Sevgi, sevmek, sevdiğini anlamak... Biraz kafam karışık 🤦‍♀️

kbra0707

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
4 Aralık 2023
40
33
27
Kadınlar kulübünün birbirini görmeden destekçi olan müthiş kadınları 😊 bir süredir bi konu aklıma takılıyor. Simdi de bebeğimi sallarken k.k' da vakit geçiriyordum. Öyle konular var ki; kadın yok sayılıyor, şiddet görüyor, o oluyor bu oluyor herkes sorun başkası değil kocan diyor üyeler seviyorum da seviyorum diyor.

'Bundan sana ne?" diyebilirsiniz. Benim sorunum burda başlıyor. Bu kadar nasıl sevebiliyorlar diye düşünüyorum. Ben sanki kimseyi gerçekten bu kadar sevmiyorum gibi hissediyorum. İnsanlar neler neler yaşıyor yine de çok sevdikleri biri var diyorum. Bana destek olan iyi bi kök ailem var(annemle sorunlarım vardı evlendikten sonra zamanla duzelttik.), Eşimle sorunlarım vardı onları aşarak evliliğimizi bir düzene koyduk denebilir. Çocuklarım var biri 3 yaşında biri 2 aylık.

Ama ben o koşulsuz sevgiyi veremediğimi düşünüyorum. Sevgi ne demek anlamadığımı hissediyorum. Acaba ben sevildiğimi hissetmiyorum da o yüzden böyleyim diyorum. Benim gerçekten sevmek için sevilmeye mi ihtiyacım var.

Bu dert edilecek bir mevzu mu ben mi abartıyorum onu da bilmiyorum. Sanırsam biraz kafam karışık.

not: Güvenli bağlanma ve öz şefkat üzerine de eğitim alıyorum
 
peki siz annenizle olan bağlanmanızda güvenli bağlandığınızı mı düşünuyorsunuz kaçıngan mı?
 
peki siz annenizle olan bağlanmanızda güvenli bağlandığınızı mı düşünuyorsunuz kaçıngan mı?
Ben kimseyle güvenli bağlanamıyorum sanırsam. Annemle kaygılı kaçınmalı bir bağlanmamiz vardı. Zaman geçtikçe yer yer yüzleşerek yer yer kendi hatalarımı fark ederek karşılıklı adımlar attık. Önceki kadar kötü değiliz ama ben yine de onun yanında rahat değilim.

Bunu açmak gerekirse annem mükemmeliyetçi, eleştirel, kıyaslayan, hatamizi herkese anlatan bir insandı. 4 bucuk yıldır evliyim hala fiyati biraz yüksek bir sey alsam anneme fiyatını söylemeye çekinirim kizacakmis gibi hissederim.

Evliligim ilk 2 yılı benim için biraz zorlu gecti ayrılmayı bile düşündüm ama annem kesin beni haksız görür diye aileme söyleyemedim. Sonra biz esimle sorunları aşmaya başladıktan sonra bu olaylar ailemin kulağına gitti annem söylesen seni desteklerdim dedi ama söyleyemedim.
 
Ben kimseyle güvenli bağlanamıyorum sanırsam. Annemle kaygılı kaçınmalı bir bağlanmamiz vardı. Zaman geçtikçe yer yer yüzleşerek yer yer kendi hatalarımı fark ederek karşılıklı adımlar attık. Önceki kadar kötü değiliz ama ben yine de onun yanında rahat değilim.

Bunu açmak gerekirse annem mükemmeliyetçi, eleştirel, kıyaslayan, hatamizi herkese anlatan bir insandı. 4 bucuk yıldır evliyim hala fiyati biraz yüksek bir sey alsam anneme fiyatını söylemeye çekinirim kizacakmis gibi hissederim.

Evliligim ilk 2 yılı benim için biraz zorlu gecti ayrılmayı bile düşündüm ama annem kesin beni haksız görür diye aileme söyleyemedim. Sonra biz esimle sorunları aşmaya başladıktan sonra bu olaylar ailemin kulağına gitti annem söylesen seni desteklerdim dedi ama söyleyemedim.
bende kaçınganım boşandım çok uzun zaman önce hiç bir her yere ait olamama hissini çok iyi bilirim
 
Kadınlar kulübünün birbirini görmeden destekçi olan müthiş kadınları 😊 bir süredir bi konu aklıma takılıyor. Simdi de bebeğimi sallarken k.k' da vakit geçiriyordum. Öyle konular var ki; kadın yok sayılıyor, şiddet görüyor, o oluyor bu oluyor herkes sorun başkası değil kocan diyor üyeler seviyorum da seviyorum diyor.

