E her aklina geleni dogru kabul edersen tabi oyle hissedersin kuzum kendile ilgili alginda bozulur bu boyle gider hem sana ozgu degil cogu insan yasadi yasiyor ,ortamda sesim cikmadi oyleyse beni onemsemiyorlar biri beni yanlis anladi oyleseyse kendimi ifade edemiyorum biri beni sevmedi sevilecek insan degilim e farkindaysa oklar hep sana donuyor neden?herkes 10 numara assiri iyi assiri sosyal muazzam zeki cokta etkileyici ama sen kotusun ...boyle hirsey olabilirmi? Olamaz
Takıntı lafı bana çok korkunç geldiyardım alıyorum.
24 yaş genç bir yaş ama ben bir çok şeye geç kaldım biliyorum
Onu yapamam, bunu yapamam sözlerinden vaz geçin öncelikle. Kurban psikolojisine sokmuşsunuz kendinizi. Siz kendinize bin sene acısanız da kimse size bir dakika acımaz kusura bakmayın. Herkes kendi hayatının derdinde. Melankoli şiirlerde kaldı. Dijital dünyada hayat çılgın bir hızla akıyor. Ve kendinize acıdığınız her dakika hayatınızdan eksiliyor. Hayatınızın kontrolünü elinize alın. Sizin yapacağınız şey “ben ne yapabilirim” sorusunu sormak öncelikle. Ve bu soruya mutlaka net cevap verin. “Ben hiç bir şey yapamam” bir cevap değil. Somut bir şey koyun ortaya. Yapabilirim ile biten bir cevap bulun kendinize. Sonra bununla ilgili bir adım atın. Daha sonra diğer adımları düşünürsünüz Ama asla ve asla -hele de kendinize acımak için- ilerlediğiniz yolda durup düşünmeyin.
anhedoni denen durumu ağır bir şekilde yaşıyorum girebileceğim bir ortamım da yok
konuşabileceğim bir arkadaşım da yok gerçek hayatta.
O kişiyi kimin yerine koyuyorsunuz?Bu sevgi sandığınız şeyin size hissettirdiği ne? Mutluluk mu,acı mı,heyecan mı, umut mu?Evet patolojik
Ben lisede böyle hissettim açıkçası.onların arasında o kadar garip duruyordum ki anlatamam.benim onlara benzeyen tek yönüm derslerdi ama onu da kaybettim.üniversiteye ilk başlayınca yine benzer ortam vardı herkes hem zeki hem çok sosyal ben yine ezildim ve bölümü bıraktım.onların arasında yerim yok gibiydi sanki
Evet haklısınız insanlar neler neler yaşıyorlar.bu kadar güçsüz olduğum için kendimden nefret ediyorum
Sen oyle hissediyorsun bir salsan kendini.keyfine baksan rahatlayacaksin onlar diye gozunde buyuttugun bir avuc insan niye birilerinin arasina girmeye calisiyorsun benimde okulda vardi baktim frekanslar tutmuyor kendi grubumu kurdum (tabi berbat secimler yapmisim o ayri ama)herkes ayni degildir birijin konuskan olmasi az konusani degersiz yapmaz dunyada farkli farkli insanlar var tek kalip olmaz
Ben bu dünyaya ayak uyduramam ki bunu biliyorum
böyle bir dünyaya katlanamıyorum bile.yapacağımı düşündüğüm şeyler vardı büyük hayallerim vardı ama artık geride kaldı mahvettim.en çok da bu üzüyor beni ve gerçekten anlatacak hiç kimsem yok en azından bir yerlere yazınca rahatlıyorum ama bir yandan da insanları kötü mü etkiliyorum diye düşünüyorum üzülüyorum.keşke insnalara ışık olabilseydim yaptığımın tam tersine.çok üzgünüm 
