Davetsiz misafirim iyi ki geldin !.. Hoşgeldin...
Eşimle mayıs 2009 da evlendik ve ağustosta hamile kaldığımı öğrendim tamamen plansızca olan birşeydi bizim için. kendime güvenemiyor ve için için üzülüyorum.. dr. amcamıza her gittiğimizde onun büyüyüşünü görmek her ay başka bir şekilde olan oğlum ile karşılaşmak harika bir duyguydu.. son aylarda iyice tekmeleri artmış artık dışarıdan belli oluyordu oğlumun hareketlrei ve herkez pür dikkat göbeğii izliyordu :)) benhamileliğim boyunca o kadar yürüdüm ki anlatamam evde durmadım desem doğrudur her gittiğim yeri oğluma anlata anlata gezdim.. 38. haftama girmiştim ve mayıs annelerinden melek haberleri gelmeye başlamıştı çoktan.. eşimle o akşamda geç saatlere kadar arkadaşlarımızla takıldık.. eve geldik yattık ama karnım o kadar büyüktü ki artık uyuyamıyordum dönemiyordum kalkamıyordum yattığım zaman yataktan :) gece saat 3,30 gibi lavobaya kalktım ve 10 dk boyunca idrarımı yaptım derken tekrar yatağa geldim ama yine tuvalete koştum.. meğer benim suyummuş gelen :))) sonra hafif pembe kanamam geldi eyvahhh dedim kuzey bey gelmek istiyor sanırım. kimseye haber vermeden kalktım duşa girdim oğlumu güzel karşılamak için.. eşimin başına gittim hemen benim suyum geldi dedim ama ağrım yok.. napıcaz bekleyelim diye karar verdik sabah gidicez hastaneye ne akla hizmetse.. sonra düşündümm dedim ama benim kanamam da geldii ( eşimin verdiği cvp ı aktarayım size.-- evde pek yokmu taksaydın :/ ) bir gülmek aldı bizi tabi dedim kalk annemi kaldır geliyor kuzey.. tabi biz gidene kadar saat oldu 7. açılmam başlamış nst de sancımda görünüyor ama ben hissetmiyorum bir türlü en son saat 11,30 gibi suni sancı verdiler saat 2 de kestiler sancıyı saat 5 e çeyrek vardı dr. en son kont. yaptı açılman 8 cm oldu bi aml. girip alıcam seni korkma oğlun çok sabırsız hemen gelecek uğraştırmıycak seni dedi ve kapıdan çıktı. bu sırada has. tek doğumhane var ve bi bayan normal doğum yapmaya çalışıyor ama çığlık çığlığaa tabiki ben iice korktum. dr. geldi koluma girdi ve hadi kuzeyi almaya gidelim dedi çok duygulandım sancım fln kalmadı oturdum koltuğa.. saat 5 te doğumhanedeydim ve 5'i 10 geçe oğlum dünya ya geldi ve toplamda 4 kere ıkındım... iyiki normal doğum yapmışım meleğimi hemen verdiler kucağıma mosmorrr du ve fıldır fıldır bakınıyordu :)) o an anladım anneliğin nasıl birşey olduğunu... tabi eşim dışarda dokuz doğurmuştu.. şimdi oğlum 3 aylık oldu.. ve maşallah hiçbir problemimiz yok hayatımıza renk verdi. evlilik yıldonumu hediyem oldu anneler günü hediyem oldu... hayatta ki eşimden sonra ki en önemli varlığım oldu( aslında eşimden önce ama okursa fln ayıp olmasın) seni seviyorum minik erkeğim benimm.. allahım hepimizin çocuklarına sağlıklı uzun ömürler versin.. darısı çocuk özlemi çekenlerin başına inş.