Seni cok iyi anladim, bebegime annem bakiyor olmasina ragmen (cok ta iyi bakiyor o ayri) bende krese vermeyi dusundum, hem annemin de butun duzeni kaciyor, babam evde bekar hayati annem bizim evde misafir gibi, hem de gercekten evimin icinde birinin surekli olmasi, esinle basbasa hicbirsey yaoamiyor olmak ( bu ailenin yaninda konusulmamasi gereken bir konu dahi olabilir illaki bir etkinlik gerekmiyor) cok zor oluyor cidden. Biz esimle ay sonu butce hesaplarimizi bile ayni odada otururken cep tel yazisaraj yapmak zorunda kaliyoruz bazen. Hem senin hem annenin duzeni kaciyor cok zor oluyor...
Guvenebileceginiz bir kres olursa neden olmasin,ama cok iyi arastirmak ve kamera ile gun icinde mutlaka izleyebileceginiz bir kres olmali...
Su isten cik cocugunu bak diyenleri de anlamiyorum, cocugumu kimseye birakamam diyenleri hele hic anlamiyorum, biz zaten tamamen keyfimizden kucucuk bebelerimizi birakip ise gidiyoruz, iskoligiz!
Calismak zorunda olmak diye birsey var insanlarin anlayamadigi... 3 aylik bebegini birakip ise donmek zorunda kalmis bir anne olarak soyluyorum, her sabah aglaya aglaya evden cikmak, bazen tum gece uyumadan basinda bekleyip alarmin sesiyle haziranmaya baslayip sifir uykuyla gidip calismak, hasta, huysuz oldugunda hele hele o evden cikmanin nasil bir iskence oldugunu mecbur olmayan bilemez! Bebegine kendi bakabilen calismayan, ya da cocuktan sonra ara verebilen anneler, dunyanin en sansli annelerinden olduklarini ne olur unutmasin, herkes sizin kadar sansli olamiyor ne yazikki...
