2010 temmuz annelerinin doğum hikayeleri...

katrem .!.:

23 haziran çarşamba kontrolümüz vardı. Doktor perşembe yokum ya çarşamba ya da cuma görüşelim demişti. Biz de çarşamba gidelim dedik. Çünkü herzaman bebeği görmek için can atıyorduk. Bu arada bebeğim yaklaşık iki gün pek hareket etmedi. Hatta neredeyse hiç. Kime söylediysem çok büyüdü ondandır falan dedi. Ben de nasılsa çarşamba kontrol var orada söylerim diye üzerinde durmadım. Eşim sürekli çarşamba doğursan ne güzel olur falan diyodu. Buradaki arkadaşlara yarın gelmezsem anlayın ki doğurmuşum demiştim. Sabah uyku tutmadı randevu almamıştık ama erkenden gidecektik NST de çok beklememek için. Sabah 6 buçukta kendiliğinden kalktım. Bulaşıklarımı makineye dizdim. Etrafı bir güzel toparladım. Duş aldım. Hazırlandık eşimle. Bir de bu sefer kardeşime dedim ki sen de gel neredeyse doğacak doktorumuzu da gör bebişin son halini de dedim. Annem de gelmek istedi. Cümbür cemaat yola koyulduk. Önce NST ye girdik, sonra alttan muayene olduk. NST de kalp atışlarını duyunca içim rahatladı. Ama ne sancı var ne açılma. Doktorumuzun odasına girdik herzamanki gibi tartıldık 31 kilo almıştık toplamda. Normal doğumu çok istiyordum. Doktorumuz da normal doğum yapabileceğimi söylüyordu. NST ye baktı sancı yok daha doğuma var gibi gözüküyo dedi. Kalp atışları güzel dedi. Ultrasonda bakarken senin bir problemin var mı deyince bebeğin pek hareket etmediğini söyledim. Büyüdüğü için olabilir mi dedim. Hemen telaşlandı bu çok önemli birşey emin misin dedi ben de evet çok dikkat ettim dedim. Ultrasonda da hareket etmedi. Doktor da karnımı tutup salladı uyuyordur diye. Yok yine etmedi bir daha salladı yine yok. Dedi ki bu çok önemli birşey. Bebeğinin kalp atışları çok güzel hiç bir problem yok ama hareket etmemesi çok önemli seni bu şekilde yollayamam doğuma almam lazım dedi. Ama bir 15 dk yürü bakalım. Sonra yine bakalım dedi yürüdüm geldim yine yok. Acil sezeryana alacağım dedi ve o gün doğumu olan tüm hastalrın önüne aldı acil olarak. Tabi ben şok. Böyle olacağını hiç düşünmemiştim. Önce odaya alındım. damar yolu açıldı ama ben ağlıyorum. Anneme ve eşime hakkınızı helal edin çok sıkıntı çektirdim size dedim. Sonra babamla kardeşim geldi onlardan da ağlaya ağlaya helallik aldım. Sedyeyle yolculuk başladı. Ameliyathaneye geldik. Belimden iğne yapıldı ve sonra yatırdılar masaya konuşmaya başladık ama ben çok heyecanladığım için sakinleştirici yaptılar ve ben de bayılmışım. Uyandığımda odaya götürüyorlardı. Hemen ayıldım zaten. Hiç sıkıntım olmadı o açıdan. Eşim bebeği kucağına almış resim bile çektirmiş :) Çok tatlı bebeğimiz dedi. Sonra bitanem geldi ben aşık oldum ona. Emzirdim. Çok muhteşem birşey. Muhammed Emir'imiz 3940 gr 52 cm olarak dünyaya geldi. Pembiş oğlum benim. Bu arada kızlar bebeğimin bacağında doğduğunda morluk ve şişlik varmış. Meğer hareket edemediği için orası kan toplamış. Ollduğu yerde iki gün yatıp kaldı kimbilir neler çekti. Yavrum benim yaa. O kadar üzüldüm ki. Eğer çarşamba değil de cuma gitseydik bebeğimin her yeri öyle olacaktı belki de ölecekti.Allah bağışladı onu bize. Bu arada doktor konusunda çok şanslıydım muhteşem bir insan o olmasaydı herşey daha zor olurdu. Şimdi o izler de yokoldu gitti. O kadar uslu ki maşallah beni hiç üzmüyor. Ama çok güçlü bir bebek. Aslan oğlum. Babasıyla başında bekliyoruz geceleri uyuyamıyoruz. Onun için herşeye değer artık planlarımızda hep o var. Çok uzun oldu biliyorum ama herşeyi yazmak istedim. Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

katrem .!.:

