2010 Mayıs Annelerinin doğum hikayeleri

özlem ve cici çok güzel anlatmışsınız. yavrularınızla mutluluklar..

tuğbacım anneler günü hediyen olmuş temiz kalpliymişsin ayrıca kpssyi kazandığın için de tebrik ederim. 2009ve 10 senin yılın olmuş.. :ecrin_bebek:
 
cici25 canım cok duygulu yazmıssın dogumun zor olmus gercekten ama sag saglım kavusmussun bebegıne gule guke saglıkla buyut ınsallah
 
buda kizim RemleNur nin dogum oykusu 25 mayis gecesi 25 gunluk anne olan arkdasimi ziyarete gitiim mas onnda tatli bir kizi oldu sonra saat 10 dogru kalkarken sen bu gece gidersin hastaneye diye espiri yapti gulduk.kaydirigubbakcemile3 eve geldim saat 12 de hafif sancim basladi arada oluyordu zaten sonra siddetlenmeye baslayinca gece 3.5 kadar dayanilmaz bi hal almisti saate bakiyorum 5 dk bir geliyordu yarabbim hayatimda boyle agri hissetmemistim.. annemi aradim durumu soyledim camasirimda hafif lekelenmede vardi hemen hastaneye dedi neyse esimi kaldirdim 4 gibi hastanedeydik .allahim zor yuruyordum cok zor sanci cekmek cok zormus.neyse hemen muane 5 cn acilma olmus tabi yatis oldu ..suyum falanda gelmemisti. doktor epidural isteyip istemedigimi sordular .hemen kabul ettim cunku sancilara dayanamiyordum bayilmak uzreydim..belden igne olduktan sonra hic birsey hissetmiyordum fakat bu seferde saga sola donemiyorum allahim bi on oyle korktum ki bacaklarimi hissetmiyorum sanki oyle kalicakmis gibi geldi bekliyis basladi 2 saatte bi muane 6 da 8 cn ulasmisti doktor icten boruyla suyu bosaltti sonra 8 .de 10 . geldiler ayni 8 cn sonra suni sanci verdiler bebek harket etmiyordu ..suni sanciyi alinca sol bacaima bir krap girdi nasil bagiriyorum ve agliyorum epidural almama ragmen hissettim nedense suni sanciyi ..ben bagirinca esim telaslandi hemen doktora haber verdi ..bebegim kalp atislari dusmeye baslamis hemen beni ameliyathaneye aldilarsenağlama 15 doktor basimizda 3 kere ikin olmazsa sezeryan dedi doktor ...esimde ha gayret ha gayret diyirdu hadi hadi saci gozuktu kulagi cikti hadi kafasida cikmak uzre diyince sezeryan korkusuyla oyle bi ikinmisim ki sukur rabbime 3 cude cikti bizim kiz ..tabi icimde bir rahatlama hissettim gul yuzunu gorunce yorgunlugum gitti sonra kontrol icin bebk odasina goturduler esimde onlarla gitti benimde dikidlerim atildi ve odaya ciktik 4 saatte bacaklarimi hissedebildim ..yarabbim sanci zordu dayanilmazdi ama epidurallede hareket cok zordu annelik her yonuyle zordu anlasilan ..sag selamet aldim kizimi kucagima 2 gun sonrasinda eve geldik evimize huzur nese gelmisti ..sukur ki evlad sahibi olmak cok guzel.ben bu miniklerden bi 4 tane daha istiyorum...babasi dunden razi kalabalik aile kadar guzel bi sey yokmus...rabbim hekeze bu duyguyu tattirsin:sm_cool:
 
nurmine masallah canım zor bır dogum sayılır senınkı ama yınede hemen cocuk dusunebılıyosun ne guzel.benım dogumum kolaydı ama bence bu mınıklerı buyutmek daha zor.tebrık ederım Allah analı babalıbuyutsun
 
merhaba arkadaşlar herkes hikayesini çok güzel anlatmış duygulanarak okudum bende anlatmak istedim okumak isterseniz.......


