herkese selamlar öncelikle dualarınız için allah hepinizden razı olsun.annem çengelköydeki duraga giren araba sonucunda agır yaralandı.ogün o halini görmek beni perişan etti paramparçaydı annem şoka girmişti aklı başındaydı ama şoktaydı..sag bacagının 3 yerinde kırık var platin ve çivileme yöntemiyle tutturuldu kemikler dizine bacagından 100 den fazla cam kırıkları toplandı duragın camları derin yaralar açtı... kollarında da derin yaralar var.doktor ayak kemiklerin pamuk ipligine baglı dedi ve annem 4 ay yatacak ama ne mümkün yatamıyo çünkü sırtları mosmor mosmor da degil simsiyah.annemin şokunu atlatamadan kazanın oldugu o gece eşim babaneme durumu gerektigi şekilde kazanın boyutunu açıklamadan anlatmaya gitti sadece ayagının burkuldugunu ve hastaneye kaldırıldıgını söyleyecekti.çünkü babanem 1i agır 3ü hafif olmak üzere 4 kez felç geçirmişti.babanem ogün afedersiniz tuvaletten çıkamamış eşim beklemiş beklemiş çıkmamış sonra gelmiş babanem içeri eşim daha ben bişe söleyemeden babanene babanen kollarıma sarıldı ne olur beni kurtar die yalvardı bana dedi.eşim babamı aramış babanenin tuvalet sorunu var ne yapalım die durumu kötü demiş babama babamda bir ilacı var babanenin onu verin demiş verdigi anda istifra etmiş hemen hastaneye kaldırıldı hastanede ilk kum döküyo dediler sonra kanda iltihaplanma var dediler babanem tetkiklerden geçerken çok fazla yıprandı en son çok çok afedersiniz simsiyah kusunca sorunun nihayet bagırsaklarıda oldugunu anlamış doktor bozuntuları dert nlatıyoruz wcye çıkamama sorunu var die bir dolu test yapıyorlar.amelıyata alınmadan önce doktor bizleri kenara çekip ameliyat olması gerekiyo ama sizlere danışmak istedim ameliyat olursa %30 yaşama şansı var olmazsa agrılı bir şekılde bir süre sonra ölücek denildi biz o an yıkıldık.en zor karar anıydı bizler için ameliyata karar verildi çekmesi çok daha kötü olucaktı ameliyatı çok güzel geçmiş doktor öle söledi bagırsaklar dışardaydı dügümlenmiş ve ters dönmüşsonradan içeri alınacaktı iyi oldugunda biz ameliyat sonrası bir şok daha yaşadık koskoca haydarpaşa numunede ne yogun bakım odası nede solunum cihazı yokmuş özel bir hastaneye sevki istendi babanemin işte o an bende flim koptu nasıl olur 1000 kişilik yatak kapasitesi olan yogun bakımınızda yer ve solunum cihazı olmaz.dedim yaşlı umudu kestiniz sırf sskdan para alabilmk için babanemi riske atıyosunuz dedim doktor hep üste çıktı sadece benim direnmemle olmadı ve babanem özel hastaneye kaldırıldı ambulansla ben babanem bu hastaneden çıkamıcak die çıglık çıglıga agladım hastanede kalmanıza gerek yok yogun bakımda göremiceksiniz zaten deyıp yolladılar gariban gibi bıraktık die kendime gelemedim .akşam aradık hastaneyi dedilerki ameliyat sonrası durumu iyi felan hep umut verdiler bize 31 temmuz tamda melisin dogum gününde babanemin ölüm haberi geldi resmen yıkıldım çünkü babaneme sevgim çok başkaydı babanemin tek bir çocugu vardı oda babam bizimle yaşardı babanem o benim 2.annem o büyütmüş bizi ben hala kendime gelebilmiş degilim.camiye gittim cenaze namazı için ogün gözüm kimseyi görmedi bir tabut bir ben kuranlar ounuyo babanememi diyorum.üzerine toprak atılıyo hayır olamaz babanem degil diyorum yüzüne ben bakamadım kardeşim baktı cesaret etti şimdi bakmadıgım için çok aglıyorum.ben sadece babanem bak kardeşlerin geldi hep derdin ya neden gelmediler diye bak hepsi burda kalk artık die bagıra bagıra aglamısım sonra bir mezarın üstünde öylece kaldım kendimdeyim ama ayaklarımın bagı çözülmüş.babanem tam gömüldü cep telefonum cebimde kalmış 31 temmuz saat 14:55m elisin dogum günü ve dogum saati bu kadar tesadüf olamaz işte o an çok daha fenalaştım.eve geri geldik gariban gibiyiz kardeşlerimle bütün mahalle var ama biz gariban gibiydik ne annem var ne babanem annem hastanede fenalaştı haberi alınca ne ben onunla vedalaşabildim nede o benimle çok severlerdi birbirlerini babanem onun kaza haberini almadan gitti.cenaze sonrası evde herkes dagılınca eşime anneme getir beni dedim bu halle olmaz dedi dedim aglamıcam getir ama annemi aglarken görünce dayanamadım bende agladım bütün felaketler üstüste ve aralıksız gelince çok yıprandık.şimdi annem yanımızda ama kalkamıyo sadece wolker denen bir tutcakla tek ayagı üstünde yavaş yavaş seke seke wcye gidebiliyo ama çok zorluyo dikişleri normal dikiş degil zımba çok zorlayınca kanatıyo hala babanemin yokluguna alışamadık her an çıkıp gelecek gibi rabbim birinin canını bagışarken birinin canını aldı.bize kalan çok büyük bir acı ve yara olduçatlatmaya çalısıyoruz ama her an aklımızda ola olaylar annemin ilk kaza geçirdiginde yanında ilk olan bendim o hali hep aklımda nasıl düzelicez bilemiyorum...dogum günü olmadı yavrumun nasıl olsun bu halde kuzum 1 yaşına girdi kötü anılarla yaklaşık 10 gündür yürüyo onun bile heyecanını yaşayamadım babanemin kuranında yanımdan bir bebek geçiyo bir baktım melis yürümeye başlamış bizden haberler böyle içinizi kararttım belki ama bilgilendirmek istedim allah sizlerden razı olsun
ama bizim durumumuz biraz farklı ben eşimle tanıştığımda 13 eşim ise 17 yaşındaydı artık aileden öte olduk birlikte büyüdük yani ikimizde aslında ayrılmayı göze alamıyoruz.. 
