- 1 Aralık 2011
- 2.294
- 2.368
- 35
Kızlar merhaba. Hamileliğin son 1 ayına girdiğim şu günlerde iyice tahammülsüz ve depresif bir insan haline geldim. Doktorun da eşimin bi tık gözünü korkutmasindan dolayı eşim imkanımız da varken onun işe gittiği zamanlarda evde yalnız kalmami tamamen yasakladı. Oysaki aylarca kaynana ile yaşadıktan sonra iple çektiğim günlerdi bunlar 
Ne dedimse kabul etmiyor,ikna olmuyor. Oysa en azından son günlerimi biraz kafa dinleyerek geçirmek çok istemiştim. Bari bu süreçte kendi düzenimde olayım diye düşünerek o zaman sen yokken ben gitmiyim arada annen gelsin arada annem gelsin dedim geçenlerde 2 gün evde olmayacak diye ama çok zorlandigim bi 2 gün oldu. Annesi geldi ve ne yaparsam yapayım( bebeğin kiyafetlerini yıkamaya ve hastane çantamı hazirlamaya başladım)" neden böyle yapmıyorsun da öyle yapıyorsun? Neden şunu önce yapmıyorsun"şeklinde cevap olarak sürekli sanane deme ihtiyacı uyandıran şeylerle dikildi karşıma. Yaptığım herşeyi de bariz denetledi. Bir de o kadar işimin ve arada dinlenme ihtiyacımın arasında kışlık domates yapalım, buzlukta biber az var daha çok doğrayalım,patlıcan getirdim kozleyelim konserve dursun diye gezdi sürekli ve malesef bu kadar detaylı mutfak işleri hiç benlik değil.Sonuç olarak eşim 2 gün daha evde olmayacaktı ve ben aklıma gelen ilk bahaneyle anneme kaçtım. Şansıma annem de grip olmuş gibi ama 2 gün o kadar çok daraldim ki hastada olsa burdayım ve umarım bulaşmaz diye dua ediyorum. Evime gideyim eşime annesine haber vermiyim yalnız kafa dinliyim dedim ama bende bu şans varken evde bişey olur anlaşılır. Eşimin inadını aşabilmek çok istiyorum ama son aydayim diye Nuh diyor peygamber demiyor. Çok ama çok pimpirikli davranıyor. İmkan varken yalnız kalmicaksin diyo. Annemin rahat yapıda olduğunu bildiği için de ağırlıklı olarak kendi anasıyla kalmamı istiyor 
ben çözümü bi annesi bi annem şeklinde buldum. İstediğim gibi yalnız olamadigim için annemde de mutlu degilim sadece kafam rahat. Sizce bendeki bu sinir stres ve tahammülsüzlük hamilelik sonrasi geçici midir yoksa daha kötü günler mi beni bekliyor?
Ne dedimse kabul etmiyor,ikna olmuyor. Oysa en azından son günlerimi biraz kafa dinleyerek geçirmek çok istemiştim. Bari bu süreçte kendi düzenimde olayım diye düşünerek o zaman sen yokken ben gitmiyim arada annen gelsin arada annem gelsin dedim geçenlerde 2 gün evde olmayacak diye ama çok zorlandigim bi 2 gün oldu. Annesi geldi ve ne yaparsam yapayım( bebeğin kiyafetlerini yıkamaya ve hastane çantamı hazirlamaya başladım)" neden böyle yapmıyorsun da öyle yapıyorsun? Neden şunu önce yapmıyorsun"şeklinde cevap olarak sürekli sanane deme ihtiyacı uyandıran şeylerle dikildi karşıma. Yaptığım herşeyi de bariz denetledi. Bir de o kadar işimin ve arada dinlenme ihtiyacımın arasında kışlık domates yapalım, buzlukta biber az var daha çok doğrayalım,patlıcan getirdim kozleyelim konserve dursun diye gezdi sürekli ve malesef bu kadar detaylı mutfak işleri hiç benlik değil.Sonuç olarak eşim 2 gün daha evde olmayacaktı ve ben aklıma gelen ilk bahaneyle anneme kaçtım. Şansıma annem de grip olmuş gibi ama 2 gün o kadar çok daraldim ki hastada olsa burdayım ve umarım bulaşmaz diye dua ediyorum. Evime gideyim eşime annesine haber vermiyim yalnız kafa dinliyim dedim ama bende bu şans varken evde bişey olur anlaşılır. Eşimin inadını aşabilmek çok istiyorum ama son aydayim diye Nuh diyor peygamber demiyor. Çok ama çok pimpirikli davranıyor. İmkan varken yalnız kalmicaksin diyo. Annemin rahat yapıda olduğunu bildiği için de ağırlıklı olarak kendi anasıyla kalmamı istiyor ben çözümü bi annesi bi annem şeklinde buldum. İstediğim gibi yalnız olamadigim için annemde de mutlu degilim sadece kafam rahat. Sizce bendeki bu sinir stres ve tahammülsüzlük hamilelik sonrasi geçici midir yoksa daha kötü günler mi beni bekliyor?
tüm bunları yaşayacak olan benim ben o kadar stres yapmıyorum
