- Konu Sahibi Sarisekerannesi
- #3.101
kayınvalideyle yaşamaya bir türlü slışamadım hatta bıktım. bebeğime yabancıdan iyi bakar diye sabrediyorum. kötü bir insan değil ama sanki ayrı dünyaların insanıyız. her şeye karışıyor, sanki o gelmeden daha 1 ay öncesine kadar bebeğe ben bakmıyordum. bebeğim genelde su gibi yapıyor kakasını işten geç geldiğim günlerde sağdığım anne sütü var onu vermesini istiyorum, diyor ki acaba anne sütü dokunuyo da yoğurt mu versek. işe başladığım ilk gün yediği zeytin çekirdekleri bile masada. bir dakika bile bizi ne kızımla ne eşimle başbaşa bırakmıyo. tüm gün televizyon izliyo, kızım da mecburen. işten gelince biraz kafamı dinlemek istiyorum, odasına televizyon aldık, gene da her zaman salondaki televizyonu izliyor. diğer odalarımız soğuk biz de mecburen salonda oturuyoruz. her dışarı çıktığımızda o da geliyor, yürüyemiyor da 2 adım at bekle bekle... kızımı sevmesi de bi garip. yok büyüycek diğer çocukları dövecek, oyuncaklarını kimseye vermeyecek. bebekler denilenleri yavaş yavaş anlamaya başlıyorlar, ben işten kızımın kafasını günboyu nelerle yıkıyor. eşime söylesem o yaşlı diyor, yada ben izmirliyim sosyetiğim ona göre. sevemiyorum ben bu insanı, nasıl geçecek bu günler bilmem.
benim kijm da 25 ekim dogumlu
arada dusnuyorum yalniz bakmak cok zor 
bi de sürekli bi yere vurarak ya da iki elindeki oyuncakları birbirine vurarak ses çıkarmaya bayılıyor 
gülen suratlı erkek benim oğlumda 
