• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2011 gelin adayları buyrun sohbete

hep hayalindeyimdir düğün ertesi eşimin kahvaltı hazırlaması beni uyandırması
bugün mail atmış sabak çok hoşua gitti :nazar:


GÜZEL BİR GÜNAYDIN İLE KOSKOCA BİR ÖMRE MERHABA

Ayy ne hoş deniz yaa :16:
Benim hiç öyle hayalim olmadı.
Benim tek hayalim sevdiceğimle koyun koyuna uyumak.
Beni böyle kollarıyla sarıyor ya o zaman ben kollarında kayboluyorum inanılmaz hoş oluyor ve aşırı güven veriyor insana.Ben otobüsde,gemide hep dayarım başımı omzuna uyurum.Arada başım düşse kaldırır hiç izin vermez boynun tutulmasın fıstığım der.En büyük hayalimiz birlikde uyumak :16:
 
bitti bitecek derecesinde devam etmeye çalışan bi ilişki içersindeyiz.40 gün sonra düğünümüz var.biz herşeyi bırakıp kendimizle uğraşmaya birbirimizi yemeye başladık.saygımız yok oldu bir anda.bilemiyorum.düşünüp bi karara varmaşıyım bir an önce

düğün öncesi stresidir canım ya.
saygınızı korumaya çalışın şu sıralarda.
hatırlıyorum. o senin ailene sen onun ailesine böle böle diye ortam geriliyodu galiba dimi :(
 
Bu konuşmaların üzerine böyle bir konuda soru soracagım için bağışlayın beni ama çok az zaman kaldı..

Ankara' da yaşayanlardan destek bekliyorum kiralık ev konusunda.. Bana özelden ulaşabilir misiniz ?

Kim Ankara'da yaşıyor bilemediğim için özelden destek isteyemedim..
 
çok romantiktir benim nişanlım hayalmi sanal da olsa gerçekleştirmiş kuzucum benim
hayallerde sınır yok artık mutlu sona adım adım yaklaşıyoruz kısmetse
benden çok heyecanlı yavruş
 
bitti bitecek derecesinde devam etmeye çalışan bi ilişki içersindeyiz.40 gün sonra düğünümüz var.biz herşeyi bırakıp kendimizle uğraşmaya birbirimizi yemeye başladık.saygımız yok oldu bir anda.bilemiyorum.düşünüp bi karara varmaşıyım bir an önce

Düğün sitresinidr canım.Düğününüze az zaman kaldı.
Her iki aileninde beklentileri var ve farklı kimse ailesine lafta ettirmek istemez.
Yanılmıyorsam aile konusunda zıtlaşıyordunuz.Ama inan düzelmicek bir şey değil.
Aradaki saygının bittiğini düşünecek kadar ne oldu bilmiyorum ama inan buna benzer sıkıntıları herkes yaşıyor yaşıcaktırda.

Buğün kübra geldi biliyorsun taze gelinimiz.Bir cümlesi vardı "kızlar daha çok erken ama zaman gerekiyor herşey için. alışmak ve birlikte olmak sandığımız kadar kolay değil. rabbim yardımcımız olsun." diye.Bizden daha tecrübeli ve ben bu cümlesini okuyunca birçok sıkıntı yaşıyacığımızı ama sabırlı olmamız gerektiğini daha iyi anladım.Çünkü hiç bir şey dört dörtlük değil.Önemli olan pozitif düşünebilmek ve o anların tadını çıkarmak."Kübra sonrasında eşinin koynunda uyumak çok güzel bir duygu" demişti.İşde bunun için bile tüm sıkıntılara değer.
 
