Bende öyle kalabalık ortamda büyüdüm. Babanne amca dayı teyze anane hepimiz aynı sokaktaydık. Eskiden birde gecekondu. Zil bile yok zırt pırt birileri girip çıkardı. Taşındık apartmana rahat edicem dedim. Yok bizim bilgisayar yok şuna bakalım mı. Abla yazıcıdan çıktı alabilir mi. Benim şu ödevimi yaparmıyız. Kıramıyosunda. Kendi 3 kardeşim yetmiyomuş gibi bide komşu çocuklarıyla uğraşıyodum. Anaları komşu komşu gezsin çocuk ödevlerine kafa patlatmak bana düşsün. Yapamam benim ödevim var diye gönderdim hep en sonunda da kesildiler. Sonra adımız huysuza çıktı

Açma bence kapıyı. Bilmiyosa hocasına sorsun kadın otursun çalışsın önce dersi. Babam beni çalıştıracağında önce alır kendi okurdu sonra bana anlatırdı. Uğraşmak istemiyolar gönderiyolar.
Eşim yine yok bu gün bende yalnızları oynuyorum bi bunaldım sinirliyim acaip