bende dün öyleydimmm bir telaş bi rkorku bir hüzün sardı beni
doğumu düşündüm bebeğe bakabilecekmiyim acaba iyi anne olabilecekmiyim altından kalkabilecek miyim diye bir endişe sardı....
ama bunların normal olduğunu biliyorum karnımız epey büyüdü hamile olduğumuzu artık net bir şekilde hissediyoruz bir çok şeyi artık yapamıyoruz ağırlaştık yavaşlaştık yatmak uyumak yürümek çalışmak bile zor gelmeye başladı.böyle şeyler hissetmemiz normal
ben acaba hamilelik depresyonunamı giriyorum diye bile düşündüm.ama bebeğimin tepiklerini hissettikçe içim başka kıpırdanıyor.hoş bu seferde bişi olurmuki diyeendişelenmeye başlıyorumm
bunların sonu gelmezzz :) ee annelik zor ennn başından en sonuna kadar bak benim anneme taa nerden geldii kaç gündür didinip duruyo kızı kazık kadar oldu anne oluyor ama hala onun yardımına ihtiyacı var.
alışacağız bunlara
tabiiki iyi anne olacaksın bu doğamızda var ben oğlumda öyle hissediyodum sonra oğlum doğdu kucağıma verdikleri andan itibaren onun için neyin iyi olduğna ben karar verdim banyosunu yaptırdım sanki önceden biliyodum herşeyi. şimdi kızım geliyo tekrar aynı şeyleri yaşiicam benim korkum bebek bakmak değil, bebek geldikten sonra oğlumun daha az ilgiden üzülmesinden korkuyorum sanki zamanı ilgsi çalınmış gibi olacak. neyseki annem yakın