2012 mayıs annelerinin doğum hikayeleri

siyahlale25 .!.:

daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok ((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.

inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok ((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.

inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok ((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.

inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok ((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.

inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok ((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.

inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! Gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
Eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
Kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. Ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
Neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... Annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
Tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. Yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. Sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
Bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok ((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. Ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
Inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.

Inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok ((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.

inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............

Genişletmek için tıkla...

kozmatik .!.:

cnm bende çok üzüldüm ,hele kocana kayınvalidene gıcık oldum Inş aklı başına gelir eşinin...nereli eşin?nerde oturuyosun normalde ?
Annenin evi yakınmı kendi evine?

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

Eşim diyarbakirli.ben annemle ayni semtte oturuyorum canim istanbuldayiz

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

Eşim diyarbakirli.ben annemle ayni semtte oturuyorum canim istanbuldayiz

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok ((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.

inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............

Genişletmek için tıkla...

mucizelerim .!.:

owwwwwwwwwwww!




sen batı taraflı olmalısın

Genişletmek için tıkla...

siyahlale25 .!.:

daha kimsecikler yazmamış.ilk doğum hikayesi bana nasipmiş demekki.
öncelikle herşeyin başından başlamak istiyorum.bundan 4-5 sene önce 2007 kasım ayında eşimle tanıştık.onun yoğun uğraşları sonucunda tanışmayı kabul ettim.tanıdıkça sevdim eşimi,anlaştık evliliğe karar verdik.ancak ailem kültür farklılığından dolayı vermek istemediler.ben öyle çıkıp dışarlarda buluşan tipten değildim.sadece telefonla konuşuyorduk ve evimizin önüne gelince camdan görüyorduk birbirimizi.çok uğraştım aileme kabul ettirmek için ama onlarında korkuları vardı istemediler.çok zorluk çektim bi yandan eşimi göremiyor bi yandan ailemle sorunlar yaşıyodum.öyle böyle derken biraz tatsız bi şekilde vermeye razı oldular.yüzüklerimiz takıldı ama herşey cenaze havasında ben zaten o kadar zayıflamıştım ki ne elbisem üstümde güzel duruyodu ne de ben nişanlandığıma can-ı gönülden sevinebiliyodum.çok şükür zamanla damatlarını sevdiler.haftada bir görüşüyorduk.derken nişanlımın askere gitme zamanı geldi.çok zor oldu benim için kavuştum derken ayrılmak!!! gel zaman git zaman 2 sene nişanlı kaldık.askerden gelince 2 ay sonra evlendik.
çok seviyoduk birbirimizi en çok ta eşim.ama evlenince değişmiti sanki.bana hiç zaman ayırmıyordu ev geçindirmekten mi bilmem ama eski ilgisini göremedim hiç...evliliğimizin üstünden bir sene kadar geçti,çocuk sahibi olmaya karar verdik.kullandığım doğum kontrol hapını bıraktım ve bi ay sonra hamile kaldım.adetim gecikince hemen test aldım iki çizgiyi gördüm ve kızımla yoloculuğumuz başladı.
eşime haber verdim o da çok sevindi.annem babam kardeşlerim herkes çok mutlu oldular.