mirayımın gelişi
bende 2 senelik evliyim ilk sene istemedik bizde biraz alışalım gezelim tozalım die 1 sene geçtikten sonra ilk denememizde oldu çok şükür bu güzel duyguyu tattıktan sonra keşke 1senede beklemeseydim diorum.çok güzel bi hamilelik geçirdim arada sırada sorunlarım olsada hepside melegim için degdi 13 nisan günü kayınvalidem gelmişti onun zoruyla duramadık bi güzel ev temizledim karnım burnumda sonra onunla beraber dışarı çıktım hiç dinlenmeden sonra kayınvalidemlere gittik ordada ayak üstü kaldım hiç dinlenmeden eve geldim ardından 14 nisan günü doktor randevum vardı 13 nisan gecesi bi güzel banyo yaptım rahatça sabah erken kalcam die erkenden yattım ve kızım dayanamadı acele etti 34 haftalıklıktı gece saat 2de bi uyandım tuvalet ihtiyacı sandım fakat o an çok kötü suyum boşaldı hiç biyere kıpırdayamıosun kaldım öyle eşimi çagırdım oda telaşlandı ve hemen hastaneyi aradık nöbetçi doktor hemen getir demiş ve biz bir hızla çıktık evden hiç bişey almadan babamız unuttu herşeyi çok erken gelecegi aklımıza gelmedi melegimin bi hızla gittik hastaneye nöbetçi doktor çatı muanesi yapmak istedi ama 3,4 deneme sonra izin verebildim ama bagırarak baktı 2 cm açılma var dedi dışarı çıkıp eşime bu normal dogumu zor yapar muane bile ettirmio demişyerimsenibensonra beni ntsye bagladılar ve doktorumu aramışlar anında geldi ve tekrar oda baktı açılma yok ve ultrasyona girdim suyum hepten gitmiş ve bebegim risk altındaydı kilosuna baktı yaşarmı yaşamazmı çocuk doktoruyla görüşüldü ve almaya karar verildi ama ben aglıodum acaba bişeymi olacak yada oldumu kalp atışları çok yavaşlamıştı eşim telaşlı oda bana sözde moral vermeye çalışıodu bişey olursa olabilir kendine bırakma diodu ama benim içim yanıodu saat 6.30 beni hazırladılar ameliyathaneye götürmek için geldiler ve o an hepten koptum eşimle sarıldık agladık beni aldılar saolsun doktorum çok iyiydi anında bayıltılar hiçbişey hissetmedim sezeryan oldum bitmiş asansörden çıkarken kendime aglayarak gelmişim hıçkırarak bebegim nerde die iyi diolar ama gözümle görmeden inanmadım bi geldim odama oda süslenmiş bi güzel herkes toplanmış eşimin ailesi ben aglıorum hala gördük iyi diolar çok tatlı bi kızımız var diolar ama inanmıorum benim ailem uzakta annem aradı ben yavruma yanıorum annem bana yanıo sen iyisin demi die çok farklı bi duygu anlatılamıoki annemin degerini şimdi daha ii anlıorum bide baktım bizim melek geldi kapıdan o kokusu bitirdi beni ay gibi parlıodu hemşireler hemen emzirmeye:ecrin_bebek: çalıştılar sonra yatırdılar döşüme kokumu alsın die ama hiç yerine yatırasım gelmedi ayrılamıorum çok şükür saglıklı dogdu haftamdan büyük göründügü için küveze felan almadılar hep yanımdaydı melegim şimdide ayrılamıoruz benimle uyumak istio ben hep emzirmek istiorum o gece uyanmasada be n başından ayrılamıorum herkesten kıskanıorum ona zarar verecekler die rabbim isteyen herkese tattırsın bu duyguyu umarım sıkmamışımdır sizleri bizim hikayemizde böyleydi allahım hepimizin yavrularını korusun inşallah
 

canım cok guzel anlatmıssın cok duygulandım Allah analı babalı saglıkla buyutmeyı nasıp etsın hepımızın yavrularını
 
hepimizin doğum hikayesi birbirinden güzel ve duygulu hepimizin bebekleri hoş geldi sağlık ve huzur içinde büyütelim inşallah
 
yaprak_sarma .!.:
özlem ve tubiş gözyaşlarıyla okudum. Allah kuzucuklarınızı sizlere bagışlasın. Hayırlı evlat olsunlar inşAllah...
Genişletmek için tıkla...


Nilay .!.:
özlem tuba maşallah ikinizide
çok güzeldi alah hep böle güzellikler yaşatsın inşalahhhh
Genişletmek için tıkla...

ant. .!.:
özlem tuğba hikayelerizi okurken çok duygulandım....çokk çookk geçmiş olsun tekrar..allah uzun ömürler versin...
Genişletmek için tıkla...

Zeliha .!.:
lohusalık deli etti beni. özlem tugba kızlar hikayelerinizi ağlayarak okudum allah herkese nasip etsin inş. sağlıkla büyütün meleklerinizi.
Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim kızlar allah bütün yavrularımızı korusun inşallah
cici nurmine layrax sizin yavrularınızıda allah bağışlasın hayırlı evlat olurlar inş
layrax bende senin gibi çatı muayenesinde çok çektirdim ebelere allaha şükür doğumda rahattım ama çok korkmuş benim ebe doğumdada aksilik yapcam diyekaydirigubbakcemile3
 

ben sonra sezeryan oldum ama iykide öyle oldu normal yapamazdım çok kötüydü yaaa rabbim seni rahatlatmış sonra yavruna kavuşacaktın ya sesin çıkmamışş benim açılma olmadı kimbilir kaçkere bakacaklardı eyvahedigeldismile
 
öyle canım zaten doğumdan çok çatıdan korkuyodum ben doğumda sancıdan kurtulmak için rahattım şükür neyseki yavrularımız sağ salim kucağımızda
 
Kutay' ımın Doğum Hikayesi

Eşimle 19 temmuz 2009 da 3 yıllık flört döneminden sonra evlendik. Bebek konusunu çok konuşmasakda içten içe hep istiyordum. Dile getirmesemde eşimde durumun farkındaydı. 7 eylülde ilk defa korunmadık. Ramazan ayına girmiştik. Orucu nasıl tuttum bi allah bilir birde ben. Ramazanı acaip bi yorgunluk ve halsizlikle geçirdim. Evlenmeden önce diyet yapmıştım ve çok kilo vermiştim. Bünyem zayıfladı birde oruç tutunca halsizleniyorum diyordum. Ramazan bitti. O gün bayramın üçüncü günü evdeydik. Hazırlanıyordum akrabalarla gezecektik. Daha önceden alıp bi kenara koyduğum teste gitti aklım. Sanki bi güç bana hadi yap diyordu. Yok canım bir kere denedik daha hemen olmaz diyorum hala kendime. Eşim evde bilgisayar başında ben yatak odasında. ıçimdeki sesi dinledim. Testi alıp tuvalete gittim eşime söylemeden. O ikinci çizgiye kadar geçen zaman sanki hiç geçmedi. Sonuç pozitifti. Ayaklarım titredi. Allahım inanamıyordum. Gerçekmiydi. Evet gerçekti. Meleğim içimdeydi. Hemen eşime koştum müjdeyi verdim. Ağlaştık, koklaştık. :) Rabbim bize en güzel bayram hediyesini vermişti. Çok güzel bi hamilelik geçirdim. Her ay ki kontrollere koşa koşa gidiyordum. Sanki deli gibi bi aşk yaşıyordum. Çünkü birtek aşık olunca böyle ayaklarım yere basmadı :) Karnımdaki tekmeleriyle beni uyandırışı, eşimin hergece yatmadan önce karnımı sevmesi, aynanın önünden geçerken dönüp aynaya önden karnımın arkadan popomun eşimin deyişiyle vücudumun aldığı S şekline bakıp bakıp gülüşüm ne olursa olsun iyiki yapmışım deyişim.... :) Herşey herşey çok güzeldi. Yaşamaya değerdi. Her anı benim için okadar değerli ki. En son ki kontrolüm de doktorum bebeğin kilolu olduğunu normal doğumda zorlanacağımı söyledi. Ben zaten dünden razı. Normalden çok korkuyorum. Tamam dedim sezeryan olsun. 24 mayısa gün verdi. Son hazırlıklar yapıldı. Birtek kuaför işim kaldı. Onunda randevusunu cumartesiye aldım. Cuma akşamı koca bir tabak erik yiyip üzerine bir bardak su içip yattım. Uykudayken birden gıcık tuttu beni. Öksürürken sanki altıma kaçırmışım gibi geldi. Tuvalete gittim. Giderken gözüm saate takıldı. Gece 01:30. Tuvalette pembemsi bi akıntı geldi. Aman allahım doğuruyorum ben dedim. Hemen eşime söyledim. Kayınvalidemlerle oturuyorum. Oda dur bakalım deyip hemen evdekileri kaldırdı. Herkeste bi heyecan. Ama ben hepsinden heyecanlıyım. Durmadan ama ben pazartesi doğuracaktım kuaföre gidecektim. Kaşım bıyığım ağdam hepsi kaldı böylemi karşılayacağım oğlumu diye söyleniyorum. Hemen doktorumu aradım. Hastaneye gitmemi doğumun başlamış olacabileceğini kendisinin ankarada olduğunu söyledi. Sanki dünya başıma yıkıldı. Okadar hazırlamıştımki kendimi onda doğum yapmaya. Alllahım inşallah doğurmuyorumdur pazartesi olsun nolur allahım başka doktor istemiyorum diye dua ederken baktım herkes giyinmiş beni bekliyor. Durun dedim ben bi duş alayım. ıstemesemde içimden bi ses doğuruyorsun diyordu. Hastaneye gittik. Nst ye girdim. Sancı görünmüyor. Nöbetçi doktor bi muayene edelim dedi. Hayır dedim. Beni sezeryana alın direk. Oldum olası nefret etmişimdir o çataldan. Doktor doğumun başlayıp başlamadığını bilemeyiz bakmam lazım diyor. Bu arada halen hafif hafif akıntım var. Annemler kızım yapma bi kontrol ol diyor. Yapacak birşey yok.Yattım o gıcık şeye. Nasıl canım acıdı. Allahım dedim bu bile canımı acıtıyorsa bu kadar doğumu düşünemiyorum. Muayeneden sonra 6 cm açıklık var demezmi. eyvahedigeldismile Ama bende gram sancı yok. ıstersen normali deneyelim dedi. Hayır dedim. Allttan muayeneden sonra yok dedim asla normal istemem. Tamam ozaman seni hazırlasınlar sezeryana alalım dedi. Ameliyata girerken herkesi öptüm. Ama nasıl ağlıyorum sanki herkese veda ettim. Bu arada herkes gelmişti hastaneye. Saat 05:00 te ameliyata alındım. Ameliyathane soğuk. Herkes bi telaş içinde. Doktor geldi. Anestezi uzmanı geldi, elinde bir iğneyle. En son doktorun eline bildiğimiz cımbız ama cımbızın 5 katı büyüklüğünde en az aldığını gördüm. Sonra önüme bi perde gerdiler. Belden aşağımı batikonladılar. Durun dedim başlamayın daha uyuşmadıım. Hemşire yanağımı okşadı. Merak etme daha hazırlıyoruz seni dedi. En son anestezi uzmanının haydi bismillah deyip iğneyi damar yoluna soktuğunu gördüm. Ondan sonrası yok :) Asansörde kendime geldim. ılk annemi gördüm. Oğlumu sordum. Çok iyi çok tatlı dedi. Eşimi gördüm. Aynısını onada sordum sanki annem yalan söylüyor herkesten duymak istiyor insan işte :). O da istediğim cevabı veriyor. Uçuyorum mutluluktan. Herkesin gözlerinin içi gülüyor. Ne güzel bi mutluluk. Kendimle gurur duydum. Allahım sırf bu duyguyu yaşamak için 3 tane daha doğururum diyorum kendi kendime. Sonra bebeğim geldiyor. O ilk bakış ilk dokunuş ilk tanışma. Sanki herşey ozaman anlamlandı. Nasıl birşey bu rabbim, kalbim yerinden çıkacak gibi. Allah kimseye yokluğunu vermesin. Her kadının mutlaka yaşaması gerken bi duygu. Bence yaşamayan insanın bi tarafı hep eksiktir. Şimdi 42 günlük mevlama şükürler olsun sağlıklı bi bebeğim var. ıyi anlaşıyoruz. Rabbim isteyen herkese versin. Bu arada sezeryandan çok memnun kaldım. Hiç ağrım olmadı desem yeridir. ılk günden beri bebeğime ben bakıyorum. Hiç pişman olmadım sezeryan olduğuma. Şükürler olsun hem hamileliğim hem doğumum okadar güzeldi ki. Allah herkese nasip etsin. Doğum Tarih: 22 mayıs 2010 kilosu: 4.150 gr Boyu: 55 cm saat: 05:15
 
