Her ne kadar eşime anneme ablama anlatsam da olmuyor şimdi bir başıma kalınca içimi buraya dökmek istedim 3. Tüp bebek tedavime başlayacağım 5 yıldır kucağıma bomboş.Çok korkuyorum olmayacak diye tüm gün hıçkıra hıçkıra ağladım ki stresimi atayım diye ama iç sıkıntım geçmedi tabi ben de anne olabilecek miyim acaba ben de herkes gibi koltuğuna oturtup eşimle gezdirebilecek miyim yavrumu bilmiyorum

içim sızlıyor kalbim acıyor resmen hissediyorum çok derinden rabbim başka dert vermesin ama benim de derdim bu. İsyan etmiyorum asla ama doğurup sokaklara atanları gördükçe Allah'ım diyorum bana nasip etseydin ben öyle yapmazdım... diye konuşuyorum.inşallah ben de anne olabilirim sağlıklı hayırlı bir evlada rabbim benim gibi olan tüm kullarına yardım etsin ....