2.çocuk

Bu da yeterli değil bence. Ciddi kısıtlamalar olmalı. Baksana burda görüyoruz, doğurmak zor geldiği için dogurmuyorsunuz, bencilsiniz diyen tipler var mesela.Bu kadına sorsan asgari ücretle 5 çocuk dogurulur, der. Vizyon bu kadar çünkü.
Katılıyorum. Manevi olarak da bakabilecek, yetiştirebilecek kişiler sadece çocuk yapabilse keşke.
 
Bu neden bencillik olsun? Tüm bunları düsünüp çocuk sahibi olmuyorsa, sizin deyiminizle " bencil" değil, yalnızca farkındalığı yüksek bir insandır. Bir anne mutsuz ise çocuğu ne kadar mutlu olabilir? Bunlara ek olarak hayata pembe gözlüklerle bakmayan insandır bana göre. Hayat şartları, gelecek kaygısı vs gibi durumlar mevcutken, insanları kaygılarından dolayı bencil olarak nitelendiremezsiniz. Asıl hic bir seyi düsünmeden, "doğan büyüyor nasılsa" mantığı ile dünyaya çocuk getirmek bencilliktir.
"Doğan büyüyor nasilsa", "rızkını ALLAH verir " gbi sözlerde bencilliktir aynen
 
Tamam bu size göre bencillik, kime zararı var?
Ayrıca esas büyük bencillik 4-5 çocuk yapıp belki biri köşeyi dönerde bizde nasipleniriz ya da yaşlanınca bize bakar diye düşünen, çocuğuna verebileceği imkanları düşünmeden üreyen ebeveynler de.
Aynen buna da katılıyorum zaten
 
Yoo herkes böyle düşünmüyor, annelik deneyiminin, en kolay en zevkli en özlediğim ve en rahat olduğum dönemi o bahsettiğiniz hamilelik ve ilk yıllardı. Üstelik full time çalışıyordum ve zor bir gebelik - bebekti.
Ama en kolay dönemiydi anneliğin.

Asıl sizin hiç aklınıza gelmeyen, ve sizin gibilerin oturduğu yerden, ay çok zor diyip, atlatinca , anneliğinin bittigini zannettiği yerden sonrası için endiselenir ve çabalar gerçek anneler. Bir ömür tüketip , düzgün bir insan yetiştirip, bir evlada gelecek kurmak mesela....

O yüzden hiç bir fikrinizin olmadığı konularda insanları yargılamak yerine biraz kendinizi geliştirin lütfen. Zira sırf dogurdunuz ve 2-3 yıl uykusuz kaldınız diye kendinizi çok fedakar ve anaç bir anne zannediyosaniz , yazık çocuklarınıza.
Oturdugum yerden ahkam kesmedigimi anlatsam övünüyor dersiniz hiç girmeyelim. Siz çocuklarıma yazık diyeceginize neden lafımı üzerinize direk alindiniz onu düşünün...
 
Size destek derken yaşlılığınızda destek mi? Bu hikayeyi daha önce birkaç kere daha paylaştım ama bir kere daha yazabilirim:)
Eskiden oturduğum bir yerde 90 yaşında bir dedemiz vardı, dede vaktiyle anne babasına, sonra hasta olan eşine ve sayısını net hatırlamıyorum ama en az 5 tane olduğunu bildiğim çocuklarına bakmış, anne babası ve eşi vefat etmiş, çocukları evlenip gitmiş.
Tek başına yaşayan dedemiz mahallelinin getirdiği yemeklerle karnını doyuruyordu, soba yakamadığı, evinde doğalgazı da olmadığı için bir katalitik sobasıyla ısınmaya çalışıyordu, o da bozulmuş çocuklarına söylemiş ama ilgilenmemişler, her karşılaşmamızda o kadar ağlardı ki, ben anneme babama, eşime evlatlarıma baktım da bir evladım bile bana bakmadı derdi, neyse sonra dede ortadan kayboldu duyduk ki çocukları onu huzurevine yatırmış lakin 90 yıl yaşadığı evinden mahallesinden kopmak dedeye ağır gelmiş huzurevinden çıkıp evine gelmiş ve evinde donarak ölmüş.

