sınır çizmeye çalışırken nankör evlat oldum

Ben de hamileyim ve cok uzuldum durumunuza 😕 hamileyken annenin destek olmasi cok onemli gercekten. Umarim annenize bi aydinlanma falan gelir de duzelir en azindan siz dogum yapip lohusaligi atlatana kadar😶
 
Annen narsistik özellikler taşıyor. Duygusal tatmin istediğini anladığı an onu sana vermemek için elinden geleni yapar. Narsist anne ile basetmek için bir sürü video var. Nankör diye mesaj atarsa yaz, evet öyleyim var mı başka birşey de. Suçluluk hissetme. En büyük hatan ise anneni tanıyorsun, niye çağırıyorsun? Ebeveyni kabullenmek lazım. Kaç yasindasiniz?
 
merhabalar,etkilenmemeye çalışıyorum hamileyim diye ama moralim hala bozuk sizce ben haksız mıyım? Benim annem çocukluğumdan beri saç modelime kadar karışır asla kendi düşünce ve zevklerim olduğunu kabul etmeyen bir anne,yani sürekli sınırlarımda at koşturuldu bu zamana kadar,terapiler aldım kitaplar okudum ve evlendikten sonra yani ayrı eve çıktıktan sonra sınır çizme konusuna hep önem verdim.Annemi de çok seviyorum ona güzellikle anlatmaya çalışıyorum bir şeyleri ama değişim olmuyor neyse bunu da kabullendim.Annem ne zaman evime gelse benle oturup 2 çay içip sohbet etmez evimin eşyalarını dolaplarını karıştırırdı,sen becerememişsin bu örtü böyle örtülmez,bu yorganlar niye böyle,kıyafetleriniz niye böyle vs vs oysaki annemden en çok beklediğim şey duygusal olarak güzel bir anne kız sohbeti,bi nasılsın kızım demesi gerçek anlamda,ama zorla sohbet etmeye de çağırsam bize adını sanını bilmediğimiz umrumuzda da olmayan akrabaların dıdısının dıdısının ne aldığını,kimle evlendi napmış bunu anlatır,kendine değer vermiyor musun anne bize ne elalemden desem de aman senle de sohbet edilmiyor der.Ben yaklaşık 6 yıldır evliyim ve annemin bu sınır bilmemezliğinden dolayı onu evime hep az davet ettim elimi versem kolumu kaptırıyorum ayrıca maddi durumum da eve temizlik için kadın çağıracak kadar iyi,annemin bende temizlik yapmaya çalışmasını da istemiyorum,kıyamıyorum da.yıllardır hep ona maddi destek olmaya çalışıyorum elimden geldiğince,çalışan bir kadınım, bizi okutup büyüttüğü için minnettarım elbette hakkı ödenmez,özel günlerini hiç atlamam hep güzel ihtiyaçlarını sorar alırım,neyse şimdi hamileyim ve şehir dışından annemin olduğu ile taşındım,evde düzeni tutturmaya çalışırken her şeye yetişemiyoruz tabi annem de çook hevesli sen gel yaparız beraber dedi,dedim her sıradan hamile kız gibi benim de bir yardım isteğim olsun,annemin de gönlü olsun,anne dedim o zaman sadece mutfak dolaplarımı sil yeter dedim,tamam dedi geldi,başladı her şeyime söylene söylene yardım etmeye,neyse diyorum içimden kadın böyle tatmin oluyor demek ki savunmaya geçmeyeyim evet anne bilememişim,evet onu oraya koyalım falan