2013 Şubat Anneleri....

meltemizmir .!.:

selam canım bız ıyıyız sen nasılın bebısın nasıl , dogumun nası gectı kal kılo dogdu dogum kıloları ne alemde anlat bakalım :)

Genişletmek için tıkla...

bahar19881988 .!.:

Eki Görüntüle 694410
ben kapalıyım aslında.. mevlüdümüz de sacımı acmıstım resimleri yüklerken farkettim ama sıkıntı olmaz diye düşünerek yine de yükledim...umarım yalnıs bir davranış olmamıştır silinmiyor da sanırım oldu artık

Genişletmek için tıkla...

viyahat .!.:

arkadaşlar hepinize merhaba doğumdan sonra bir kez yazdım ondan sonra da sürekli okuyorum ama bir türlü yazmaya zaman kalmamıştı ama içimi acıtan birşey var kendimle bile paylaşmak zor gelirken sizinle paylaşmak istedim.bebeğim 66 günlük oldu çok şükür herşey yolunda ama tam kırkı çıkacağı sırada bir kaza atlattık.daha doğrusu benim hatam nedeniyle bir kaza.15.günden sonra bebeğimin herşeyiyle ben ilgileniyorum gece gündüz çok yorulduğum ve uykumun beni çok zorladığı geceler oldu ama o gece hiç uykum yokken bebeğimin gazını çıkarmak için uğraşırken uyuyup kalmışım bebeğimin ağlamasıyla sıçradım kollarımdan kaymış düşürmüşüm bebeğimi.dünya başıma yıkıldı sanki hayatım boyunca o anki kadar korku yaşamadım.elimde bile tutatmadım hemen eşime verdim ama saç baş yolar derecesinde ağlıyorum evin içinde deliler gibi geziniyorum.bebeğim çok az ağladı sonra uyumaya devam etti.ama ben hemen hastaneye gidelim dedim özel bir hastaneye gittik refleksleri normal ama birde çocuk hastanesine götürün orada baksınlar dediler hemen gittik.söylerken anlatırken bile o kadar kendime öfkelenerek anlatıyordum ki elim ayağım titriyordu.tomografi rontgen ultrason kan tathlili yapıldi şükürler olsun hepdi temiz çıktı sabaha kadar hastane de kaldık sonrasında evimize geldik.ama hayatımın en zor gecesini geçirdim.bütün gece ağladım ve bütün gündüz sonrasında biraz kendime geldim.eşime çok kırıldım kaç kere dedim aşkım emzirince kucağında tutma düşürürsün şöyle böyle bir yandan bişey olmaz ağlama diyor ama bir yandanda beni suçlar tarzda cümleler kuruyor.ben o güne kadar sevmek için bile aramıza yatırmadım eşim defalarca istemesine rağmen uyur kalırız diye hiç yatırmadım herşeye ama herşeye çok özen gösterdim ama böyle birşey başıma geldi şimdi bile ağlayaarak yazıyorum bunları o günden beri her gece bebeğimin sesini duyup uyandığımda düşürdüm korkusuyla o geceyi yaşayarak uyanıyorum.bir diyorum insanllık hali heerkesin başına gelebilir sonra ahhh keşke diyorum ama çok şükür bişey olmadı ablam dışında kimseye anlatamadım utancımda bebeğine bakamayan bir anne gözüyle baksınlar istemedim insanlar.sonrasındaysa çekilen tomografi için suçlamaya başladım kendimi ve sanırım hayatım boyuncada suçlamaya devam edicem benim yüzümden bebeğim bir tomografiyle bir sürü radyasyon almış oldu inşallah geleceğini etkileyecek bir etkisi olmaz die dua ediyorum.zaten lohusalık döneminde ruhen çok kötüydüm kendime güvenemıyordum yapayalnız hissediyordum kendimi herkesin yaşadığı tarzda enişeler yaşıyordum tam onları atlattım derken bu olay geldi başıma tekrar en başa döndüm.şimdi her kucağıma alışımdaveya biri kucağına aldığında her arabasına koyduğumuzda bişey olacak ve düşecek korkusu yaşıyorum inşallah zamanla atlatırım ve inş.o tomografi bebeğime çok zarar vermemiştir.
bu arada bebeği ameliyat olan annelere çok çok geçmiş olsun,hocapolydi sanırım allah yardımcın olsun kolaylıklar versin bebeğine sağlık versin inşallah hep okuyorum paylaşımlarınızı ama yazamıyorum.bugün bende paylaşmak istedim içimdekileri inşallah kafa şişirmem.allah bebeklerimizle hayırlı sağlıklı bir ömür versin hepimize inşallah.

Genişletmek için tıkla...

pofikci .!.:

Kızlar nasılsınız en geldim.. uzun zamandır giremedim. her şey yolunda mı.. meltem, hocapoli, sinem, ve adını yazamadığım bacılarım nasılsınız.. ? biz iyiyiz çok şükür büyüyoruz.. kızımla hayata alışmaya çalışıyorum. 20 mayıs ta iş başı yapıcam. Hocapoli geçmişe biraz göz attım çok geçmiş olsun. Allah büyük. Meltem sen nasılsın Rüzgar nasıl? özlemişim burayı. hamilelik takvimi de yok tuhaf oldum

Genişletmek için tıkla...

viyahat .!.:

arkadaşlar hepinize merhaba doğumdan sonra bir kez yazdım ondan sonra da sürekli okuyorum ama bir türlü yazmaya zaman kalmamıştı ama içimi acıtan birşey var kendimle bile paylaşmak zor gelirken sizinle paylaşmak istedim.bebeğim 66 günlük oldu çok şükür herşey yolunda ama tam kırkı çıkacağı sırada bir kaza atlattık.daha doğrusu benim hatam nedeniyle bir kaza.15.günden sonra bebeğimin herşeyiyle ben ilgileniyorum gece gündüz çok yorulduğum ve uykumun beni çok zorladığı geceler oldu ama o gece hiç uykum yokken bebeğimin gazını çıkarmak için uğraşırken uyuyup kalmışım bebeğimin ağlamasıyla sıçradım kollarımdan kaymış düşürmüşüm bebeğimi.dünya başıma yıkıldı sanki hayatım boyunca o anki kadar korku yaşamadım.elimde bile tutatmadım hemen eşime verdim ama saç baş yolar derecesinde ağlıyorum evin içinde deliler gibi geziniyorum.bebeğim çok az ağladı sonra uyumaya devam etti.ama ben hemen hastaneye gidelim dedim özel bir hastaneye gittik refleksleri normal ama birde çocuk hastanesine götürün orada baksınlar dediler hemen gittik.söylerken anlatırken bile o kadar kendime öfkelenerek anlatıyordum ki elim ayağım titriyordu.tomografi rontgen ultrason kan tathlili yapıldi şükürler olsun hepdi temiz çıktı sabaha kadar hastane de kaldık sonrasında evimize geldik.ama hayatımın en zor gecesini geçirdim.bütün gece ağladım ve bütün gündüz sonrasında biraz kendime geldim.eşime çok kırıldım kaç kere dedim aşkım emzirince kucağında tutma düşürürsün şöyle böyle bir yandan bişey olmaz ağlama diyor ama bir yandanda beni suçlar tarzda cümleler kuruyor.ben o güne kadar sevmek için bile aramıza yatırmadım eşim defalarca istemesine rağmen uyur kalırız diye hiç yatırmadım herşeye ama herşeye çok özen gösterdim ama böyle birşey başıma geldi şimdi bile ağlayaarak yazıyorum bunları o günden beri her gece bebeğimin sesini duyup uyandığımda düşürdüm korkusuyla o geceyi yaşayarak uyanıyorum.bir diyorum insanllık hali heerkesin başına gelebilir sonra ahhh keşke diyorum ama çok şükür bişey olmadı ablam dışında kimseye anlatamadım utancımda bebeğine bakamayan bir anne gözüyle baksınlar istemedim insanlar.sonrasındaysa çekilen tomografi için suçlamaya başladım kendimi ve sanırım hayatım boyuncada suçlamaya devam edicem benim yüzümden bebeğim bir tomografiyle bir sürü radyasyon almış oldu inşallah geleceğini etkileyecek bir etkisi olmaz die dua ediyorum.zaten lohusalık döneminde ruhen çok kötüydüm kendime güvenemıyordum yapayalnız hissediyordum kendimi herkesin yaşadığı tarzda enişeler yaşıyordum tam onları atlattım derken bu olay geldi başıma tekrar en başa döndüm.şimdi her kucağıma alışımdaveya biri kucağına aldığında her arabasına koyduğumuzda bişey olacak ve düşecek korkusu yaşıyorum inşallah zamanla atlatırım ve inş.o tomografi bebeğime çok zarar vermemiştir.
bu arada bebeği ameliyat olan annelere çok çok geçmiş olsun,hocapolydi sanırım allah yardımcın olsun kolaylıklar versin bebeğine sağlık versin inşallah hep okuyorum paylaşımlarınızı ama yazamıyorum.bugün bende paylaşmak istedim içimdekileri inşallah kafa şişirmem.allah bebeklerimizle hayırlı sağlıklı bir ömür versin hepimize inşallah.

Genişletmek için tıkla...

pofikci .!.:

iyiyim tatlım:) beklediğimiz gibi çok iri doğmadı 3.060 gr doğdu sonra dğum kilosunu verdi 2.870 oldu şimdi 5.200 10 gün sonra 3. ay oluyor. 100 grdan fazla mama yemiyor sürekli de emziriyorum tabi . sanki az yiyomuş gibi geliyor bana sence normal mi? ama sağlığı yerinde çok şükür iyiyiz. ben 82 kiloyla doğuma girdim. şu anda 70 kiloyum. sezaryen süperdi düğün gibi doğum yaptım. epidural sezaryen oldu. ertesi gün hastanede süslendik püslendik turladık kızımla:) ama kafama takıyorum sanki az yiyo gibi geliyor.

Genişletmek için tıkla...

sinem8328 .!.:

meltemmmmmmmmmmmmmmmmmmmm sesime gel

Genişletmek için tıkla...

hacopoli .!.:

herkese iyi akşamlar pofikci hoşgeldin. teşekkürler geçmiş olsunların için. bizimde bugün çocuk doktorunda kontrolümüz vardı. 66 günlüğüz boyumuz 62 cm kilomuz 4820g doktor gayet iyi buldu. 1 kilo almışız bu ayda. reflekslerimizide kontrol etti yüz üstü yattığında kafasını kaldırabiliyor bunu erken yapmaya başlamış dedi sevindik. ama bi hareketi yapamadı gerçi uykusu vardı doktor o yüzden olabileceğini söyledi. kumpirellacım meral özmene gitmemizi istedi doktorumuz. çünkü şu an gittiğimiz doktorun tam karar verememesi aklında soru işareti kalmasına neden oldu galiba. meral hanımın en kötü vakaları gördüğünü alanında iyi olduğunu belirtti. yarın 2. eegnin sonucu çıkacak doktorla konuşacağız bide meral hanıma gideceğiz.

Genişletmek için tıkla...

viyahat .!.:

arkadaşlar hepinize merhaba doğumdan sonra bir kez yazdım ondan sonra da sürekli okuyorum ama bir türlü yazmaya zaman kalmamıştı ama içimi acıtan birşey var kendimle bile paylaşmak zor gelirken sizinle paylaşmak istedim.bebeğim 66 günlük oldu çok şükür herşey yolunda ama tam kırkı çıkacağı sırada bir kaza atlattık.daha doğrusu benim hatam nedeniyle bir kaza.15.günden sonra bebeğimin herşeyiyle ben ilgileniyorum gece gündüz çok yorulduğum ve uykumun beni çok zorladığı geceler oldu ama o gece hiç uykum yokken bebeğimin gazını çıkarmak için uğraşırken uyuyup kalmışım bebeğimin ağlamasıyla sıçradım kollarımdan kaymış düşürmüşüm bebeğimi.dünya başıma yıkıldı sanki hayatım boyunca o anki kadar korku yaşamadım.elimde bile tutatmadım hemen eşime verdim ama saç baş yolar derecesinde ağlıyorum evin içinde deliler gibi geziniyorum.bebeğim çok az ağladı sonra uyumaya devam etti.ama ben hemen hastaneye gidelim dedim özel bir hastaneye gittik refleksleri normal ama birde çocuk hastanesine götürün orada baksınlar dediler hemen gittik.söylerken anlatırken bile o kadar kendime öfkelenerek anlatıyordum ki elim ayağım titriyordu.tomografi rontgen ultrason kan tathlili yapıldi şükürler olsun hepdi temiz çıktı sabaha kadar hastane de kaldık sonrasında evimize geldik.ama hayatımın en zor gecesini geçirdim.bütün gece ağladım ve bütün gündüz sonrasında biraz kendime geldim.eşime çok kırıldım kaç kere dedim aşkım emzirince kucağında tutma düşürürsün şöyle böyle bir yandan bişey olmaz ağlama diyor ama bir yandanda beni suçlar tarzda cümleler kuruyor.ben o güne kadar sevmek için bile aramıza yatırmadım eşim defalarca istemesine rağmen uyur kalırız diye hiç yatırmadım herşeye ama herşeye çok özen gösterdim ama böyle birşey başıma geldi şimdi bile ağlayaarak yazıyorum bunları o günden beri her gece bebeğimin sesini duyup uyandığımda düşürdüm korkusuyla o geceyi yaşayarak uyanıyorum.bir diyorum insanllık hali heerkesin başına gelebilir sonra ahhh keşke diyorum ama çok şükür bişey olmadı ablam dışında kimseye anlatamadım utancımda bebeğine bakamayan bir anne gözüyle baksınlar istemedim insanlar.sonrasındaysa çekilen tomografi için suçlamaya başladım kendimi ve sanırım hayatım boyuncada suçlamaya devam edicem benim yüzümden bebeğim bir tomografiyle bir sürü radyasyon almış oldu inşallah geleceğini etkileyecek bir etkisi olmaz die dua ediyorum.zaten lohusalık döneminde ruhen çok kötüydüm kendime güvenemıyordum yapayalnız hissediyordum kendimi herkesin yaşadığı tarzda enişeler yaşıyordum tam onları atlattım derken bu olay geldi başıma tekrar en başa döndüm.şimdi her kucağıma alışımdaveya biri kucağına aldığında her arabasına koyduğumuzda bişey olacak ve düşecek korkusu yaşıyorum inşallah zamanla atlatırım ve inş.o tomografi bebeğime çok zarar vermemiştir.
bu arada bebeği ameliyat olan annelere çok çok geçmiş olsun,hocapolydi sanırım allah yardımcın olsun kolaylıklar versin bebeğine sağlık versin inşallah hep okuyorum paylaşımlarınızı ama yazamıyorum.bugün bende paylaşmak istedim içimdekileri inşallah kafa şişirmem.allah bebeklerimizle hayırlı sağlıklı bir ömür versin hepimize inşallah.