Çok çocuklu olmak yaşlılıkta destek anlamına da gelmiyor maalesef, eğer kendinizi 2. çocuğa hazır hissetmiyorsanız 2. çocuğu düşünmeyin derim, hem kendiniz hem çocuklarınız mutsuz olursunuz.

Tek çocuğum var, ben de sizin gibi rahatına düşkün biriyim, Allah hem evladıma hem herkesin evladına sağlıklı ömürler versin ama evlenirken boy boy çocuklarım olsun hayali kuran biri değildim zaten.
Hayır aslında yaşlılıkta bize baksın desteği değil çünkü ben ona aşırı karşıyım bi çocuk yapıp hayatını ebeveynlerine mahkum yaşamasını istemek aşırı bencillik ve kötülük. Bizim düşüncemiz biri başka şehire gitse diğeri yanımızda olur bize bi ses olur yalnız kalmayız, biri çocuk yapmasa diğeri yapar torun severiz fln gibi.
 
1 çocuk iyi 2 çocuk gerçekten fazla
Benimde 2 çocuk var.
Çevremdeki çoğu kişide yaşlanınca bir ona giderim bir ona diye düşünüyor 😂
Hayatımda duyduğum en saçma fikir.
Zaten 3-4 çocuk yapsam, büyütsem benimde yaşlılığımdan hayır gelmez. kolaymı ya. İlk bir senede bile 5 yaş yaşlanıyosun.
Bunu akıl edemiyorlar.
Hepside sağlık problemli, şikayetçi, en ufak şeye alınan, hizmet bekleyen ebeveynler oluyor.
Öyle oluncada çekilmiyorlar zaten.
Birşeyi karşılık beklemeden yapmak en güzeli sanırsam.
Ben seni doğurdum ama dur ben senin burnundan getircem der gibi çocuk doğurulmaz.
 
1 çocuk iyi 2 çocuk gerçekten fazla
Benimde 2 çocuk var.
Çevremdeki çoğu kişide yaşlanınca bir ona giderim bir ona diye düşünüyor 😂
Hayatımda duyduğum en saçma fikir.
Zaten 3-4 çocuk yapsam, büyütsem benimde yaşlılığımdan hayır gelmez. kolaymı ya. İlk bir senede bile 5 yaş yaşlanıyosun.
Bunu akıl edemiyorlar.
Hepside sağlık problemli, şikayetçi, en ufak şeye alınan, hizmet bekleyen ebeveynler oluyor.
Öyle oluncada çekilmiyorlar zaten.
Birşeyi karşılık beklemeden yapmak en güzeli sanırsam.
Ben seni doğurdum ama dur ben senin burnundan getircem der gibi çocuk doğurulmaz.
Evet karşılık beklememek gerekiyor zaten sonuçta evlatlarımızda bu hayatı bi kere yaşamaya geliyor onları yormak yerine hayatlarını kolaylaştıracak şekilde destek olmalıyız
 
İki kızım var. Büyük 9, küçük 4 yaşında. İkinci çocuğu tecrübeyle daha kolay büyütürüz diye düşünmüştüm, yanılmışım. Tamamen farklı mizaç özellikleri. İlk çocuğumda işe yarayan yöntemlerin hiç biri küçük kızımda işe yaramadı.

Büyük kızımı eşimle dönüşümlü uyutuyorduk, böylece gün aşırı nefes alma imkanım oluyordu. Ama küçük kızım 4 senedir sadece benim uyutmamı istiyor. İkna edemedik. Sadece uyku rutinleri bile çok yorucu. Sabahları iki çocuğu hazırlayıp, farklı okullara bırakmak ve bunları yaparken işe geç kalmamayı başarmak da ayrı bir ömür törpüsü:işsiz:

Ayrıca iki çocuk aslında üç çocuk gibi oluyor. İki çocuk ile birlikte bir de onların arasındaki ilişkinin de beslenip büyütülmesi gerekiyor. Kriz anlarında taraf olmamak, adil kalabilmek, sen ablasın, o küçük gibi cümleler kurmadan ve birbirlerine zarar vermeden çözmelerini sağlamaya çalışmak, benim en çok zorlandığım konuların başında geliyor. Güzel ve keyifli geçirdikleri vakitlerde iyi ki diyorum ama bazen ardı ardına yaşanan krizler çok köşeye sıkışmış ve çaresiz hissettiriyor.