23 haziran çarşamba kontrolümüz vardı. Doktor perşembe yokum ya çarşamba ya da cuma görüşelim demişti. Biz de çarşamba gidelim dedik. Çünkü herzaman bebeği görmek için can atıyorduk. Bu arada bebeğim yaklaşık iki gün pek hareket etmedi. Hatta neredeyse hiç. Kime söylediysem çok büyüdü ondandır falan dedi. Ben de nasılsa çarşamba kontrol var orada söylerim diye üzerinde durmadım. Eşim sürekli çarşamba doğursan ne güzel olur falan diyodu. Buradaki arkadaşlara yarın gelmezsem anlayın ki doğurmuşum demiştim. Sabah uyku tutmadı randevu almamıştık ama erkenden gidecektik NST de çok beklememek için. Sabah 6 buçukta kendiliğinden kalktım. Bulaşıklarımı makineye dizdim. Etrafı bir güzel toparladım. Duş aldım. Hazırlandık eşimle. Bir de bu sefer kardeşime dedim ki sen de gel neredeyse doğacak doktorumuzu da gör bebişin son halini de dedim. Annem de gelmek istedi. Cümbür cemaat yola koyulduk. Önce NST ye girdik, sonra alttan muayene olduk. NST de kalp atışlarını duyunca içim rahatladı. Ama ne sancı var ne açılma. Doktorumuzun odasına girdik herzamanki gibi tartıldık 31 kilo almıştık toplamda. Normal doğumu çok istiyordum. Doktorumuz da normal doğum yapabileceğimi söylüyordu. NST ye baktı sancı yok daha doğuma var gibi gözüküyo dedi. Kalp atışları güzel dedi. Ultrasonda bakarken senin bir problemin var mı deyince bebeğin pek hareket etmediğini söyledim. Büyüdüğü için olabilir mi dedim. Hemen telaşlandı bu çok önemli birşey emin misin dedi ben de evet çok dikkat ettim dedim. Ultrasonda da hareket etmedi. Doktor da karnımı tutup salladı uyuyordur diye. Yok yine etmedi bir daha salladı yine yok. Dedi ki bu çok önemli birşey. Bebeğinin kalp atışları çok güzel hiç bir problem yok ama hareket etmemesi çok önemli seni bu şekilde yollayamam doğuma almam lazım dedi. Ama bir 15 dk yürü bakalım. Sonra yine bakalım dedi yürüdüm geldim yine yok. Acil sezeryana alacağım dedi ve o gün doğumu olan tüm hastalrın önüne aldı acil olarak. Tabi ben şok. Böyle olacağını hiç düşünmemiştim. Önce odaya alındım. damar yolu açıldı ama ben ağlıyorum. Anneme ve eşime hakkınızı helal edin çok sıkıntı çektirdim size dedim. Sonra babamla kardeşim geldi onlardan da ağlaya ağlaya helallik aldım. Sedyeyle yolculuk başladı. Ameliyathaneye geldik. Belimden iğne yapıldı ve sonra yatırdılar masaya konuşmaya başladık ama ben çok heyecanladığım için sakinleştirici yaptılar ve ben de bayılmışım. Uyandığımda odaya götürüyorlardı. Hemen ayıldım zaten. Hiç sıkıntım olmadı o açıdan. Eşim bebeği kucağına almış resim bile çektirmiş :) Çok tatlı bebeğimiz dedi. Sonra bitanem geldi ben aşık oldum ona. Emzirdim. Çok muhteşem birşey. Muhammed Emir'imiz 3940 gr 52 cm olarak dünyaya geldi. Pembiş oğlum benim. Bu arada kızlar bebeğimin bacağında doğduğunda morluk ve şişlik varmış. Meğer hareket edemediği için orası kan toplamış. Ollduğu yerde iki gün yatıp kaldı kimbilir neler çekti. Yavrum benim yaa. O kadar üzüldüm ki. Eğer çarşamba değil de cuma gitseydik bebeğimin her yeri öyle olacaktı belki de ölecekti.Allah bağışladı onu bize. Bu arada doktor konusunda çok şanslıydım muhteşem bir insan o olmasaydı herşey daha zor olurdu. Şimdi o izler de yokoldu gitti. O kadar uslu ki maşallah beni hiç üzmüyor. Ama çok güçlü bir bebek. Aslan oğlum. Babasıyla başında bekliyoruz geceleri uyuyamıyoruz. Onun için herşeye değer artık planlarımızda hep o var. Çok uzun oldu biliyorum ama herşeyi yazmak istedim. Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

melekkimsi .!.:

sonunda geldi çattı bugün ve bende kendi hikayemi yazma mutluğunu yaşıyorum bikaç gün bebişle ilgilendik falan yazmadım
aynın 21inde pazartesi günü kocamın izin günü biraz gezelim diye mudanyaya gititik hava çok sıcaktı normal doğum istiyorum diye baya yürüttüm eşimle annemide bi yandanda eşimle şakalaştık kocam artık yarın doğurursun bukadar gezdikten sonra bi haftadır hurmada yiyosun zaten ded ertesi gün sabah tuvalete kalktım dönüşte sağ kasığıma berbat bi sancı girdi ama önemsemedim ters yattım heralde dedim ve uyumuşum sabah uyandım eşim bilgisayradan haberlere bakıyordu halkalıda olay olmuş dedi bende ona yorum yaparken aşağıda ılık ılık bişeyler hissettim eşime bişeyler oluyo diyip tuvalete koştum suyum geliyodu ama emin olamadım tuvaletten çıktığında hala bacaklarımın arasından sızmaya devam edince eşime suyum geldi(saat 10 00) ben duşa giriyorum sende annemi uyandır doğurmam ama gidelim bi baksınlar nolur nolmaz dedim eşim annesini uyandırmış ama sancısı yok doğurmaz o demiş ben giyindim ped suyu tutmayınca havlu istedim annemden okadar su gelmezki abartma dedi güldüm geçtim havluyu koydum ve hastane yolunu tutuk (bu arada annem doğurmazsın çantanı alma daha var diyip doğum çantamıda almama izin vermedi) hastaneye geldim eşim ağrın varmı diyo bense ağrım var ama bu doğutturmaz diyorum gayet sakin doktorumu aradım ama açmadı ameliyatta diye düşündüm acile giridim alttan muayene ettiler suyun geliyo açıklığın yok ama yatışını yapmamız gerekiyor dediler ve beni doğumhaneye yolladıla (saat11 20) r eşime annemi ara eşyaları getirsin dedim ve yanından ayrıldım yatışım yapılırkendoktor ormal dedi diye ona göre işlem yapıldı kayıt ve tekrar muayene açıklık parmak ucu kadar diyip benim lavmana aldılar lavman yapıldı tuvalete koşacam derken nerdeyse yere çakılıyordum ve beni yatağa yatırıp beklemeye başladılar doğum bekleme odası sağda solda inleyenler bende bişi yok sonra doktorum hastaneyi başka bi hastayı sormak için aradığında benim yatığımı söylediler adam afalladı tabi bu hafta doğum beklenmiyor bi sorun mu var diye sormuş durumu anlatmışlar biraz beklediler ve doktorumun talimatıyla açıklık 1 cm olunca suni sancı verilmeye başladı başta gayet katlanılırdı ama 9buçuk saat sonunda saat başı tuşe (serviksim yukardaymış ve çocuğun kafası yerleşmemiş olduğundan biraz zordu ama sonlara doğru sancıdan bişey hisedememeye vücudum zangır zangır titremeye başladı heralde 5-6 santim açılmıştır diye düşünürken tuşe sonrası açıklığın hala 1 cm olduğunu söylediler (saat 23 30) suyum şakır şakır gelmeye devam ediyodum sancılar saatlerdir dakikada 1di nefes bile alamıyordum ağlamaya başladım suyum bitmek üzereydi sancılardan bebeğin kalp atışları 110la 160 arası değişip duruyordu karnım açtı ve gücüm tükenmişti açıklığım artmıyordu gelen ebeye lütfen doktor çağırın serumu kessin bira dinleneyim sonra devam edersiniz çocuğu doğurcak gücüm kalmadı gerekiyosa sezeryana alın dedim dr söylersin dedi gitti sonunda ağlamaktan vazgeçtim sadece sessizce inliyodum nöbetçi doktor geldi baktı ağrısı yok heralde dru aradı muayene masasına alın dedi (saat 00 30) muayene etti açıklığın 1 cm böyle giderse açılman bu akşamı yada yarın sabahı bulur ne diyosun dedi ebeye söylediklerimi sölyledim tamam ozaman sezeryana alıyoruz dedi ilacı kestiler ama ağrılarım durmadı meyer kendi sancılarım başlamış ve suni sancıyla birbirine karışmışlar bi belge imzalattılar sondamı takıp masaya aldılar anestezi doktoru hemşire olduğumu duyunca spinal takmayı teklif etti kabul ettim(saat 00 35) ameliyatın ayrıntılarını anlatmıycam oğlumu gördüğüm an gerşey bitimşti benim için canım oğlum okadar tatlıydı ki sesimi duunca ağlamayı kesti (saat 00 45) sonra onu götürdüler sabah saat 10 kadar oğlum yenidoğan odasında kaldı yanıma gelene kadar saatler geçmek bilmedi şimdi yatağında mışıl mışıl uyuyan oğlum 3646 gr 53 cm doğdu soranlara normal ve sezeryan yaptım tek bebek doğurdum diyorum ama herşeye değdi canım oğlum kocamıda anca saat 1de yanımıza çıkardılar 12 saat sonra sezeryan alınınca ben çok korkmuş oğlum ve kocamla çekirdek ailemiz şimdi çok mutlu çok uzun oldu kızlar biliyorum ama işte buda bizim hikayemiz :))))))))):lepi:

Genişletmek için tıkla...

katrem .!.:

23 haziran çarşamba kontrolümüz vardı. Doktor perşembe yokum ya çarşamba ya da cuma görüşelim demişti. Biz de çarşamba gidelim dedik. Çünkü herzaman bebeği görmek için can atıyorduk. Bu arada bebeğim yaklaşık iki gün pek hareket etmedi. Hatta neredeyse hiç. Kime söylediysem çok büyüdü ondandır falan dedi. Ben de nasılsa çarşamba kontrol var orada söylerim diye üzerinde durmadım. Eşim sürekli çarşamba doğursan ne güzel olur falan diyodu. Buradaki arkadaşlara yarın gelmezsem anlayın ki doğurmuşum demiştim. Sabah uyku tutmadı randevu almamıştık ama erkenden gidecektik NST de çok beklememek için. Sabah 6 buçukta kendiliğinden kalktım. Bulaşıklarımı makineye dizdim. Etrafı bir güzel toparladım. Duş aldım. Hazırlandık eşimle. Bir de bu sefer kardeşime dedim ki sen de gel neredeyse doğacak doktorumuzu da gör bebişin son halini de dedim. Annem de gelmek istedi. Cümbür cemaat yola koyulduk. Önce NST ye girdik, sonra alttan muayene olduk. NST de kalp atışlarını duyunca içim rahatladı. Ama ne sancı var ne açılma. Doktorumuzun odasına girdik herzamanki gibi tartıldık 31 kilo almıştık toplamda. Normal doğumu çok istiyordum. Doktorumuz da normal doğum yapabileceğimi söylüyordu. NST ye baktı sancı yok daha doğuma var gibi gözüküyo dedi. Kalp atışları güzel dedi. Ultrasonda bakarken senin bir problemin var mı deyince bebeğin pek hareket etmediğini söyledim. Büyüdüğü için olabilir mi dedim. Hemen telaşlandı bu çok önemli birşey emin misin dedi ben de evet çok dikkat ettim dedim. Ultrasonda da hareket etmedi. Doktor da karnımı tutup salladı uyuyordur diye. Yok yine etmedi bir daha salladı yine yok. Dedi ki bu çok önemli birşey. Bebeğinin kalp atışları çok güzel hiç bir problem yok ama hareket etmemesi çok önemli seni bu şekilde yollayamam doğuma almam lazım dedi. Ama bir 15 dk yürü bakalım. Sonra yine bakalım dedi yürüdüm geldim yine yok. Acil sezeryana alacağım dedi ve o gün doğumu olan tüm hastalrın önüne aldı acil olarak. Tabi ben şok. Böyle olacağını hiç düşünmemiştim. Önce odaya alındım. damar yolu açıldı ama ben ağlıyorum. Anneme ve eşime hakkınızı helal edin çok sıkıntı çektirdim size dedim. Sonra babamla kardeşim geldi onlardan da ağlaya ağlaya helallik aldım. Sedyeyle yolculuk başladı. Ameliyathaneye geldik. Belimden iğne yapıldı ve sonra yatırdılar masaya konuşmaya başladık ama ben çok heyecanladığım için sakinleştirici yaptılar ve ben de bayılmışım. Uyandığımda odaya götürüyorlardı. Hemen ayıldım zaten. Hiç sıkıntım olmadı o açıdan. Eşim bebeği kucağına almış resim bile çektirmiş :) Çok tatlı bebeğimiz dedi. Sonra bitanem geldi ben aşık oldum ona. Emzirdim. Çok muhteşem birşey. Muhammed Emir'imiz 3940 gr 52 cm olarak dünyaya geldi. Pembiş oğlum benim. Bu arada kızlar bebeğimin bacağında doğduğunda morluk ve şişlik varmış. Meğer hareket edemediği için orası kan toplamış. Ollduğu yerde iki gün yatıp kaldı kimbilir neler çekti. Yavrum benim yaa. O kadar üzüldüm ki. Eğer çarşamba değil de cuma gitseydik bebeğimin her yeri öyle olacaktı belki de ölecekti.Allah bağışladı onu bize. Bu arada doktor konusunda çok şanslıydım muhteşem bir insan o olmasaydı herşey daha zor olurdu. Şimdi o izler de yokoldu gitti. O kadar uslu ki maşallah beni hiç üzmüyor. Ama çok güçlü bir bebek. Aslan oğlum. Babasıyla başında bekliyoruz geceleri uyuyamıyoruz. Onun için herşeye değer artık planlarımızda hep o var. Çok uzun oldu biliyorum ama herşeyi yazmak istedim. Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