'Bundan sana ne?" diyebilirsiniz. Benim sorunum burda başlıyor. Bu kadar nasıl sevebiliyorlar diye düşünüyorum. Ben sanki kimseyi gerçekten bu kadar sevmiyorum gibi hissediyorum. İnsanlar neler neler yaşıyor yine de çok sevdikleri biri var diyorum. Bana destek olan iyi bi kök ailem var(annemle sorunlarım vardı evlendikten sonra zamanla duzelttik.), Eşimle sorunlarım vardı onları aşarak evliliğimizi bir düzene koyduk denebilir. Çocuklarım var biri 3 yaşında biri 2 aylık.

Ama ben o koşulsuz sevgiyi veremediğimi düşünüyorum. Sevgi ne demek anlamadığımı hissediyorum. Acaba ben sevildiğimi hissetmiyorum da o yüzden böyleyim diyorum. Benim gerçekten sevmek için sevilmeye mi ihtiyacım var.

Bu dert edilecek bir mevzu mu ben mi abartıyorum onu da bilmiyorum. Sanırsam biraz kafam karışık.

not: Güvenli bağlanma ve öz şefkat üzerine de eğitim alıyorum
siz benim ex gibisiniz. bence hayat sizlere güzel. bende bahsettiğiniz profilde birisiyim koşulsuz çok sevgi verdiğim hatta kendimden çok sevdiğim adam gitti başkasıyla nişanlandı
 
Bence kocam da kocamcı manyakların sevgi zannettikleri şey sevgi değil. Her şeyin önce bi mantığı olmak zorunda. Fedakarlıklar da bir yerde son bulmalı. Hatta bence hiç olmamalı. Az az herkes ortada buluşmak için çabalamalı kimse kendinden ödün vermemeli.
 
Çocuklarınızı da mı koşulsuz sevemiyorsunuz?
Anneniz çok mu şartlı sevdi sizi acaba ondan mı? Yani şunu yaparsan bunu yaparım gibi hep şartlarla mı büyüdünüz acaba?
Ben de koşulsuz sevgiyi az insana veririm. Ama annemi oğlumu gerçekten koşulsuz seviyorum bence. Çok affedeciyim onlara karşı oradan anlıyorum.
 
Çocuklarınızı da mı koşulsuz sevemiyorsunuz?
Anneniz çok mu şartlı sevdi sizi acaba ondan mı? Yani şunu yaparsan bunu yaparım gibi hep şartlarla mı büyüdünüz acaba?
Ben de koşulsuz sevgiyi az insana veririm. Ama annemi oğlumu gerçekten koşulsuz seviyorum bence. Çok affedeciyim onlara karşı oradan anlıyorum.
Sevip sevmediğimi anlamlandiramiyorum. Ama kendi özgür alanimi önemsiyorum. Bazı anneler çok fedakardır ya her şey çocuklarım için der sanki ben öyle değilim. Cok sevemiyor muyum acaba diyorum. Uzun süreli oyun oynayamıyorum mesela... etkinlik yapıyoruz kitap yapıyoruz ama ben hemen sıkılıyorum uzaklaşmak istiyorum.

Aslına bakarsanız okul öncesi öğretmeniyim. Cocuklarla iletisimim iyidir. Ama kendi çocuklarımla o kadar uzun vakit geçiremiyorum. Esim saklambaç kovalamaca oynar evde ikisi oynarken gırgır şamata kahkaha sesleri havadadır. Ama ben oynasam da daha sakin ve kısa surelidir.
 
Bence kocam da kocamcı manyakların sevgi zannettikleri şey sevgi değil. Her şeyin önce bi mantığı olmak zorunda. Fedakarlıklar da bir yerde son bulmalı. Hatta bence hiç olmamalı. Az az herkes ortada buluşmak için çabalamalı kimse
 
Bende oyle diyorum ama sonra ben çok mu menfaatciyim bencilim diye de düşünüyorum. Ama ben kendimi de cok sevemiyorum.
 
Sevip sevmediğimi anlamlandiramiyorum. Ama kendi özgür alanimi önemsiyorum. Bazı anneler çok fedakardır ya her şey çocuklarım için der sanki ben öyle değilim. Cok sevemiyor muyum acaba diyorum. Uzun süreli oyun oynayamıyorum mesela... etkinlik yapıyoruz kitap yapıyoruz ama ben hemen sıkılıyorum uzaklaşmak istiyorum.

