- 16 Ekim 2009
- 187
- 0
- 37
23 Yaşındayım benden 4 yaş küçük kardeşim var erkek ben açıköğretim fakültesinde okuyorum o Kastamonu Üniversitesinde. Babam benden nefret ediyor ona bayılıyor.
Annem, ben anneme anne dediğim günden beri hasta MS hastası ve 6 aydır göğüs kanseri.
Babam annemiz oldu temizlik yemek evde ne yapılması gerekiyorsa hepsini yapıyor kendi öyle alışmış.
Bazen abartıyor makyaj dolabımı devirip yeniden düzenliyor sonrada başlıyor saymaya 'sen ne biçim kızsın senden nefret diyorum seni görünce midem bulanıyor olduğun güne lanet olsun....'
susuyorum.
Kimi aileler haftasonunu iple çeker ailece kahvaltı yapabilmek için bense haftasonu evde olmaktan nefret ediyorum.
Kahvaltı masasına her oturduğumda ağlayarak kalkıyorum. O masada fazlalık olduğumu her seferinde bana hatırlatıyor.
hep kaçıyorum Binbir yalan söylüyorum Çünkü haftasonu bakkala bile gitmemi istemiyor evde otur temizlik yap yemek yap beğenmedim bidaha yap....
Bir an önce evlen ve git gidyor ama erkak arkadaşımla dışarı çıkmamı istemiyor.
Benim idrar kesem küçüktü tedavi oldum düzeldi. 7 yaşındaydım yaz tatiliydi gece altımı ıslatmışım 3 gibi kaldırdı beni ve soyup maşa ile dövdü ardından buz gibi suyun altına sokup yıkadı ve daha sonra çırılçıplak bir şekilde duvara dayadı bana saat 7 de kalkıp işe gidicem o saate kadar uyumak oturmak yok bekle beni dedi ve gitti yattı...
alarm çaldı kalktı ve yanıma gelip 'aa uyumadın mı sen' dedi ardından güldü.
O gülüş babam olarak son gülüşü oldu çünkü o an sildim onu hala küfürler havada uçuşur hala benden nefret ettiğini dile getirir ben hep susarım.
evden gideceğim günü iple çekiyor.
Arkadaşlarım babamla geçinememe anlam veremiyor ' Ne şeker adam, Komik eğenceli neşeli bence abartıyorsun' diyorlar çünkü haklılar onların yanında pamuk gibi adam bazen sinirlenip diyorum gösteriş yapma oda gülümseyip sarılıyor bana...
Şimdi söyleyin bana bende mi anormallik var yoksa Allah tarafından sınanmam için yollanmış birimi bu
Annem, ben anneme anne dediğim günden beri hasta MS hastası ve 6 aydır göğüs kanseri.
Babam annemiz oldu temizlik yemek evde ne yapılması gerekiyorsa hepsini yapıyor kendi öyle alışmış.
Bazen abartıyor makyaj dolabımı devirip yeniden düzenliyor sonrada başlıyor saymaya 'sen ne biçim kızsın senden nefret diyorum seni görünce midem bulanıyor olduğun güne lanet olsun....'
susuyorum.
Kimi aileler haftasonunu iple çeker ailece kahvaltı yapabilmek için bense haftasonu evde olmaktan nefret ediyorum.
Kahvaltı masasına her oturduğumda ağlayarak kalkıyorum. O masada fazlalık olduğumu her seferinde bana hatırlatıyor.
hep kaçıyorum Binbir yalan söylüyorum Çünkü haftasonu bakkala bile gitmemi istemiyor evde otur temizlik yap yemek yap beğenmedim bidaha yap....
Bir an önce evlen ve git gidyor ama erkak arkadaşımla dışarı çıkmamı istemiyor.
Benim idrar kesem küçüktü tedavi oldum düzeldi. 7 yaşındaydım yaz tatiliydi gece altımı ıslatmışım 3 gibi kaldırdı beni ve soyup maşa ile dövdü ardından buz gibi suyun altına sokup yıkadı ve daha sonra çırılçıplak bir şekilde duvara dayadı bana saat 7 de kalkıp işe gidicem o saate kadar uyumak oturmak yok bekle beni dedi ve gitti yattı...
alarm çaldı kalktı ve yanıma gelip 'aa uyumadın mı sen' dedi ardından güldü.
O gülüş babam olarak son gülüşü oldu çünkü o an sildim onu hala küfürler havada uçuşur hala benden nefret ettiğini dile getirir ben hep susarım.
evden gideceğim günü iple çekiyor.
Arkadaşlarım babamla geçinememe anlam veremiyor ' Ne şeker adam, Komik eğenceli neşeli bence abartıyorsun' diyorlar çünkü haklılar onların yanında pamuk gibi adam bazen sinirlenip diyorum gösteriş yapma oda gülümseyip sarılıyor bana...
Şimdi söyleyin bana bende mi anormallik var yoksa Allah tarafından sınanmam için yollanmış birimi bu
klava:
