Canım Rabbim uzun ömür versin sizlere.. Direk mi suni sancı verdiler nasıldı o sancı bir de kaç saat çektin
nerede doguracaksın? ben karadenız hastanesıne gıdıyrm
"aç bak belki önemlidir" dedim..aldı mektubu okuyunca şok oldu hani yoktu dedi şaşırdı sevindi inanamadı...
eneeeee bu topik ne ara açılmışşş çok tatlııı
zeyy88
çok geçmiş olsun 2 yavruna da sağ salim kavuşursun inşallah.Allahım dertlerimize derman doğumumuza kolaylık versin.Merhaba kızlar hikayemi buraya da ekliyorum
Umarım herkes iyidir..çok şükür kendime geldim ve doğum hikayemi anlatmak için geri geldim..hepinize çok teşekkür ediyorum bildirimlerim çok fazla hepinize tek tek cevap vermem mümkün değil...
Eşimle evleneli 7 ay olduktan sonra artık bebek için manevi olarak hazır olduğumuzu hissettik ve çalışmaya başladık..denemelerimizin ilk ayında hamile kalamadım..
2. ayımızda erken gebelik testi yaptım negatif çıktı eşime söyledim..adetimi beklemeye başladım..adetimden bir gün önce işyerinde mide bulantısı farkettim hemen eczaneden test aldım ve öğle arasında yaptım..belli belirsiz çizgiyi gördüğümde kalbim ağzıma geldi çünkü bebek olmasa orada o hayalet çizginin çıkmasının imkanı yoktu
Hemen kan testi vermeye gittim pozitif sonuç alınca eşime bebeğimizin ağzından bir mektup yazdım..10 mart günüydü ve eve sürekli seçimler için aday tanıtım zarfları geliyodu..bir zarfın üstüne eşimin adını yazdım akşam eve geldiğinde "sana zarf gelmiş yine" dedim.."bu ne yaaa yine seçim zarfımı" dedi bir kenara attı
1-2 hafta sonra kesemizi görmeye gittik ...10 gün sonra yani 8. haftada kalp atışını duymaya gittik..kalp atışını duymaya eşimle gidemedim izin alamadı annemle gittim..ben evlenmeden önce bile hep ikizlerim olacağını düşünüyodum doktora hiç bir şey sormadım söylemedim yinede..kendi kendine "tek kese tek bebek"dedi.."öyle mi ben hep ikiz hissediyodum" dedim..güldü.."hayır tek bebek" dedi..doktorun yanından çıktıktan sonra eşimi aradım ona da hala ikiz hissettiğimi söyledim.."doktorda tek demiş sen hala ikiz diyosun" dedi o da bi güldü
10. haftada eşimle bebeğimizin durumunu öğrenmeye gittik...usgye girdim..doktor baktı baktı baktı suratı değişti "hımmmm" dedi..ekrana bakıyorum iki tane beyaz leke..aklımdan o anda neler geçti korkudan..daha sonra doktor "ailede ikiz var mı bunlar iki taneymiş" dedi..eşim şok oldu ben çok şaşırmadım çünkü hissediyordum hep..3 boyutluyu açtı doktor..iki tane yumru sırt sırta vermiş duruyor...eşim şok oldu sevindik ağladık mutlu olduk..son gülen iyi güler hesabı bu sefer ben onlara güldüm
18. haftada sabah 5te kramplarla uyandım doğru üniversite hastanesine gittik..malesef orada çok pişmanlıklarım oldu bebeklerimin düşmek üzere olduğunu anlamadılar bir şey yok dediler..özeldeki doktoruma gittim direk..2 gün yatış verdi progestan hap ve iğnelere başladık...raporlarla doğum iznine kadar geldik çok şükür..
22. haftada ikisininde kız olduğunu öğrendik ki zaten herkesin bir kız bi oğlan demesine rağmen ben yine ikisininde kız olduğunu hissediyordum
33. haftamda kendi şüphelerim üzerine idrar testi yaptırdım ve protein miktarının yüksek olduğunu gördük..doktoruma sonuçları yolladım tansiyon takibine başladık..10 ekimde doktorumuz bebeklerin ciğerlerinin gelişmiş gözüktüğünü ancak ne olur ne olmaz diye ciğer geliştirici iğneleri yapmamızı istedi bebekleri alıcaz dedi..bizim elimiz kolumuz bağlandı yaptıramadık durumun bu kadar ciddi olduğunun da farkında değildik...11 ekimde hastaneye tekrar gittik protein değerim 2 katına çıkmıştı..ciğer geliştiricileri yaptırmadığımız için dokor çok kızdı 24 saat kaybettirdiniz dedi ve haklıydı...iğnelerin etki etmesini beklediğimiz için 1 gün geç doğum yaptım bayramın 3. günü pazartesi günü..eğer 1 gün erken sezeryana alınmış olsam vücudum bu kadar hırpalanıp 3 katına çıkmayacaktı bu kadar ödem toplamayacaktım..çok orlu 1 hafta geçirdim preeklempsinin esas ne olduğunu doğumdan sonra anladım..kaç gün annem babam kucağında tuvalete taşıdılar beni..bebeklerimden önce bana bebek gibi baktılar...
Neyse her şeyden önemlisi 34+1 de sabah saat 10.20de 1700-1500 gram iki tane kız meleğim sağlıkla dünyaya geldiler..daha sonra kilosu yüksek olan bebeğimin durumunun iyi olduğu ancak kilosu küçük olanın bir sıkıntısı olduğu ama ne olduğunu anlayamadıklarını söylediler..
Durum aynen şu şekildeymiş kızlar..küçük olan bebeğimde kalpten temiz kan çıktıktan sonra vücuda dağıtıldığı damarında darlık varmış..4 mm olması gereken damar 2 mmymiş..yani vücuda istediği oksijen pompalanamıyor ve bebek gelişemiyor nefeslenemiyor ve iş malesef kalp yetmezliğine kadar gidiyor Allah korusun..
Bebek doğduktan sonra göbek bağı kesilir kesilmez, anne karnında plesentadan beslenmeyi sağlayan damar kapanıyormuş...benim bebeklerim prematüre doğduğu için küçük bebeğimde bu damar, Allah tarafından kapanmamış ve bebeğin nesi olduğunu doktorlar anlayana kadar dolaşımı o yan damardan devam etmiş..büyük bebeğimde ise bu damar kendiliğinden kapanmış..yani doğumdan sonra ikinci bir mucize daha yaşadık..belki bir kaç hafta sonra bebeklerim alınsa küçük bebeğimde de o damar kapanıcaktı ve elimizden hiç bir şey gelmeyecekti..yani demem o ki ben erken doğurucam diye üzülürken her şerde bir hayır olduğunu bir kere daha gördük...ve hayatın yaptığımız planlara göre gitmediğini ve her şeyin başının sağlık olduğunu...
Bebeğin durumu ancak çarşamba günü anlaşıldı ve istanbul veya ankarada tedavi olması gerektiğini ambulans uçakla gitmesi gerektiğini söylediler..konu bebek olunca bizim gibi olmuyor işler...hacettepe ve siyami ersekte bu konuda uzman doktorlar olduğunu söylediler..eşim ne yaptı etti iki profesörede telefonla ulaştı ancak iki doktor da "bebek gelsin bakılır ilgilenilir sıraya alınır" diye abuk subuk konuştu...biz yıkıldık..bebeğin durumu acil hem doktorun bulunması hem doktorun bebeği kabul etmesi ve hastanelerin anlaşarak prosedürleri hızlıca halledip bebeğin nakledilmesi gerekiyor..ve bu süreçte bize bebeğin maksimum 1 haftası var deniyor.. çarşamba akşamı biz yıkılmış bir durumda telefonla 112den haber bekliyoruz...herşey bomboş gelmeye başladı ya bebeğimi meleğimi bir daha göremezsem diye aklımdan geçenleri size anlatmam mümkün değil inşallah da anlamasınız kızlar..Allah düşmanıma yaşatmasın inşallah...daha sonra saat 8e doğru haber geldi Allah razı olsun istanbul medical parktaki çocuk kalp kardiyoloğu doktor hemen getirin bebeği ben ilgilenicem demiş..bebeğimi perşembe günü götürdüler öğleden sonra 4te uçağa bindi..6da hastanedeydi..doktor beklemiş tetkilerini yapmış ve acil anjiyo olması gerektiğini söylemiş..bu şekilde haftasonunu çıkaramaz demiş..bu esnada bebeğimin kanında yüksek dozda enfeksiyon çıkmış..doktor bu iki durum çakışırsa bebeği kaybedebiliriz demiş..zaten kilosu çok düşük olduğundan çok ümit de vermek istemedi anjiyodan da şüpheliydi..ama bekleyerek de düzelecek bir durum değil gittikçe bebek kötüleşiyor..yani anjiyo yapılması zorunlu...mübarek cuma günü öğleden sonra bebeğim anjiyosunu oldu ve Allahın izniyle çok şükür sağlıkla ameliyathaneden çıktı..ctsi günü değerlerinin düzelmeye başladığını söyledi doktor...cumadan beri uyutuluyormuş bugün uyandırılıp kendi kendine nefes alabiliyor mu diye kontrol edilcekmiş..eşim yanında bekliyor..sağlıkla bu süreci atlatırsa 3-4 kilo olunca ameliyat olup o damardaki hasarlı kısmın düzeltilmesi gerekiyor...inşallah sağlıkla o ameliyatı da atlatıp meleğimiz yanımıza gelir..
Şu geçirdiğim zorlu 1 haftada yanımda olduğunuz için, bebeklerime kendi bebekleriniz gibi dua ettiğiniz için, beni bebeklerimi ve durumumuzu merak ettiğiniz için, arkadaşlığınız kardeşliğiniz ablalığınız için, hiç birşey yapamayıp "Allahım inşallah bebeği iyi olur" diye sadece aklınızdan geçirmeniz için bile her şey için çok çok teşekkür ederim Allah hepinizden bin kere razı olsun ve sağlıkla bebeklerinize kavuştursun inşallah...inşallah Allah kimseye yaşatmasın böyle acılar...minnacık fındık kadar bir bebek masumca size gülümsüyor nefes almaya çalışıyor hayatta kalma mücadelesi veriyor ve siz hiç bir şey yapamıyorsunuz..şu 1 haftada hep geride bir bebeğim daha olduğunu düşünerek ayakta kaldım..yoksa ne olurdu bilemiyorum..
Sezeryandan sonra bebeklerimin bu durumundan dolayı ne oda süsleyebildim..ne yanımda götürdüğümüz bebek şekerlerini çikolatalarını açıp koyabildik..ne lohusa kıyafetlerimi giyebildim..boğazımda bir yumruyla birlikte hepsi çantada aynen öyle kaldılar...hiç bir şeyi hayal ettiğim gibi yaşayamadım tabiki ama hiç birinin gözümde bir değeri yok kızlar..sizin de olmasın..inananın karnınızdaki gibi olmuyor kesinliklee..dün mesela büyük kızım ilk kez gözlerini açtı..küveze yanına girdiğimde çipil çipil gözlerini açmış elinide açmış beni bekliyordu "merhaba anne" der gibi..ilk kez gözü açık gördüm gözgöze geldim ve o an yaşadığım duyguyu tarif edemem...onunda sadece kilo almasını bekliyoruz bir 10 gün daha kalıcakmış..yeterki sağlıkla çıksınlar göremesem de olur ne kadar kalsalar olur..yeter ki sağlıklı olsunlar...
evet kızlar benim hikayem şimdilik bu kadar..sezeryan yerimin acısını dünden beri hissetmeye başladım çünkü ödemlerim yeni indi daha..sormak istediğiniz her şeyi sorabilirsiniz artık bana elimden geldiği kadar yardımcı olucam...sizleri çok seviyorum
Canım bende yazmak istiyorum unutmadım bu topiğimizi de ama biliyorsunuz miniğim halen küvez de onun çıkmasını bekliyorum herseyimi ertelediğim gibi doğum hikayami yazmayı da erteledim.Küçük horozum evimize gelince bizim hikayemiz tamamlanacak o zaman severek paylasıcam hikayemizi teyzelerimizle.3 güzel annemiz de topiğimiz açıldığında bu yorumları yapmış.
Hikayeni bizimle paylaştığın için teşekkür ederiz
Diğer arkadaşlarımızdan da hikayelerini bekliyoruz.
Bebişlerinizle musmutlu ve sağlıklı günler!
Canım bende yazmak istiyorum unutmadım bu topiğimizi de ama biliyorsunuz miniğim halen küvez de onun çıkmasını bekliyorum herseyimi ertelediğim gibi doğum hikayami yazmayı da erteledim.Küçük horozum evimize gelince bizim hikayemiz tamamlanacak o zaman severek paylasıcam hikayemizi teyzelerimizle.
cnm erenın fotosunu paylasırmısın buyumustur o yaa yerımCanım bende yazmak istiyorum unutmadım bu topiğimizi de ama biliyorsunuz miniğim halen küvez de onun çıkmasını bekliyorum herseyimi ertelediğim gibi doğum hikayami yazmayı da erteledim.Küçük horozum evimize gelince bizim hikayemiz tamamlanacak o zaman severek paylasıcam hikayemizi teyzelerimizle.
cnm bı excel tablo olustur musun, dogum yapanları, beklenen dogum tarıhlerı dogum seklı falan. guzel olurdu :)Hazırlıklar başlasın!
Biz de anne olacağız!
2014 Kasım Anneleri olarak hamileliğimizi öğrendiğimiz günden beri burada hep beraber hayatı paylaşıyoruz.
Doğumlarımız yaklaşırken topiğimiz de hazır olsun istedik!
Güzeller güzeli 2014 Kasım Anneleri Doğum Hazırlığı ve Hikayeleri topiği hayırlı olsun.
Dileriz en güzel doğum hikayelerini bizlere de yazmak nasip olur burada.
Ay canım ya pc ye atamıyorum ki sorun var malesef 2-3 fotosu var pc de onu da paylasmıstım diğerlerini atamıyorum arsiv yapacaktım bende sonra cd hazırlayıp albümüne ekleyecektim ama olmuyor her gün emzirmeye gittiğimde fotosunu çekiyorum zaten o kadar hızla değisiyorlar ki ilk haftayla alakası yok.Tuğrul'u görmemize de az kaldı hayırlısıyla kucaklarınıza alın sizler de sonra bebisler için bir topik açalımcnm erenın fotosunu paylasırmısın buyumustur o yaa yerım
evet cnm ıyı fıkır gercekten, ınsan cok merak edıyr yavruları, ılk paylastıgın fotolar gozumun onunden gıtmıyor ne kadar tatlıydı masallah kuzuya yaaAy canım ya pc ye atamıyorum ki sorun var malesef 2-3 fotosu var pc de onu da paylasmıstım diğerlerini atamıyorum arsiv yapacaktım bende sonra cd hazırlayıp albümüne ekleyecektim ama olmuyor her gün emzirmeye gittiğimde fotosunu çekiyorum zaten o kadar hızla değisiyorlar ki ilk haftayla alakası yok.Tuğrul'u görmemize de az kaldı hayırlısıyla kucaklarınıza alın sizler de sonra bebisler için bir topik açalım
Merhaba kızlar hikayemi buraya da ekliyorum
Umarım herkes iyidir..çok şükür kendime geldim ve doğum hikayemi anlatmak için geri geldim..hepinize çok teşekkür ediyorum bildirimlerim çok fazla hepinize tek tek cevap vermem mümkün değil...