oya. .!.:

merabalar her kese umarım cok iyisinizdir.cok şükür allahım bu gunude nasib etti bana.darısı başınıza kızlar.neyse fazla kafanızı yormayım.kzlar bildiyiniz gibi ben temmuzda dogum yapıcaktım ama benim aceleci oglum dayanamadı.ama cok şükür oglum saglıklı ve yanımda.ben tam 31+4günlük dogum yaptım .eşimle alış verişe gittik e bebek magazasına 1milyar falan para harcadık.eve geldik.bilenler biliyor bilmeyenlerede söyleyim benim eşim babasıyla calışyor kendi şirketleri var yani o yüzden babası hep karışıyor her şeyimize.neyse o akşam babası hesaba girmiş ve bizim harcamamızı görmüş.ve akşam bizi aradı ogluyla tartışmaya başladı.cok kavga ettiler bende dayanamadım eşime ne oluyo falan dedim ver telefonu bana dedim eşim babasının yüzüne kapattı telefonu babaıs beni aradı evi aradı eşim acmadı telefonu banada izin vermedi.tam 15 dakika sonra kapı caldı.eşim acma dedi kesin babamdır dedi.olurmu dedim acmam lazım ayıb şimdi.neyse uzun sözün kısası babası icmiş bize geldi eve girdi ogluyla küfürlü konuştu bana laflar sokmaya başladı dogru konuş dedim bana bir sürü küfür.eline ne gectiyse kırdı dgıttı.ben fenalaşdım o an karnıma kramplar falan girdi.defol gitt dedim polis cagıracam dedim artislil yapma gel otur dedi.bu arada teyzesini kocasıda gelmişdi aldı bunu götürdü.ben hastaneye gittim dr baktı seni hastaneye yatırıcaz böyle devam ederse dedi.bu gün eve gitt dinlen bişey olurasa ara bweni dedi.neyse eve geldim.yatamadım sabaha kadar.sabahda sınava girdim dreksiyondan.evew geldi akşama kadar agrı cektim ama eşime bişey söylemedim.akşam saat 10 da dayanılıcak gibi deyildi agrım mecburen eşime söyledim ölüuyrum diye.dr aradık o sırada wc girdim akıntıyla beraber kanamam başladı.eşimin teyzesini aradık gel bizi hastaneye götür diye onlarda kaynanamları aramışlar.evleri bize q15dakikalık.bunlar tam 1saate geldiler.neyse arabaya bindik.yarım saate akay hastanesine gittik beni odya aldılar.dr geldi.her şeyi bildiyi icin kaynanamlara bir sürü laf söyledi.ayıb yaptıgınız bu kız ölüyo burda ailesine ne cevab vericeksiniz.?2side tehlikede.kaynanam cok korktu .neyse nste baglandı.dogum başlamış dedi hemşire.dr aşagıdan muayıne etti şoke oldu bu ne kızım tam acılmışsın dedi.nıye erken gelmedin.ben nasıl aglıyorum ayaklarım tirtir titriyor ama nasıl bagrıyorum eşime ailesine bu cocuka bişey olursa sizi hic