ikinci gün oldu evde her yeri açıyor,kurcalıyor,anne yeter gel çay içelim keyif yapalım senle,yok,yapma dediğim şeyleri de asla dinlemiyor kafasına göre yerleştiriyor dur onu öyle koymayalım deyince de sen ne anlarsın bırak diyor benim taklidimi yapıyor,vs vs neyse sabır dedim,annemle gerilmek istemedim,en son baktım yatak odamda çekmeceleri açıyor,gittim anne dedim oraları açma bizim iç çamaşırlarımız var özel hayat biraz dedim güldüm ama o sus be ne mahremiyeti deyip zorla açtı çekmecemi,iç çamaşırlarımı aldı bunlar böyle konulmaz,şöyle yapıcaksın vs vs dedi,neyseki ben en özel şeylerimi saklamıştım,sabrım o noktada tükendi ve derin nefes alıp abdest alıp yanına gittim güzellikle bak anne iyi niyetini anlıyorum bana yardımcı olmak için çabalıyorsun ama yatak odama girilmesinden hele çamaşırlarıma dokunmandan hoşlanmıyorum lütfen buna dikkat et dedim ,bu konunun altını çizmek istedim tekrar yaşamamak için,annemse elinde o an telefon var zaten beni aktif dinlemiyor öf be sıçıcam mahremiyetine,ne diyosun be tamam kes gibi hakaret diliyle konuştu ,gerizekalı mısın sen falan bana sesini yükseltti sonra ben de dayanamadım sesimi yükselterek açıklamaya çalıştım,görmemen gereken birşey olur vs neden açıyorsun ki kaç yaşındayım bir sınırımız olsun dedim sonra çocukluğumdan beri yaptığı şeyi yaptı beni duygusal olarak cezalandırmak istedi çeker giderim şimdi dedi,ben de sakince sen bilirsin anne,istersen gidebilirsin dedim,şaşırdı evde 15-20 dk bi sessiz dolandı sonra bana söylenmeye başladı ben de anne söz ağızdan çıktı ağzından çıkanı uygula istersen dedim o da hışımla gitti söylene söylene,kalsan akşam serinliğinde seni eve bırakırdık ama sen tercih ettin böyle kavga etmeyi dedim,giderken de bana sms atıyor o yorganı havalandır vs vs hiçbirşey olmamış gibi hiç cevap vermedim eve gidince beni tabi şikayet etmiş evi bok götürüyordu temizledim yaranamadım,kovmaktan beter etti beni vs kardeşimle de kavga etmiş ,kardeşim beni savunduğu için,sonra bana yazıyor öleyim de kurtulun benden,sen her şeyi mahvettin kardeşini de bana karşı doldurdun vs diye ben de ağlamamak için tuttum kendimi ama kardeşim sorunca boğazım düğümlendi ağladım,ağladıkça da vicdan azabı çekiyorum bebeğim etkileniyor diye,tekmeleri bile azaldı dün,sabah baktım annem beni engellemiş ama hala smsten bana sen şöyle nankör evlatsın böylesin vs yazmaya devam ediyor,ben de kendime kızıyorum keşke hiç çağırmasaydım ona bu zemini vermeseydim diye eşim de bak ben demiştim kadın tut diye şimdi böyle üzüldün hamilesin bari bunun hatrına böyle yapmasaydı dedi,haklı ne diyeyim...uzun oldu kusura bakmayın bu moddan nasıl çıkabilirim😔
Sabır diliyorum size nefes alın bol bol bebeğinizi düşünün anne de olsa böyle bişey size yaşatmaya hakkı yok
 