Genişletmek için tıkla...

pofikci .!.:

iyiyim tatlım:) beklediğimiz gibi çok iri doğmadı 3.060 gr doğdu sonra dğum kilosunu verdi 2.870 oldu şimdi 5.200 10 gün sonra 3. ay oluyor. 100 grdan fazla mama yemiyor sürekli de emziriyorum tabi . sanki az yiyomuş gibi geliyor bana sence normal mi? ama sağlığı yerinde çok şükür iyiyiz. ben 82 kiloyla doğuma girdim. şu anda 70 kiloyum. sezaryen süperdi düğün gibi doğum yaptım. epidural sezaryen oldu. ertesi gün hastanede süslendik püslendik turladık kızımla:) ama kafama takıyorum sanki az yiyo gibi geliyor.

Genişletmek için tıkla...

viyahat .!.:

arkadaşlar hepinize merhaba doğumdan sonra bir kez yazdım ondan sonra da sürekli okuyorum ama bir türlü yazmaya zaman kalmamıştı ama içimi acıtan birşey var kendimle bile paylaşmak zor gelirken sizinle paylaşmak istedim.bebeğim 66 günlük oldu çok şükür herşey yolunda ama tam kırkı çıkacağı sırada bir kaza atlattık.daha doğrusu benim hatam nedeniyle bir kaza.15.günden sonra bebeğimin herşeyiyle ben ilgileniyorum gece gündüz çok yorulduğum ve uykumun beni çok zorladığı geceler oldu ama o gece hiç uykum yokken bebeğimin gazını çıkarmak için uğraşırken uyuyup kalmışım bebeğimin ağlamasıyla sıçradım kollarımdan kaymış düşürmüşüm bebeğimi.dünya başıma yıkıldı sanki hayatım boyunca o anki kadar korku yaşamadım.elimde bile tutatmadım hemen eşime verdim ama saç baş yolar derecesinde ağlıyorum evin içinde deliler gibi geziniyorum.bebeğim çok az ağladı sonra uyumaya devam etti.ama ben hemen hastaneye gidelim dedim özel bir hastaneye gittik refleksleri normal ama birde çocuk hastanesine götürün orada baksınlar dediler hemen gittik.söylerken anlatırken bile o kadar kendime öfkelenerek anlatıyordum ki elim ayağım titriyordu.tomografi rontgen ultrason kan tathlili yapıldi şükürler olsun hepdi temiz çıktı sabaha kadar hastane de kaldık sonrasında evimize geldik.ama hayatımın en zor gecesini geçirdim.bütün gece ağladım ve bütün gündüz sonrasında biraz kendime geldim.eşime çok kırıldım kaç kere dedim aşkım emzirince kucağında tutma düşürürsün şöyle böyle bir yandan bişey olmaz ağlama diyor ama bir yandanda beni suçlar tarzda cümleler kuruyor.ben o güne kadar sevmek için bile aramıza yatırmadım eşim defalarca istemesine rağmen uyur kalırız diye hiç yatırmadım herşeye ama herşeye çok özen gösterdim ama böyle birşey başıma geldi şimdi bile ağlayaarak yazıyorum bunları o günden beri her gece bebeğimin sesini duyup uyandığımda düşürdüm korkusuyla o geceyi yaşayarak uyanıyorum.bir diyorum insanllık hali heerkesin başına gelebilir sonra ahhh keşke diyorum ama çok şükür bişey olmadı ablam dışında kimseye anlatamadım utancımda bebeğine bakamayan bir anne gözüyle baksınlar istemedim insanlar.sonrasındaysa çekilen tomografi için suçlamaya başladım kendimi ve sanırım hayatım boyuncada suçlamaya devam edicem benim yüzümden bebeğim bir tomografiyle bir sürü radyasyon almış oldu inşallah geleceğini etkileyecek bir etkisi olmaz die dua ediyorum.zaten lohusalık döneminde ruhen çok kötüydüm kendime güvenemıyordum yapayalnız hissediyordum kendimi herkesin yaşadığı tarzda enişeler yaşıyordum tam onları atlattım derken bu olay geldi başıma tekrar en başa döndüm.şimdi her kucağıma alışımdaveya biri kucağına aldığında her arabasına koyduğumuzda bişey olacak ve düşecek korkusu yaşıyorum inşallah zamanla atlatırım ve inş.o tomografi bebeğime çok zarar vermemiştir.
bu arada bebeği ameliyat olan annelere çok çok geçmiş olsun,hocapolydi sanırım allah yardımcın olsun kolaylıklar versin bebeğine sağlık versin inşallah hep okuyorum paylaşımlarınızı ama yazamıyorum.bugün bende paylaşmak istedim içimdekileri inşallah kafa şişirmem.allah bebeklerimizle hayırlı sağlıklı bir ömür versin hepimize inşallah.