Son düzenleme:
bitti bitecek derecesinde devam etmeye çalışan bi ilişki içersindeyiz.40 gün sonra düğünümüz var.biz herşeyi bırakıp kendimizle uğraşmaya birbirimizi yemeye başladık.saygımız yok oldu bir anda.bilemiyorum.düşünüp bi karara varmaşıyım bir an önce

kolay değil allah hayırlı bir yol göstersin
 
düğün öncesi stresidir canım ya.
saygınızı korumaya çalışın şu sıralarda.
hatırlıyorum. o senin ailene sen onun ailesine böle böle diye ortam geriliyodu galiba dimi :(

evet canım doğru hatırlıyorsun.artık düğün stresinden falan çıktı bu iş.düğünümüznasıl olacak neler yapmamız gerekiyor falan diye konuşmamız gereken yerde hala bukonuları konuşuyoruz.geri dönüşsüz bi yol olmalı evlilik.o yüzden düğüne ne kadar az kalsada burdan geri dönüşüm olabileceğini biliyorum.
 
Bende nişanlıma kahvaltı hazırlamak istiyorum ama olmayacak malesef :((
Erkenden kalkıp aşağı inme planım var, akşama yola çıkacağımız için biraz vakit geçirmeliyim...
Çok zor olacak, yabancı memleket, bambaşka insanlar :((
 
Düğün sitresinidr canım.Düğününüze az zaman kaldı.
Her iki aileninde beklentileri var ve farklı kimse ailesine lafta ettirmek istemez.
Yanılmıyorsam aile konusunda zıtlaşıyordunuz.Ama inan düzelmicek bir şey değil.
Aradaki saygının bittiğini düşünecek kadar ne oldu bilmiyorum ama inan buna benzer sıkıntıları herkes yaşıyor yaşıcaktırda.

Buğün kübra geldi biliyorsun taze gelinimiz.Bir cümlesi vardı "kızlar daha çok erken ama zaman gerekiyor herşey için. alışmak ve birlikte olmak sandığımız kadar kolay değil. rabbim yardımcımız olsun." diye.Bizden daha tecrübeli ve ben bu cümlesini okuyunca birçok sıkıntı yaşıyacığımızı ama sabırlı olmamız gerektiğini daha iyi anladım.Çünkü hiç bir şey dört dörtlük değil.Önemli olan pozitif düşünebilmek ve o anların tadını çıkarmak."Kübra sonrasında eşinin koynunda uyumak çok güzel bir duygu" demişti.İşde bunun için bile tüm sıkıntılara değer.

canım benim 3 yıl önce nişanım atıldı.düğünüme 1 ay kala. sebeplerinden geçen gün biraz bahsetmiştim arkadaşlara ama en önemli sebepte senin annen bunu dedi benim annnem bunu dedi meselesi idi. biz birbirimizi o kadar yıprattıktı.ben 15 günde 10 kilo vermiştim nerdeyse düşün artık.su geçmiyordu boğazımdan sıkıntıdan.en son başka şeylerde oldu bitti. ama aşk asla bitmedi. ilk nişan tarihimiz 4 kasım 2007 düğün tarihimiz 26 haziran 2008 di. evlenemedik. niye aileler uyum sağlayamadı anlaşamadı anlaştırmadı olan bize oldu. ama ayrı olmadı işte 30 ocak 2011 de tekrar nişanlandık şimdi 3 temmuzda evet diğcez. şimdi varya işimize kimseyi karıştırmıyoruz eşya mı beğendik alıyoruz danışmıyoruz sormuyoruz çünkü yandık biz küllerimizden yeniden doğduk ve buna artık kimsenin mani olmasını istemiyoruz. sana diyeceğim şu ki; aileler için birbirinizi kırmaya hiç bişey değmiyo.bu günler geri gelmiyo telafisi olmuyo. seviyo musun aşık mısın onunla bir ömür geçirmeyi gerçekten istiyo musun onu sor kendine cevabın evetse geriye kalan hiç bişeyi takma çünkü kimsenin canı senin canının yandığı kadar yanmıcak...
 
Bende nişanlıma kahvaltı hazırlamak istiyorum ama olmayacak malesef :((
Erkenden kalkıp aşağı inme planım var, akşama yola çıkacağımız için biraz vakit geçirmeliyim...
Çok zor olacak, yabancı memleket, bambaşka insanlar :((

Allahım yardımcın olsun esracım.
İnsanın kendini en rahat hissettiği yer elbetteki doğup büyüdüğü yerdir.
Ama evlilikle bilirkde farklı hayatlara adım atıyor.Aynı şehirde olsak bile hiç bir şey eskisi gibi olmayacak biliyoruz.Farklı memlekete gidenler için elbette saha zor ama allahım sabrını verir.Umarım çok çok mutlu olursunuz.
 