merhabalar,etkilenmemeye çalışıyorum hamileyim diye ama moralim hala bozuk sizce ben haksız mıyım? Benim annem çocukluğumdan beri saç modelime kadar karışır asla kendi düşünce ve zevklerim olduğunu kabul etmeyen bir anne,yani sürekli sınırlarımda at koşturuldu bu zamana kadar,terapiler aldım kitaplar okudum ve evlendikten sonra yani ayrı eve çıktıktan sonra sınır çizme konusuna hep önem verdim.Annemi de çok seviyorum ona güzellikle anlatmaya çalışıyorum bir şeyleri ama değişim olmuyor neyse bunu da kabullendim.Annem ne zaman evime gelse benle oturup 2 çay içip sohbet etmez evimin eşyalarını dolaplarını karıştırırdı,sen becerememişsin bu örtü böyle örtülmez,bu yorganlar niye böyle,kıyafetleriniz niye böyle vs vs oysaki annemden en çok beklediğim şey duygusal olarak güzel bir anne kız sohbeti,bi nasılsın kızım demesi gerçek anlamda,ama zorla sohbet etmeye de çağırsam bize adını sanını bilmediğimiz umrumuzda da olmayan akrabaların dıdısının dıdısının ne aldığını,kimle evlendi napmış bunu anlatır,kendine değer vermiyor musun anne bize ne elalemden desem de aman senle de sohbet edilmiyor der.Ben yaklaşık 6 yıldır evliyim ve annemin bu sınır bilmemezliğinden dolayı onu evime hep az davet ettim elimi versem kolumu kaptırıyorum ayrıca maddi durumum da eve temizlik için kadın çağıracak kadar iyi,annemin bende temizlik yapmaya çalışmasını da istemiyorum,kıyamıyorum da.yıllardır hep ona maddi destek olmaya çalışıyorum elimden geldiğince,çalışan bir kadınım, bizi okutup büyüttüğü için minnettarım elbette hakkı ödenmez,özel günlerini hiç atlamam hep güzel ihtiyaçlarını sorar alırım,neyse şimdi hamileyim ve şehir dışından annemin olduğu ile taşındım,evde düzeni tutturmaya çalışırken her şeye yetişemiyoruz tabi annem de çook hevesli sen gel yaparız beraber dedi,dedim her sıradan hamile kız gibi benim de bir yardım isteğim olsun,annemin de gönlü olsun,anne dedim o zaman sadece mutfak dolaplarımı sil yeter dedim,tamam dedi geldi,başladı her şeyime söylene söylene yardım etmeye,neyse diyorum içimden kadın böyle tatmin oluyor demek ki savunmaya geçmeyeyim evet anne bilememişim,evet onu oraya koyalım falan ikinci gün oldu evde her yeri açıyor,kurcalıyor,anne yeter gel çay içelim keyif yapalım senle,yok,yapma dediğim şeyleri de asla dinlemiyor kafasına göre yerleştiriyor dur onu öyle koymayalım deyince de sen ne anlarsın bırak diyor benim taklidimi yapıyor,vs vs neyse sabır dedim,annemle gerilmek istemedim,en son baktım yatak odamda çekmeceleri açıyor,gittim anne dedim oraları açma bizim iç çamaşırlarımız var özel hayat biraz dedim güldüm ama o sus be ne mahremiyeti deyip zorla açtı çekmecemi,iç çamaşırlarımı aldı bunlar böyle konulmaz,şöyle yapıcaksın vs vs dedi,neyseki ben en özel şeylerimi saklamıştım,sabrım o noktada tükendi ve derin nefes alıp abdest alıp yanına gittim güzellikle bak anne iyi niyetini anlıyorum bana yardımcı olmak için çabalıyorsun ama yatak odama girilmesinden hele çamaşırlarıma dokunmandan hoşlanmıyorum lütfen buna dikkat et dedim ,bu konunun altını çizmek istedim tekrar yaşamamak için,annemse elinde o an telefon var zaten beni aktif dinlemiyor öf be sıçıcam mahremiyetine,ne diyosun be tamam kes gibi hakaret diliyle konuştu ,gerizekalı mısın sen falan bana sesini yükseltti sonra ben de dayanamadım sesimi yükselterek açıklamaya çalıştım,görmemen gereken birşey olur vs neden açıyorsun ki kaç yaşındayım bir sınırımız olsun dedim sonra çocukluğumdan beri yaptığı şeyi yaptı beni duygusal olarak cezalandırmak istedi çeker giderim şimdi dedi,ben de sakince sen bilirsin anne,istersen gidebilirsin dedim,şaşırdı evde 15-20 dk bi sessiz dolandı sonra bana söylenmeye başladı ben de anne söz ağızdan çıktı ağzından çıkanı uygula istersen dedim o da hışımla gitti söylene söylene,kalsan akşam serinliğinde seni eve bırakırdık ama sen tercih ettin böyle kavga etmeyi dedim,giderken de bana sms atıyor o yorganı havalandır vs vs hiçbirşey olmamış gibi hiç cevap vermedim eve gidince beni tabi şikayet etmiş evi bok götürüyordu temizledim yaranamadım,kovmaktan beter etti beni vs kardeşimle de kavga etmiş ,kardeşim beni savunduğu için,sonra bana yazıyor öleyim de kurtulun benden,sen her şeyi mahvettin kardeşini de bana karşı doldurdun vs diye ben de ağlamamak için tuttum kendimi ama kardeşim sorunca boğazım düğümlendi ağladım,ağladıkça da vicdan azabı çekiyorum bebeğim etkileniyor diye,tekmeleri bile azaldı dün,sabah baktım annem beni engellemiş ama hala smsten bana sen şöyle nankör evlatsın böylesin vs yazmaya devam ediyor,ben de kendime kızıyorum keşke hiç çağırmasaydım ona bu zemini vermeseydim diye eşim de bak ben demiştim kadın tut diye şimdi böyle üzüldün hamilesin bari bunun hatrına böyle yapmasaydı dedi,haklı ne diyeyim...uzun oldu kusura bakmayın bu moddan nasıl çıkabilirim😔
Okurken aklıma gelen annenizi tanımlayan tek kelime toksik, o kadar toksik bir kadın ki gerçekten mesafe koymanız lazım bebeğiniz ve kendi akıl sağlığınız için...
 
