sürekli düşünüyorum nasıl durdurabilirim

merhaba bende sanırım aşırı düşünme gibi bir rahatsızlık var. derdim kimseden doktor ya da ilaç önerisi almak değil sadece benim gibi birileri var mı bilmek istiyorum. bende inanılmaz bir ciddi hastalık geçirme korkusu var. ailemden birini ani bir şekilde kaybedince bu korkum daha çok tetiklendi ama küçüklükten beri vardı. 18 yaşındayım bu arada. bu korku hayatımı ele geçiriyor, yeme içmemi, uykumu, her şeyimi etkiliyor. psikiyatra önceden gitmiştim, anksiyet teşhisi konulmuştu ama ilaç almadım hiç o zaman daha küçüktüm. İnternette gezerken karşıma hastalık haberleri çıksa bile direkt modum düşüyor hemen. Allah göstermesin gerçekten kendimi yakalanmış gibi düşünüp ailemin halini falan hayal ediyorum.
Düşünmemek için hobi bulmaya çalışıyorum mesela resimle falan uğraşıyorum ama aklımın bir yerinde hala duruyor. Bir de işin batıl inanç kısmı var sürekli yazıp yazıp kendime çekmekten korkuyorum. Mesela 2 ay önce kanımı aldırmıştım demir eksikliği ve kansızlık çıktı hap kullandım ama pek düzelmedi hala eksik. İnternetten bir daha baktım altında ciddi sebepler yatabilir falan yazıyodu. Şimdide kafamın sağ arka tarafına sızı girdi geçti ama yine de birkaç dakika devam edip tekrarladı. Ya bunlar hakkında yazanları okuyunca çok korkuyorum çok kötü oluyorum.
Allah aşkına bu durumları benim kadar ağır yaşamasa da atlatan var mı? Yardım edin bana
Çok ağır yaşadım ve atlattım ilaç desteği de aldım psikiyatra da gittim bana birilerine çok öfkeli olduğumu bunu dışa yansıtamadığım için kendi vücuduma yansıttığımı söyledi.Ben de artık daha fazla dışa yansıtmaya başladım.Bir de aslında ölümlü olduğumu iyice sindirmeye çalıştım yani bizim herkesten ne farkımız var kanser,beyin kanaması ya da çaresiz başka bir hastalık( bunları yazdım çünkü bu tip insanların başına genelde dermansız dertler gelir sıradan hastalıklara yakalanmazlar)birilerinin başına geliyorsa bizim de gelebilir diye kabullenmeye başladım.Yani bizim ne özelliğimiz ya da nasıl bir üstünlüğümüz var ki hastalıklardan azat olalım.Her şey insanlar için derler ya çok doğru bir laf önce bunu sindirmek lazım.
Bir de henüz çok gençsin bende de o yaşlardan beri hatta çocukluktan beri vardı belki ama yaş aldıkça yakınlarının ölümüne tanık oldukça bu ultra korkunç haller çok da uzak gelmemeye başlıyor.Özetle kabulleniyorsun.
Sana tavsiyem kesinlikle boş kalma kafanı dağıt kitap, film, hobi, ev işi, el işi her ne olursa boş kalma.Takıntı seviyesine getirmeden de sağlıklı beslen bir de genetik geçişli hastalık ihtimalin olursa 40ından sonra düzenli kontrol yaptırırsın. Başka da yapacak bir şey yok.
Bi doktordan şunu duymuştum hastalar bize 40ından önce hasta olduklarını sanarak, 40 ından sonra ise gerçekten hasta olarak gelirler.
İçini ferah tut düşüncelerinle besleme.Fazla sağlık haberi okuma bazen cehalet mutluluktur.
 
Anneme şu bıçakları kaldırsak diyorum inatla hayır bunla mücadele edeceksin diyor katil olursam diyorum yok diyor bisey olmaz sen öyle biri değilsin diyor çektiğim azabın farkında değil
Sizin kaç yıldır var bu
Senden katil olmaz da neden bu eziyeti çekiyorsun.Dr bana şöyle demişti
Karaciğer ya da böbreğime zarar verir diye ilaç kullanmazsan stres hormonları vücuduna çok daha fazla zarar verir.O ilaçları alınca gerçekten neden daha önce almadım diye pişman olacaksınız.
 
