2 gündür olan sancılarımı pek önemsemiyordum.Artık normal diyordum sancılar.
Sabah kahvaltımı yaptım,eminönüne gidecektim eksiklerimi almak için.Önce eşimi aradım izin vermedi.
Bu halinle nereye sakın izin vermiyorum dedi.Arkadaşım gitti,onu yolculadım gelemiycem dedim.,
Sonra yine sancım geldi,vc ye girdim.Baktım tuvaletim var gibi ama yapamıyorum.Telaşlandım,peçeteyle silindim.Baktım lekelenmem olmuş,doğum nişanıymış.Eşimi aradım,sakın telaş yapma ama,ben doğuruyorum galiba dedim.ÜStümü giyindim,eşimi beklerken aynanın karşısında,karnımı okşadım.oğlum geliyormusun yoksa diye karnımı okşadım.oğlum nasıl tekmiklemeye başladı.
Eşim geldi,cumartesi trafik var,eşim nasıl gerildi.Hastaneye girdik,hemen alttan açılmaya baktılar, açılma yok,nst ye bağlandım,serum takıldı.yatışım yapıldı.
Baktılar doğum eylemi başlamış,oğlumun kalp atışları zayıflamış,tekrar alttan bakıldı.1 parmak açılma varmış,acil sezeryan dediler.Neye uğradığımızı şaşırdık.Beni doğumaneye aldılar,iki kez ameliyathaneye götürüp geri çevirdiler,hazır değilmiş diye.2 saate yakın bekledim doğumhanede.
Aldılar ameliyata,bayılmışım,uyandığımda ilk sorduğum oğlum küvezdemi olmuş.
Odama alındım.oğlumun hırıltısı varmış,hava vermişler,mama yedirmişler,kusmamış,tuvaletini yapmış.
gece 11 de oğlumu yanıma verdiler.Nasıl güzel bir duygu,nasıl güzellik anlatamam.herkese kısmet etsin rabbim hayırlısıyla.