Sürecin bu kadar zor ve yıpratıcı olduğunu bilseydim, ikinci çocuğu yapmazdım diye düşünüyorum.

Tek bir hayatım var. Annelik hayatımın önemli bir parçası ama tamamı değil. Kendime karşı da sorumluluklarım var. Yapmak istediklerim var ve bu beni bencil yapmaz sadece insan yapar.
 
Pekala hepimiz biliyoruz ki ikinci çocuk yapmayan birçok annenin sebebi tekrar başa dönmemek...tekrar uykusuz kalmamak ..tekrar..gaziydi uykusuydu stresiydi uğraşmamak ..gebelikteki zorluklarda ona keza..bu dupeduz bencillik başka birşey değil...zaten bu sebeple çocuk yapmayan herkes, yani sebebi bu olab herkes üstüne alınabilir dediklerimi..
Haksiz degiller aslinda😐😂 yani uykusuzluk vs zor en zoru degil kabul, cunku cocuklar buyudukce zorluklarida buyuyor. En basitinden okula gidince baska baska sorunlar cikiyor. Eskiden cocuklar sokakta oynardi anneler kolay buyuturdu simdiki annelerin sorumlulugu daha buyuk.. hem calisip hemde cocuklariyla ilgilenmeye calisiyorlar. Maddi olarakta sadece karnini doyurup ust bas almakla olmuyor.

Aradan zaman gectikcede insanin cocuk dusuncesi dahada uzaklasiyor bence.. o yuzden kardes yapanlar 2-3 yas arayla yapinca ilerde daha rahat ediyolar. Ha gercekten senin dedigin gibi herseyi mukemmelse 2. Yi yapmiyorsa yine kendi secimi ilk cocugu kardes duygusunu bilmez. Onuda herkes kendisi dusunsun.


Buarada cocuk yapayim yaslaninca bana baksin dusuncesi bi bana mi hastalikli dusunce geliyor😐

Benim tek dusuncem hayirli egitimli, duzgun cocuk yetistireyim dusuncesi…hic aklima gelmedi yaslaninca bana baksin ya da koseyi donsunde bizede el atsin filan. Gercekten boyle dusunenlerin akli farkli calisiyor bence😐😂
 
Oğlum 7 yaşında eşim sürekli 2. çocuğu istiyor. Ben istemiyorum açıkcası , tekrar sıfırdan bebek büyütmek fikri bana suan korkunc geliyor. Gezmeye tozmaya çok düşkünüm , oğlum da kendini kurtardı artık tekrar sorumluluk alamam. Maddi manevi hazır değilseniz yapmayın bele ilk cocuk kardeş istiyor diye hiç yapmay

Selam kızlar

35 yaşındayım 4 yaşında bir kızım var 7 yıllık evliyiz. Eşim ara ara 2.çocuğu isterdi ama şimdi kesinlikle yapmalıyız diyor ve ben sanırım hiç istemiyorum. Kızımda sürekli anne bana kardeş yap diyor sadece onun için ikinciyi yapabilirim ama ben rahatına kendi özel alanına çok düşkün biriyim kızımı bazen kv ye bırakıp tek başıma bi yerlere gitmek en büyük eğlencem 🙈 kızımdan önce çalışıyordum ama sonra bıraktım. Şimdi ikinci de olursa ikisine maddi olarak nasıl yeteriz bilmiyorum o kadar büyük imkanlarımız yok kendi evimizdeyiz, orta derece bi maaşı var eşimin borcumuz fln da yok ama şu dönemde ikisini nasıl güzel okutabilirim, güzel okutamazsam nasl meslek sahibi olacaklar diye düşünemkten hasta olucam üç gündür. Sizin fikirlerinizi merak ediyorum.
Geçen hastaneye gittim.yaşlı bi teyze bana dediki benim gelinimin bi kızı var.gençti bi daha doğurmak istemedi oğlum istedi ama gelinim istemedi.şimdi torunum 22 yaşında ve gelinim çok pişman bitane daha dogurmadığı için.şimdide olmuyormuş çünkü 47 yaşındaymış.bence 2 çocuk yeter.sizde ilerde pişman olmayın çocuklar çok çabuk büyüyorlar.
 
