poliyanna gibisin valla, BRAVO



böyle pozitif olman inan çok mutlu etti beni. birbirimizi tanımasakta dertlerimizi, sevinçlerimizi paylaşıyoruz burda. bir şekilde hayatımıza dahil ediyoruz birbirimizi. örneğin eşimin bile senden haberi var

ümitlerimiz bir dahaki aya kaldı artık. seninki biraz daha yıkıcı oldu bize göre ama bizden daha çabuk toparlandın. KAHRAMANIMSIN

hepimiz biraz buruğuz kızlar ama ben en çok eşlerimize üzülüyorum. eminim sizin evde de bizinkine benzer şeyler yaşanıyodur. biz kadınlar ağlıyoruz, bağarıyoruz, burda yazışıyoruz bişekilde üzüntümüzü azaltıyoruz. ama yazık kocalarımız böylemi. kıyamam canım benim ya, dün beni kendince avutmaya çalışıyordu bende üzgün değilim zaten istemiyorum artık falan dedim. o ben üzülmeyim istiyor, bense o üzülmesin istiyorum. hangimiz hangimizi avutuyor bilmiyorum artık

böyle çaresiz durumlar evliliğimizi daha da çok perçinliyor sanki. biz 5,5 yıldır evliyiz, 11 senedir birlikteyiz başımıza çok işler geldi ama her seferinde bir çıkış yolu bulduk. bu çoçuk olayınıda halledicez inşallah...