Annen narsistik özellikler taşıyor. Duygusal tatmin istediğini anladığı an onu sana vermemek için elinden geleni yapar. Narsist anne ile basetmek için bir sürü video var. Nankör diye mesaj atarsa yaz, evet öyleyim var mı başka birşey de. Suçluluk hissetme. En büyük hatan ise anneni tanıyorsun, niye çağırıyorsun? Ebeveyni kabullenmek lazım. Kaç yasindasiniz?
evet kesinlikle öyle,ben de pişman oldum çağırdığıma zaten yaptığı her şeyi iki paralık edip sonra başıma kakmayacakmış gibi,30 yaşındayım
 
Bugun tam da bunun uzerine dusunuyordum.
Benim annem de asiri baskici, siz hicbir sey bilmezsiniz modunda, kendi şemalarina uymayan her seye dusman, hosgorusuz, yaptigimiz her seyde mukemmellik bekleyen, en ufak hatamda da sorumsuz, aptal oldugumla ilgili nutuk atmaya baslayan, ne hissedip ne hissetmeyecegimize bile karisan, agzi bozuk bir kadindi ben canimi disime takip butun hakaretlerine ragmen mesafemi koyana kadar.
Mesafe koymaya calismaniza cok buyuk tepkiler vermesi normal.

Biliyorum insanin annesiyle tartismasi kotu hissettiriyor ama sunu unutmayin, ozgurluk mucadele edilmeden kazanilamiyor.
Sonra normallesecek muhtemelen.
Normallesmezse de kendisi bilir.

Bir de bu tipler duygusal olarak cok gucsuz oluyorlar sanirim.
Ben ciddi ciddi hastayken, bayiliyorken o benden once yataklara duserdi. "Ay mahvoldum, öldüm hastasin diye uzuntuden"
Nezle olalim hala oyledir.
Ay kalk da sen destek ver bana, ben teselli etmeyeyim seni degil mi?
Hastayken ayaklanmak, teselli etmek zorunda birakiyordu.
Yani lohusayken siz, o sizden daha lohusa da olabilir.
Muhakkak gelecektir, aklinizda bulunsun.

İnanin ilk cocukla birlikte ben dedim ki bu ne bicim bir annelikmis, benim annem meger sadece baski unsuruymus baska bir iliskimiz yokmus.

O da her evime geldiginde hala mufettis teftisine baslar.
Sunu kaldir, bunu ser, evin berbat, toplu degil temiz degil.

Sinirlarinizi korudukca geri cekilmeyi ogrenmek zorunda kalacaktir.
Simdiden basarilar :)
 
Tuzlu suyla duş alın modunuz biraz düzelir. Anneniz maalesef çoğunluk anneler gibi sırf anne olduğu için haklı olduğunu sanıyor. Haksız olduğunuz hiç bir şey yok. Özelinize saygılı olmalı.
evet bana karşı en büyük kozu hep annelik zaten...anne olunca görürsün,sizin yüzünüzden nelere katlandımlar vs zaten anne olmak için hiç acele etmedim,kendimi eğitmek için yıllardır pedagojik kitaplar okuyorum,ben duygusal boşluğun acısını çekerek arkadaşlarımın anneleriyle olan ilişkilerine özenerek büyüdüm kendim böyle davranmamak için elimden geleni yapıcam en büyük dualarımdan biridir.
 