Düğün sitresinidr canım.Düğününüze az zaman kaldı.
Her iki aileninde beklentileri var ve farklı kimse ailesine lafta ettirmek istemez.
Yanılmıyorsam aile konusunda zıtlaşıyordunuz.Ama inan düzelmicek bir şey değil.
Aradaki saygının bittiğini düşünecek kadar ne oldu bilmiyorum ama inan buna benzer sıkıntıları herkes yaşıyor yaşıcaktırda.

Buğün kübra geldi biliyorsun taze gelinimiz.Bir cümlesi vardı "kızlar daha çok erken ama zaman gerekiyor herşey için. alışmak ve birlikte olmak sandığımız kadar kolay değil. rabbim yardımcımız olsun." diye.Bizden daha tecrübeli ve ben bu cümlesini okuyunca birçok sıkıntı yaşıyacığımızı ama sabırlı olmamız gerektiğini daha iyi anladım.Çünkü hiç bir şey dört dörtlük değil.Önemli olan pozitif düşünebilmek ve o anların tadını çıkarmak."Kübra sonrasında eşinin koynunda uyumak çok güzel bir duygu" demişti.İşde bunun için bile tüm sıkıntılara değer.



çok doğru konuştun nilaycım.ama insanın sabır noktası vardır.hayatta hiç bişey dört dörtlük değil ki bu yolda biz olup karşılaştığın engellere göğüs gerebilmen önemli.ama biz biz olmaktan çıkıp bunu sen ben savaşına çevirdik.önceden ağzımın içine düşen adam,ne istersem yapan adam artık değişmeye başladı.benimde çok bir farkım yok aslında ondan .hiç bişey tek taraflı değil ama.artık dayanmaya takatim kalmadı.her sabah sil baştan yeniden aynı konularla tartışmamıza devam ediyoruz.dediğim gibi saygı yok oluyor ki bu en önemli faktör.
 
evet canım doğru hatırlıyorsun.artık düğün stresinden falan çıktı bu iş.düğünümüznasıl olacak neler yapmamız gerekiyor falan diye konuşmamız gereken yerde hala bukonuları konuşuyoruz.geri dönüşsüz bi yol olmalı evlilik.o yüzden düğüne ne kadar az kalsada burdan geri dönüşüm olabileceğini biliyorum.

sizin o konulardan uzaklaşmanız lazım.
ikinizde oturup yüz yüze bu konuları kapatsanız keşke.
bidaha açmasanız dediğin gibi düğüne odaklansanız. neler olmalı ne yapılmalı diye.
biriniz zıtlaşıyo diğeride zıtlaşırsa olmuyo işte.
biraz sen biraz karşı taraf alttan almalı.
ve olaylara aileleri az karıştırmalı.
diğer türlü her kafadan bir ses çıkıyor sonra işte nişanlıların arası bozuluyor bazen iki ailenin arası bozuluyor. bide aile içinde konuşulan herşeyi nişanlıya (erkek olsun kız olsun) aktarmamalı yumuşatarak demeli. diğer türlü karşı taraf doluyor o da bişi sölüyor.
işin içine aileler nekadar az girerse okadar iyi oluyor.
şu evliliğe yaklaşılan zamanlar bazen çok zor geçiyormuş...
 