merhaba bende sanırım aşırı düşünme gibi bir rahatsızlık var. derdim kimseden doktor ya da ilaç önerisi almak değil sadece benim gibi birileri var mı bilmek istiyorum. bende inanılmaz bir ciddi hastalık geçirme korkusu var. ailemden birini ani bir şekilde kaybedince bu korkum daha çok tetiklendi ama küçüklükten beri vardı. 18 yaşındayım bu arada. bu korku hayatımı ele geçiriyor, yeme içmemi, uykumu, her şeyimi etkiliyor. psikiyatra önceden gitmiştim, anksiyet teşhisi konulmuştu ama ilaç almadım hiç o zaman daha küçüktüm. İnternette gezerken karşıma hastalık haberleri çıksa bile direkt modum düşüyor hemen. Allah göstermesin gerçekten kendimi yakalanmış gibi düşünüp ailemin halini falan hayal ediyorum.
Düşünmemek için hobi bulmaya çalışıyorum mesela resimle falan uğraşıyorum ama aklımın bir yerinde hala duruyor. Bir de işin batıl inanç kısmı var sürekli yazıp yazıp kendime çekmekten korkuyorum. Mesela 2 ay önce kanımı aldırmıştım demir eksikliği ve kansızlık çıktı hap kullandım ama pek düzelmedi hala eksik. İnternetten bir daha baktım altında ciddi sebepler yatabilir falan yazıyodu. Şimdide kafamın sağ arka tarafına sızı girdi geçti ama yine de birkaç dakika devam edip tekrarladı. Ya bunlar hakkında yazanları okuyunca çok korkuyorum çok kötü oluyorum.
Allah aşkına bu durumları benim kadar ağır yaşamasa da atlatan var mı? Yardım edin bana
Sizi cok cok iyi anliyorum. 18 yaslarinda bende 20 yil evvel böyle rahatsizlandim. Yillar icinde bu artarak devam etti. Kansermiyim, beynimde tümörmü var, kazami olacak... Ocagin altini kapattimmi vs.vs bu liste uzar gider. Bu genetik olmakla beraber tedavi edilebilecek bir rahatsizlik. Dinimizce vesvese modern tipda Obsessif kompulsif bozukluk deniyor. Böyle rahatsiziligi olan insanlar genelde tüm kontrolü elinde tutmak ister. Ucaga binemez cünki pilota hayatini teslim etmeli, hastaliktan korkar cünki bedeninin kontrolü elinde degil vs. Mutlaka ama mutlaka erken yasta cok iyi bir psikologa görünüp tedavi olun. Dininize sarilin ve Tevekkül nedir, kaderi mutlak ve muallak konularini iyice okuyun. Kendinizi tanidikca, imaninizda kuvvetlendikce Allahdan gelen hic birseyden korkmamaya basliyorsunuz kardesim. Ama erken yasta lütfen bu isin destekde alarak önüne gecin.
 
Çok ağır yaşadım ve atlattım ilaç desteği de aldım psikiyatra da gittim bana birilerine çok öfkeli olduğumu bunu dışa yansıtamadığım için kendi vücuduma yansıttığımı söyledi.Ben de artık daha fazla dışa yansıtmaya başladım.Bir de aslında ölümlü olduğumu iyice sindirmeye çalıştım yani bizim herkesten ne farkımız var kanser,beyin kanaması ya da çaresiz başka bir hastalık( bunları yazdım çünkü bu tip insanların başına genelde dermansız dertler gelir sıradan hastalıklara yakalanmazlar)birilerinin başına geliyorsa bizim de gelebilir diye kabullenmeye başladım.Yani bizim ne özelliğimiz ya da nasıl bir üstünlüğümüz var ki hastalıklardan azat olalım.Her şey insanlar için derler ya çok doğru bir laf önce bunu sindirmek lazım.
Bir de henüz çok gençsin bende de o yaşlardan beri hatta çocukluktan beri vardı belki ama yaş aldıkça yakınlarının ölümüne tanık oldukça bu ultra korkunç haller çok da uzak gelmemeye başlıyor.Özetle kabulleniyorsun.
Sana tavsiyem kesinlikle boş kalma kafanı dağıt kitap, film, hobi, ev işi, el işi her ne olursa boş kalma.Takıntı seviyesine getirmeden de sağlıklı beslen bir de genetik geçişli hastalık ihtimalin olursa 40ından sonra düzenli kontrol yaptırırsın. Başka da yapacak bir şey yok.
Bi doktordan şunu duymuştum hastalar bize 40ından önce hasta olduklarını sanarak, 40 ından sonra ise gerçekten hasta olarak gelirler.
İçini ferah tut düşüncelerinle besleme.Fazla sağlık haberi okuma bazen cehalet mutluluktur.
parantez içine yazdığınız şey ne alaka illa takıyoruz diye başımıza o gelicek diye bir şey yok ki
 
