2013 Mart Anneleri Paylaşım Alanı

Bizim...


  • Ankete Katılan
    472
yazdım yazdım çıkıyorum artık hadi herkese iyi geceler diycem de yok ki kimse buralarda, yarın da pazar yine kimse gelmez,iyi tatiller herkese..
 
Kizlar bir anda karar verdik ve gece yola ciktik.tatile geldik.yoldan cok korkmustum ama korktugum gibi olmadi.uzun yolculuk sonrasi yurumeleri tuhafti.bacaklari yorulmustu.gece bir arkadasimiza ugradik.3 saat kadar dinlendik.ikizleri koltuktan alip yataga birakinca bir yayilmalari vardi gormeniz lazim.yolda onlarin ilgisini ceken degisik seylet aldim yanima.surekli onlarla oyaladim.kisa uykular yaptilar.molalarda deliler gibi kosturdular.ve surekli atistirdilar.veeee denize bayildilar.kumdan acayip keyif aldilar.o kadar yoruldularki aksam 8 den sonra uyudular.erkenden de uyandilar
 
E
Evet canim ben adidastan almistim spor ayakkabilarini.gercekten kaliplari bir numara buyuk.ben alali iki ay oluyor.ne kadar sevinmislerdi inanamamistim.onlar da biliyor yeni esyayi degil mi
 
O dedigin olaylardan ben de cok muzdaribim canim.gece bile arabayi kac kere durdurup cocuklarin kolunu kemerlerine gecirdik tekrar tekrar.mama sandalyelerinin kemerlerini takiyorlar ama kemerlerini cikaramiyorlar.gozden kacirmayiver aninda ayaktalar. Zaten arabalarini hic soylemiyorum.arabalarinin icinde halki selamlayan kortejdeki devlet liderleri gibiler.rahatlikla ayaga kalkiyorlar.
 

biz de dun baktik ayakkabiya. bi tane sandaletle idare ediyor bizimki. turkiyedeyken almistik kucuk geliyor artik. burda en iyi markalarda bile ortopedik taban yok hepsi duz. turkiyede saticiyle tartismistim ortobedik olmayan ayakkabi giydirilmez cocuga diyodu. hangisi gercekten dogru bilmiorum artik
 
Calisiyorum iyiyim. Esimin ailesiyle aram duzeldi. Cok giremiyorum. Sayfalar hizli ilerliyor.
 
Benim kurtaricim tarhana ya da kesme hamur corbasi :)
 
Iki doktor da farkli seyler soylemisti. Biri duz olacak dedi biri ortopedik. Ben ortopedik aldim.
 
asyaseyhan geldin yine yoksun iyisinizdir inşallah...
Sayfa değişmiş ya, alıntı yapabilmişimdir umarım.
Canım, sağolasın. Hatırlamışsın.
Ben eve dönünce ortalığı halledip bilgisyar başına geçerim diye düşünmüştüm.
Lakin yerde miyim, yerlerin dibinde mi, arafta mıyım cehennemde mi, bilemedim.
Buraya yazmaya, sizlerden dua istemeye de inanın takatim yoktu.
Uzatmayım..
Annemin sağ ayağında dışa doğru bir sertlik vardı, kemikleşme gibi, topuk kadar.
Yaklaşık bir senedir ihmal ediyor, gitmiyordu doktora.
Geçtiğimiz gün gitmiş, doktor detaylı mr istemiş, dilim varmıyor söylemeye, kanserden şüphelenmiş.
Bugünkü sonuca bakarak, ordan bir sıvı alınıp patolojiye gönderecekmiş.
Şimdi az biraz rahatım ve kendime geldim.
Sebebi şu: Annem ve babam gönüllü kan bağışçısıdır. Her üç ayda bir düzenli olarak kan verirler. En son kanı da 1,5 ay kadar önce vermiş. Bu sertlik 1 yıldır var, doğal olarak kanda muhakkak çıkardı Allah korusun öyle bir durum.
Adının işitilmesi bile ne kötü, Allah bu dertle uğraşanlara sabır, güç, kuvvet versin.
Demin aradım annemi, sıradayım dedi, dua edin temiz çıksın kızlar.
Ne adaklar adadım Ya Rab..
Ben boğazım düğüm düğüm, gözlerim kan çağı, oğluma yansıtmamaya çalışıyorum ama ne mümkün.
Üstüne üstlük Gökalp acayip huy değiştirdi.
Uyumuyor.
Gündüz en geç 3-4'de az veya çok uyuyan çocuk şimdi 6-7'de uyuyor, haliyle gece 1-2'de ancak yatıyor.
Babasıyla ben şaşkın ve -artık- tahammülsüzüz.
Adana, Sivas oralarda el üstünde tutuldu, günde dört posta dışarlarda gezdi. Şımarık oldu iyice.
Evde kapalı kaldı şimdi, enerjisini atamıyor. İlla ki adda talebi de yok ama bilemedik gitti.
Bir görseniz nasıl nasıl çığlık atıyor istediğini yapmayınca.
Düzelecek elbet.
Dualarınızı eksik etmeyin nolur.
 
