ben de bayramın son günü annemlerde yaşadım bu sıkıntıyı 9. haftamdaydım aşırı olmamakla beraber kanamam vardı gecenin 2'sinde acile gittik apar topar ben korkudan kalp krizi geçirmek üzereydim. :18: eşimle annemi yanıma almadılar hemen serum bağlayıp iğne yaptılar 2-3 saat o korkuyla tek başıma yattım. aklımdan geçmeyen şey kalmadı. dr serumum bitince tekrar muayene etti kanaman yavaşladı ama dikkat edeceksin kesinlikle yatacaksın dedi. ben o korkuyla 1 ay boyunca kıpırdamadan yattım. :97:
arabaya binmemek için kontrole bile gitmedim. dr telefonda ilacını 200 mg'dan 100mg'a düşür demişti ertesi gün ilkinden çok daha fazla kanamam olunca eski ilacıma döndüm. ilaç ve sürekli uzanmak kabızlığın yanı sıra sindirim sistemimi o kadar kötü etkiledi ki çorba bile içsem çakıl taşı yemişim gibi hissediyordum yemek borumdan inmiyodu yediklerim. 3 ayımı doldurunca kontrole gittim dr yavaş yavaş bırak ilacı bebek tutunmuş dedi. ilacı bırakalı bir hafta oldu kanama çok şükür olmuyo ama koyu renk lekelenme az da olsa devam ediyo.
ben bu süreçte en yakın arkadaşımı bile arayıp anlatamadım durumumu, kimseyle görüşmedim gündüz annem geliyor eşim işten dönene kadar yanımda kalıyordu. sadece ikisinin yüzünü gördüm o bir ay boyunca. şimdi neden o kadar sapıtmışım diyorum. yani sadece yaşayan bilir o korkuyu ben bile atlattığım için o zamanki halimi garipser oldum... :44:
neyse lafı çok uzattım özün sözü istemesen de canını sıkılacak ama dr 2 hafta sonra sana "bebişin keyfi yerinde" deyince aklına bile gelmeyecek bu üzgün günlerin. bu sözümü unutma...