Aslına bakarsanız okul öncesi öğretmeniyim. Cocuklarla iletisimim iyidir. Ama kendi çocuklarımla o kadar uzun vakit geçiremiyorum. Esim saklambaç kovalamaca oynar evde ikisi oynarken gırgır şamata kahkaha sesleri havadadır. Ama ben oynasam da daha sakin ve kısa surelidir.
Açıkçası ben de 3 sene çok oynadım ondan herhalde artık oynayasım gelmiyor. Sıkılıyorum. Bazen yalnız da kalmak istiyorum. Ama bu koşulsuz sevmediğim anlamına gelmiyor bence.
Sevginizden neden emin olamadığınızı düşündüğünüzü anlayamadım açıkçası verdiğiniz örnekler koşulsuz sevgi üzerine değil.
Mesela oğlunuz bilerek canınızı acıtıp sonra sarılmak istediğinde yine de hemen unutup sarılıyor musunuz mesela? Yani oğlumun söylediği yaptığı şeyleri hemen unutuyorum ve sevmeye devam ediyorum. Koşuşsuz sevgi daha böyle bir şey gibi geliyor bana
 
Son düzenleme:
Kadınlar kulübünün birbirini görmeden destekçi olan müthiş kadınları 😊 bir süredir bi konu aklıma takılıyor. Simdi de bebeğimi sallarken k.k' da vakit geçiriyordum. Öyle konular var ki; kadın yok sayılıyor, şiddet görüyor, o oluyor bu oluyor herkes sorun başkası değil kocan diyor üyeler seviyorum da seviyorum diyor.

'Bundan sana ne?" diyebilirsiniz. Benim sorunum burda başlıyor. Bu kadar nasıl sevebiliyorlar diye düşünüyorum. Ben sanki kimseyi gerçekten bu kadar sevmiyorum gibi hissediyorum. İnsanlar neler neler yaşıyor yine de çok sevdikleri biri var diyorum. Bana destek olan iyi bi kök ailem var(annemle sorunlarım vardı evlendikten sonra zamanla duzelttik.), Eşimle sorunlarım vardı onları aşarak evliliğimizi bir düzene koyduk denebilir. Çocuklarım var biri 3 yaşında biri 2 aylık.

Ama ben o koşulsuz sevgiyi veremediğimi düşünüyorum. Sevgi ne demek anlamadığımı hissediyorum. Acaba ben sevildiğimi hissetmiyorum da o yüzden böyleyim diyorum. Benim gerçekten sevmek için sevilmeye mi ihtiyacım var.

Bu dert edilecek bir mevzu mu ben mi abartıyorum onu da bilmiyorum. Sanırsam biraz kafam karışık.

not: Güvenli bağlanma ve öz şefkat üzerine de eğitim alıyorum
koşulsuz saf sevgi bir annenin ve babanın çocuğuna olan sevgisidir üstüne bir duygu tanımam ben açıkçası,koçam koççaaamm kadınları diye tabir ettiğimiz tiplerin kurduğu yalandan dünyada aşkın,sevginin,beklentisiz saf sevginin olduğunu sanmıyorum,etrafımız bu tip kadınlarla dolu,mesela arkadaşım olmayan bir tanıdık eşi tarafından aldatıldı hatta dahada kötüsü adam bir kadına ciddi ciddi aşık oldu,kadın çocuklarımız var yuvamı dağıtmam dedi,aileler işin içine girdi fln,şimdi adamla el ele kol kola geziyorlar adam bitmiş durumda ruh gibi,kadın gülücükler saçıyor,sağda solda fotoğraf paylaşıyor altına attığı not şu,gerçek aşkı kimse yenemez🤷‍♀️ben kimseyi bu kadar hayatımın merkezine oturtup kendimi suistimal ettirip adına sevgi diyemezdim,herşey dozunda güzel,makul olanda bu.
 
Açıkçası ben de 3 sene çok oynadım ondan herhalde artık oynayasım gelmiyor. Sıkılıyorum. Bazen yalnız da kalmak istiyorum. Ama bu koşulsuz sevdiğim anlamına gelmiyor bence.
Sevginizden neden emin olamadığınızı düşündüğünüzü anlayamadım açıkçası verdiğiniz örnekler koşulsuz sevgi üzerine değil.
Mesela oğlunuz bilerek canınızı acıtıp sonra sarılmak istediğinde yine de hemen unutup sarılıyor musunuz mesela? Yani oğlumun söylediği yaptığı şeyleri hemen unutuyorum ve sevmeye devam ediyorum. Koşuşsuz sevgi daha böyle bir şey gibi geliyor bana
Ben sanirsam kafamda sevginin tanımını oturtamıyorum. Sevgi yanında yokken özlemek mi, onunla vakit geçirmek istemek mi yoksa ona bir şey olmasından korkmak mi ?

