- 22 Ocak 2010
- 7.158
- 19.671
- 498
İşin kötüsü bunun öyle farkındayım ki.Şöyle ki, kimin ne zaman başına ne geleceği belli değil. Şu hayatta yavrularımızı yapa yalnız bırakabiliriz bir gün... Bu benim fikrim tabi, tek çocuk büyütmek isteyen de olabilir ancak ben 16 yaşına kadar tek çocuktum ve kabus gibiydi benim için...
Bazen diyorum ki "kuzeni onun kardeşi gibi" bu nokta kendimi kandırma hamlesi oluyor işte.
Fakat ne bileyim, galiba cesaretimi toplamam gerek. Eşim çok istiyor, yaşım geçerse pişman olursam, oğlum bir gün beni suçlarsa... peki ya yetemezsem, o depresif zamanları tekrar yaşarsam, ya oğlumdan maddi manevi bir şeyler çalmak olacaksa bu... Listeler uzayıp gidiyor anlayacağınız.