ben oğlumu bebekken 6 aylık falandı düşürdüm. bebek arabasındaydı avm deydik. boyu hizasındaki kıyafetlere tutunmuş, kafa üstü düştü zemine. öyle bir bastıki çığlığı avm inledi ben hem naptım ben diye hem utançtan( bebeğe kenara atmışımda alışverişe dalmışım gibi ) yerin dibine girdim. o ağladı ben ağladım. hiç tahmin etmemiştim ayağa kalkabileceğini o yüzden emniyet kemeri bağlı değildi. biz de hemen dr.u aramıştık.bebeğine hiç bir şey olmasın, hiç zarar görmesin istiyorsun ama bazen yaşanıyor böyle talihsiz olaylar. üzme bu kadar kendini. düşe kalka büyüyüor dedikleri bu oluyor. bu olay seni kötü anne yapmaz. ama üzüntünü anlıyorum. tomografi içinde üzülme. için içini kemirmese daha iyi olmazdı. allah korusun hepimizin yavrularını.

Genişletmek için tıkla...

meltemizmir .!.:

canım masallahınız var boyunuz cok uzun ruzgarda 60 gunlukken 62 cm di ki bu erkek persantılınde yuksek bır cızgı sızınkı kız persantılınde maxımumda bence, muhtemelen ınce uzun bır kız olacak senınkı sımdıden bellı , kafasını kaldırması bencede ıyı bırsey yapamadıgı hareket ne merak ettım canım

Genişletmek için tıkla...

hacopoli .!.:

herkese iyi akşamlar pofikci hoşgeldin. teşekkürler geçmiş olsunların için. bizimde bugün çocuk doktorunda kontrolümüz vardı. 66 günlüğüz boyumuz 62 cm kilomuz 4820g doktor gayet iyi buldu. 1 kilo almışız bu ayda. reflekslerimizide kontrol etti yüz üstü yattığında kafasını kaldırabiliyor bunu erken yapmaya başlamış dedi sevindik. ama bi hareketi yapamadı gerçi uykusu vardı doktor o yüzden olabileceğini söyledi. kumpirellacım meral özmene gitmemizi istedi doktorumuz. çünkü şu an gittiğimiz doktorun tam karar verememesi aklında soru işareti kalmasına neden oldu galiba. meral hanımın en kötü vakaları gördüğünü alanında iyi olduğunu belirtti. yarın 2. eegnin sonucu çıkacak doktorla konuşacağız bide meral hanıma gideceğiz.

Genişletmek için tıkla...

kumpirella .!.:

Aklın yolu bir Başından söylemiştim ya zaten, orada pek çok gelişimsel nöroloji profesörü var, çok da bilgililer ama bence yaklaşım olarak en iyisi meral özmen. Ben orada staj yaparken ne çocuklar gördüm, gerçekten de çok nadir görülen vakalar bile oradan tedavi alıyor, teşhis konuyor. Çapa'nın ortamını hiç sevmem, deli gibi kalabalıktır, tuvaletler bakımsızdır, doktorların çoğu çok kaprisli ve sinirlidir ama işte istanbul'da çocuk hastalıklarında çapa ve cerrahpaşa, hatta bu ikisi arasında da çapa iyidir işte.
Bu kez her zamankinden daha büyük bir merakla bekliyorum ne diyeceğini. Aman canım randevularınızda dakik olun, o konuda çok titizler oradaki hocalar.

