yahu ben deli miyim gürültüden rahatsız olmayayım ya da evime başka yerlerden ses gelsin isteyeyim :) ben de arada huzursuzlanıyorum üst katımdaki takırtılar, tukurtular yüzünden, bilmemne yüzünden, pazar sabahı 10da makina çalıştırdıkları zaman... ama hoşgörmeye çalışıyorum, minicik çocuk, ne yapabilirler ki? pazar günü makina çalıştırmayabilir belki, onu da çok sık yapmıyo, diyorum ki zaten çalışıyo, demek ki haftasonu işini anca böyle yetiştiriyor, birazcık hoşgörü birbirimize karşı. bu kadar mı kaybettik tüm komşuluk ilişkilerimizi?
o zaman herkes her rahatsız olduğu konuyla ilgili tartışma çıkarsın. kimse mutlu, memnun olmasın, sürekli herkes birbiriyle atışsın? huzur denilen şey rüyalarda kalsın falan filan... optimum olmasa da asgari iyi ilişkileri kurabilmek önemli.
mesela benim eşimin ablası, oğlunu hiç sınırlandırmıyor, çocuk dilediği gibi davranıyor, ona ben de sinir oluyorum, çoğu zaman da ağzının ortasına 2 tane çakasım geliyor. 10 yaşında artık laftan sözden anlamasını bekliyorsunuz. ama burada bahsedilen konu o değil. 2,5 yaşındaki bir çocuktan bir nevi bebekten bahsediyoruz :) biz onu ve onla ilgili olabilecek durumları savunuyoruz, sizler kalkmış bisiklet binmekten, bilmemne yapmaktan bahsediyorsunuz. birimiz elma diyor, birimiz armut yani.