canım benim 3 yıl önce nişanım atıldı.düğünüme 1 ay kala. sebeplerinden geçen gün biraz bahsetmiştim arkadaşlara ama en önemli sebepte senin annen bunu dedi benim annnem bunu dedi meselesi idi. biz birbirimizi o kadar yıprattıktı.ben 15 günde 10 kilo vermiştim nerdeyse düşün artık.su geçmiyordu boğazımdan sıkıntıdan.en son başka şeylerde oldu bitti. ama aşk asla bitmedi. ilk nişan tarihimiz 4 kasım 2007 düğün tarihimiz 26 haziran 2008 di. evlenemedik. niye aileler uyum sağlayamadı anlaşamadı anlaştırmadı olan bize oldu. ama ayrı olmadı işte 30 ocak 2011 de tekrar nişanlandık şimdi 3 temmuzda evet diğcez. şimdi varya işimize kimseyi karıştırmıyoruz eşya mı beğendik alıyoruz danışmıyoruz sormuyoruz çünkü yandık biz küllerimizden yeniden doğduk ve buna artık kimsenin mani olmasını istemiyoruz. sana diyeceğim şu ki; aileler için birbirinizi kırmaya hiç bişey değmiyo.bu günler geri gelmiyo telafisi olmuyo. seviyo musun aşık mısın onunla bir ömür geçirmeyi gerçekten istiyo musun onu sor kendine cevabın evetse geriye kalan hiç bişeyi takma çünkü kimsenin canı senin canının yandığı kadar yanmıcak...

Çok güzel anlatmışsın.Burda yaşanan ve anlatılan herşey bizim için gerçekden bir tecrübe.Nişanlımın annesinden dolayı bizde benzer sıkıntıları yüzüklerimizi takmadan yaşadık ama karşılıklı konuşarak atlattık.Çünkü ikimizde birbirimizi öncelikte tutuyoruz.Ne nişanlım illede böyle olacak diyor nede ben.Aileleri mümkün olduğu kadar hiç bir şeyede karıştırmadık.Affına sığınarak geçtiğimiz gün seni ve yaşadıklarını nişanlıma anlattım.Bizde böyle olabilirdik dedim.Bana büyük ders oldu dedim.Nişanlımda benim için sen varsın sen benim karımsın bende kocanım ötesi yok dedi.Allaha şükür bu konularda nişanlım bana laf ettirmez önceliğide hep ben olmuşumdur.Ama ben yinede okuduklarımdan sonra daha dikkatliyim her konuda.Tecrübelerini paylaştığın içinde teşekkür ederim.
 
canım benim 3 yıl önce nişanım atıldı.düğünüme 1 ay kala. sebeplerinden geçen gün biraz bahsetmiştim arkadaşlara ama en önemli sebepte senin annen bunu dedi benim annnem bunu dedi meselesi idi. biz birbirimizi o kadar yıprattıktı.ben 15 günde 10 kilo vermiştim nerdeyse düşün artık.su geçmiyordu boğazımdan sıkıntıdan.en son başka şeylerde oldu bitti. ama aşk asla bitmedi. ilk nişan tarihimiz 4 kasım 2007 düğün tarihimiz 26 haziran 2008 di. evlenemedik. niye aileler uyum sağlayamadı anlaşamadı anlaştırmadı olan bize oldu. ama ayrı olmadı işte 30 ocak 2011 de tekrar nişanlandık şimdi 3 temmuzda evet diğcez. şimdi varya işimize kimseyi karıştırmıyoruz eşya mı beğendik alıyoruz danışmıyoruz sormuyoruz çünkü yandık biz küllerimizden yeniden doğduk ve buna artık kimsenin mani olmasını istemiyoruz. sana diyeceğim şu ki; aileler için birbirinizi kırmaya hiç bişey değmiyo.bu günler geri gelmiyo telafisi olmuyo. seviyo musun aşık mısın onunla bir ömür geçirmeyi gerçekten istiyo musun onu sor kendine cevabın evetse geriye kalan hiç bişeyi takma çünkü kimsenin canı senin canının yandığı kadar yanmıcak...


Ayy nasıl kötü oldum, düğün tarihim 26 haziran :((

Allahım yardımcın olsun esracım.
İnsanın kendini en rahat hissettiği yer elbetteki doğup büyüdüğü yerdir.
Ama evlilikle bilirkde farklı hayatlara adım atıyor.Aynı şehirde olsak bile hiç bir şey eskisi gibi olmayacak biliyoruz.Farklı memlekete gidenler için elbette saha zor ama allahım sabrını verir.Umarım çok çok mutlu olursunuz.

