Arkadaşlar bende 2 aylık bebeğimi 1 hafta önce kaybettim. Benim durumum sanırım biraz farklı çünkü ben tüp bebek yöntemiyle hamile kaldım.Herşey yolunda giderken kalp atışlarını dinlemişken rutin kontrole gittiğimde kalp atışının durduğunu öğrendim.O an dünya başıma yıkıldı sanki.O ana kadar kurduğum bütün hayaller tüm umutlarım yerle bir oldu.Hele kürtaja giderken keşke ölseydim dedim.Şimdi içimde ama birkaç dakika sonra olmıycak bu düşünce ölümden beterdi.Farkettimki bu kısacık zamanda ben ona nekarda çok alışmışım. Şimdi biraz ağrılarım var biraz canım yanıyor ama hiçbirşey onu kaybettiğimde duyduğum acı kadar olmaz.Şimdi ben doğal yollardan hamile kalabilecekmiyim bilmiyorum yada tekrar tüp bebekmi yaptırmam gerekecek bilemiyorum.Buradaki arkadaşların yaşadıklarını okuyunca halimede şükrediyorum Allah hepsine sabır versin güzel , sağlıklı bebekler versin ama herkesde yaşadığı acıyı kendi biliyor.Kendi kendimi teselli ediyorum ; Eğer Allah onu benden aldıysa mutlaka bir bildiği vardır diyorum benim için hayırlısı böyleymiş diyorum sabrediyorum çünkü başka çarem yok zaman herşeyin ilacı olucak biliyorum ama çok zor.Doktorum psikolojimi toplamam için bir kaç ay zaman verdi bana gerisinide zaman göstericek.Şimdi yapmam ve benim durumumda olan arkadaşların yapması gereken bence geçmişi geride bırakıp bir an önce kendimizi toparlamamız ve yeni bebişimiz için çalışmalara başlamamız evet çok ama çok zor biliyorum ama yeni bir başlangıç için çaba sarfetmeliyiz başka çaremiz yok malesef.Allah hepimize sabır versin ve tekrar böyle bir acı yaşatmasın.Allah sağlıkla bebeklerimizi elimize almayı nasip etsin.Bu zorlu süreçte tüm arkadaşlarıma sabır ve bol şans diliyorum.Allah hepimizin yardımsısı olsun.