Geçen hastaneye gittim.yaşlı bi teyze bana dediki benim gelinimin bi kızı var.gençti bi daha doğurmak istemedi oğlum istedi ama gelinim istemedi.şimdi torunum 22 yaşında ve gelinim çok pişman bitane daha dogurmadığı için.şimdide olmuyormuş çünkü 47 yaşındaymış.bence 2 çocuk yeter.sizde ilerde pişman olmayın çocuklar çok çabuk büyüyorlar.
Sadece doğurmakla bitiyor mu ?
Bu çocuğun geleceği var bir de biliyor musunuz , doğurmak kolay hatta en kolayı.

Ben çocuğumu hakkıyla büyütmek isterim .
Daha önce de yazdım ama görmediniz sanırım tekrar yazayım.
Bir oğlum var 2. sınıfta; yüzme kursu 500 TL, satrança gidecek 700 TL, balık yağı 100 TL , kaynak kitap aldım 200 TL , hikaye kitabı 80/100 TL, bakın şimdi 23 nisan geldi kıyafetleri alınacak en giyilebilir ayakkabı 300 /400 TL ee bu çocuğun harçlığı var , sineması var , gezmesi tozmadık var . Benim oğlumun gideri aylık 3000 civarı.

Yaz da geliyor geçen seneki kıyafetleri küçük geliyor , alış veril de yapmam lazım. Lc de en normal tişört 70 80 TL .

Neden 2. yi yapıp da çocuğumun standartını düşüreyim ?
 
Haksiz degiller aslinda😐😂 yani uykusuzluk vs zor en zoru degil kabul, cunku cocuklar buyudukce zorluklarida buyuyor. En basitinden okula gidince baska baska sorunlar cikiyor. Eskiden cocuklar sokakta oynardi anneler kolay buyuturdu simdiki annelerin sorumlulugu daha buyuk.. hem calisip hemde cocuklariyla ilgilenmeye calisiyorlar. Maddi olarakta sadece karnini doyurup ust bas almakla olmuyor.

Aradan zaman gectikcede insanin cocuk dusuncesi dahada uzaklasiyor bence.. o yuzden kardes yapanlar 2-3 yas arayla yapinca ilerde daha rahat ediyolar. Ha gercekten senin dedigin gibi herseyi mukemmelse 2. Yi yapmiyorsa yine kendi secimi ilk cocugu kardes duygusunu bilmez. Onuda herkes kendisi dusunsun.


Buarada cocuk yapayim yaslaninca bana baksin dusuncesi bi bana mi hastalikli dusunce geliyor😐

Benim tek dusuncem hayirli egitimli, duzgun cocuk yetistireyim dusuncesi…hic aklima gelmedi yaslaninca bana baksin ya da koseyi donsunde bizede el atsin filan. Gercekten boyle dusunenlerin akli farkli calisiyor bence😐😂
Gerçekten benim yazdıklarıma en mantıklı cevap veren oldunuz
Haksiz degiller aslinda😐😂 yani uykusuzluk vs zor en zoru degil kabul, cunku cocuklar buyudukce zorluklarida buyuyor. En basitinden okula gidince baska baska sorunlar cikiyor. Eskiden cocuklar sokakta oynardi anneler kolay buyuturdu simdiki annelerin sorumlulugu daha buyuk.. hem calisip hemde cocuklariyla ilgilenmeye calisiyorlar. Maddi olarakta sadece karnini doyurup ust bas almakla olmuyor.

Aradan zaman gectikcede insanin cocuk dusuncesi dahada uzaklasiyor bence.. o yuzden kardes yapanlar 2-3 yas arayla yapinca ilerde daha rahat ediyolar. Ha gercekten senin dedigin gibi herseyi mukemmelse 2. Yi yapmiyorsa yine kendi secimi ilk cocugu kardes duygusunu bilmez. Onuda herkes kendisi dusunsun.