Son düzenleme:
çok ama çok uzun yollardan gelen meleğim... Mesaj Linki

--------------------------------------------------------------------------------

babanla 2006 senesinde evlendik.küçüklüğümden beri bebeklere hayran olan bir yapım vardı çok seviyordum bebekleri evlendikten 5 ay sonra kazayla hamile kalmıstım bi yandan sevinç bi yandan tedirginlik ben nasıl yaparım daha evliliğe alışamadım derken seni kaybettim meleğim ne kadar üzülmüştüm baban arabanın kapağına sarılarak ağladığını da hiç unutamıyorum.
6 ay sonra tekrar hamile kalmıştım tam bir sevinç yoktu babanla bende acaba yine düşer mi yine seni kaybedermiyiz acaba derken seni yine kaybettim meleğim neden ALLAH ım derken doktor kontrolüne gittik yapımayan testlerimiz kalmamıstı o zaman netten araştırırken bu sayede burasıyla tanıstım testlerde hiç bir problem gözükmüyordu herşey çok güzeldi ama neden sonuca ulaşamıyordum gitmediğim doktor kalmamıştı herkes aynı şeyi söylüyordu hamile kalmaya bak eve bebek götürceksin yasın küçük diyorlardı benim psikolojim ne olucaktı onu kimse düşünmüyordu.8 ay sonra tekrar hamile kaldım artık sürekli olumsuz düşünüyordum acaba yine mi derken sen yine beni bırakıp gittin kürtaj olmak istemiyordum belki yasarsın diyordum ama beni masaya yatırmıslardı bile....
artık hiçbirşey düşünemiyordum tek düşündüğüm benim çocuğum olmucak bunda da vardır bir hayır diyordum hamile haberi almak istemiyordum lohusa mevlütlerine gitmek istemiyordum tutamıyordum çünkü kendimi hemen ağlamaya baslıyordum
burasıyla tanıstıktan sonra sürekli araştırır olmustum neden neden neden diye sonradan acaba bende de kan pıhtılaşması olabilir mi acaba diye düşünürken yaptırmış olduğum testlerin arasında bu yoktu belki bi ümit bu olabilir diye düşünüp sevinmeye başlamıstım hemen fakülteye gidip bu testlerin yapılması gerektiğini söyledim bi uğraştan sonra bu testleri yaptırdım sonuçları beklerken dua ediyordum ne olur bunda bişey cıksın diyordum ve çıkmıştı heterizigottum ne kadar sevinmiştim çaresi vardı çünkü hemen dr gittim o dr'uda burda araştırmıstım hemen randevu alıp bahçeci kliniğine gittim test sonuclarımı gösterdim bana hamile kallasıya kadar kullanmam gereken ilaçları ve kaldıktan sonra kullanmam gereken ilaçları yazdı o ilaçları kullanırken 1 ay sonra hamile kaldım bu sefer ümitliydim adetime 5 gün kala hamile olduğumu evde yapılan testlerden öğrendim hemen kan testi yaptırdım o da neydi adete 5 gün kala beta 142 (benim diğer hamileliklerimde beta 190 dan yukarı çıkmıyordu)ama hala eşimle sevinemiyorduk
hemenn dr gittim 2 gün sonra keseyi gördük bu bile benim için bir mucizeydi 1 hafta sonra dr kontrolümüz vardı dr bakarken birden güp güp güp diye bir ses o da neydi annenin hiç duymadığı bir sesdi olamaz bu kalp atışı diye bağırıp ağladığımı hatırlıyorum derken bu yola bi ümitle baslamıstım her akşam karnımdan iğne vuruyordum senin için her dr kontrolüne buruk gidiyordum acaba dr ölmüş dermi diye acaba derken mide bulantıları kusmam baslamıştı hiçbirşey yiyemez içemez olmustum bu nasıl bişeydi 7-24 mide bulantısı kusma 10 kilo vermiştim yattığım yerden kalkamaz olmustum ama şükrediyordum sen benim içimdeydin bundan güzel ne olabilirdi ki 17 haftalıkken kıpırdanmalarını hissetmeye baslamıstım arkasından pıt pıt atmaların sonra şiddetli tekmelerin inanamıyordum 6 aylık olduğumda yavas yavas eşyalarını mobilyanı almaya basladık bi yandan seviniyordum bi yandan da acaba kucağımıza alabilcekmiyiz bunları bosu bosuna mı alıyoruz demekten de alamıyordum kendimi elimde değildi böyle düşünmemek derken 9 ayın sonuna geldik seni alma günümüz belirlendi o akşam sürekli dua okudum namaz kıldım tesbih çektim kuran okudum 9 ay boyunca yaptıklarımı o akşam daha fazla yalvararak yaptım sabah kalktığımda o kadar sakindim ki kurbanlık koyun gibi eşim ben ve kuzenim hasteneye vardık yatış işlemlerim yapıldı genel aneztezi diye gitmiştim ama rüyamda o geze beyaz kağıdın üzerinde epidural yazıyordu aneztezi dr'u geldi epidural yapalım dedi ben panik atak olmustum bunu belirttim dr'a hiçbirşey olmaz dedi rüyanın da etkisiyle tamam dedim o da neydi gidiyorduk ameliyata eşimin de girmesini istemiştim evet beni hazırlıyorlardı belime iğne yapıyorlardı bacaklarımı hiç hissetmiyordum derken yatırdılar beni dr'un ellerini karnımda hissediyordum nasıl da bağırıyordum kesmeyin beni hissediyorum herşeyi anestesi dr'u bi yandan beni sakinleştirmeye çalışıyor ben de bağırıyordum ne olur baslamayın uğuşmadım ben diye cebelleşirken o ses de neydi inanamıyoordum bebeğim ağlıyordu eşimin nutku tutulmuştu konuşmuyordu benim bebeğim ağlıyordu inanamıyordum derken omuzuma yatırdılar hemen göğsümü verdiler o an ben fenalaştım nefes alamıyorum demeye basladım arkasından mide bulantısı öğürme bebeğim eşim gitmişti ben orda yanlız kalmıştım dr' hadi bitsin bende yukarı çıkmak istiyorum diyordum sürekli evet bitti beni yukarı çıkarttılar kapıda babamı görünce dayanamayıp ağlamaya başladık baba kız birbirimize sarılıp bayabi ağladık inanamıyordum benim bebeğim olmustu bi baktım sepette minicik bir melek getirdiler yanıma bakmaktan gözümü alamıyordum yaklasık bi ay uykusuz kaldım şoktaydım artık biz bir aile olduk kızım 2,5 aylık oldu hala daha rüyadamıyım diye düşünüyorum bi yandan da bi rüya bu kadar uzun süremez herhalde diye düşünüyorum
evet kızlar benim meleğim çok ama çok uzun yollardan geldi annesine babasına kavustu
ALLAH isteyen herkese naip etsin kimsenin kucağını boş bırakmasın arattırmasın inş.
ceydam teyzelerini kocaman öpüyormuş................
 