Annem aradı demin, sonuç cuma günü çıkacakmış.
Temiz raporu alalım da, beş kahır gününe razıyım.
Hayır, siyasetten nefret ederim ama hani sağlıkta reformlar, devrimler yapmıştık?
Hani her şeyi şıp diye hallediyorduk?
Havaifişek gösterilerine devam.
Şak şak şak.
Alkış.
 
Gökalp de uyanmadı hâlâ, bu saate kadar uyuyan çocuk gündüz nasıl uyuyacak?
Ne yapıp etmeli uyutmamalı.
 
Oysa ben geldiğimde yol izlenimlerimi aktaracaktım size.
Arabada Gökalp'in fevkalade rahat durduğunu, 18 aylık bir bebek için oldukça rahat bir yolculuk yaptığımızı.
Arabanın hem ayak yerine hem oturma yerine çarşaf serdiğimizi, ayakkabılarımızı çıkarıp rahatça oturduğumuzu.
Her tarafı bir güzel batırdığımızı, tavanın bile çikolata olduğunu.
8+8+8+8 saatlik yolculuğumuzu.
Bir de bol bol fotoğraflarımızı.
Off.
 

Ah güzel arkadaşım; insanın derdi tasası hiç bitmiyor değil mi? Ama söz konusu sağlık olunca akan sular duruyor. Sağlık her şeyin başı, allah kimseyi sevdiklerinin sağlığı ile imtihan etmesin. Ben aklıma geldikçe allahım evlatla, yoklukla ve hastalıkla imtihan etme diye dua ederim. Allahım annene temiz haberler versin inşallah.

Gelelim tatil kısmına; her çocuk düzen değişikliğine az yada çok tepki verir. Biraz sabır arkadaşım. Ayrıca yavaş yavaş 2 yaş sendromu günlerimizde yaklaşıyor. Huysuzluk ve sınırları zorlamada zirve yapacaklar hazırlıklı olun. Akışına bırak umarım kısa zamanda bütün sıkıntılar çözülür. İmkanın varsa suyla oynamasına izin ver Gökalp'in. Su çocukları çok rahatlatıyor, sakinleştiriyor. Balkonun vardı sanırım at bir leğen içine de Gökalp biraz eğlenin anne oğul.
 
Biz kızımla evcilik oynamaya başladık. Cumartesi Cansu ya bir arkadaşımız evcilik seti hediye getirmiş. Nasıl sevindi anlatamam. Tabaklar bardaklar kaşıklar tencereler hepsini yerleştirip anne gel diye bağırıyor. Gidiyorum yanına bana bir fincan uzatıyor kendi de alıp sanki içinde bir şey varmış gibi içiyoruz. Allahım ne keyif. Bu arada az önce Cansu'yu uyumaya götürürken Kızım seni çooooooooook seviyorum dedim gözlerinin içine bakarak veee oda bana anneee çoooooooooooook dedi. Allahım bu beklentisiz karşılıksız sevgi beni çıldırtıyor. Nasıl güzel bu minik kalpleri sevgiyle dolu.
 
Bu arada geçen yazmayı unuttum siz demiştiniz evini hayal ettim falan diye. Hiç hayal edilecek bir ev değil söyleyim. Tam takır kuru bakır bir ev. Herkesin yatağı ve iki kanepe televizyon. Yerler bildiğiniz beton. Seramik falan bile döşeli değil. Başka bir şey yok yani. Görseniz tam bir yokluk . Ama eşim çocuklarım yanımda çok şükür sağlık problemimiz yok 2 yıl dediğimiz göz açıp kapayıncaya kadar geçer diyorum. Dünyadaki vahşeti, insanın insana ettiği zulmü gördükçe halimize şükretmekten başka bir şey gelmiyor aklıma .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…