-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
2.çocuk meselesi
- Konu Sahibi shannon
- Başlangıç Tarihi
- 4 Kasım 2017
- 2.284
- 4.444
- 133
- 11 Ocak 2018
- 2.765
- 4.875
- 83
kocamin teyze kizi 43unde 4uncu cocugunu dogurdu )))
- 24 Mart 2018
- 633
- 488
- 33
- 32
- 12 Haziran 2009
- 3.934
- 4.319
- 158
- 14 Kasım 2014
- 2.523
- 4.220
- 333
41 yasindayım. 12 yaşında ve 1 yaşında iki oğlum var. Bende uzun yıllar ikinci çocuk istemedim. Artık istemeye başladığımda artık 36 olmuştum. Sonrasında yaşımla ilgili kaygılarım çok oldu. Bu yaştan sonra bir çocuk yapmak ne kadar doğru diye çok düşündüm. Ancak tekrar anne olma arzusu bende gittikçe daha da arttı. Hamile kaldığında 39dum. Hamileliğimde de sürekli yaş hesabı yapıyordum. Ta ki minnoşum doğana kadar. Şimdi hesap kitap bitti. Onu yasamanin keyfini çıkarıyorum. Ona baktikça binlerce kez şükrediyorum. İyi ki doğmuş diyorum.
Ama ben ikinci çocuğun birinci çocuk için yapılmaması gerektiğine inananlardanım. Bana göre ikinci çocuk, ikinci çocuk icin yapılır :)
Hakkinizda hayırlısı olsun...
- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
Merhaba ,
31 yaşındayım . Oğlum 7.5 yasındayken doğum yaptım. Oğlum kolik idi, ama yaşanılanlar unutuluyormuş olacak ki benim 2. cocukta tek problemım acaba sevebılır mıyım? Ya sevemezsem idi. Uzun sure buna odaklandım , ama oğlum kardes cok ıstedıgı ıcın benımde duygularım alabora ıken bence hazırda degılken hamıle kalmıs bulundum. Hamılelıgımde kucuk oglumda beynınde kıst cıktı , onemlımıydı degılmıydı derken o surec benı cok yordu zaten dusunuyorum hayatımda ne kolay oldu kı ?
Doğum yaptığımda o gün daha ben bunu nasıl dusundum, nasıl sevemezmıyım acaba dıye dusundugumu dusundum uzun uzun.
Buda kolik idi , 3 ay berbat bır aglama nobetlerı vardı . hastaneden cıktıgımın 3. gunu sabahı oglum kahvaltı ıcın annemı ısterım dıye aglıyordu o gun bugundur kahvaltısını okula bırakılmasını herseyını yıne ben yaptım. Lohusa depresyonuna gırmedım ılk 5 gun duygusaldım aglıyordum. Esım ve aılemın destegıyle her gun 2 saat kadar dısarı cıktım , spora gıttım dıyetısyene gıttım , oğlumun okuluna toplantısına okuma saatlerıne hep katıldım. Cunku benım ıcın yenı dogan bebek ne kadar onemlıyse sımdıye kadar gerı plana atmadıgım buyuk oglumunda ruhsal durumu ve ıhtıyaclarıda benım cok umurumda oldu. Neyse ama asırı yorucu oldu , acaba sevebılır mıyım dıye dusunurken keske dogum sonrası bebek kolık uyku emme mama gıbı seylere odaklansaydım dıyorum zıra bende butun bılgıler sıfır ıdı. Bır sure cok sık uyuyacagını bıle kavrayamadım, ek gıdaya gecıste baya zorlandım yanı kısacası hep yorgunluk hep yorgunluk.
Hayat sıl bastan gıttı benım ıcın, oglumda buyumustu keske daha kucukken yapsaydım dıyemıyorum . Cunku belkı o zaman okula gıtmeyecektı ve aynı evın ıcınde sureklı olarak onunla ılgılenecek vaktım olmayacaktı vıcdan azabı cekecektım. Iyıkı araları bu kadar olmus dıyorum. Oğlum bana köstek degıl aksıne baya destek oldu oluyor . Ben ıkısını evde bırakıp pazara markete gıttım hala da gıdıyorum. Bu senede zor gecer sonrası umarım daha kolay olur .
Buarada tuplerımı baglattım cunku kesınlıkle 3. cocuk dusunmuyorum ola kı aklım celınırse butun hayatımıda cocuk buyutmeye adamak ıstemıyorum. var olanlara guzel bır gelecek hazırlamak maddı manevı daha onemlı. Torunlarımı severım artık bebek ozlemı cektıgımde ınsallah
31 yaşındayım . Oğlum 7.5 yasındayken doğum yaptım. Oğlum kolik idi, ama yaşanılanlar unutuluyormuş olacak ki benim 2. cocukta tek problemım acaba sevebılır mıyım? Ya sevemezsem idi. Uzun sure buna odaklandım , ama oğlum kardes cok ıstedıgı ıcın benımde duygularım alabora ıken bence hazırda degılken hamıle kalmıs bulundum. Hamılelıgımde kucuk oglumda beynınde kıst cıktı , onemlımıydı degılmıydı derken o surec benı cok yordu zaten dusunuyorum hayatımda ne kolay oldu kı ?
Doğum yaptığımda o gün daha ben bunu nasıl dusundum, nasıl sevemezmıyım acaba dıye dusundugumu dusundum uzun uzun.
