- 21 Nisan 2012
- 7.732
- 8.224
- 198
- Konu Sahibi TurkuazKrampon
-
- #101
Konuyu işgal etmemek adına yazmayacaktim ama evet kavga etmiyorum :) teşekkür ederim guzel baktığınız için.
hepimiz fikirlerimizi söyleyip bilgi edinmiş olduk.
keşke babası ilgilense, çok seviyor oğlunu biliyorum ama dilimde tüy bitti ilgilen diye. offf offfBir yerde okumuştum, erkek çocuklarının 3 yaşına geldiklerinde baba aracılığıyla yavaş yavaş anneye olan bağımlılıklarının azaltılması gerekiyormuş. Örneğin baba-oğul anne olmadan, anneyi evde bırakıp bir yerlere, parka vs. gitmeleri, beraber bir şeyler yapmaları gerekiyormuş. Yoksa ileride karşı cinsel olan ilişkilerinde duygusal bağımlılık problemi yaşayabiliyorlarmış. Pedagoğa gidemeseniz bile biraz babası da ilgilensin.
sağolCocugu korkutan, beynine yerlestiren sensin. Yazik bebege..
amin teşekkür ederim .Benim tavsiyem profesyonel yardım almanız. EBG okurken aklımda kalan bişey var ki paylaşmak istiyorum anlayabilmen için. Çocuklar ve hayvanlar beyinlerinde görsel olarak herşeyi şartlandırarak öğrenir. Buda şu demek; 4 ayağı var kuyruğu var köpek. ozaman 4 ayağı kuyruğu olan herşey köpek. Bu şartlandırmadır. Ve minik yavrunuzda maalesef bunu yaşıyor sadece. Onun yanında olun tabiki onun için en iyi olanı siz b ilirsiniz ama bence mesela en sevdiği oyuncağına küçük bi kablo dikerek oynamasını sağlayın diretmeyin yalnızken ve siz yanınızdayken korktuğu şeylerin bi daha ona olmiycağını tekrar tekrar gösterin yani kısaca tekrar şartlandırın. Çok zor bi durum ama çaresiz değil korkmayın. Allah yardımcınız olsun minik yavrunuzada sağlıklı ömürler versin..
çok haklısınız ve ikimiz bu durumda aynıyız benimde kızım değişik biraz ve bende inanın onu öyle kabul ettim hiçbişey değiştirmeye çalışmıyorum. büyüdükçe geçeceğine inanıyorum. ömür boyu devam edemez bu korkular elbet. benim kızımda park market restaurant pazar hiç birinde sorun yok. ama hastane, sağlık ocağı, bi anda girilen kalabalık ortam (düğün, mevlüt) daha önce hiç gitmediğimiz bi yerin kapısında beklemk.. bunlarda çıldırıyor resmen.Merhaba, yazmadan gecemedim, kendi oglumu okuyormus gibi oldum bir anda ve ilk defa baska birinden ayni seyleri duydum.
Benim oglumda 2bucuk 3 arasi baslamisti anlattiginiz seyler, yabancilarin yanina kesinlikle girmek istemiyordu,bize misafir gelmesinide istemiyordu, fakat sadece ev ortami, disarda restaurant, oyun yerleri,marketler vs vs hic bir sorun olmuyordu gayet rahatti.Doktora goturmek, bir yere goturmek eziyet gibi geliyordu bana artik, cunku girmek istemiyordu agliyordu, zorla girdirincede bagira bagira agliyordu istemiyommm diye.Sizin anlattiklarinizin aynisi kisaca.
Oglum 3yas 2aylikken kizim dogdu, hastahanedede girmek istemedi baskalari varken disarda bekledi ama nasil oldu anlamadan bir anda gecti.Sanirim kardesinin faydasi oldu.Hala arada yapiyor fakat nadir.Kendi adima cok mucadele ettim zorunlu yerlerde, zaten cok biryerlere giden biri olmadigim icin zorunlu olmayan yerlere hic gitmedim.Ama ben hep soyle dusundum; benim oglum biraz zor degisik degisik huylari var, evet guzel birsey degil ozellikle baskalari tarafindan cok garip karsilaniyo fakat benim oglum boyle, bu sekilde kabul etmem lazim, elbet birgun gececek diye dusundum hep.Bir yere alismasi icin cokk iyi tanimasi gerekiyordu ve buda onun karakteri yapabilecegim birsey yok.
Sizde zamana birakin ve ustune gitmeyin, her cocuk bir olmuyor.Alistirmayla filanda alakasi yok.Yurt disindayim ve oglum 18 ayliktan beri 3 yarim gun kres, 2bucuk yasindan beri de okula gidiyor.
Kolay degil, Allah yardimciniz olsun sizinde, biran once gecmesi dilegimle.Uzun oldu kusura bakmayin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?