Düşünmeyi durduramazsın. Düşündüğün olumsuz şeylerin kuruntu olduğunu bil ve aklına geldikçe bunu kendine hatırlat.
Seni rahatlatan şeyler nelerse onlara geç.
Kuruntu yaptığını kendine telkin et.
Örgü ör.
 
parantez içine yazdığınız şey ne alaka illa takıyoruz diye başımıza o gelicek diye bir şey yok ki
Yanlış anlamışsın şunu demek istedim bu tip kaygılı insanlar sıradan, tedavi edilebilecek hastalıkları dert etmezler hep dermansız hastalıklardan korkarlar
Bu başımıza o gelecek demek değil
Hastalık hastalığı hakkında yazıları okursan böyle olduğunu görürsün
Parantezden bile huylandığına göre ki kesinlikle garipsemiyorum bir an önce ivedilikle profesyonel yardım almalısın.
 
Yanlış anlamışsın şunu demek istedim bu tip kaygılı insanlar sıradan, tedavi edilebilecek hastalıkları dert etmezler hep dermansız hastalıklardan korkarlar
Bu başımıza o gelecek demek değil
Hastalık hastalığı hakkında yazıları okursan böyle olduğunu görürsün
Parantezden bile huylandığına göre ki kesinlikle garipsemiyorum bir an önce ivedilikle profesyonel yardım almalısın.
ha pardon
 
Ben de geceleri düşünmekten uykuya çok zor dalıyorum. Çok uykum gelerek yatağa girsem bile uykuya dalmam en az 2-3 saatimi alıyor. Bir sağa dönüyorum bir sola dönüyorum ama boşa sanki, beynim sürekli o an düşündüğüm olayı geri sararak tekrar düşünüyor. Bu benim için önemli olan herhangi bir konu olabiliyor tek bir konuyu sürekli düşünmüyorum yani. O gün yaşadığım bir olay da olabilir, erkek arkadaşımdan ayrıysam acaba barışacak mıyız Yanyana gelsek şunu söylerim bunu söyler düşüncesi de olabilir, bir sınava gireceksem onunla alakalı bir düşünce de olabilir gibi gibi. İleride olabileceklere dair çeşitli senaryolar üretiyor beynim sürekli ya da yaşadığım bir anı düşünüyor. Ve çok meşgul biriyim normalde de yoruluyorum yani gün içinde. Haftada 3 gün düzenli spor yapıyorum, okuyorum, 2 gün yabancı dil kursu alıyorum, çeşitli gönüllü işler yapıyorum yine de yorgun düşüp uyuyamıyorum.
 
Ben de geceleri düşünmekten uykuya çok zor dalıyorum. Çok uykum gelerek yatağa girsem bile uykuya dalmam en az 2-3 saatimi alıyor. Bir sağa dönüyorum bir sola dönüyorum ama boşa sanki, beynim sürekli o an düşündüğüm olayı geri sararak tekrar düşünüyor. Bu benim için önemli olan herhangi bir konu olabiliyor tek bir konuyu sürekli düşünmüyorum yani. O gün yaşadığım bir olay da olabilir, erkek arkadaşımdan ayrıysam acaba barışacak mıyız Yanyana gelsek şunu söylerim bunu söyler düşüncesi de olabilir, bir sınava gireceksem onunla alakalı bir düşünce de olabilir gibi gibi. İleride olabileceklere dair çeşitli senaryolar üretiyor beynim sürekli ya da yaşadığım bir anı düşünüyor. Ve çok meşgul biriyim normalde de yoruluyorum yani gün içinde. Haftada 3 gün düzenli spor yapıyorum, okuyorum, 2 gün yabancı dil kursu alıyorum, çeşitli gönüllü işler yapıyorum yine de yorgun düşüp uyuyamıyorum.
sadece gece oluyosa bi nebze sanslisiniz :-)
 
X