktım börek ve çorba yapmıştı çorbayı aldım indim eltimlerin kapısına geldik hadi çıkart bunları yukarı dedi bana tamam dedim arabadan inip yukarı çıktım börek çok güzel kokmuştu hamileydim belki bize de 2 parça verir diye düşündüm içeri girdi hadi görüşürüz deyip kapıyı kapattı ne olduğumu bilemedim. Eşim ben aylık hamileyken tatile gitti tek kaldım 1 hafta ama beni arayıp bir şeye ihtiyacın varmı diye sormadı yine bir gün kontrole gidecektim beni aradı bende geliyim bebeği görmek istiyorum dedi sevindim tamam dedim onu almaya evlerinin önüne gittim 5 kiloluk bidonlarda su ile bekliyordu camı açıp onlar ne dedim eltinlerin suyu kesilmiş önce onlara suyu bırak sonra kontrole gidersin dedi hayır saatim geldi gidiyorum ben dedim anlamıştım beni kullanmak için çağırmıştı yine sonra neyse geliyim senle ordan çıkınca bırakırız hadi in ve suları koy arabaya dedi bende sinirlendim sen bagaja koy dedim gittik kontrole orda da yapacağını yaptı doktora normal doğum yaptırın ben öyle istiyorum dedi bütün moralim bozulmuştu ordan çıktık eltimlerin evinin önüne geldik gözümün içine bakıyordu suları taşımam için hiç oralı olmadım anne belim ağrıdı sen in çocuğu çağır o çıkarsın suları dedim bıraktım gittim. 9 aylık hamilelik maceram bebeğimin 38+3 de dünyaya gelmesiyle sona erdi. Bir bebeğim olsun çok istemiştim çok ağlayıp geceleri hep dua etmiştim ama doğumdan da aşırı korkuyordum doğuma 1 hafta kala dudaklarım uçukladı o kadar yani birde hamilelik döneminde şeker yükleme testi yaptım şeker çıkmıştı ve diyetle beslenmiştim sadece o günlerde eşimin ailesi benim ailem dikkate alma ye bebek zayıf olur diye söyleniyorlardı ama ben kararlıydım diyeti yapacaktım sonuçta bebeğin sağlığı her şeyden daha önemli. Eşimin ailesi sürekli bizi yemeğe çağırıyordu kaynana terörü o zaman başlamış ve saf ben anlamamıştım ne zaman gitsek benim diyetimin dışında olan her şey vardı her gittiğimizde eve aç dönüyordum hamileydim ve yiyemediğim şeyleri canım daha çok istiyordu oda bilerek ne seviyorsam yasaksa onu koyuyordu sofraya özellikle yaptığını düşünmüyordum taa ki beni arayıp yemeğe davet etti anne canım aşırı karpuz istiyor yiyemiyorum eğer evde varsa kesme olur mu biz olmadığımız bir zamanda yersiniz dedim akşam eşimle gittik sofrayı kurmuştu kayınvalidem sofrada kocaman bir tabak kıp kırmızı çekirdeksiz karpuz bütün odayı sarmıştı kokusu karpuzu görünce odaya gittim istemsiz ağladım ben kendimle nefsimle savaşırken o koyma dediğim halde koymuştu aslında bir iki parça yesem dünyanın sonu gelmezdi evet ama hamilelik hormonları daha önce yaşadığım düşükler vs aşırı korkuyordum bebeğime bir şey olacak diye yemedim o akşam orda onun niyetini de anlamıştım artık o günden sonra doğumuma 1 ay kalmıştı hiç gitmedim. Bebek karnımda eşinden ayrılmış normal doğum başlamıştı ben sezeryan istediğim için sezeryanla doğdu normal doğum olsa bebeğim eşinden ayrıldığı için nefessiz kalıp vefat edebilirmiş çok şükür kötü bir durum olmadan sezeryan ile doğdu bendeki enfeksiyon bebeğe geçmiş ve küveze almışlardı bebeğimi onun haricinde bağırsak şişmesi olmuş akciğerinin biri küçük biri büyük doğmuştu kuvezde olduğu için kimse göremedi bebeği Kayınvalidem beni görmeye geldi bebeği getirsinler odaya bebeğe hurma vercem uysal olsun diye ağzına tükürcem dedi cinnet