23 ocak aksami hamileler icin psikolojik destek egitimine katilmak icin fulyadaki hastaneye gitmistim. İki kisi katilmisiz sadece. 39. Haftama girdigim icin daha cok bana yonelik gidiyordu seminer cunku dogum korkusu sarmisti son zamanlarda. Nedense dogum esnasinda olmekten korkmak gibi bir endiseye kapilmistim.:) neyse ki cok normalmis. Seminerde bunlardan bahsederken agladim da tabii ve tam bu sirada suyum geldi.:) afedersiniz ama sanirim suyum geldi dedim semineri veren dra. :)) icimden de hayir simdi olamaz dedim. Hic sirasi degildi. Hazir degildim! Ustelik annemi ugurlayip gelmistim ve beylikduzune donuyordu, esim de beni unutup avmye gitmisti ve trafik vardi. Neyse ki hastanedeydim.:) ustumdeki islakligi kapata kapata wcye gittim ve dakikalarca akti suyum. Bi turlu kalkamadim klozetten. Esimi de wcde arayip askim bisey solicem ama korkma dedim. Hadi yaa dedi.:) Nstde sancim cikmadi ama doktorum bakirkoy subesinde oldugu icin oraya gitmemiz gerekiyordu. Ne kdr vaktim oldugunu kestiremedim. Eksik var miydi acaba? Neyse ki o gun annemle birlikte kizimin besigini nihayet hazirlamistik ve bir gun oncesinde de bebek sekerlerini tamamlamistim. O gunun bugun olduguna esim de ben de inanamiyorduk.
>
> Sancim henuz baslamadigi icin rahattim, sadece kontrole gidiyorduk sonucta, ama temkinli elbette(hastane cantalariyla). Sadece suyum kalmadigi icin yolda bebegim cok sert sarsildi, elimle sabitleyerek tutmak zorunda kaldim karnimi. Drum beni muayene etti, yine sanci yoktu nstde 70-80 degerleri goruyorduk arada ama onlar ztn son bir haftadir baslamisti ve hafif adet sancilari seklindeydi. Druma bunun ne kdr fazlasini hissedecegimi sordugumda bunun travay olmadigini ve asil travay basladiginda mutlaka anlayacagimi, ancak epidural icin 3 cm acikligi beklemek zorunda olduklarini soyledi. Oysa ben epidural istemiyordum zaten. Kendimi hazirlamis ve sartlamistim onca zamandir. Travayin baslamasinin sabahi bulacagini, baslamazsa da sabah 6 gibi suni sanciyla dogumu baslatacaklarini da soyledi. Yatin uyuyun ve bol bol dinlenin dedi.
>
> Esimle odamiza yerlestik ve 9 aydir secemedigimiz kizimizin ismini orada sectik.:))) "İnci". Bana yeme icmeyi yasakladilar sabaha kdr(oysa ki ben psikoloji seminerinden snr esimle pizza yemeye gideriz diye dusunuyodum, aserdigim son sey olmus). Sadece bir cay icebildim. Tam uyumak icin yattik ki 15 dk gecmeden bur sanci girdi. Sanirim basladi diye dusundum. Heyecandan uyuyamiyordum da, tam dalacakken ikinci geldi 75 dk sonra. Dedim herhalde yarin ogleni bulur sancilarin sıklasmasi. Ucuncu sanci 60 dk sonra geldi. Dorduncu 30 dk sonra. Ne bu duzensizlik derken dorduncunun cok kuvvetli oldugunu da es gecmeyeyim. Hemsireye haber verdik. Daha 2 cm olmamistir dedi. Drum ztn sabah gelecekti. İyi peki dedim ve beklemeye basladik. 15 dk sonra bir digeri, bir 15 dk daha ve 10 dk. Giderek siddetlendi ve epidural istedim.:) 3-4 cmi beklemeliyiz dediler ancak korkmaya basladim henuz 2 cm bile degilse.. Nefes alma egzersizlerimin hepsi beynimden uctu gitti. Hic bir pozisyon beni rahat ettirememeye basladi. Sakin kalmaya calisiyordum esim de destek oluyordu ama giderek siddetlenip hızla azaliyordu sancilar arasi. Yogun israrlarimla hemsire muayene etti ve 4 cm dedi. yaklasik10-9-8-7 dk seklinde birkac sanci daha geldikten snr anestezisyen ancak yetisti, ben sezeryan istemeye baslamistim ama kimse benu sallamiyordu ve 6 cm iken epidural yapilmaya calisiliyordu ancak ben olmasi gerektigi gibi duramiyordum sabit. Epiduralin yanlis yere rastladigini fark etmemle sol kalcamin kasilip oyle kalmasi bir oldu. Bu beni daha da zorladi malesef.