Eşimle evleneli 7 ay olduktan sonra artık bebek için manevi olarak hazır olduğumuzu hissettik ve çalışmaya başladık..denemelerimizin ilk ayında hamile kalamadım..
2. ayımızda erken gebelik testi yaptım negatif çıktı eşime söyledim..adetimi beklemeye başladım..adetimden bir gün önce işyerinde mide bulantısı farkettim hemen eczaneden test aldım ve öğle arasında yaptım..belli belirsiz çizgiyi gördüğümde kalbim ağzıma geldi çünkü bebek olmasa orada o hayalet çizginin çıkmasının imkanı yoktu
Hemen kan testi vermeye gittim pozitif sonuç alınca eşime bebeğimizin ağzından bir mektup yazdım..10 mart günüydü ve eve sürekli seçimler için aday tanıtım zarfları geliyodu..bir zarfın üstüne eşimin adını yazdım akşam eve geldiğinde "sana zarf gelmiş yine" dedim.."bu ne yaaa yine seçim zarfımı" dedi bir kenara attı
1-2 hafta sonra kesemizi görmeye gittik ...10 gün sonra yani 8. haftada kalp atışını duymaya gittik..kalp atışını duymaya eşimle gidemedim izin alamadı annemle gittim..ben evlenmeden önce bile hep ikizlerim olacağını düşünüyodum doktora hiç bir şey sormadım söylemedim yinede..kendi kendine "tek kese tek bebek"dedi.."öyle mi ben hep ikiz hissediyodum" dedim..güldü.."hayır tek bebek" dedi..doktorun yanından çıktıktan sonra eşimi aradım ona da hala ikiz hissettiğimi söyledim.."doktorda tek demiş sen hala ikiz diyosun" dedi o da bi güldü
10. haftada eşimle bebeğimizin durumunu öğrenmeye gittik...usgye girdim..doktor baktı baktı baktı suratı değişti "hımmmm" dedi..ekrana bakıyorum iki tane beyaz leke..aklımdan o anda neler geçti korkudan..daha sonra doktor "ailede ikiz var mı bunlar iki taneymiş" dedi..eşim şok oldu ben çok şaşırmadım çünkü hissediyordum hep..3 boyutluyu açtı doktor..iki tane yumru sırt sırta vermiş duruyor...eşim şok oldu sevindik ağladık mutlu olduk..son gülen iyi güler hesabı bu sefer ben onlara güldüm
18. haftada sabah 5te kramplarla uyandım doğru üniversite hastanesine gittik..malesef orada çok pişmanlıklarım oldu bebeklerimin düşmek üzere olduğunu anlamadılar bir şey yok dediler..özeldeki doktoruma gittim direk..2 gün yatış verdi progestan hap ve iğnelere başladık...raporlarla doğum iznine kadar geldik çok şükür..
22. haftada ikisininde kız olduğunu öğrendik ki zaten herkesin bir kız bi oğlan demesine rağmen ben yine ikisininde kız olduğunu hissediyordum
33. haftamda kendi şüphelerim üzerine idrar testi yaptırdım ve protein miktarının yüksek olduğunu gördük..doktoruma sonuçları yolladım tansiyon takibine başladık..10 ekimde doktorumuz bebeklerin ciğerlerinin gelişmiş gözüktüğünü ancak ne olur ne olmaz diye ciğer geliştirici iğneleri yapmamızı istedi bebekleri alıcaz dedi..bizim elimiz kolumuz bağlandı yaptıramadık durumun bu kadar ciddi olduğunun da farkında değildik...11 ekimde hastaneye tekrar gittik protein değerim 2 katına çıkmıştı..ciğer geliştiricileri yaptırmadığımız için dokor çok kızdı 24 saat kaybettirdiniz dedi ve haklıydı...iğnelerin etki etmesini beklediğimiz için 1 gün geç doğum yaptım bayramın 3. günü pazartesi günü..eğer 1 gün erken sezeryana alınmış olsam vücudum bu kadar hırpalanıp 3 katına çıkmayacaktı bu kadar ödem toplamayacaktım..çok orlu 1 hafta geçirdim preeklempsinin esas ne olduğunu doğumdan sonra anladım..kaç gün annem babam kucağında tuvalete taşıdılar beni..bebeklerimden önce bana bebek gibi baktılar...
