- 6 Temmuz 2010
- 231
- 3
- 318
Nasılsınız güzel teyzoşlar
? Devamlı topiği takib ediyorum, ama inanın halim olmur bişey yazmaya, gün sonu tam halsiz divanda yatıb kalıram.
Bu gün 3-lü tarama test sonucumuzu da aldık, doktorum dedi çok iyi Maşallah 2-li de 3-lüde iyi çıktı, 4-de ihtiyac yok.
Dün sağlık ocağında tetanoz aşısı oldum, çooooooook acıdır yeri, bugün kolumu bile kaldıramıyorum, belim de başladı ağrımaya, halsizlik oldu, bilmiyorum aşıdanmı ya soğuk oldu.. keşke aşı olmasaydım diye düşünüyorum.
Bunları yazarken kızım hareketlendi
aaaayyy aaayyy çok güzel bir hiss, onu öpüb koklamayı okadar çok istiyorum ki İnşAllah hepimiz bu günleri görcez!
hepyek85 canım çok üzüldüm senin hikayeni okurken. Allah yardımçın olsun! Ama hayatın kanunu böyle, biri gelir biri gider. Şimdi yalnız bebeyini düşünme zamanın canım. Kendini toparla, kendini düşün canım, zor ama başka çaren yok! Allah sana güç kuvvet versin!!!
Hepinizi çok öptüüüm kendinize iyi bakın güzel anneler
? Devamlı topiği takib ediyorum, ama inanın halim olmur bişey yazmaya, gün sonu tam halsiz divanda yatıb kalıram.Bu gün 3-lü tarama test sonucumuzu da aldık, doktorum dedi çok iyi Maşallah 2-li de 3-lüde iyi çıktı, 4-de ihtiyac yok.
Dün sağlık ocağında tetanoz aşısı oldum, çooooooook acıdır yeri, bugün kolumu bile kaldıramıyorum, belim de başladı ağrımaya, halsizlik oldu, bilmiyorum aşıdanmı ya soğuk oldu.. keşke aşı olmasaydım diye düşünüyorum.
Bunları yazarken kızım hareketlendi
aaaayyy aaayyy çok güzel bir hiss, onu öpüb koklamayı okadar çok istiyorum ki İnşAllah hepimiz bu günleri görcez!hepyek85 canım çok üzüldüm senin hikayeni okurken. Allah yardımçın olsun! Ama hayatın kanunu böyle, biri gelir biri gider. Şimdi yalnız bebeyini düşünme zamanın canım. Kendini toparla, kendini düşün canım, zor ama başka çaren yok! Allah sana güç kuvvet versin!!!
Hepinizi çok öptüüüm kendinize iyi bakın güzel anneler
Bir süre sonra eşimin aiLesine haber vermeye karar verdik. Onlara gideceğimiz gün, eLtimin babasını kanserden kaybettik.. Sevdiğimiz biriydi, gençti, çok çekmişti.. Daha bir yandık.. MoraL oLsun diye söyLedik.. İyi ki sürpriz oLsun, çok sevinsinler gibi bekLentilerim oLmamış. KaLdı ki ben de üzgündüm.. Üst üste geLen sıkıntıLar da işin içine girince mide buLantıLarım, kusmaLarım yüzünden bir hafta hastanede yattım.. Hiç geçmedi günLer.. Tam herşey yoLuna girdi dedik,artık büyüyen karnımın, çevrenin iLgisinin tadını çıkaraLım dedik.. 20 yıLLIk candostumun eşini taLihsiz bir kaza sonucu kaybettik.. 8 yıL birbirLerini bekLemişler, iki ay önce de güLe oynaya düğünLerini yapmıştık.. Bebek arabası onLardandı.. Yoğun bakım günLeri, cenaze,son yoLcuLUk, gidişinden beri bir türLü geçmeyen bir hafta.. İçiniz karardı, biliyorum ama burası benim rahatLama yerim.. Bebeğin tadını çıkarabiLeceğim bir yer.. Ama onca şeyin üstüne, bebekLe yaLnız kaLamadım.. OnunLa iletişime geçmedim.. Sadece karnım büyüyor.. tarama testLeri vs. yapıLmıştı.. 20 gün sonra, bir arayım da sonucu aLayım dedim.. Şaştım kendime.. Hiç umudumun kaLmadığı bir dönemdeyim sanki.. Dostum orada yarım kaLan mutLuLuğuna ağLarken, ben burada sevinemiyorum.. Bebeği hissetmiyorum biLe.. Sadece bu ortama güveniyorum. Sizin duyguLarınız, heyecanLarınız beLki bende de coşku uyandırır diyorum.. Tabi bir de işin maddi boyutu var, yerine göre eşimin de benim de hiç paramızın kaLmadığı zamanLar çok.. Ve bu da söndürüyor içimdeki gıdımcık coşkuyu.. Ne oda takımLarına, ne bebek kıyafetLerine bakabiLiyoruz.. HamiLeLik kıyafetLeri içinse şükrediyorum, iyi ki zayıflığımı kamufle etmek için herşeyi bol almışım diyorum..SürekLi üzgün oLmak.. Migren atakLarımda ise bugün 5. gün, haLa geçmedi.. Şu berbat mide buLantıLarı gibi bu migrenin buLantıLarı da tadını çıkarmama izin vermiyor.. BiriLerinin güdüLemesi lazım sanırım beni.. Arkadaşımı son bir kez görmek istedim, beni o buz gibi morga aLmadıLar.. Sen hamiLesin dediLer.. Benden mi bahsediyorsunuz diyorum, ağLarken.. Umarım toparLanırım, umarım bebeğin biLincine varır, artık onunLa iletişime geçerim.. 14+1 im.. Cinsiyete dair bir şey de yok.. Çevremdekilerin hamiLeLik süreçLerini adeta coşkuyLa yaşarken, şimdi ben niye böyLeyim diyorum.. HormonLarı anLadım, vara yoğa ağLatırLar da; bebekLe anneyi de birbirine bağLarlar.. İşte böyLe derin bir keder içindeyim, gücüm yetene kadar.
hadi geçtim bari yemeği mi bi zahmet yapacaklar.. töbe töbee.. daha neler yanee.. 