kızım beni hiç üzmedi ne midem bulandı,ne dayanılmaz ağrılarım.ne varis hiçbişey olmadı.testler,tahliller derken 9. ayımıza geldik.
37+5 te kontrolümüz vardı.ondan bir gün önce eşim ve ailesiyle sahile pikniğe gitmiştik.orda eşimle bayağı bi yürüdük.ertesi gün kontrole gittim.dr. 2 cm açılmam olduğunu,sancı kanama su gelirse hemen gel yoksa bir hafta sonra kontrole gel dedi.o sevinçle annemle eve geldik.içim kıpır kıpır sanki bugün gelcek.ama ortada hafif sancılardan başka sancı,belirti yok.neyse akşam oldu eşim geldi kaynanamlar bizde.onlara hizmet ediyorum durmadan bi tabak koymaya yardım eden yok.çok üzdü beni eşim hamileliğimde beni hiç mutlu etmedi,değişen psikolojime yardımcı olmadı,beraber gezmelere gidemedik...
neyse beni durduğum yerde ter basıyo ama nasıl ter.kaynanam bi kanepeye kaynatam bi kanepeye uzanmış ben koltukta adet sancısı çekiyorum.atlet bile giymemişim şıpır şıpır ter boşalıyo içimden.neyse saat 1 gibi oldu.yatmaya hazırlanıyorum.pijamalarımı giyerken kızımla bayağı bi konuştum.yavrum hadi gel,ne zaman geleceksin,seni çok özledim,kavuşmamıza az kaldı falan.kızımda tekmelerle karşılık verdi.o gece bayağı bi duygu yüklü yatağa geçtim.eşime uyuma benim hiç uykum yok dedim.baktım uyuyacak dedim ben sanki doğurcam uyuma.neyse o uyudu.beni uyku tutmuyo bi yandan ter boşalıyo bi yandan sancılar vuruyor.dakika tutmadım ama 5 dk.da birdi sanırım çünkü araları çok kısaydı sancıların.ben böyle yatakta sancıyla kıvranırken birden sıcak bi su aktı altıma kaçırdım sandım.tuvalete gittim kanla karışık su akmış.eyvah dedim ben doğuruyorum.ama belki sadece nişandır deyip tekrar yattım.bu sefer daha fazla sıcak su geldi.hemen ışığı yaktım eşimi uyandırdım kalk suyum geliyo dedim.elim ayağıma dolaştı elbisemi zar zor giydim her yerimden su akıyo.eşime kalk diyorum o bi sakin ol diyo.kalk dedim nasıl sakin olayım doğuracak olan benim.hemen annemleri aradım.anne benim suyum geliyo çabuk gelin dedim.komşunun arabasıyla geldiler.eşimde üstünü giydi çantalarımızı aldık.hastaneye gittik.muayene ettiler 3 cm açıklık olmuş sabahtan bu yana.nst ye bağladılar.sonra burda yer yok başka hastaneye gidin dediler.biz de direkt zeynep kamile gittik.orda işlemler yapıldı aynı muayene falan,yatışım yapıldı.annemlere Allahaısmarladık ettim.eşim asansöre kadar benimle geldi ondan güzel sözler moral bekledim baktım bişey demiyo hadi sen git dedim.öptüm allah yardımcın olsun dedi,gitti.beni sancı odasına götürdüler.bi gittim herkes bağırıyo korktum biraz belki de sancım ondan kesildi.sabaha kadar nst ye bakıldı.uyumaya çalıştım uyuyamadım.sabah mueyene olduk 4 cm.açıklık olmuş suni sancı verdiler.aman Allahım o nasıl bi sancı sökmek istedim.sancının nereye vurduğu belli değil nefes aldırmıyo derin nefes alıp vermeye çalışıyorum çok zordu o sancılardan ölcem sandım.ağzım dilim kuruyo su verin diyorum olası sezeryan durumunda su içmemek lazımmış.tuvalete gidicem dedim gittim.o kadar susamıştım ki hayatta hiç yapmayacağım şeyi yaptım tuvaletten su içtim tekrar yattım yatağa.açıklığa baktılar 6 cm.yine o müthiş sancılar ben ölüm döşeğinde gibiyim.dua ediyorum felak,nas...rabbim kızıma kavuştur şu ağrılar bitsin.annem geldi gözümün önüne 4 çocuk... annem dedim hakkın ne çokmuş o yüzden benim cennetimi rabbim ayklarının altına koymuş...
tekrar alttan muayene açıklık 8 cm.hiç bağırmadım halimde kalmamıştı zaten sadece doktor bey lütfen yeter artık beni doğuma alın gözüm kararıyo ölüyorum dedim.az kaldı dediler 4-5 saat sancı çektim.6 cm.e kadar çok geç açıldı 10 dk.sonra büyük tuvaletim gelir gibi oldu ama o ne ağrı kasıklarım bi yandan makatım bi yandan vajina bi yandan ağrıyor.oralarıma bi ağırlık çöktü bebek geliyo dedim sesim çıkmıyo ama yanımda stajyer bi kız vardı çok iyiydi hep destek oldu onun elini tuttum bebek geliyo dedim dr.ları çağırdı baktılar 10 cm.doğumhaneye götürdüler ağrıdan gözümden yaşlar akıyo.zar zor girdim doğumhaneye.çatala çıktım sancı gelince ıkın dediler ama ne mümkün.ıkındım kısa olmuş kafası gelmiş gitmiş.korktum kızıma bişey olmasın diye tuvalet yapar gibi tüm gücümle onun çıkışına kadar ıkındım kafası çıkınca diğer yerleri su gibi kayıp çıktı zaten.