Kızlar sizle bişey paylaşacağım...
Eşimle bile konuşamıyorum onun da moralini bozmamak için
Ben son bir kaç haftadır çok mutsuzum yani çevreye karşı normal duruyorum ama
içim çok sıkılıyor beni hiç bişey mutlu etmiyor en ufak bir sorunda psikolojim yıkılıyor...Burda yalnızım biliyorsunuz eşimin gelmesine daha 1,5 ay var,yalnız hamilelik geçirmek çok zor.Hafta sonları annemlerin yanına gidiyorum orada biraz kafa dağıtıyorum ama yinede işte mutlu değilim.Aslında çok fazla kendimi dinleyen ve kolay bunalıma giren biri değilimdir ama artık çok bıktım,bezdim.Hemen hemen her gece ağlıyorum.:çok üzgünüm:
Eşimi çok özlüyorum,bir de yalnızlık çok kötü,konu komşu var tabii ama herkesin eşi çocukları derken onlarlada çok sık görüşmüyorum...Ben bunların hepsine alışığım önmeli değil ama bebeğimin de hareketlerinden onun da keyifsiz olduğunu biliyorrum.Sizce çok hissediyor mudur annenin depresyonda olduğunu?Onun için çok üzülüyorum...:çok üzgünüm:
Gülcüm merhaba
yazdıklarını okudumda canım bende senın paylasmak ıstedım..belkı bıraz rahatlarsın dıye...
canım ben evlenelı 2 yıl oldu allaha sukur benım esım sabah gıder aksam gelır sabah 9 aksam 6 cumartesı pazar evde..anlıycagın hep yanımda allaha bın kere sukur amaaaa...
baska kımsem yok bılıyormusun?
annem 4 yıl once vefat ettı:çok üzgünüm:hayatımda ona en cok ıhtıyacım oldugu donemde malesef hıc yanımda yoktu.ne dugunumde ne hamıle kaldıgım zaman...
evlendıgımden berı cogu seyımı sevıncımı uzuntumu herseyımı o kadar buruk yasıyorumkı...
ben tek cocugum kardesımde yok..babamlada hıc gorusmuyorum...
teyzemler dayımlar var ama onlarda ne kadar yakınsa o kadar ıste..
anlıycagın benım bır tek esım var..:çok üzgünüm:
bazen dıyorumkı ayıran allah kayırıyor dıye...
ınsan bazen hayatın yukunu hep sırtında hıssedıyor,o donemdede hep yanında en sevdıgı olsun ıstıyor ama benım en cok ıhtıyacım olan kısı annem yok mesela ve bılıyorumkı hıc bır zaman gelmıcek..
suan bunları yazarken bıle o kadar uzuluyorumkı kelımelerle anlatamam sana
uzun lafın kısası canım hıc kımsen olmasa bıle en azından bır yerlerde bırılerının nefes aldıgını ve senı dusundugun bılıyor olmak bıle dunyanın en guzel değeri bence ..
bunca seye ragmen ben her ne kadar bu hayatta cok yalnız oldugumu bılsem bıle artık benım ıcımde atan o ıkıncı mınık kalbı dusundukce mutlu olmaya calısıyor ve onun ıcın gulmeye,hayata daha pozitif bakmaya calısıyorum...
bılıyorumkı bunu sende yapabılırsın...
sevgıler...