Neyse her şeyden önemlisi 34+1 de sabah saat 10.20de 1700-1500 gram iki tane kız meleğim sağlıkla dünyaya geldiler..daha sonra kilosu yüksek olan bebeğimin durumunun iyi olduğu ancak kilosu küçük olanın bir sıkıntısı olduğu ama ne olduğunu anlayamadıklarını söylediler..
Durum aynen şu şekildeymiş kızlar..küçük olan bebeğimde kalpten temiz kan çıktıktan sonra vücuda dağıtıldığı damarında darlık varmış..4 mm olması gereken damar 2 mmymiş..yani vücuda istediği oksijen pompalanamıyor ve bebek gelişemiyor nefeslenemiyor ve iş malesef kalp yetmezliğine kadar gidiyor Allah korusun..
Bebek doğduktan sonra göbek bağı kesilir kesilmez, anne karnında plesentadan beslenmeyi sağlayan damar kapanıyormuş...benim bebeklerim prematüre doğduğu için küçük bebeğimde bu damar, Allah tarafından kapanmamış ve bebeğin nesi olduğunu doktorlar anlayana kadar dolaşımı o yan damardan devam etmiş..büyük bebeğimde ise bu damar kendiliğinden kapanmış..yani doğumdan sonra ikinci bir mucize daha yaşadık..belki bir kaç hafta sonra bebeklerim alınsa küçük bebeğimde de o damar kapanıcaktı ve elimizden hiç bir şey gelmeyecekti..yani demem o ki ben erken doğurucam diye üzülürken her şerde bir hayır olduğunu bir kere daha gördük...ve hayatın yaptığımız planlara göre gitmediğini ve her şeyin başının sağlık olduğunu...
Bebeğin durumu ancak çarşamba günü anlaşıldı ve istanbul veya ankarada tedavi olması gerektiğini ambulans uçakla gitmesi gerektiğini söylediler..konu bebek olunca bizim gibi olmuyor işler...hacettepe ve siyami ersekte bu konuda uzman doktorlar olduğunu söylediler..eşim ne yaptı etti iki profesörede telefonla ulaştı ancak iki doktor da "bebek gelsin bakılır ilgilenilir sıraya alınır" diye abuk subuk konuştu...biz yıkıldık..bebeğin durumu acil hem doktorun bulunması hem doktorun bebeği kabul etmesi ve hastanelerin anlaşarak prosedürleri hızlıca halledip bebeğin nakledilmesi gerekiyor..ve bu süreçte bize bebeğin maksimum 1 haftası var deniyor.. çarşamba akşamı biz yıkılmış bir durumda telefonla 112den haber bekliyoruz...herşey bomboş gelmeye başladı ya bebeğimi meleğimi bir daha göremezsem diye aklımdan geçenleri size anlatmam mümkün değil inşallah da anlamasınız kızlar..Allah düşmanıma yaşatmasın inşallah...daha sonra saat 8e doğru haber geldi Allah razı olsun istanbul medical parktaki çocuk kalp kardiyoloğu doktor hemen getirin bebeği ben ilgilenicem demiş..bebeğimi perşembe günü götürdüler öğleden sonra 4te uçağa bindi..6da hastanedeydi..doktor beklemiş tetkilerini yapmış ve acil anjiyo olması gerektiğini söylemiş..bu şekilde haftasonunu çıkaramaz demiş..bu esnada bebeğimin kanında yüksek dozda enfeksiyon çıkmış..doktor bu iki durum çakışırsa bebeği kaybedebiliriz demiş..zaten