ıAma benim dikkatimi çeken nesiller boyu bu böyle.
Annem kayınvalidesinden çok çekmiş, keza teyzemler öyle.
Bir kayınvalidem rahatmış, kendi kayınvalidesi silivrideymiş, ömründe kendi kayınvalidesi bir kere evinde kalmamış.
Şimdi buna bakaraktan, sen niye böyle bir talepte bulunuyorsun dimi? Veya böyle bir düşünceye sahip oluyorsun.
Zaten aradan zaman geçince ihtiyaç duyulduğu halde, o samimiyet oluşunca belki ben ısrar edeceğim kal diye.
Ne gerek var daha anlamadan dinlemeden insanları huzursuz etmeye değil mi?
Benim korktuğum, erkek çocuğum olursa eğer bende mi böyle kayınvalide olucam?
İnsanlar acaba yaşadıklarını unutuyorlar mı da böyle oluyorlar?
Anlamıyorum ben bu döngüyü...