10+yıldır geçmeyen karşılıksız aşk

Sosyallesmek de ogrenilebilir bir sey.
Baslayin, deneyin, becerin, beceremeyin, yapin bir seyler o zaman.

Yabanci dil ogrenmek gibi sanki.
Pratikle gelisiyor.

Introvertsiniz sanirim, etrafinizda extrovert insanlar daha coksa kendinizi tuhaf hissetmis olabilirsiniz. Zaten bildiginiz seylerdir de aklima gelen seyleri yaziyorum.
 
Konu sahibi bence sen zihninde kurduğun o hayale aşıksın o kişiye değilde o duyguya. Bir de daha sosyla aktif bir hayatın olmaya başlasa inan umursamayacaksın sadece kafanda bi üst yerlere koymuşsun o kişiyi tanısan gerçekten belki de hiç sevmeyeceksin. Bir de bu sitede bi ablamız konu açmıştı yıllarca platonik sevdiği adama kavuşmuş evlenmişti sonunda ama çok mutsuz olmuştu çünkü eşi onu sevmiyor sürekli eleştiriyordu. Boşanmak üzereydiler(bilenler link atsa keşke o ablamıza ne oldu merak ediyorum)
 
Zygomaticum .!.:
Çok kibarsınız çok sağ olun.bana da şu ana kadar yakın olan insnalar çevremdekiler olmadı da böyle konuştuğum kişiler oldu
Genişletmek için tıkla...
yani öylesi daha iyi çnki ben tanımıyorum etmiyorum sırlarını bilmiyorum bilsemde sana zarar veremem yani genel olarak evet uzaktakiler herzaman iyidir sıkma tatlı canını
sadece erkeklere anlatma derdini uzakan yeter onun dışında sıkıntı yok
 
Basliga istinaden ask degil o takinti kisiyi takinti yapmissiniz maalesef en cok zararida siz kendiniz gorursunuz
Bir sekilde asmaya bakin asiri zorlaniyorsanizda yardim alin derim.
 
Basliga istinaden ask degil o takinti kisiyi takinti yapmissiniz maalesef en cok zararida siz kendiniz gorursunuz
Bir sekilde asmaya bakin asiri zorlaniyorsanizda yardim alin derim.
[/QUOTE]
Ya çoğu kişi takıntı demiş ama ben çok içten hissettiğimi düşünüyorum gerçekten o kadar çok özlüyorum ki o kadar içimden geliyor ki...
Ne kadar uğraşsam da özlemim bitmiyor çok çaresiz hissediyorum
 
TaeYang .!.:
Doktorluk için uygun değilim diyorsan biraz tus kas da temel yaz ya da halk sağlığı
Genişletmek için tıkla...
Temel bilimler hoş geliyor ama yazdıktan sonra ne olacak bilmiyorum.bi üniversite kadrosuna falan girmek zor geliyor gözüme :(
Halk sağlığı çok hoş geliyor bana.okulu bitirebilrisem alternatiflerim arasında
 
