Belki linç yiyeceğim ama tv konusunda hiç kısıtlamadım oğlumu. Doğum yaptığım zamanlar çok sevdiğim bir hocam teknoloji çağında kısıtlayarak büyütmemin doğru olmayacağını söylemişti. Okula başladığı zaman ayak uydurmakta zorlanır üzülür demişti. Tabiki sabah bırak akşam al şeklinde bir ekran olayı değil bahsettiğim. Şahsen bir kısıtlama koymadığımdam mıdır nedir çocuğum ne tvye ne de çizgi filme ilgili olmadı. Canı isteyince izliyor zatrn çabuk sıkılıp bırakıyor. Ama abur cubur olayına elimden geldiğince dikkat ettim. Sağlıklı alternatifler aldım hep. Amma velakin kreşe başladığımız ilk gün kek ve süt ikram etmişler
neyseki devamı gelmedi. Ama biliyorumki hayatının artık evdeki kadar steril ve soft olmayacağını biliyorum. Akışına bırakmak lazım. Çok fazla kısıtlanan çocukların obezite açısından daha riskli olduğunu savunan uzmanlarda var. En temel sebebi de yemek yemekten suçluluk duymak..
ne yani anlayamadım hayatımızda hiç gazlı içecek içmeyelim mi ( kaldı ki senede 3 kere filan gazlı içecek içeriz onu da çocuk görmez bile evde ) ? Tabletten çocuk izlemiyor diye bizde birşey izlemeyelim mi ? Nereye kadar izlemeyelim mesela
küçücük karaciğerlere glikoz şuruplarını palm yağlarını basmayı tercih edenlere bi şey diyemem tabi. Biz yedik bir şey olmadı diyenler de kendini kandırıyor. Herkeste 30dan sonra hastalık dolu.
çikolata sanki çocukların temel besiniymiş de mahrum bırakıyormuşsun gibi tepkiler, enteresan. Pazarlama stratejileri ne kadar başarılı demek ki işte.