Evet öyle, okudukça o kadar farklı psikolojiye bürünüyorumki anlatamam...
Yabancı memleket, yabancı yazarken bir an nişanlımda yabancı diye düşündüm, sonra Kübra'nın yazısını gördüm. Eşinin yanında uyumak çok keyifli ve çok özlediğimi farkettim...
Nasıl bir psikolojidir cidden çözemiyorum dk'lar bile birbirini tutmuyor...
 
canım benim 3 yıl önce nişanım atıldı.düğünüme 1 ay kala. sebeplerinden geçen gün biraz bahsetmiştim arkadaşlara ama en önemli sebepte senin annen bunu dedi benim annnem bunu dedi meselesi idi. biz birbirimizi o kadar yıprattıktı.ben 15 günde 10 kilo vermiştim nerdeyse düşün artık.su geçmiyordu boğazımdan sıkıntıdan.en son başka şeylerde oldu bitti. ama aşk asla bitmedi. ilk nişan tarihimiz 4 kasım 2007 düğün tarihimiz 26 haziran 2008 di. evlenemedik. niye aileler uyum sağlayamadı anlaşamadı anlaştırmadı olan bize oldu. ama ayrı olmadı işte 30 ocak 2011 de tekrar nişanlandık şimdi 3 temmuzda evet diğcez. şimdi varya işimize kimseyi karıştırmıyoruz eşya mı beğendik alıyoruz danışmıyoruz sormuyoruz çünkü yandık biz küllerimizden yeniden doğduk ve buna artık kimsenin mani olmasını istemiyoruz. sana diyeceğim şu ki; aileler için birbirinizi kırmaya hiç bişey değmiyo.bu günler geri gelmiyo telafisi olmuyo. seviyo musun aşık mısın onunla bir ömür geçirmeyi gerçekten istiyo musun onu sor kendine cevabın evetse geriye kalan hiç bişeyi takma çünkü kimsenin canı senin canının yandığı kadar yanmıcak...




evet canım okumuştum.ve tekrar bir araya gelmenize çok sevinmiştim.aslında sorun ailelerimizin bize karışması deil.bizimöyle hissetmemiz yada ailelerimizi suçlamamız.seninkiler bunu böyle yapmalıydı.benimkiler böyle yapacaktı.gib gib gibi...gözle görünür ne birbirimizle ne de birbirimizin aileleriyle ilgili bir sorunumuz var.rahatlıktan kaynaklanan bir problem bizdeki belki de ve ailelerimize olan düşkünlükten. ailelerimize laf söyletmemek için hep birbirimize laf söyledik,birbirimizi kırdık,incittik.şu an düzeltmekiçin bişey yapıyor muyuz hayır? oturuyoruz konuşuyoruz toparlanacağımıza dair sözler veriyoruz.ama 2 gün sonra yine aynıyız.ne yapacağımı şaşırmış durumdayım....
 
çok doğru konuştun nilaycım.ama insanın sabır noktası vardır.hayatta hiç bişey dört dörtlük değil ki bu yolda biz olup karşılaştığın engellere göğüs gerebilmen önemli.ama biz biz olmaktan çıkıp bunu sen ben savaşına çevirdik.önceden ağzımın içine düşen adam,ne istersem yapan adam artık değişmeye başladı.benimde çok bir farkım yok aslında ondan .hiç bişey tek taraflı değil ama.artık dayanmaya takatim kalmadı.her sabah sil baştan yeniden aynı konularla tartışmamıza devam ediyoruz.dediğim gibi saygı yok oluyor ki bu en önemli faktör.