Bugun tam da bunun uzerine dusunuyordum.
Benim annem de asiri baskici, siz hicbir sey bilmezsiniz modunda, kendi şemalarina uymayan her seye dusman, hosgorusuz, yaptigimiz her seyde mukemmellik bekleyen, en ufak hatamda da sorumsuz, aptal oldugumla ilgili nutuk atmaya baslayan, ne hissedip ne hissetmeyecegimize bile karisan, agzi bozuk bir kadindi ben canimi disime takip butun hakaretlerine ragmen mesafemi koyana kadar.
Mesafe koymaya calismaniza cok buyuk tepkiler vermesi normal.

Biliyorum insanin annesiyle tartismasi kotu hissettiriyor ama sunu unutmayin, ozgurluk mucadele edilmeden kazanilamiyor.
Sonra normallesecek muhtemelen.
Normallesmezse de kendisi bilir.

Bir de bu tipler duygusal olarak cok gucsuz oluyorlar sanirim.
Ben ciddi ciddi hastayken, bayiliyorken o benden once yataklara duserdi. "Ay mahvoldum, öldüm hastasin diye uzuntuden"
Nezle olalim hala oyledir.
Ay kalk da sen destek ver bana, ben teselli etmeyeyim seni degil mi?
Hastayken ayaklanmak, teselli etmek zorunda birakiyordu.
Yani lohusayken siz, o sizden daha lohusa da olabilir.
Muhakkak gelecektir, aklinizda bulunsun.

İnanin ilk cocukla birlikte ben dedim ki bu ne bicim bir annelikmis, benim annem meger sadece baski unsuruymus baska bir iliskimiz yokmus.

O da her evime geldiginde hala mufettis teftisine baslar.
Sunu kaldir, bunu ser, evin berbat, toplu degil temiz degil.

Sinirlarinizi korudukca geri cekilmeyi ogrenmek zorunda kalacaktir.
Simdiden basarilar :)
öyle kesinlikle,ben bu davranışına üzüldüm desem bunda üzülecek bişey yok sen de pek nazlısın der direk,zaten psikolojiye inanan biri değil en başta.Sinirlendiği zaman gözü hiçbir şey görmez,evet duygusal açıdan da çok güçlü değil zaten,hemen dengesi kayar,saldırır,öfkesini atamaz,onun da annesinden kaynaklanan utandırılmışlıkları,baskılanmışlıkları var farkındayım,ben daha önce de lohusayken evde kalabalık istemiyorum demiştim zaten sen normal bi insan değilsin ki antikasın,bebeğini kıskanırsın bi sen anne olcaksın ya demişti,bi doğum planı oluşmaya başladı kafamda kesinlikle onlara çok fazla alan bırakmadan işleri halleden birilerini ayarlamaya çalışacağız karar aldık eşimle,umarım yani,ne kadar az maruz kalırsak o kadar iyi.
 
Akillanin lohusalıkta kim duracak?
kayınvalidem hasta olduğu için kendine zor yetiyor yardıma gelemez zaten o da annemden beklentili,biz eşimle doğumdan sonra bana yardımcı olması için doula ,ev işleri için de yardımcı kadın çağırmaya karar verdik,mümkün olduğunca onlara alan bırakmicam belli oldu
 