Buarada cocuk yapayim yaslaninca bana baksin dusuncesi bi bana mi hastalikli dusunce geliyor😐

Benim tek dusuncem hayirli egitimli, duzgun cocuk yetistireyim dusuncesi…hic aklima gelmedi yaslaninca bana baksin ya da koseyi donsunde bizede el atsin filan. Gercekten boyle dusunenlerin akli farkli calisiyor bence😐😂
Benim yorumuma yapılan tek mantıklı yorum
Haksiz degiller aslinda😐😂 yani uykusuzluk vs zor en zoru degil kabul, cunku cocuklar buyudukce zorluklarida buyuyor. En basitinden okula gidince baska baska sorunlar cikiyor. Eskiden cocuklar sokakta oynardi anneler kolay buyuturdu simdiki annelerin sorumlulugu daha buyuk.. hem calisip hemde cocuklariyla ilgilenmeye calisiyorlar. Maddi olarakta sadece karnini doyurup ust bas almakla olmuyor.

Aradan zaman gectikcede insanin cocuk dusuncesi dahada uzaklasiyor bence.. o yuzden kardes yapanlar 2-3 yas arayla yapinca ilerde daha rahat ediyolar. Ha gercekten senin dedigin gibi herseyi mukemmelse 2. Yi yapmiyorsa yine kendi secimi ilk cocugu kardes duygusunu bilmez. Onuda herkes kendisi dusunsun.


Buarada cocuk yapayim yaslaninca bana baksin dusuncesi bi bana mi hastalikli dusunce geliyor😐

Benim tek dusuncem hayirli egitimli, duzgun cocuk yetistireyim dusuncesi…hic aklima gelmedi yaslaninca bana baksin ya da koseyi donsunde bizede el atsin filan. Gercekten boyle dusunenlerin akli farkli calisiyor bence😐😂
Tek mantıklı bulduğum yorum gercekten
 
Oturdugum yerden ahkam kesmedigimi anlatsam övünüyor dersiniz hiç girmeyelim. Siz çocuklarıma yazık diyeceginize neden lafımı üzerinize direk alindiniz onu düşünün...
Hanımefendi siz iyi misiniz? Lafa "herkes bilir ki tek çocuklu kadınlar gebelik ve uykusuzluk zor geldiği için ikinciyi dogurmazlar" gibi dev bir genellemeyle başlayıp, sonra gelen her yoruma " siz niye istinize ılınıyırsınız?" dan başka cevap veremiyorsaniz zaten ciddiye alınacak durumda değilsiniz demektir. Ama yine de dikkat edin, hiç hayra alamet değildir bu haller. Çocuklarınız için biraz daha endiselendim.
 
Sevgili Alessia senin zamanında,benim zamanımda her şey daha kolaydı. Ben ogrenciyken dolar 1,5 liraydı mesela. Work and travel vize+uçak bileti ile beraber 2500 dolar tutardi. Eşim dostum yazın üç dört ay waikikide çalışir,3500 lirasini biriktirir, seneye yazın 3 ay work and travel yapardi Amerika'da (gidince daha fazlasını kazanirlardi zaten)
Bugün work and travel 3000 dolar . Vize + uçak falan 3500 diyebiliriz.
Dolar olmuş 14,60.
Mesela yurtdışı eğitimi görüp ülkeye geri gelmiş insan maasinizla bile 51 bin lirayı çocuğunuzun üç aylık Amerika görme hevesine verebilir misiniz?
Ya da bir çocuk 4 ay asgari ücretle çalışıp parasını biriktirse gidebilir mi?
Ki bu sadece 3 aylık,ucuz yollu bir şey. Buna bile insanların gücü yetmezken kim nasıl çocuğunu gurbette okutabilir ki?
Bundan 3 sene önce dolar 5 lirayken çocuğunu yurtdışına gönderen adam bugün okul ücretine zam gelmemiş olsa bile çocuğunu tam 3 kat pahalıya okutuyor. Seneye ne olur, daha mı kötü olur o da bilinmez....
O yüzden ben arkadaşlara katılıyorum.
Cocuk yapmaktan kolay ne var ki? Devlet Hastanesi'nde doğur, ananesi baksın, devlet anaokuluna ver, yazın mahallede oynasın, uygun bir dersaneye ver, kendi şehrinde okut... büyümekse herkesin çocuğu büyüyor. Ama o çocuğa istediği hayatı saglayamayacsak doğurmanin cok da bir anlamı yok ki