geçirecektim nerdeyse küvezde olduğu için üzülüp ağlıyordum ama bunları duyduktan sonra onun için oranın daha iyi olduğuna karar verdim hastaneye eli boş gelmişti ve darlamalar başladı sütün olmayacak sezeryan yaptın yarımsın artık ben normal doğurdum çocuklarım sağlıklı doğdu diye darlamaya başladı ben hastaneden çıktım bebeğim 2 hafta kaldı her 2 saatte bir emzirmeye gidiyordum. Hastaneden çıktığım günün ertesi aradı beni abinlerle size yemeğe gelicez dedi ben eşimi çok sevdiğim için üzülmemesi için hiç bir dediğine ters bir cevap vermiyordum Ankaradan halam gelmişti gelmesinler sen zaten ameliyatlısın diye ısrar etmesine rağmen gelsinler dedim yemekler yaptım sofra kurdum topladım şuan ben bile şaşırıyorum o halde nasıl yapabildim. Sonra bebeğim eve geldi ben üşütmüştüm hastaneye gidip gelmekten hiç halim yoktu öksürüyordum beni aradı çok hastayım yatıyorum dinlenicem dedim kapattık 10 dakika sonra kapı çaldı kapıyı açtım kayınvalidem bana dediki napıyon evde pijamaylamı geziyosun sen dedi bende kendimi tutamadım artık lohusalığun verdiği yetkiye dayanarak napacaktım gelinliklemi gezecektim dedim artık iyice anlamıştım benimle bir derdi vardı bebeğime örgü kıyafetler getirmiş hırka vs sevinmiştim poşeti açmadan poşeti açınca soğuk duş etkisi oldu bende hepsi kız bebek hırkası eteğiydi ve benim bebeğim erkek. Çok anlam veremedim annemle kız kardeşim bana bakmaya geldiler 40 ım çıkana kadar bebeğim kolik bir bebekti onlara siz gidin artık sorumluluk bilsin dediler. Kayınvalidem sürekli her gün geldi her gün bir laf sokup gitti senin yerinde olmak isteyen çok kişi var diyordu bir bebeğe bakamıyosan kendini adam sayma diyordu lohusaydım ve eşim üzülsün istemiyordum bebeğim kolik olduğu için çok zor uyutuyordum her gün uyuduğu saatte gelip zile basıyordu uyansın diye en sonunda bi akşam kayınbabam anneme evinize gidin artık dedi orda ipler koptu bende eltimin bebeğine 3 yaşına kadar annesi bakmıştı çalıştığı için bende bebeğimi anneme alıştırmaya çalışıyordum kayınbabam da öyle diyince cinnete geldim en son odama gidip bi annemi sığdıramadınız eltime kimse karışmadı benimle derdiniz ne diye bağırarak ağlamaya başladım eşim bu yaşadıklarımın hiç birini bilmiyordu bu hareketimden sonra herkes çıktı gitti eşim yanıma geldi ona anlattım hepsini ağlayarak o üzülmesin diye ses çıkarmadığımı cevap vermediğimi her şeyi anlattım bana dediki kimseyi dinleme sen ve bebeğimiz mutlu olun ben başka bir şey istemiyorum dedi senin istemediğin bir durum olursa söyle ben üzülcem diye düşünme içine atma benimle de paylaş dedi ama öyle olmuyor işte arkadaşlar 5 sene çektim şimdi de kayınavlidemden çekiyorum yapma dediğim her şeyi yapıyor bu gün geldi bebeğim 5 aylık ona çay içirmeye çalışıyor acilen işe başlayıp bebeğimide anneme bırakmam lazım diye düşünüyorum siz olsanız ne yapardınız ne olur fikir verin bana 😔 ağustos ayında doğum iznine çıktım kasımda iznim bitti ve nisan ayına kadar ücretsiz izne çıktım patronum bebeğinin durumuna göre çalışıp çalışmayacağına karar veririz dedi eğer çıkmak istersem kıdem tazminatımı verecek ama çıkarsam eğer eminim eşimin annesi ile daha çok problem yaşayacağım ne yapsam bilmiyorum 😔
Terörist kadın 😡 bir laf var seni öyle bir yok sayarım ki kendini yoklarsin ben burada miyim diye... yoksayin
 
