evet arkadaşlarrr meydan bana kaldı ve yazmaya devam ediyorum. dün akşam yine entesandı, bakın şöyle:
işten çıktım, otobüs durağına doğru yürüyorum. bir yandan da telefonda eşimle konuşuyorum. karşıdan şirketimizin kargolarını alan eleman geldi. beni görünce gayri ihtiyari "aaaa burcu abla önlüksüz tanıyamadım seni, (medikal iş yapan bir firmada çalıştığımdan, mesai saatleri içesinide beyaz önlük giyorum), önlüksüz çok kilolu görünüyorsun.



. neeeeeeee dedim. çocuk tepkim karşısında panikledi tabi "yani abla, hiç önlüksüz seni görmemiştim tanıyamadım ondan, kusura bakma" dedi. git git sinirimi bozma dedim. yolladım çocuğu. eşimde telefonda konuştuklarımızı duymaz mı. "burcu senin nerenin kilolu olduğunu hepimiz biliyoruz, bu eleman kesin oraya (popo) baktı demektir. bana kim olduğunu göster, dövecem onu" dedi. "saçmalama ya , baksana şişkoymuşum" dedim. kapattım teli. koyun can derdinde, kasap et derdinde. acayip moralim bozuldu. :84:
eve geldim. neyse bizimki sakinleşmiş. ben gelene kadar yemekte hazırlamış. masada oturmuşuz yemek yiyoruz. tabi kargocu popomdan bahsettiği için bunun aklıda orda, sürekli bakıyor. sonra dedi ki "burcu, senin popon küçülmüş bakma sen o densize" dedi. gerçekten mi dedim. "evet, eskiden sandalyeye sığmazdı, kenarlardan taşardı, sandalyeye oturunca fırlardı, dışarı pörtlek dururdu, şimdi normal görünüyor."



Allahım sen aklıma mukayet ol yarabbim. sevinsem mi üzülsem mi anlamadım. yahu adam madem bu kadar iğrenç, kocaman bir popom vardı (var) neden diyetimi bozmaya çalışıyorsun, neden sporumu engelliyorsun ??? ama o an şaşkınlıktan bişi demedim. hatta kaltım sarılıp öptüm onu. :93:
sabah pantolonum rahat girdi, sanırım eşim azıcık haklı. yuppiiiiiii