Beraycım gerçekten zor zamanlar yaşamışsınız ama şimdi kocaman bir aile olmuşsunuz çok şükür. Allah tüçük pıtırcığa sağlıklı, huzurlu, mutlu analı babalı ömür nasip etsin.
 
okurken çok duygulandım ceydacım çok uzun yollardan gelmiş allah analı babalı büyütsün inş rabbim hepimizin yavrularına uzun ömürler vesin
 
tuyann Allah analı babalı büyütsün
Beray canım ağlattın beni. kkda birlikte büyüttük karnımızı sıra yavrularımızda. Allah ayırmasın
 
Davetsiz misafirim iyi ki geldin !.. Hoşgeldin...
Eşimle mayıs 2009 da evlendik ve ağustosta hamile kaldığımı öğrendim tamamen plansızca olan birşeydi bizim için. kendime güvenemiyor ve için için üzülüyorum.. dr. amcamıza her gittiğimizde onun büyüyüşünü görmek her ay başka bir şekilde olan oğlum ile karşılaşmak harika bir duyguydu.. son aylarda iyice tekmeleri artmış artık dışarıdan belli oluyordu oğlumun hareketlrei ve herkez pür dikkat göbeğii izliyordu :)) benhamileliğim boyunca o kadar yürüdüm ki anlatamam evde durmadım desem doğrudur her gittiğim yeri oğluma anlata anlata gezdim.. 38. haftama girmiştim ve mayıs annelerinden melek haberleri gelmeye başlamıştı çoktan.. eşimle o akşamda geç saatlere kadar arkadaşlarımızla takıldık.. eve geldik yattık ama karnım o kadar büyüktü ki artık uyuyamıyordum dönemiyordum kalkamıyordum yattığım zaman yataktan :) gece saat 3,30 gibi lavobaya kalktım ve 10 dk boyunca idrarımı yaptım derken tekrar yatağa geldim ama yine tuvalete koştum.. meğer benim suyummuş gelen :))) sonra hafif pembe kanamam geldi eyvahhh dedim kuzey bey gelmek istiyor sanırım. kimseye haber vermeden kalktım duşa girdim oğlumu güzel karşılamak için.. eşimin başına gittim hemen benim suyum geldi dedim ama ağrım yok.. napıcaz bekleyelim diye karar verdik sabah gidicez hastaneye ne akla hizmetse.. sonra düşündümm dedim ama benim kanamam da geldii ( eşimin verdiği cvp ı aktarayım size.-- evde pek yokmu taksaydın :/ ) bir gülmek aldı bizi tabi dedim kalk annemi kaldır geliyor kuzey.. tabi biz gidene kadar saat oldu 7. açılmam başlamış nst de sancımda görünüyor ama ben hissetmiyorum bir türlü en son saat 11,30 gibi suni sancı verdiler saat 2 de kestiler sancıyı saat 5 e çeyrek vardı dr. en son kont. yaptı açılman 8 cm oldu bi aml. girip alıcam seni korkma oğlun çok sabırsız hemen gelecek uğraştırmıycak seni dedi ve kapıdan çıktı. bu sırada has. tek doğumhane var ve bi bayan normal doğum yapmaya çalışıyor ama çığlık çığlığaa tabiki ben iice korktum. dr. geldi koluma girdi ve hadi kuzeyi almaya gidelim dedi çok duygulandım sancım fln kalmadı oturdum koltuğa.. saat 5 te doğumhanedeydim ve 5'i 10 geçe oğlum dünya ya geldi ve toplamda 4 kere ıkındım... iyiki normal doğum yapmışım meleğimi hemen verdiler kucağıma mosmorrr du ve fıldır fıldır bakınıyordu :)) o an anladım anneliğin nasıl birşey olduğunu... tabi eşim dışarda dokuz doğurmuştu.. şimdi oğlum 3 aylık oldu.. ve maşallah hiçbir problemimiz yok hayatımıza renk verdi. evlilik yıldonumu hediyem oldu anneler günü hediyem oldu... hayatta ki eşimden sonra ki en önemli varlığım oldu( aslında eşimden önce ama okursa fln ayıp olmasın) seni seviyorum minik erkeğim benimm.. allahım hepimizin çocuklarına sağlıklı uzun ömürler versin.. darısı çocuk özlemi çekenlerin başına inş.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
Gebeliğe Hazırlık 17 yaşında anne olmak
Yorumlar
10
Görüntüleme
822
esra1928
Pozitif mi negatif mi bilmem ama tüm gerçekliğiyle doğum hikayem. 😂
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
Lady Guinevere
Doğum sonrası anneme çok kırgınım
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
4K
sufisentir
D
  • Kilitli
9 yıllık arkadaşlık böyle biter mi?
Yorumlar
4
Görüntüleme
731
debmorgan
D
B
27+2 Erken İkiz doğum
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
15K
Mune
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…