merhabalar,etkilenmemeye çalışıyorum hamileyim diye ama moralim hala bozuk sizce ben haksız mıyım? Benim annem çocukluğumdan beri saç modelime kadar karışır asla kendi düşünce ve zevklerim olduğunu kabul etmeyen bir anne,yani sürekli sınırlarımda at koşturuldu bu zamana kadar,terapiler aldım kitaplar okudum ve evlendikten sonra yani ayrı eve çıktıktan sonra sınır çizme konusuna hep önem verdim.Annemi de çok seviyorum ona güzellikle anlatmaya çalışıyorum bir şeyleri ama değişim olmuyor neyse bunu da kabullendim.Annem ne zaman evime gelse benle oturup 2 çay içip sohbet etmez evimin eşyalarını dolaplarını karıştırırdı,sen becerememişsin bu örtü böyle örtülmez,bu yorganlar niye böyle,kıyafetleriniz niye böyle vs vs oysaki annemden en çok beklediğim şey duygusal olarak güzel bir anne kız sohbeti,bi nasılsın kızım demesi gerçek anlamda,ama zorla sohbet etmeye de çağırsam bize adını sanını bilmediğimiz umrumuzda da olmayan akrabaların dıdısının dıdısının ne aldığını,kimle evlendi napmış bunu anlatır,kendine değer vermiyor musun anne bize ne elalemden desem de aman senle de sohbet edilmiyor der.Ben yaklaşık 6 yıldır evliyim ve annemin bu sınır bilmemezliğinden dolayı onu evime hep az davet ettim elimi versem kolumu kaptırıyorum ayrıca maddi durumum da eve temizlik için kadın çağıracak kadar iyi,annemin bende temizlik yapmaya çalışmasını da istemiyorum,kıyamıyorum da.yıllardır hep ona maddi destek olmaya çalışıyorum elimden geldiğince,çalışan bir kadınım, bizi okutup büyüttüğü için minnettarım elbette hakkı ödenmez,özel günlerini hiç atlamam hep güzel ihtiyaçlarını sorar alırım,neyse şimdi hamileyim ve şehir dışından annemin olduğu ile taşındım,evde düzeni tutturmaya çalışırken her şeye yetişemiyoruz tabi annem de çook hevesli sen gel yaparız beraber dedi,dedim her sıradan hamile kız gibi benim de bir yardım isteğim olsun,annemin de gönlü olsun,anne dedim o zaman sadece mutfak dolaplarımı sil yeter dedim,tamam dedi geldi,başladı her şeyime söylene söylene yardım etmeye,neyse diyorum içimden kadın böyle tatmin oluyor demek ki savunmaya geçmeyeyim evet anne bilememişim,evet onu oraya koyalım falan ikinci gün oldu evde her yeri açıyor,kurcalıyor,anne yeter gel çay içelim keyif yapalım senle,yok,yapma dediğim şeyleri de asla dinlemiyor kafasına göre yerleştiriyor dur onu öyle koymayalım deyince de sen ne anlarsın bırak diyor benim taklidimi yapıyor,vs vs neyse sabır dedim,annemle gerilmek istemedim,en son baktım yatak odamda çekmeceleri açıyor,gittim anne dedim oraları açma bizim iç çamaşırlarımız var özel hayat biraz dedim güldüm ama o sus be ne mahremiyeti deyip zorla açtı çekmecemi,iç çamaşırlarımı aldı bunlar böyle konulmaz,şöyle yapıcaksın vs vs dedi,neyseki ben en özel şeylerimi saklamıştım,sabrım o noktada tükendi ve derin nefes alıp abdest alıp yanına gittim güzellikle bak anne iyi niyetini anlıyorum bana yardımcı olmak için çabalıyorsun ama yatak odama girilmesinden hele çamaşırlarıma dokunmandan hoşlanmıyorum lütfen buna dikkat et dedim ,bu konunun altını çizmek istedim tekrar yaşamamak için,annemse elinde o an telefon var zaten beni aktif dinlemiyor öf be sıçıcam mahremiyetine,ne diyosun be tamam kes gibi hakaret diliyle konuştu ,gerizekalı mısın sen falan bana sesini yükseltti sonra ben de dayanamadım sesimi yükselterek açıklamaya çalıştım,görmemen gereken birşey olur vs neden açıyorsun ki kaç yaşındayım bir sınırımız olsun dedim sonra çocukluğumdan beri yaptığı şeyi yaptı beni duygusal olarak cezalandırmak istedi çeker giderim şimdi dedi,ben de sakince sen bilirsin anne,istersen gidebilirsin dedim,şaşırdı evde 15-20 dk bi sessiz dolandı sonra bana söylenmeye başladı ben de anne söz ağızdan çıktı ağzından çıkanı uygula istersen dedim o da hışımla gitti söylene söylene,kalsan akşam serinliğinde seni eve bırakırdık ama sen tercih ettin böyle kavga etmeyi dedim,giderken de bana sms atıyor o yorganı havalandır vs vs hiçbirşey olmamış gibi hiç cevap vermedim eve gidince beni tabi şikayet etmiş evi bok götürüyordu temizledim yaranamadım,kovmaktan beter etti beni vs kardeşimle de kavga etmiş ,kardeşim beni savunduğu için,sonra bana yazıyor öleyim de kurtulun benden,sen her şeyi mahvettin kardeşini de bana karşı doldurdun vs diye ben de ağlamamak için tuttum kendimi ama kardeşim sorunca boğazım düğümlendi ağladım,ağladıkça da vicdan azabı çekiyorum bebeğim etkileniyor diye,tekmeleri bile azaldı dün,sabah baktım annem beni engellemiş ama hala smsten bana sen şöyle nankör evlatsın böylesin vs yazmaya devam ediyor,ben de kendime kızıyorum keşke hiç çağırmasaydım ona bu zemini vermeseydim diye eşim de bak ben demiştim kadın tut diye şimdi böyle üzüldün hamilesin bari bunun hatrına böyle yapmasaydı dedi,haklı ne diyeyim...uzun oldu kusura bakmayın bu moddan nasıl çıkabilirim😔
Annenizi engelleyin mesajlarla canınızı sıkmasın. Hayatınıza ve evinize bu derece müdahale etmesine de izin vermeyin. Kırılacak diye düsünmeyin belli ki kirilmiyor zaten. Siz kirildiginizla kalıyorsunuz. Bir süre muhatap olmamanız en doğrusu gibi. Vicdan azabı cekmeyin, boşuna kendinizi üzmeyin. Anneniz çok haksız ve bencil.
 