Zygomaticum .!.:
Yurtdışından kabul alabilirdim ama ben cesaret edemedim bile buna çok pişmanım.türkiye'de istediğim yeri kazanamayınca çok kötü bir tercih yaptım bölüm değil de üniversite seçtim.gidebileceğim diğer üniversiteleri Takıntım yüzünden görmezden geldim o an nasıl büyük hata yaptığımı anlayamadım ama şu an çok iyi anlıyorum ve çok pişmanım.sonradan da tıpa yatay geçiş yaptım ama hiç tıp okumak isteyen birisi değildim ki ben.sırf ailemin yanında okumak için.doktorluk için uygun birisi de değilim ki zaten nasıl yapacağım bilmiyorum.gözüme hiç bitmeyecek gibi geliyor zaten
Genişletmek için tıkla...
Ne güzel bir mesleğin var. Ben tıp okumayı çok isterdim ama o kadar zeki olmadım hiç, ama zekamın elverdigince olabildiğimin iyisi olmaya çalıştım. Doktorluğu yapmaya başlamadan yapabilecek miyim acaba demen de normal. Hayatın içinde yapamam, beceremem denilen ne çok şeyi başardık zamanla aslında. 42 yaşındayım şu an bile herşeye her an yeniden başlamaya enerji duyabilirim gerektiğinde. O kadar gençsin ki, ne güzel bir meslek var elinde. Hep geç kaldım geç kaldım diyorsun oysa ki birşeye geç kaldığın falan yok. Ama bu kafadan kurtulamazsan birgün gerçekten herşeye geç kalırsin. Silkelen genç arkadaşım. Bizde çok sevdik, üzüldük vazgeçtik, belki bazılarımızin bir aşk peşinde yılları geldi geçti.Ama hepimiz ayağa kalkıp devam ettik. Şu an mutluyum, 10 yıldır sevgiyle dolu bir evliligin içindeyim, dünya güzeli bir evladım var, iyi bir işe sahip oldum. Her tikandigimda pes edip, ayağa kalkmasaydim hiç olan bir hayatın elimden kayışını izlerdim. Ama bunu yapmadım ben değerliyim ve herşeyin iyisini hak ediyorum dedim kendime hep. Sende değerlisin ayağa kalk, silkelen ve hayatının direksiyonunu eline al artık.
 
Evrence .!.:
Ne güzel bir mesleğin var. Ben tıp okumayı çok isterdim ama o kadar zeki olmadım hiç, ama zekamın elverdigince olabildiğimin iyisi olmaya çalıştım. Doktorluğu yapmaya başlamadan yapabilecek miyim acaba demen de normal. Hayatın içinde yapamam, beceremem denilen ne çok şeyi başardık zamanla aslında. 42 yaşındayım şu an bile herşeye her an yeniden başlamaya enerji duyabilirim gerektiğinde. O kadar gençsin ki, ne güzel bir meslek var elinde. Hep geç kaldım geç kaldım diyorsun oysa ki birşeye geç kaldığın falan yok. Ama bu kafadan kurtulamazsan birgün gerçekten herşeye geç kalırsin. Silkelen genç arkadaşım. Bizde çok sevdik, üzüldük vazgeçtik, belki bazılarımızin bir aşk peşinde yılları geldi geçti.Ama hepimiz ayağa kalkıp devam ettik. Şu an mutluyum, 10 yıldır sevgiyle dolu bir evliligin içindeyim, dünya güzeli bir evladım var, iyi bir işe sahip oldum. Her tikandigimda pes edip, ayağa kalkmasaydim hiç olan bir hayatın elimden kayışını izlerdim. Ama bunu yapmadım ben değerliyim ve herşeyin iyisini hak ediyorum dedim kendime hep. Sende değerlisin ayağa kalk, silkelen ve hayatının direksiyonunu eline al artık.
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim abla ama lütfen kendinize öyle söylemeyin :(
Benim en çok dikkatimi çekenler bardağın boş tarafı oluyor hep ama bazı konularda da gerçekten geç kaldığımı hissediyorum.sanki şu ana hiçbir şey yaşamadım gibi hissediyorum :( lisedekiler olsun üniversitedekiler olsun kendimle kıyaslayınca hayatlarının çok daha düzenli olduğunu görüyorum bir şeyleri mahvettiğimi hissediyorum.aslında yapmak istediğim şeyler vardı ama hiçbirini yapamadığımı hissediyorum :(
Bu duygum da hiç geçmeyecek gibi hissediyorum içimde tarifi zor bir hasret özlem var.böyle dalıp gitmelerim olurdu yine başladı onlar.öyle dalıp gidiyorum kendi kendime gülüyorum :(
 