Genişletmek için tıkla...

hacopoli .!.:

evet doktorumuzda 5. ay da olması gereken boyda dedi. şimdiden ince uzun duruyor bende hep bu kız zayıf diyodum meğer ondanmış kilosu iyi aslında iki aydır birer kilo aldı. yapamadığı harekette doktor ellerinden tutup kaldırdığında biraz kafasının kendi kaldırması gerekiyomuş bizimki kafasını arkaya saldı. ama bunu yapabilmesi için tam uyanık olması gerekiyor dedi. benimkinin uyku problemini biliyosunuz zaten. doktor muayene ederken bile farketti bu kızın çok uykusu var diyor. bizim kızın hep uykusu var zaten. bide benim egzersiz yaptırmam gerekiyomuş ama ben pek yaptırmıyordum bi yerini acıtacam diye. doktordan gelince evde o hareketi denedim. kimi zaman yapıyor bazen yapmıyor. bakalım 3. ayda tekrar kontrol edecek.

Genişletmek için tıkla...

hacopoli .!.:

dualarında bize yer veren ve geçmiş olsun dileklerini ileten tüm arkadaşlara teşekkürler. mr bugün çekildi ve çok şükür kızlar temiz çıktı. en azından beyinde bi hasar olmadığını biliyoruz mutluluk verici. pazartesi tekrar eegmiz var. kızımın irkilmelerini videoya almıştım. eeg çeken hemşirede izledi. bunların şiddetli nöbetler olmadığını söyledi. ama kasılmalarımız var galiba. salı günü daha bi netleşecek herşey. tuzecim söylediklerinde haklısın bu hastalık varsa bile ilaçla engelleneninden olsun diye dua ediyoyorum. ben kızımın yaşam kalitesini yükseltmek için elimden geleni yapıyorum gerisi rabbime kalmış.

Genişletmek için tıkla...

sinem8328 .!.:

hoşgeldin canım seni göremeyince merak etmiştim iyi olduğunuza sevindim özlemişim kız seni 9 ay çene yaparsak insan alışıyor birbirine

Genişletmek için tıkla...

hacopoli .!.:

herkese iyiakşamlar kızlar ortalık sakin bebişlerle uğraşıyosunuz galiba benimki uyuyor mışıl mışıl kızlar dün küvezde kaldığımız için abr işitme tesstimiz vardı. sağ kulağımız testen geçemedi. kbk doktorunada gösterdik tıkalıda değil. şimdi bi üst test var onu yaptırmamız gerekiyor. testi yapan tekk taraflı işitme kaybı nadir bi durumdur diyor ama yine de ihtimal var. ama bu testen geçemeyip diğerinden geçenler varmış yada bu test sadece işitme var yada yok diye gösteriyormuş diğer test desibeli ölçüyormuş. amaan kafam çok karıştı şu iki aydır farklı farklı şeyler duyuyorum. rabbim beterinden korusun en azından bi kulağımız kesin duyuyor. artık ne düşüneceğimi şaşırdım. yarın çektireceğimiz eeg yide dün çektirdik doktorumuz okuduysa yarın sonucunu alıcaz yarın hayırlı haberler duyarım inş. yüreğimde kocaman bi hüzünn var ama bunun üstesinden gelecem. şükretmek için biçok sebep var. kızımın kalbi atıyor ya rabbim dualarımı duyar inş.

Genişletmek için tıkla...

koala980 .!.:

sanırım bebeklerden fırsat buldukça giremeyen arkadaşlar da girmeye başlamış buraya. herkes birbirine hoşgeldin diyo . ne güzel unutulmuyor paylaşılanlaR. 1 haftadır şehir dışındaydım bakamadım. şimdi fırsat oldukça okuyacağım geçmişide. öpüyorum tüm bebişleri:))

Genişletmek için tıkla...