12 yaşında tek cocuk annesi olarak yazıyorum, en iyisini yapmışsınız. çocuk için en iyi şey rahatlık değil, bir oyun arkadaşı, beraber hatıralar biriktireceği bir yoldaş. ayrıca iş yükü de misliyle katlanmıyor. siz dengeyi sağladığınızda, onu da unutmadığınızda, çocuğun yaşadığı duygular, kıskançlık, sevgi, anneye düşkünlük gösterme, hepsi sağlıklı.
tek çocuk büyütmek inanın daha zor. ben devamlı oğlumun kuzenlerini evde yatılı ağırlıyorum, sırf keyfi yerine gelsin diye. hafta sonu boyunca kuzenleri var diye, oyun aşkına hep erkenden kalktı heyecanla. onlar gitti, bu saate kadar uyuyor, kalkıp beraber koşturacağı biri yok çünkü.
ve 4-5 yaşlarındayken anlaşılmıyor tam ama özellikle 8 yaşından sonra çocuk artık anne babadan çıkıyor. sosyalleşme ihtiyacı, akran ihtiyacı duyuyor. ve kardeşiyle de büyük bir bağlanma yaşıyor.
ben sağlık sorunları sebebiyle düşünemiyorum ama mümkün olan bir zamanda oğlum kaç yaşınd olursa olsun, ikinci bir çocuk yine istiyorum.