İnanılmazsınız ben de sabırlı bir insanım kayınvalidemle ne yaparsa yapsın kavga etmedim. Ama sizde peygamber sabrı varmış yahu bu ne. Ben bu kadını o suları taşıtmaya çalıştığı gün arabama almazdım konu kapanırdı.
Bende çok sonra farkettim ne kadar sabrettiğimi bu aralar gereken mesafeyi koydum diye düşünüyorum Allah kimseye yaşatmasın şu yaşadıklarımı 🙏🏻
 
Yıllardır hep derim kayınvalideyle her zaman arada bir mesafe olmalı. uzak olunmalı. ya bir insan bazen kocasından bile sıkılıp bunalıyor kaldı ki bu kv. her gün gelip giden tiplerden ve kimse kimsenin kahrını çekmek zorunda değli. özellikle loğusayken sana yaptıklarının bir benzerini ben de yaşadım ama seninkisi daha fena. her şeye maydonoz olan insanları hayatından çıkar. Allahtan kocan sana destek oluyor ona çok sevindim. kesinlikle işini bırakma o senin hayat güvencen. tek problem artık sesini çıkarmalısın kv. ye karşı. siz kimsenin hizmetçisi değilsiniz.kendinizi kullandırtmayın. azıcık mesafe koyun bakın görün o zaman nasıl tatlı oluyorsunuz. tamamen arayı bozmayın ama sürekli de görüşmeyin. görüşmek istedikleri zaman bir bahane bulun işiniz olduğunu söyleyin aramayın sormayın bir müddet. sonrası çorap söküğü gibi gelir zaten. çocuğunuza karışmalarına izin vermeyin. benimkiler de tuzlayalım demişti hayır dedim kesinlikle izin vermedim. benim sütüm yoktu zar zor 4-5 ay zor emzirdim sonra kesildi. en başından beri mama destekli besledim. evime misafir gelenler bile sütten bahsediyordu ya ne kadar ayıp bişeydir bu arkadaş. ben gizli gizli ağlardım kendimi yetersiz hissederdim. üstüne kv. nin çocuğa inek sütü verelim demeleri , çorba içir demeleri bitmiyordu. 3-4 aylık bebekten bahsediyorum yani. gerçekten artık şu kv ler sussun ALlah aşkına karışmayın bişeye ya. sinirlerim tepeme çıkıyor böyle şeyler görünce.
Bende yeni yeni aydınlandım uzak tutmayada çalışıyorum ama ne kadar tutarsam tutayım lohusayken her gün saat 11 de kapımda oluyordu gelip akşamlayıp yemeğini çayını kahvesini içip çekip gidiyordu çok safmışım sonra sonra farkettim ne yapmam gerektiğini bilmediğim için sessizde bir yapım olduğundan ne yapacağımı bilemedim gerçekten ama şuna eskiye göre daha mesafeliyim susmuyorum hiç olmazsa Allah sabır versin bizlere inşallah 🙏🏻
 
Aminn inşallahh her aradığında açmadım kapıya geldi her gün kapıyı açmadım eşimi arayıp ne yapıyor bu diye sormuş eşimde bebek bakıyor sabahlara akşamlara kadar bir rahatmı bıraksan artık demiş bu aralar eskisi gibi değil her gün gelmiyor sürekli arıyordu engelledim ara ara telefonum çekmiyor dedim artık ben aramadan aramıyor çok muhattap olmamaya çalışıyorum bakalım inşallah normal insanlar gibi davranırlar Allah size de bol bol sabır versin o kadar iyi anlıyorumki sizi çok zor 🥺
Ay yemin ederim aynı benim ki biz sadece şehir olarak uzağız ama telefondan hallediyor artık bende bunalmış durumdayim hamileyim bide inan paylaşacak beni anlayan kimsede yok etrafımda eşim sagolsun destek çıkıyor ama oda basedemiyor resmen yuzsuzler ya
 