Canım psikolojik destek alman gerekiyor diye düşünüyorum. Bu ozguvensizligi yenmen gerekiyor. Ne güzel doktor olacaksın. Ama o mesleği bile yapabileceğine inanmıyorsun. Çünkü ozguvenin yok. Bunun altında neler var bilmiyorum ama ilk çözmen gereken sorun bu. Ondan sonra okul hayatin da is hayatin da ask hayatin da düzelecek gör bak.
 
streshanim .!.:
Canım psikolojik destek alman gerekiyor diye düşünüyorum. Bu ozguvensizligi yenmen gerekiyor. Ne güzel doktor olacaksın. Ama o mesleği bile yapabileceğine inanmıyorsun. Çünkü ozguvenin yok. Bunun altında neler var bilmiyorum ama ilk çözmen gereken sorun bu. Ondan sonra okul hayatin da is hayatin da ask hayatin da düzelecek gör bak.
Genişletmek için tıkla...
Haklısınız destek alıyorum.öz güvenim baya azaldı hissediyorum :( tıp bana iyi gelecek kadar gelişmedi gibi geliyor
 
Zygomaticum .!.:
Teşekkür ederim abla ama lütfen kendinize öyle söylemeyin :KK43:
Benim en çok dikkatimi çekenler bardağın boş tarafı oluyor hep ama bazı konularda da gerçekten geç kaldığımı hissediyorum.sanki şu ana hiçbir şey yaşamadım gibi hissediyorum :KK43: lisedekiler olsun üniversitedekiler olsun kendimle kıyaslayınca hayatlarının çok daha düzenli olduğunu görüyorum bir şeyleri mahvettiğimi hissediyorum.aslında yapmak istediğim şeyler vardı ama hiçbirini yapamadığımı hissediyorum :KK43:
Bu duygum da hiç geçmeyecek gibi hissediyorum içimde tarifi zor bir hasret özlem var.böyle dalıp gitmelerim olurdu yine başladı onlar.öyle dalıp gidiyorum kendi kendime gülüyorum :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Aynı doktora saplanıp kalma. Belki çok iyi bir doktordur ama sana bir yerden sonra ciddi faydası yoksa vedalaş. Özelikle çok iyi hastaneler var bu konularda uzmanlaşmış. Örneğin İstanbul'da Fransız Lape Hastanesi. Sen nerde yaşıyorsun bilmiyorum ama bu tarz hastane ve doktorlara yönel. Senin yaşadığın ağır bir travma belli ki. Buraya rahatlamak için yazabilirsin, doktorunla konuşup geçici süre rahatlayabilirsin ama sana bunlardan daha fazlası lazım. Geç kalmadan ciddi doktor ve hastanelere yönel. Bu dediğim hastanede yatabilirsin belli bir süre. Değişik ortam ve doktorlar daha iyi gelip tedavi sürecini hızlandırabilir. En önemlisi de yapamam edemem deme, başarırsin.Ben sana inanıyorum sende içindeki güce inan. Doktor tavsiyemi kulak arkası yapma doktor önemli
 
Bütün sayfaları okudum ve :KK43: şu ifadeden nefret ettim. Keşke ekrandan çıkıp size iki tokat atsam da kendinize gelseniz. Hayatımı mahvettim dediğiniz şey tıp okumanız, gerçekten nankörlük yapıyorsunuz. Başarılarınızı görmezden geliyorsunuz kendinize acımak daha kolay geliyor galiba. Hissettiğiniz şey aşk değil takıntı bunu bi kabul edin önce. Ayrıca terapiye gidiyorum diyip duruyorsunuz ama terapide ne anlatıyorsunuz allah aşkına? Bir arkadaşım büyük bir problemi için terapiye başlamıştı aradan 2 yıl falan geçti değişen hiçbir şey yoktu hayatında ve bize itiraf etti o sorundan hiç bahsetmemiş çünkü sorun olarak görmüyormuş sadece ailesi sussun diye terapiye gidip başka şeyler anlatıp geliyormuş. Siz de bence benzer bir şey yapıyorsunuz. Kendinizi küçük görmek ve acımak size haz veriyor bundan kurtulmak istemiyorsunuz. Aşk sandığınız şey de kendinizde göremediğiniz bütün özellikleri o kişiye yüklemenizden ibaret. Silkelenip sorumluluk almak çözüm aramak çok zor evet ve bunu istemiyorsunuz zaten. Herkes size acısın ah nasıl da aşk acısı çekiyor desin istiyorsunuz. Arkadaşınız olmamasına şaşırmadım. Kendinizi bu kadar değersiz ve işe yaramaz göstermek için uğraşmasanız eminim arkadaşınız olurdu. Başarılarınızın ve değerinizin farkına varın diğer her şey çözülecek. İşte size uymayacağınıza emin olduğum tavsiyelerin özeti.
 