Niye böyle düşünmeye başladım açıkçası pek emin degilim. İkinci gebeliğim plansızdi ve doguma kadar hiç kabullenememekle beraber doğduktan sonra da zor kabullendim. Bu olay bende bu düşünceleri uyandırdı sanırsam.
 
bende kaçınganım boşandım çok uzun zaman önce hiç bir her yere ait olamama hissini çok iyi bilirim
Demi hiçbir yer güvenli alanım değil sanki. Ben yalnız kalmalıyım ya da esim beni sevdiğini çok samimi gösteren biri olmalı ki belki öyle asarım. Ama esimde oyle değil.
 
Ben sanirsam kafamda sevginin tanımını oturtamıyorum. Sevgi yanında yokken özlemek mi, onunla vakit geçirmek istemek mi yoksa ona bir şey olmasından korkmak mi ?

Niye böyle düşünmeye başladım açıkçası pek emin degilim. İkinci gebeliğim plansızdi ve doguma kadar hiç kabullenememekle beraber doğduktan sonra da zor kabullendim. Bu olay bende bu düşünceleri uyandırdı sanırsam.
Maddi durumunuz müsaitse psikolojik destek mi alsanız acaba?
 
siz benim ex gibisiniz. bence hayat sizlere güzel. bende bahsettiğiniz profilde birisiyim koşulsuz çok sevgi verdiğim hatta kendimden çok sevdiğim adam gitti başkasıyla nişanlandı
Hayat bana güzel değil aslında. Çünkü surekli sevilmemek sevememek duygusu da yalnızlığa sürüklüyor insanı. Güvenli baglanabilen insanlara güzel hayat🙂
 
Demi hiçbir yer güvenli alanım değil sanki. Ben yalnız kalmalıyım ya da esim beni sevdiğini çok samimi gösteren biri olmalı ki belki öyle asarım. Ama esimde oyle değil.
çok sevdiği zaman ne bilim atıyorum kayglı bağlanıyorsa oda mesela uzaklaştırıyor mıç mıç mıç yapışıyor sakız gıbı bak yazarken bile tüylerım diken diken güvenli bir şekilde baglansa elbette çok daha rahat olursun sıkmadan boğmadan ama ilgisini belli de ederek
 
koşulsuz saf sevgi bir annenin ve babanın çocuğuna olan sevgisidir üstüne bir duygu tanımam ben açıkçası,koçam koççaaamm kadınları diye tabir ettiğimiz tiplerin kurduğu yalandan dünyada aşkın,sevginin,beklentisiz saf sevginin olduğunu sanmıyorum,etrafımız bu tip kadınlarla dolu,mesela arkadaşım olmayan bir tanıdık eşi tarafından aldatıldı hatta dahada kötüsü adam bir kadına ciddi ciddi aşık oldu,kadın çocuklarımız var yuvamı dağıtmam dedi,aileler işin içine girdi fln,şimdi adamla el ele kol kola geziyorlar adam bitmiş durumda ruh gibi,kadın gülücükler saçıyor,sağda solda fotoğraf paylaşıyor altına attığı not şu,gerçek aşkı kimse yenemez🤷‍♀️ben kimseyi bu kadar hayatımın merkezine oturtup kendimi suistimal ettirip adına sevgi diyemezdim,herşey dozunda güzel,makul olanda bu.
Onların hali bana da saçma geliyor ama ben başta kendim olmak üzere kimseyi sevemiyorum. Sevgim samimiyetsizmis gibi geliyor. Belki de sevilme hissini hic hissedemedim.
Mesela yazin çalıştığım okulda hamileydim. Müdür bana, hocam mola saatlerinde gel odamda istirahat et, yemekhanede bir sey görüp canın çekerse ondan ye. Eğer çıkan yemek seni rahatsız eder kokusunu duymak istemezsen o gun yemeğini orda yeme sana aşçılar başka bir şey yapsın dedi. Kendimi ilk defa o an o kadar önemli hissettim ki gözlerim doldu sesim titredi. Ilk defa değer görüyormuşum gibi hissettim
 
X