O çay meselesine verdiğim tepki eltime oturmaya gittiğimde başıma kakıldı bütün aile fertleri sofradaydı bebeğimi yanına koymamı istedi bende koyamam sen istemediğim şeyler yedirip içirmeye çalışıyorsun dedim aman amann koyma kızım daha yaparmıyım o tepkiden sonra dedi bende yapma zaten yapma bu bebek daha birde ne yiyip içeceğine ben karar veriyorum benim bebeğim dedim eşimin abiside anne haklı vermesini istemiyorsa verme dedi 6 sene oldu hiç böyle bir tepkim olmamıştı ama taştım sanırım artık susmuyorum susmycam tamamen iletişimi kesmem eşime de haksızlık olur ama bunu ona söyledim yani artık asla susmayacağımı bana kötü şeyler yaşatırlarsa bu zamana kadar müsaade ettim artık etmeyeceğimi anlattım oda susma dedi gerekiyorsa benimle birlikte konuş dedi aynısınıda yaptım geçenlerde kayınvalidem hiç gelmiyorsunuz dedi bende her gün sizemi gelelim bizimde evimiz düzenimiz var haftada 1 gün gelmek yetmiyorsa hiç gelmeyelim haftada 1 günü de ara istersen dedim yok kızım öyle demek istemedim falan dedi eşimde yanımdaydı bununla böyle baş edeceğim sanırım önceden olsa öyle dedi diye haftada 2 gün gider 1 günde bize çağırırdım öyle yok artık inşallah anlar bazı şeyleri bu ara da çok yakın oturuyoruz yürüme mesafesi 5 dakika eşime evi satmayıda teklif ettim bu arada ama onu zamana bırakmamız lazım sanırım bu pahalılıkta durumun müsait olmasını bekleyeceğim… bir derdim var a yazın demişsiniz ama bu sayfayı kullanmayı çok iyi bilmiyorum malesef burdan bile zorla açtım konuyu bi deneyeceğim ama 🙏🏻

Oh be çok sevindim gerçekten artık böyle tepki verebilmenize. Ben söylemişim gibi rahatladım valla 😂
 
Keşke keşke sizin dediğiniz gibi yapsaydım bende. Şuan o kadar rahat konuşuyor gelip gidip laf sokuyor ki onun stresinden sütüm kesildi benim bunu oraya yazmayı unuttum geldi gitti sütün az bebek doymuyor eltin 2 çocuğunuda 2 yaşına kadar emzirdi eltinin göğüsleri süt doluydu senin hiç yok diye diye en son süt gelmedi bebeğe mama vermek zorunda kaldım ve bu durumda bile sesimi çıkarmadım ben çok sessiz kaldım. Bundan sonra onlar çeksin bu stresi bencede dediğiniz gibi 🙏🏻
Ahh bacım gel bi sarılalım sende ayni benim gibisin aman üzülmesin aman kırılmasın diye diye kendimizi harap ettik olan hep bize oldu ve bizden kötüsüde yok eminim eltin dişlidir o yüzden kaynanan hep ona karşı böyle iyi
 
Zerre atlatamadan okudum aşiri sinirlendim nasıl dayandın be kızım?
Kendini bu kadar nasıl sindirdin Allah aşkına topla kendinş evinede alma.
Kadın bastab basa artniyetli yüzsüzün bayrak tutanı vicdansiz hamile kadına su taşitmak ne ? börek kokusu duymuşsun o bile cok canımı acıttı mal kadın önce insan olsun anneliği falan geçtim ayyy kan beynime siçradi :bicak:
 
X