Buda kolik idi , 3 ay berbat bır aglama nobetlerı vardı . hastaneden cıktıgımın 3. gunu sabahı oglum kahvaltı ıcın annemı ısterım dıye aglıyordu o gun bugundur kahvaltısını okula bırakılmasını herseyını yıne ben yaptım. Lohusa depresyonuna gırmedım ılk 5 gun duygusaldım aglıyordum. Esım ve aılemın destegıyle her gun 2 saat kadar dısarı cıktım , spora gıttım dıyetısyene gıttım , oğlumun okuluna toplantısına okuma saatlerıne hep katıldım. Cunku benım ıcın yenı dogan bebek ne kadar onemlıyse sımdıye kadar gerı plana atmadıgım buyuk oglumunda ruhsal durumu ve ıhtıyaclarıda benım cok umurumda oldu. Neyse ama asırı yorucu oldu , acaba sevebılır mıyım dıye dusunurken keske dogum sonrası bebek kolık uyku emme mama gıbı seylere odaklansaydım dıyorum zıra bende butun bılgıler sıfır ıdı. Bır sure cok sık uyuyacagını bıle kavrayamadım, ek gıdaya gecıste baya zorlandım yanı kısacası hep yorgunluk hep yorgunluk.
Hayat sıl bastan gıttı benım ıcın, oglumda buyumustu keske daha kucukken yapsaydım dıyemıyorum . Cunku belkı o zaman okula gıtmeyecektı ve aynı evın ıcınde sureklı olarak onunla ılgılenecek vaktım olmayacaktı vıcdan azabı cekecektım. Iyıkı araları bu kadar olmus dıyorum. Oğlum bana köstek degıl aksıne baya destek oldu oluyor . Ben ıkısını evde bırakıp pazara markete gıttım hala da gıdıyorum. Bu senede zor gecer sonrası umarım daha kolay olur .
Buarada tuplerımı baglattım cunku kesınlıkle 3. cocuk dusunmuyorum ola kı aklım celınırse butun hayatımıda cocuk buyutmeye adamak ıstemıyorum. var olanlara guzel bır gelecek hazırlamak maddı manevı daha onemlı. Torunlarımı severım artık bebek ozlemı cektıgımde ınsallah
- 9 Ocak 2012
- 15.625
- 30.327
- 798
tabi ki yapın. çünkü evlat dünyadaki en güzel şey. tabi kardeş de ondan sonraki güzellik.
yaşınız da geç falan değil. görümce 43 yaşında 1 ay önce anne oldu. hem de 30 dakika da yaklaşık doğum oldu bitti o bile anlamadı nasıl olduğunu
psikolojik olarak hazırsanız, sağlığınız yerindeyse ve maddi durumunuzda ikinciye yetecekse hiç durmayın derim.
yaşınız da geç falan değil. görümce 43 yaşında 1 ay önce anne oldu. hem de 30 dakika da yaklaşık doğum oldu bitti o bile anlamadı nasıl olduğunu
psikolojik olarak hazırsanız, sağlığınız yerindeyse ve maddi durumunuzda ikinciye yetecekse hiç durmayın derim.
Yaş farkının yararları da var mutlaka bunca sene ara vermenin de avantajları olacağını düşünüyorum,teşekkür ederim
- 1 Ağustos 2009
- 382
- 292
- 303
Masallah canim cok mutlu oldum senin adina. Darisi basima evetAynen ben de oğlumu 36 yaşında doğurdum, doğum gözümü korkutsa da kız evlat aşkına tekrar bu yola girdim :) şimdi oğlumla birlikte gün sayıyoruz evimize minik prensesi getirmek için ❤ darısı başınıza
- 1 Ağustos 2009
- 382
- 292
- 303
Sen kafan net olana kadar harekete gecme bence canim. Cevre ne derse desin hayat senin hayatin. Ben esimden azicik isik gorsem kimseyi takmicam aslinda ama hiiic orali degil kendileri.
- 6 Mayıs 2018
- 228
- 506
- 23
bana şu fikir saçma geliyor tek çocuk yalnızdır yok şöyledir filan diye anneye babaya bağlı acıkcası her tek cocuk özgüvensiz veya mutsuz hissedecek diye bir şey yok anne baba yeterli sevgiyi ilgiyi gösterirse çocuğun arkadaşları varsa yalnız kalacağını düşünmüyorum.bazılarıda ilerde yalnız kalır evlilik hazırlıgında kardeş kardeşe destek olur diyorda ilerde iyi anlaşacakları ne mağlum belki küsecekler birbirlerine hayırsız kardeş olacklar bunun garantisi yokki.bu şekilde düşünülüp cocuk yapılmaz. ama eşiniz ve siz istersiniz hazır hissederseniz belli bir birikiminiz varsa yapın tabii ki.
- 14 Ocak 2013
- 1.467
- 1.362
- 333
Çocuk yapmadan annelik duygusu nasıl yaşanır ki?
- 28 Aralık 2007
- 1.272
- 421
- 323
- 42
Bir an ben mi açtım konuyu dedim evet ben de aynıyım 10yasunda kızım ..ne için vicdan azabı?? Kızınız kardes istiyor da siz mi yapmiyorsunuz o yuzden mi
Hayır kardeş istemiyor çünkü kardeşin ne olduğunu bilmiyor yani o duyguyu bilmiyor ,ben kendimce hissediyorum mesela yolda durdurup bebek seviyoruz acaba ilerde pişman olur muyum?vicdan azabı çeker miyim?