Zygomaticum .!.:
Herkese merhabalar.beni çok üzen bir konuyu anlatmak istiyorum :KK43:
Lisede hazırlık sınıfında tanıdım onu ve o tanıyışım o tanıyış oldu.24 yaşına geldim 10 yılı geçti ve ben tek başıma yaşıyorum onu.bu hislerim geçsin istiyorum bu acıyı yaşamak istemiyorum ama geçmiyor.gözden ırak olan gönülden ırak olmuyormuş özlemim bitmiyor.

Lise boyunca pek iletişimimiz olmadı zaten kimseyle iletişimim yok gibiydi.onu tanıdıkça ne kadar farklı olduğumuzu görüp çok üzülüyordum.bu cümleyi kurmak çok üzücü ama ben onun seçeceği biri değildim bunu hep biliyordum içimde hep bu acıyı taşıyorum.

Ben gerçekten hiç anlam veremiyorum.neden bunu yaşıyorum hiç anlamıyorum.bu duygum olmasa hayatımı bu kadar çok mahvetmezdim bunu da biliyorum.o kadar çaresiz hissediyorum ki...bir yandan düşündüğüm bazı şeyler de var.mesela kimseyle bir ilişkim olmadı beni de kimse sevmedi,sevgi açlığı çekiyorum farkındayım acaba bunlar yüzünden bu durumu abartıyor muyum diyorum ama gerçekten bu duygum çok farklı geliyor o kadar farklı geliyor ki :KK43: bazen diyorum biri beni severse unutur muyum ama birinin beni sevebileceğine hiç inanmıyorum zaten düşünüyorum da biri beni sevse bile ben onun yüzüne nasıl bakacağım ki.bunca yıldır başka bir insan yanıp kül oluyorum.sanırım birinin beni sevmesini de hak etmiyorum.zaten beni sevmesi gereken tek insan da oymuş gibi o da sevmiyor.
Ben ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Öncelikle biraz kendinize karşı nazik olup kendinizi sevin. Ne demek onun bebi sececegi biri değildim. Kendinizin degerini bilin. Sizi secmeyen birini sizde secmezsiniz. Beyninizi yonlendirecek olan kişi sizsiziniz. Bu kisiyi sevmiyorsunuz siz o kisiye takıntı yapmışsınız. Beyninize adeta birninsan nasil sevilir hayata bir gösterip hayatimi mahvedeyim demissiniz. Takıntı bunun adı ask falan değil. Ask kavusamadigin zaman aşktır'lar gercekten yalan. Arabesk tarzi düsünmeyin. Hayat avucunuzun icinden akip gidiyor. Kendinizi sevmeye zaman ayirin bir süre. Sonra kendinizi sevdiginizde hayatiniza birinin girmesine izin verin. Bir uzmandan yardim olmanizda da fayda var. Hayat bu sekilde mutsuz mutsuz gecmez
 