ınga ınga diye ağlıyo.yanağıma koydular ellerini öptüm.ben nasıl ağlıyorum.durdurana aşkolsun.öyle bi boşalmışım ki.inanılır gibi değil içinizden bir canlı çıkıyor ve siz bunu görüyorsunuz o ana kadar bebeğimin olacağı rüya ve yalan gibi geliyodu ama oldu işte tüm gerçekliğiyle ağlıyordu.dr.lar tarttılar 2.760 gr. 49 cm. yavrum.26.04.2012 11:32 de dünyaya geldi kızımmmmm.tartıdaki kağıdı sımsıkı tutmuş bırakmıyor.sonra onu muayene etmeye götürdüler.benimde dikişlerim atıldı.3 dikişim var.dr.lar bi daha doğurursan yine buraya gel bi de ilk doğumun iki dakikada doğurdun seni profosyönel gebe ilan ediyoruz dediler.beni yatağa aldılar bişeyler yedim 1 saat sonta yavrum geldi emzirdim ama süt yok.kontroller yapıldı.yukarı odaya götürdüler.saat 11.32 de kızım mina tuana 'm doğdu.saat 1 ile 3 arası ziyaretçi saatinde ailem geldi.annemin gözleri doldu küçük anne dedi benimde gözlerim doldu.o an annemi o kadar iyi anlamıştım ki hayatımda anlamadığım kadar.. sarıldım sımsıkı.eşimde öptü kızımıza baktılar küçücük..çiçek almışlar.
bi gece hastanede yattık kızımla.hiç sütüm yoktu nasıl ağlıyo yavrum o ağladı ben ağladım elimden bişey gelmiyo mama ver dediler istemedim.ama sütün yok kilo kaybeder dediler ağlaya ağlaya biraz verdim.ertesi gün hastaneden çıktık evimize geldik.kabuslarım başladı.kaynanam ne yemek yapmış ne bişe.geldim açım,sütüm yok.annem bi daha eve gitti bana yemek getirdi yedirdi.ılık bi duş aldım 2.gün sütüm geldi.yanımda kaynanam kalıyo ama bana hiç bakmıyo.annem taaa evden yemek yapıp getiriyo kaynanam benden çok uyuyo,yatıyo bide gözü annemin getirdiklerinde.annem olmasa açlıktan ölcem,kızımda sütüm yok ((
3-4 gün annem bana yemek getirdi yedirdi kaynanam anneme demezmi yemek yaptınmı.annem ben kızıma getiriyorum sen bunun yanında kalıyosun yapsana dedi.anneme küsmüş anemde kızım ben gidiyorum dedi.annem gidince yanıma geldi yemek yiyodum demezmi ben açım cinlerim tepeme bindi.napiyim bende açım annem getiriyo yediriyo git buzdolabından bişeylerye dedim.diyo yemek yok e yap o zaman dedim yanıma niye geldim bana nasıl bakıyosun bakmadığın gibi annemden yemek bekliyosun ayıp ben lohusayım dedim.bana ne dedi çok zoruma gitti. ben yemek yapamam dedi 3 gün oldu yeter yattığın kalk herkes doğuruyor.sinirimden ağladım.bana annem bakacaktı sana gel bana bakmı dedim.işe yaradığın bile yok bide kalkıp ben yemek yapacakmışım.eşime dedim ben anneme gidiyorum.niye dedi rahat değilim dedm.kendi evinde nasıl rahat değilsin dedi annen bana bakmıyo bide kalk diyo dedim.yetmiş yaşındaki kadından ne bekliyosun dedi(ki annesi 60 yaşında anca var ve çoooook dinç).artık o kaynanam ne dediyse bana annen bi daha bizim eve gelmesin dedi.annem ona kadar yardım ettiki hem bu bebek konusunda hem annesindan çok düşünürdü onu.bende gelmiyorum dedim.defol git gelme dedi.psikolojimi mahvettiler Allaha havale ettim.hakkımı helal etmicem ikisinede.şuan annemdeyim çok iyi bakıyo banada torununada.ama eşim aramadı dün izinliydi gelmedi.kıymetimiz bu kadarmış bu zor günlerimde yaptığına bak.gizli gizli ağlıyorum annem bilmiyo bunları.onlar görmeden ağlıyorum.kızıma bakıp rahatlıyorum teselli buluyorum.Allah kimseye yaşatmasın.lohusayken bunları yaşamaktan korkuyodum ama yaşıyorum işte.
inşallah sizler de kolayca doğar evinize mutlulukla gider eşinizle yavrularınızın mutluluğunu yaşarsınız.

inanın çektiğim acılar kızımın doğduğunu görür görmez bitti.şu minik yavrum herşeye ama herşeye değer.onun o kokusu,uyuyuşu,gülüşü benim mutluluğum.cennet kokulu kızım seni çok seviyorum annemmmm.............

Genişletmek için tıkla...

kozmatik .!.:

Siyahlale sen nerelisin hakikaten doğu ve batı insanı çok farklı adet örf çok farkediyo...
Mesela eşim karadenizli biz sivaslıyız ama allahtan annem karadenizlide yabancılık çekmiyorum...
Bide karadenizli olunca daha rahat bi aile tipi oluyo doğu ise biraz daha tutucu oluyo çogu konuda o yüzden bu dikişi tutturmak zor...

Genişletmek için tıkla...