Çocuğum ağlamasın diye evden kaçar gibi çıkıyorum…
Soru :
Hocam benim 13 aylık oğlum var ve ben 1 aydır çalışmaya başladım. Sabah 8 buçukta çıkıp akşam 4 buçukta dönüyorum. Bu arada bir kez oğlumla telefonda konuşuyorum, onu çok sevdiğimi ve özlediğimi ve işimi bitirip hemen geleceğimi anlatıyorum bilmiyorum doğru mu yapıyorum. Bir de bazen hafta içi işe gitmiyorum çocuğum evde bana tam alışıyor bir daha ayrılıp işe gidiyorum bu düzensizlikler onu olumsuz etkiler mi, yoksa 5 gün düzenli işe gideyim mi? Son bi sorum daha olacak, sabahları evden çıkarken hazırlanıp hoşçakal deyip çıkınca ağlıycak diye evden kaçarak ona görünmeden çıkıyorum, yanlış mı yapıyorum, yoksa güzelce işe gittiğimi döneceğimi anlatıp mı çıkayım? Teşekkürler, iyi ki varsınız… Ferda
Cevap :
Değerli Ferda Hanım, annelik ne de zor değil mi? Bebeğini yatakta bırakıp, kaçar gibi evden çıkıyorum diyorsunuz, kimbilir o kaçış sırasında neler yaşıyor, hangi çalkantılar ile baş başasınız… Günümüzde anne olmak zor değil mi? Evet günümüzde anne olmak zor ama, inanın günümüz annelerinin elinde çocuk olmak daha zor. Kaçar gibi evden çıkan, ağladığında yanında olmayan, sevgi ve ilgiye ihtiyaç duyduğu sırada anne sesini işitemeyen çocuklar yetişiyor günümüzde ve bu çocukların kaybettiği bir duyu var o duygu da “güven” duygusu. Halbuki bir çocuk ancak 3 veya 4 yaşında doğar. Dört yaşından önce çocuklar henüz doğmamıştır. Dört yaşından önce çocuklar “ruhsal embriyo” dönemindedir ki, bu dönemde annelerinden doyasıya güven almaları gerekiyor. Eğer çocuk annesi tarafından eve terk ediliyor ve anne ile çocuk arasında güven duygusu oluşmuyor ise, bu çocuklarda davranış problemleri hemen kendini gösteriyor… bilmem bu satırlar size bir şey ifade ediyor mu? Eğer bana soruyorsanız evden çıkareken onunla vedalaşıp, öpüşüp koklaşıp mı çıkayım, yoksa habersiz mi çıkayım diye, ben önce derim ki, çocuğunuzun size çok ihtiyacı var keşke evden çıkmasanız… siz derseniz ki, “ama mecburum” o halde “bari öpüp koklayın bebeğinizi de öyle çıkın” derim…
İkinci sorunuza cevap verecek olursam, çocuğunuzla telefonla konuşmak çok bir şey ifade etmez, çocuk ne bilsin ki telefonda annesi konuşuyor. Eğer çocuğunuz en iyi anlasa anlasa, sizi küçülüp telefonun içine girmiş zanneder. Kendinizi ve özleminizi gidermek için belki telefonla konuşabilirsiniz ama, 13 yalık bir bebek için bunun bir anlamı yok.
Hafta içi bir gün evdeyim, o sırada çocuğum bana alışıyor ayrılmak daha da zor oluyor diyorsunuz, o gün de de mi çalışmalıyım diyorsunuz… bu sorunuza çok üzüldüm. Çocuğunuzun bir günü var anneye kavuştuğu, o günü de onun elinden almayın, belki sizin annenize ihtiyacınız olmayabilir ama onun anneye öyle ihtiyacı var ki…
Selamlar,
Kızlar bu yazıyı okudum ben sabah işe giderken arda uyuyo ne yani çocuğu kaldırıp mı gidiyorum dicem hem içim acıdı hemde onu kaldırmanın doğru olduğunu düşünmüyorum