Zygomaticum .!.:
En baştan geldiğimiz aileler çok farklı.bu anlamda çok büyük bir fark var aramızda.o çok zeki çok kültürlü sosyal ilişkileri çok iyi olan girdiği ortamlarda hep öne çıkan lider karakterli birisi bense kimseyle düzgün iletişim kuramayan depresyonla boğuşan hayatını mahvetmiş birisiyim :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Şu yazınız da şuan kendimi gördüm benim hoşlandığım insan da bahsettiğiniz özellikler de biri ben ise sosyal fobili depresyon hastasıyım ve bende on aydır unutamıyorum bu kişiyi aramız da bir şey olmayacağını defalarca söylemesine rağmen:(
 
Çok uzun bir ilişkim oldu ancak geçmişe dönüp baktığımda hatırlatadığım sadece birkaç anı. 10 yıl hiçbir şey yaşanmadan bir insana bağlanmak kesinlikle normal değil bence. Ama siz o sevme duygusunu en son ya da ilk onda tattığınız için ve üstüne de başka biri olmadığı için bu kadar etkileniyorsunuz bence. Yani kesinlikle aşık olduğunuzu düşünmüyorum, içinize kapanık insanlar daha hayalperest olur,belki de onunla ilgili hayal kurmak sadece hoşunuza gidiyordur. Belki de ihtiyacınız olan sizin gibi insanlarla çok iyi iletişim kuramayan bir insanla tanışıp zamanla birbirinizi ve kendinizi keşfetmek, birlikte sosyalleşebilmek olabilir.
 
Bazi hisler hastaliklar gibi kroniklesiyor..ona ulassan bu duygular gidicek muhtemelen.. ulasmayi degilde, ulasmaya calismayi seviyosun ve bu bir yasam bicimi oluyo.. aci cekerek yasamak boyle birsey
 
Evrence .!.:
Aynı doktora saplanıp kalma. Belki çok iyi bir doktordur ama sana bir yerden sonra ciddi faydası yoksa vedalaş. Özelikle çok iyi hastaneler var bu konularda uzmanlaşmış. Örneğin İstanbul'da Fransız Lape Hastanesi. Sen nerde yaşıyorsun bilmiyorum ama bu tarz hastane ve doktorlara yönel. Senin yaşadığın ağır bir travma belli ki. Buraya rahatlamak için yazabilirsin, doktorunla konuşup geçici süre rahatlayabilirsin ama sana bunlardan daha fazlası lazım. Geç kalmadan ciddi doktor ve hastanelere yönel. Bu dediğim hastanede yatabilirsin belli bir süre. Değişik ortam ve doktorlar daha iyi gelip tedavi sürecini hızlandırabilir. En önemlisi de yapamam edemem deme, başarırsin.Ben sana inanıyorum sende içindeki güce inan. Doktor tavsiyemi kulak arkası yapma doktor önemli
Genişletmek için tıkla...
Baya doktora gittim ama şu an İstanbul-ankara gibi imkanı olan bir şehirde değilim zaten o tarz yerlere gidemem maddi açıdan da.
Dediğinizi de çok iyi anladım.Klasik yöntemlerin dışında uygulanan özel şeyler var ama şu anlık imkanım yok yoksa denemek isterdim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Nevreste
'Saatlerce anlatılacak şehvetli bir aşk' böyle bitti
Yorumlar
6
Görüntüleme
2K
SheZofren
S
AngryPenguin
Ağır ol, edepli ol! Yok ya! İşte sıradışı anlar, sıradışı kadınlar
Yorumlar
3
Görüntüleme
581
Nickimnick
Nickimnick
Kazen
Biz 1 bebek için canımızı veririz ama hadi destek verin 3 çocuk yapalım...
36 37 38
Yorumlar
755
Görüntüleme
67K
yeteeeeer
yeteeeeer
5February
Hakan Günday / Kinyas Ve Kayra - Özet
Yorumlar
0
Görüntüleme
17K
5February
5February
5February
Elif Şafak / Aşk - Özet
Yorumlar
0
Görüntüleme
34K
5February
5February
Back
X