Konuya gelince de kardeşin can dostu olma ihtimali de var, "annemin doğurdugu düşman" olma ihtimali de var. Risk yüzde elli elli .
Ama çocuğu 7-10 yaşina gelmiş insanlar neden "çocuğum için kardeş yaptım" diyorlar ki, arada 10 yaş olan kardeşler ne paylaşabilir? Zaten kardeşliğin bağlayıcı tarafı aynı anne babaya , aynı döneme denk gelip aynı travmaları yaşamak değil mi? Herkes arkadaş olabilir ama herkes o aileye dogmadigi için seni en iyi kardeşin anlar. Ama kardeşinle aranda kuşak farkı varsa bu da olmaz.
Bence çocuk aklıyla iş yapmayin. Bugün kardeş diye ağlar, yarın ona verilen ilgiyi kıskanır evden gitsin diye ağlar. O zman da çocuğu mu atacaksiniz?
Hayır
Demek ki çocugun her dediği yapılmazmis:)
2013 yılında ben de İngiltere'ye giderken pound 3 TL idi, uçak bileti vizesi kalacak yer depozitosu derken her şeyi bilerek hesap ederek gitmiştim. Yüksek lisansıni bitirmiş biri olarak paramı kendim kazanıp gitmiştim. Şimdi anlamadığım şey y.l ve doktora için gidip belirli bir yaş üzeri olup, ailesini zora sokarak yıllar boyu orda okudum. Çalışmak yasak denmesi ki öğrenci olarak gidince belirli bir saat çalışma hakkın oluyordu aldığın vizeye bağlı olarak, ki tekrar diyorum haftada 1 gün 1 kaç saat çalışmakla kimse şikayet edip sınır dışı etmiyor bilmeyen konuşuyor ona şaşırıyorum.
Oğlum 2 buçuk yaşında 3 yaşında Çince başlayacağız severse ilgisi olursa. Şuan öğretmenine kadar ayarladık hatta dost olduk kendisiyle. Bunu neden söylüyorum küçük yaşta eğitimi için farklı bir ülkeyi bile göze aldık eşimle imkanmizin dahilinde kullanrz. ilgisi olursa 1 sene Çin'e yerleşmeyi bile göze alıyoruz. Ama yetişkin olup ailem para gondersin vb. Şeyler için sen biraz çalış biz de destek oluruz ötesine geçmez bilmiyorum anlatabiliyor muyum?
Ben de tek çocukla arkdslarin dedgne katiliyorum. zaten maddi manevi hazır degilsen olmamalı ama sadece olumsuz yone de odaklanmalili dedikleri bir çok şeyin olumlu tarafi da var ordan da bakmalı.
 
Bu konuda şunu farkettim, mutlaka çok çocuk olmalı diyenlerin hiçbirisinin çocuklar açısından geçerli tek bir gerekçesi yok. Daha çok kendi seçimlerini ve anneliklerini övmek üzerine gelmişler buraya. Üstelik kendi çocuklarına layık buldukları imkanların yarısını bile başkalarının çocuklarına gelince "ne gerek var, olmasa da olur," diyorlar .Konustukca daha iyi anlaşılıyor. Hatta hızını alamayıp, kendi anneliğindeki eksiklikleri kapatmak için diğerlerini bencillikle suçlayanlar bile var. Psikotik bir durum var sanki. Yok mu bir psikyatrist? Günlük yaşamda nasıl ayırt edilir bu kafalar? uzak tutalım çolugumuzu çocuğumuzu, evlerden ırak
 