Canım yuvayı dişi kuş yapar diye bir cümle vardır ya.
Biz parmağımıza yüzüklerimizi taktığımız andan itibaren bu yolun içine girdik.
Hiç birimizin ki dört dörtlük gitmiyor inan.Eşlerimizden olmasa ailelerinden hak ettiğimiz muameleyi görmüyoruz.Ama önemli olan bunu birbirine yansıtmamak.Biz allaha şükür dengeleri korumak için elimizden geleni yapıyoruz.Sorun olduğun da da mutlaka yüz yüze konuşuyoruz.İnan işimizi gücümüzü bırakıp mutlaka bir araya gelmeye çalışıyoruz.Böylelikle ikimizde düşüncelerimizi söylüyoruz.Haksızsak kabul ediyoruz karşılıklı özürlerimizi diliyoruz.Eşin bu şekilde davranamıyorsa sen davranacaksın ki eşinde zamanla seni örnek alsın.He sen yapıcı davranırsın ama eşin daha çok üstüne gelir kıymetini bilmez o zaman hak veririm sana düşün derim.Ama her iki taraftada var diyorsun.Ve asla vazgeçme şansım var diye düşünüp hareket etme.Evlenmişde olabilirdiniz evlendikten sonra bu tarz bir sorun çıkabilirdi o zaman ne yapacakdın?Vazgeçmek en son düşüncen olsun önce değiş sonra değiştirmek için savaş.En azından ben elimden geleni yaptımda olmadı dersin.
 
Çok güzel anlatmışsın.Burda yaşanan ve anlatılan herşey bizim için gerçekden bir tecrübe.Nişanlımın annesinden dolayı bizde benzer sıkıntıları yüzüklerimizi takmadan yaşadık ama karşılıklı konuşarak atlattık.Çünkü ikimizde birbirimizi öncelikte tutuyoruz.Ne nişanlım illede böyle olacak diyor nede ben.Aileleri mümkün olduğu kadar hiç bir şeyede karıştırmadık.Affına sığınarak geçtiğimiz gün seni ve yaşadıklarını nişanlıma anlattım.Bizde böyle olabilirdik dedim.Bana büyük ders oldu dedim.Nişanlımda benim için sen varsın sen benim karımsın bende kocanım ötesi yok dedi.Allaha şükür bu konularda nişanlım bana laf ettirmez önceliğide hep ben olmuşumdur.Ama ben yinede okuduklarımdan sonra daha dikkatliyim her konuda.Tecrübelerini paylaştığın içinde teşekkür ederim.

biz nişanımızı attığımızda ailesinin bana karşı o kadar çok zıtlatşma sebeplerinden biri de nişanlımın beni herkesten üstün tutmasıydı biliyo musun? onun dozuda çok önemli. nişanlımın babası yok ayrılmışlar bir başkasıyla evli ama ölmüş deniyor 15 yıldır yok hayatlarında.biz nişanı atmamaya o kadar direnmiştik ki ozamanlar. annesi sende baban gibi bizi bi karı için terkedeceksen defol git demişti.sonra intihar ederim gidersen dedi. daha neler neler. yaşadıkalarımı rabbim düşmanıma yaşatmasın. 2 yıl yolda görüp selam vermedim annesine. ama şimdi sevdiğim bi türlü kopamadığım kocam dediğim nişanlımın annesi olduğu için yine başımın tacı. aksi olma ihtimali söz konusu bile değil. çünkü nişanlımın onu emanet edebileceği kimse yok.onlara bakmak boynunun borcu.yaşadıklarım tecrübeyle tasdiklidir. kimse benim yaşadıklarımı yaşamasın ders olsun diye anlatıyorum. ama ben yinede ömrüm ü çok seviyorum...
 
Evet öyle, okudukça o kadar farklı psikolojiye bürünüyorumki anlatamam...
Yabancı memleket, yabancı yazarken bir an nişanlımda yabancı diye düşündüm, sonra Kübra'nın yazısını gördüm. Eşinin yanında uyumak çok keyifli ve çok özlediğimi farkettim...
Nasıl bir psikolojidir cidden çözemiyorum dk'lar bile birbirini tutmuyor...

Bu çok normal esracım.
Hem evlilik hem başka bir memleket seninki iki katı zor.
Ama ben eşinle çok mutlu olacağına inanıyorum ve herşeyin çok güzel olucağına.
 
Back
X