bir zaman aff etmiyicem diye.odayı boşaltın dedi dr sizinle sonra konuşucam 5 dakikaya dogum başlıyor dedi.dışarı cıktı kolumu kac kere delik deşik ettiler serum falan takıldı.akay hastanesi şey demiş biz kabul edemeyiz bu hastayı cocuk daha cok kücük başka hastaneye sevk ededlim dr 8 devlet 4 özel hastane aradı hepsi bi bahane uydurdu biz alamayız diye sonunda güven hastanesin aradılar ambulans geldı beni alıb götürdüler o manzarayı görmeniz lazımdı o kadar xduygusal bi andı ki anlatamam.her kes aglıyor.bende eşime bakıdım ve bana bişey olursa ogluma cok iyi bak.hic kimseye verme sakın.eşim aglıyordu hic birinize bişey olmuyucak.beni güven hastanesine getirdiler hemen odaya aldılar.sonra dr suyu patladı altıma kab gibi bisey koydular tualetini bu raya yap diye.nst baglandı oglumun kalp atışına bakıyorlardı.ıkın ıkın diye dr bagırıypordu.ıknımaktan gücüm kalmamıştı.dr yalvarıyordum ne olursunuz beni sezeryana alın diye dr gülerek kızım yüzdün yüzdün kuyruguna geldin ne sezeryanı?dedi.15 dakika falan 0dada ıkın ıkın dedi ddr sonda beni hazırlayoıb dogumhaneye götürdüler.masaya aldılar her sey hazır o bur yandanda 2tane dogum daha vardı ama nasıl bagırıyorlardı cok korkuyordum .eşimde girdi doguma .tam 10 dakika ıkındım artık hic gücüm kalmamıştı.dr sonde ıkın dedi kızım oglun boguluyo o an bütün gücümü topladım ıkındım oglumun sesini duydum nasıl aglıyıordu ve o an cişini yaotım.o an her şey sanki deyişdi.cok mutluydu ben eşim dr hemşire hepimiz aglıyorduk.nasıl dua ediyordum o anda.cok şükürler olsun deye oglum saglıklı dogdu.yarım saat dr cocugun eşini cıkardı orayaı temizledi kac tane iyne vurdu ve 3 tikiş attı.beni sonra odaya aldılar ondan sonra olanları karmakarışık hatırlıyorum.her kes diyo ki ben orda oglumu istiyorum ogluma gidicem diyomuşum.sonra dr odya geldi cok saglıklı oglun dunyaya geldi dediler ama daha hastanede kalıcak.sonra kac gun oglumun durumu kötüye gitti gün günden.tam 15 gun ben her gun ogluma süt getirdim hastaneye o halımlae otobus taksıyle.eşimin ailesi arbaları oldugu halde.her gun bahane buldular işimiz var diye.16 gun sonra oglum 1906gramla taburco oldu.şimdi Ozanım evimizde cok mutluyuz.Ozanım anneler gününde dogdu benim en büyük hediyem canım oglum.09.05.2010.HEPİNİZE tşk ederim kızlar.her kes bu güzel duyguyu tatsın inşallah.

Genişletmek için tıkla...

melekkimsi .!.:

sonunda geldi çattı bugün ve bende kendi hikayemi yazma mutluğunu yaşıyorum bikaç gün bebişle ilgilendik falan yazmadım
aynın 21inde pazartesi günü kocamın izin günü biraz gezelim diye mudanyaya gititik hava çok sıcaktı normal doğum istiyorum diye baya yürüttüm eşimle annemide bi yandanda eşimle şakalaştık kocam artık yarın doğurursun bukadar gezdikten sonra bi haftadır hurmada yiyosun zaten ded ertesi gün sabah tuvalete kalktım dönüşte sağ kasığıma berbat bi sancı girdi ama önemsemedim ters yattım heralde dedim ve uyumuşum sabah uyandım eşim bilgisayradan haberlere bakıyordu halkalıda olay olmuş dedi bende ona yorum yaparken aşağıda ılık ılık bişeyler hissettim eşime bişeyler oluyo diyip tuvalete koştum suyum geliyodu ama emin olamadım tuvaletten çıktığında hala bacaklarımın arasından sızmaya devam edince eşime suyum geldi(saat 10 00) ben duşa giriyorum sende annemi uyandır doğurmam ama gidelim bi baksınlar nolur nolmaz dedim eşim annesini uyandırmış ama sancısı yok doğurmaz o demiş ben giyindim ped suyu tutmayınca havlu istedim annemden okadar su gelmezki abartma dedi güldüm geçtim havluyu koydum ve hastane yolunu tutuk (bu arada annem doğurmazsın çantanı alma daha var diyip doğum çantamıda almama izin vermedi) hastaneye geldim eşim ağrın varmı diyo bense ağrım var ama bu doğutturmaz diyorum gayet sakin doktorumu aradım ama açmadı ameliyatta diye düşündüm acile giridim alttan muayene ettiler suyun geliyo açıklığın yok ama yatışını yapmamız gerekiyor dediler ve beni doğumhaneye yolladıla (saat11 20) r eşime annemi ara eşyaları getirsin dedim ve yanından ayrıldım yatışım yapılırkendoktor ormal dedi diye ona göre işlem yapıldı kayıt ve tekrar muayene açıklık parmak ucu kadar diyip benim lavmana aldılar lavman yapıldı tuvalete koşacam derken nerdeyse yere çakılıyordum ve beni yatağa yatırıp beklemeye başladılar doğum bekleme odası sağda solda inleyenler bende bişi yok sonra doktorum hastaneyi başka bi hastayı sormak için aradığında benim yatığımı söylediler adam afalladı tabi bu hafta doğum beklenmiyor bi sorun mu var diye sormuş durumu anlatmışlar biraz beklediler ve doktorumun talimatıyla açıklık 1 cm olunca suni sancı verilmeye başladı başta gayet katlanılırdı ama 9buçuk saat sonunda saat başı tuşe (serviksim yukardaymış ve çocuğun kafası yerleşmemiş olduğundan biraz zordu ama sonlara doğru sancıdan bişey hisedememeye vücudum zangır zangır titremeye başladı heralde 5-6 santim açılmıştır diye düşünürken tuşe sonrası açıklığın hala 1 cm olduğunu söylediler (saat 23 30) suyum şakır şakır gelmeye devam ediyodum sancılar saatlerdir dakikada 1di nefes bile alamıyordum ağlamaya başladım suyum bitmek üzereydi sancılardan bebeğin kalp atışları 110la 160 arası değişip duruyordu karnım açtı ve gücüm tükenmişti açıklığım artmıyordu gelen ebeye lütfen doktor çağırın serumu kessin bira dinleneyim sonra devam edersiniz çocuğu doğurcak gücüm kalmadı gerekiyosa sezeryana alın dedim dr söylersin dedi gitti sonunda ağlamaktan vazgeçtim sadece sessizce inliyodum nöbetçi doktor geldi baktı ağrısı yok heralde dru aradı muayene masasına alın dedi (saat 00 30) muayene etti açıklığın 1 cm böyle giderse açılman bu akşamı yada yarın sabahı bulur ne diyosun dedi ebeye söylediklerimi sölyledim tamam ozaman sezeryana alıyoruz dedi ilacı kestiler ama ağrılarım durmadı meyer kendi sancılarım başlamış ve suni sancıyla birbirine karışmışlar bi belge imzalattılar sondamı takıp masaya aldılar anestezi doktoru hemşire olduğumu duyunca spinal takmayı teklif etti kabul ettim(saat 00 35) ameliyatın ayrıntılarını anlatmıycam oğlumu gördüğüm an gerşey bitimşti benim için canım oğlum okadar tatlıydı ki sesimi duunca ağlamayı kesti (saat 00 45) sonra onu götürdüler sabah saat 10 kadar oğlum yenidoğan odasında kaldı yanıma gelene kadar saatler geçmek bilmedi şimdi yatağında mışıl mışıl uyuyan oğlum 3646 gr 53 cm doğdu soranlara normal ve sezeryan yaptım tek bebek doğurdum diyorum ama herşeye değdi canım oğlum kocamıda anca saat 1de yanımıza çıkardılar 12 saat sonra sezeryan alınınca ben çok korkmuş oğlum ve kocamla çekirdek ailemiz şimdi çok mutlu çok uzun oldu kızlar biliyorum ama işte buda bizim hikayemiz :))))))))):lepi:

Genişletmek için tıkla...