Son düzenleme:
Bu konuda şunu farkettim, mutlaka çok çocuk olmalı diyenlerin hiçbirisinin çocuklar açısından geçerli tek bir gerekçesi yok. Daha çok kendi seçimlerini ve anneliklerini övmek üzerine gelmişler buraya. Üstelik kendi çocuklarına layık buldukları imkanların yarısını bile başkalarının çocuklarına gelince "ne gerek var, olmasa da olur," diyorlar .Konustukca daha iyi anlaşılıyor. Hatta hızını alamayıp, kendi anneliğindeki eksiklikleri kapatmak için diğerlerini bencillikle suçlayanlar var. Psikotik bir durum var sanki. Yok mu bir psikyatrist? Günlük yaşamda nasıl ayırt edilir bu kafalar? uzak tutalım çolugumuzu çocuğumuzu, evlerden ırak
Uzman değilim ama bence asıl mesele anneliğin kutsal sayılması ile ilgili. Fark ettim ki, anneliği kutsal gören ve kendi kimliğini bir kenara atıp sadece "anne" olarak var olmayı seçen kadınlar, bunu yapmayan diğer kadınlara saldırıyor. Çünkü uğruna bütün hayatını verdiği şeyin aslında bir tercih olmasını kaldıramıyorlar. Her kadın onların yaşadıklarını yaşasın, kendi hayatından vazgeçsin ve kendini çocukların adasın istiyorlar.

"Her kutsal kendi kurbanlarını yaratır" diyor Nihan Kaya. O kadar doğru bir söz ki bu. Vazgeçerek, adanarak sadece anne kimliği ile var olarak mutlu çocuk yetiştirmek imkansız. Öncelikle sürekli söylenen bir insan haline dönüşürsünüz. Gün geçtikçe sabırsız ve tahammülsüz biri haline gelirsiniz. Verdikleriniz arttıkça çocuğunuzdan beklentiniz artar. O beklentileri karşılama gayreti içine giren çocuk kendi kişiliğini, sizin beklentilerinize kurban eder. Eğer çocuk kişiliğini koruma gayretinde olursa " Ben senin için her şeyden vazgeçtim, saçımı süpürge ettim, bu mu emeklerimin karşılığı " diyaloguna maruz kalır ki; çocuk, içine bu şekilde yerleştirilen suçluluk duygusu ile ömür boyu mücadele etmek zorunda kalır. Sonuç olarak hem anne hem çocuk bu kutsal uğruna kurban edilir.
 
Uzman değilim ama bence asıl mesele anneliğin kutsal sayılması ile ilgili. Fark ettim ki, anneliği kutsal gören ve kendi kimliğini bir kenara atıp sadece "anne" olarak var olmayı seçen kadınlar, bunu yapmayan diğer kadınlara saldırıyor. Çünkü uğruna bütün hayatını verdiği şeyin aslında bir tercih olmasını kaldıramıyorlar. Her kadın onların yaşadıklarını yaşasın, kendi hayatından vazgeçsin ve kendini çocukların adasın istiyorlar.

"Her kutsal kendi kurbanlarını yaratır" diyor Nihan Kaya. O kadar doğru bir söz ki bu. Vazgeçerek, adanarak sadece anne kimliği ile var olarak mutlu çocuk yetiştirmek imkansız. Öncelikle sürekli söylenen bir insan haline dönüşürsünüz. Gün geçtikçe sabırsız ve tahammülsüz biri haline gelirsiniz. Verdikleriniz arttıkça çocuğunuzdan beklentiniz artar. O beklentileri karşılama gayreti içine giren çocuk kendi kişiliğini, sizin beklentilerinize kurban eder. Eğer çocuk kişiliğini koruma gayretinde olursa " Ben senin için her şeyden vazgeçtim, saçımı süpürge ettim, bu mu emeklerimin karşılığı " diyaloguna maruz kalır ki; çocuk, içine bu şekilde yerleştirilen suçluluk duygusu ile ömür boyu mücadele etmek zorunda kalır. Sonuç olarak hem anne hem çocuk bu kutsal uğruna kurban edilir.
Anneliğin özellikle bizim toplumumuzda çok yanlış tanimlanip kutsandigina dair görüşlerinize %100000 katılıyorum. Bizim gibi toplumlarda doğuran her kadın anne sıfatını o kadar kolay hakediyor ki annelikle hatta insanlıkla alakası bile olmayan kadınlar ustuste dogurarak kendi kafalarına göre dogurduklari sayısınca statü sahibi oluyorlar. Onların yetiştirdikleri hastalıklı sakat ruhlar ve zihinler de toplum oluyor işte...tam bir kısır döngü...
 
Back
X