kayınvalidem ve kendi ailem bizden 14 saat uzaklıkta bir şehirde oturuyo.. senede 2 kez görüşüyoz bizimkilerlede eşimin ailesiylede... ama ne zamn kayınvalidemler bize gelse eşim bana soğuk davranıyo hhep onlarla muhabet ediyo sanki ben yokmuşum gibi davranıyo malum kaynana milleti bir açığını bulmasın lafı yapmıştır oğlum mutsuz hiç muhabetlleri yok gelinle falan filan diye ...onlara meyveler getirir meyvelerini soyar bir ağızlarına vermediği kalır bana yermisin bile demez benimde çok zoruma gidiyo tabi özllikle kaynanm beni sevmez bende onu birbirimizn açığını kollayıp dururuz .kaynanmında dikkatini çekiyo bu durum bişe demiyo ama bakışlarını yakalıyorum bir eşimi izliyo bir beni ...bir kaç kez eşime soyledim niye soğuk davranıyosun boyle davranma ddiye neymiş onların yanında rahat davranamıyomuş yapısı ole dğilmiş ama bundan 1 ay once kendi annemler geldi kocamı bir görseniz onların yanında saçımı okşamalar devamlı kedi gibi siftiniyo kendi ailesi geldimi yanıma yaklaşmayan adam doksan derece donüyor.. bende dedimki sen "benim ailem gelince niye bole davranıyosun onların gözüne girmeye mi çalışıyosun ne demek istiyosun ben kızınıza ilgiliyim iyi davranıyorum kendinimi ispatlıyosun" dedim çünkü biliyorum huyu değil başkalarının yanında bana siftinmez benim ailemin yanında farklı neymiş onların yanında kendini rahat hissediyomuş işte bole ne zaman kayınvalidemler bize gelse 10 gün kalır gider arkalarından kavgamız eksik olmaz sonuçta beni düşman gorüyo kadın kim bilir nasıl hoşnuna gidiyordur oğlunun bole davranması..bende istiyorumki kendi ailesinin yanında iyi davransın sizce neden bole davranıyo annesinde ailesinden mi korkuyo