Ahh ahhh o kadar kötü oldum ki okuyunca. Benim de 28 yıllık annem böyle. Herrr zaman her şeyi burnumdan getirir. Her fırsatta hakaret eder aşağılar karışır biraz sınır çizmeye çalışınca beddua eder. Ben de saf gibi birazcık bana iyi davranınca kanarım ona. Sanki annesinin kollarına koşan bebekler gibi sevinçle. Maalesef evlenince bile değişen bişey olmadı. Sizi anlıyorum anneye kolay kolay mesafe konulamıyor ama kendi iyiliğiniz için doula meselesini düşünün. Elin bin kat yabancısı emin olun daha iyi gelecek. Lohusalık için de imkanınız varsa kısa süreliğine hasta bakıcı tutabilirsiniz zaten 40 gün dolmadan toparlanırsınız diye düşünüyorum. Allah yardımcınız olsun
 
merhabalar,etkilenmemeye çalışıyorum hamileyim diye ama moralim hala bozuk sizce ben haksız mıyım? Benim annem çocukluğumdan beri saç modelime kadar karışır asla kendi düşünce ve zevklerim olduğunu kabul etmeyen bir anne,yani sürekli sınırlarımda at koşturuldu bu zamana kadar,terapiler aldım kitaplar okudum ve evlendikten sonra yani ayrı eve çıktıktan sonra sınır çizme konusuna hep önem verdim.Annemi de çok seviyorum ona güzellikle anlatmaya çalışıyorum bir şeyleri ama değişim olmuyor neyse bunu da kabullendim.Annem ne zaman evime gelse benle oturup 2 çay içip sohbet etmez evimin eşyalarını dolaplarını karıştırırdı,sen becerememişsin bu örtü böyle örtülmez,bu yorganlar niye böyle,kıyafetleriniz niye böyle vs vs oysaki annemden en çok beklediğim şey duygusal olarak güzel bir anne kız sohbeti,bi nasılsın kızım demesi gerçek anlamda,ama zorla sohbet etmeye de çağırsam bize adını sanını bilmediğimiz umrumuzda da olmayan akrabaların dıdısının dıdısının ne aldığını,kimle evlendi napmış bunu anlatır,kendine değer vermiyor musun anne bize ne elalemden desem de aman senle de sohbet edilmiyor der.Ben yaklaşık 6 yıldır evliyim ve annemin bu sınır bilmemezliğinden dolayı onu evime hep az davet ettim elimi versem kolumu kaptırıyorum ayrıca maddi durumum da eve temizlik için kadın çağıracak kadar iyi,annemin bende temizlik yapmaya çalışmasını da istemiyorum,kıyamıyorum da.yıllardır hep ona maddi destek olmaya çalışıyorum elimden geldiğince,çalışan bir kadınım, bizi okutup büyüttüğü için minnettarım elbette hakkı ödenmez,özel günlerini hiç atlamam hep güzel ihtiyaçlarını sorar alırım,neyse şimdi hamileyim ve şehir dışından annemin olduğu ile taşındım,evde düzeni tutturmaya çalışırken her şeye yetişemiyoruz tabi annem de çook hevesli sen gel yaparız beraber dedi,dedim her sıradan hamile kız gibi benim de bir yardım isteğim olsun,annemin de gönlü olsun,anne dedim o zaman sadece mutfak dolaplarımı sil yeter dedim,tamam dedi geldi,başladı her şeyime söylene söylene yardım etmeye,neyse diyorum içimden kadın böyle tatmin oluyor demek ki savunmaya geçmeyeyim evet anne bilememişim,evet onu oraya koyalım falan ikinci gün oldu evde her yeri açıyor,kurcalıyor,anne yeter gel çay içelim keyif yapalım senle,yok,yapma dediğim şeyleri de asla dinlemiyor kafasına göre yerleştiriyor dur onu öyle koymayalım deyince de sen ne anlarsın bırak diyor benim taklidimi yapıyor,vs vs neyse sabır dedim,annemle gerilmek istemedim,en son baktım yatak odamda çekmeceleri açıyor,gittim anne dedim oraları açma bizim iç çamaşırlarımız var özel hayat biraz dedim güldüm ama o sus be ne mahremiyeti deyip zorla açtı çekmecemi,iç çamaşırlarımı aldı bunlar böyle konulmaz,şöyle yapıcaksın vs vs dedi,neyseki ben en özel şeylerimi saklamıştım,sabrım o noktada tükendi ve derin nefes alıp abdest alıp yanına gittim güzellikle bak anne iyi niyetini anlıyorum bana yardımcı olmak için çabalıyorsun ama yatak odama girilmesinden hele çamaşırlarıma dokunmandan hoşlanmıyorum lütfen buna dikkat et dedim ,bu konunun altını çizmek istedim tekrar yaşamamak için,annemse elinde o an telefon var zaten beni aktif dinlemiyor öf be sıçıcam mahremiyetine,ne diyosun be tamam kes gibi hakaret diliyle konuştu ,gerizekalı mısın sen falan bana sesini yükseltti sonra ben de dayanamadım sesimi yükselterek açıklamaya çalıştım,görmemen gereken birşey olur vs neden açıyorsun ki kaç yaşındayım bir sınırımız olsun dedim sonra çocukluğumdan beri yaptığı şeyi yaptı beni duygusal olarak cezalandırmak istedi çeker giderim şimdi dedi,ben de sakince sen bilirsin anne,istersen gidebilirsin dedim,şaşırdı evde 15-20 dk bi sessiz dolandı sonra bana söylenmeye başladı ben de anne söz ağızdan çıktı ağzından çıkanı uygula istersen dedim o da hışımla gitti söylene söylene,kalsan akşam serinliğinde seni eve bırakırdık ama sen tercih ettin böyle kavga etmeyi dedim,giderken de bana sms atıyor o yorganı havalandır vs vs hiçbirşey olmamış gibi hiç cevap vermedim eve gidince beni tabi şikayet etmiş evi bok götürüyordu temizledim yaranamadım,kovmaktan beter etti beni vs kardeşimle de kavga etmiş ,kardeşim beni savunduğu için,sonra bana yazıyor öleyim de kurtulun benden,sen her şeyi mahvettin kardeşini de bana karşı doldurdun vs diye ben de ağlamamak için tuttum kendimi ama kardeşim sorunca boğazım düğümlendi ağladım,ağladıkça da vicdan azabı çekiyorum bebeğim etkileniyor diye,tekmeleri bile azaldı dün,sabah baktım annem beni engellemiş ama hala smsten bana sen şöyle nankör evlatsın böylesin vs yazmaya devam ediyor,ben de kendime kızıyorum keşke hiç çağırmasaydım ona bu zemini vermeseydim diye eşim de bak ben demiştim kadın tut diye şimdi böyle üzüldün hamilesin bari bunun hatrına böyle yapmasaydı dedi,haklı ne diyeyim...uzun oldu kusura bakmayın bu moddan nasıl çıkabilirim😔
İnsallah erkek kardeşin falan yoktur
 
X