5 dkda bir anestezi verecegini soyledi ama 5 dk gectiginde 8 cm idi. Drum geldi o sirada ve ben artik ikinmak istiyordum cok garip bir sekilde. 1 cm daha beklememiz gerektigini ve soyle soyle nefes almami falan soyledi ama ne dedigini algilayamadim o an.:) hersey durdu zaten, sadece dogurmak istiyordum. :) derken dogum odada basladi bile ve dogumhaneye nasil gittigimizi bilmiyorum. Bilincim pek yerinde degildi artik, boluk porcuk hatirliyorum dogumu. Kalcam hala kasili durumda, susuyor ve terliyorum. Cok farkli bir sanci var ve sadece bitsin istiyorum. Hatirladiklarim bunlar. 20 dk boyunca ikindim. Bir turlu basaramadim.
Nefesim yetmiyordu ve neden boyle oldugunu anlayamadim. hani olum korkusu vardi ya, o an kizimin artik daha fazla orada kalmamasi ve dogmasi icin olmeyi tercih ettim. 3 kere epizyotomi yapmak zorunda kaldi drum. En istemedigim seydi ama o an sadece dogmasini istiyorsunuz. Enerjim bitmisti. Tek bir damla kaldi onda da beceremezsem bayilacagimi biliyordum. Yapmak zorundaydim ve kizim icin yaptim. 40 sn boyunca nefes almadan ittim. Sonrasini hayal meyal hatirliyorum. Saate baktim. İncimin gozlerini gordum. Ondan ozur diledigimi hatirliyorum. Aval aval bakip icimdeki bebegim bu muydu diye aklimdan gecirdim. Esim iceri girmis ve kameraya cekmis sonrasini. Bana su icirmisler. Kucagima alirken cok heyecanlanmisim. Sol gogsumden emzirtmisler. Miş miş miş malesef oralar.
ha bir de tekrar sanci girmeye baslamisti, plesantaymis. Sonrasinda sedatifle bayilttilar plesanta ve dikisler icin. Epiduralin tutmamasi onun yuzunden lokal anestezi yapilamadan epizyotomi yapilmasi buyuk sanssizlikti.
>
> Herseye ragmen, 38+2 de sabaha karsi 4:51de dunyaya getirdigim İnci'mi saat 6da kucagima aldim.:) bu sefer bilincli bir sekilde. İlk bir hafta sok etkisinden cikamadim ama evde onunla yalniz kalip soyle bir gozlerinin icine bakip bu benim cocugum diyip aglamayi basarinca anne oldugumu anladim.:) cok guzel bir duygu ve pahabicilemez. Canimin ici o benim, gozumun incisi.
>
> Hepinize hayirli dogumlar ve saglikli evlatlar diliyorum. Nefes egzersizi, pelvik egzersizleri ihmal etmeyin.
bir de ben persembe dogum yapmamis olsaydim cuma gunu cati muayenesi yapilacakti.. Cok onemliymis gercekten. Agri esiginuzin dusuk oldugunu dusunuyorsaniz israrci olmayin, epidurale negatif bakmayin ki dogumunuzun tadini cikarirsiniz en azindan. Ben cok siddetli ve cok hizli bir travay gecirdim. Herkes cok sasirdi. Eger hastaneye gitmek icin sancilarin 10 dkda 1e dusmesini evde bekleseydim yolda doguran 2013 istanbullusu ben olcakmisim.:) icinizdeki ses zaten size ne yapmaniz gerektigini soyluyor ona guvenin ve korkmayin. Herkesin dogumu farkli oluyor, herkesin ki essiz ve ozel. Cok ketum olmayin akisina birakin. Hamilelik cok cok guzel bisey son haftalar biraz zorlasa da. Dogumdan sonraki ilk gunler de cok zor. Emzirmek bir sanat hatta. İkinci gece emzirirken uyuyakaldikca, ablam kucagimdan aldi bebegimi uyuyan bebek uyandirilmaz diyip. Ve bu hep sag gogsume denk geldigi icin o gogsumde sut birikti pompam da yoktu ve gogsum balon gibi oldu gunlerce agridi,ucu kayboldu , bebek agzina alamadi giderek kotulesti. Tek sol meme yetmedi, sarilik sinira ulasti. Daha yeni alabiliyor cocuk. Bir de insanlar can sikabiliyor tabii. Lohusaliginizi bilin, nazinizi yapin.:) kimseyi dinlemeyin, herkes akil verecek ama goreceksiniz icguduleriniz sizi dogru yonlendirecek. Kucaginizdan indirmeyin bebeginizi.:)) o sizin. Bol bol emzirin. İlk gunler cok onemli. binbir bahaneyle kucaginizdan alip kendi kucaklarinda gezdirdiklerinde kiskancliktan catlayip hungur hungur aglayabiliyorsunuz.:)) bir de korse kullanmayin eger karniniz cok buyuk degilse ve sezeryan olmadiysaniz. Karin kaslarini tembellestiriyormus. Korseyi biraktiktan bir sure sonra tekrar sarkiyormus.