kilosu çok düşük olduğundan çok ümit de vermek istemedi anjiyodan da şüpheliydi..ama bekleyerek de düzelecek bir durum değil gittikçe bebek kötüleşiyor..yani anjiyo yapılması zorunlu...mübarek cuma günü öğleden sonra bebeğim anjiyosunu oldu ve Allahın izniyle çok şükür sağlıkla ameliyathaneden çıktı..ctsi günü değerlerinin düzelmeye başladığını söyledi doktor...cumadan beri uyutuluyormuş bugün uyandırılıp kendi kendine nefes alabiliyor mu diye kontrol edilcekmiş..eşim yanında bekliyor..sağlıkla bu süreci atlatırsa 3-4 kilo olunca ameliyat olup o damardaki hasarlı kısmın düzeltilmesi gerekiyor...inşallah sağlıkla o ameliyatı da atlatıp meleğimiz yanımıza gelir..
Şu geçirdiğim zorlu 1 haftada yanımda olduğunuz için, bebeklerime kendi bebekleriniz gibi dua ettiğiniz için, beni bebeklerimi ve durumumuzu merak ettiğiniz için, arkadaşlığınız kardeşliğiniz ablalığınız için, hiç birşey yapamayıp "Allahım inşallah bebeği iyi olur" diye sadece aklınızdan geçirmeniz için bile her şey için çok çok teşekkür ederim Allah hepinizden bin kere razı olsun ve sağlıkla bebeklerinize kavuştursun inşallah...inşallah Allah kimseye yaşatmasın böyle acılar...minnacık fındık kadar bir bebek masumca size gülümsüyor nefes almaya çalışıyor hayatta kalma mücadelesi veriyor ve siz hiç bir şey yapamıyorsunuz..şu 1 haftada hep geride bir bebeğim daha olduğunu düşünerek ayakta kaldım..yoksa ne olurdu bilemiyorum..
Sezeryandan sonra bebeklerimin bu durumundan dolayı ne oda süsleyebildim..ne yanımda götürdüğümüz bebek şekerlerini çikolatalarını açıp koyabildik..ne lohusa kıyafetlerimi giyebildim..boğazımda bir yumruyla birlikte hepsi çantada aynen öyle kaldılar...hiç bir şeyi hayal ettiğim gibi yaşayamadım tabiki ama hiç birinin gözümde bir değeri yok kızlar..sizin de olmasın..inananın karnınızdaki gibi olmuyor kesinliklee..dün mesela büyük kızım ilk kez gözlerini açtı..küveze yanına girdiğimde çipil çipil gözlerini açmış elinide açmış beni bekliyordu "merhaba anne" der gibi..ilk kez gözü açık gördüm gözgöze geldim ve o an yaşadığım duyguyu tarif edemem...onunda sadece kilo almasını bekliyoruz bir 10 gün daha kalıcakmış..yeterki sağlıkla çıksınlar göremesem de olur ne kadar kalsalar olur..yeter ki sağlıklı olsunlar...
evet kızlar benim hikayem şimdilik bu kadar..sezeryan yerimin acısını dünden beri hissetmeye başladım çünkü ödemlerim yeni indi daha..sormak istediğiniz her şeyi sorabilirsiniz artık bana elimden geldiği kadar yardımcı olucam...sizleri çok seviyorum
çok büyük geçmiş olsun .. gelişmeleri paylaşırsan çookk mutlu edersin ..
rabbim hepinizi birbirinize bağışlasın canım
Canım bende yazmak istiyorum unutmadım bu topiğimizi de ama biliyorsunuz miniğim halen küvez de onun çıkmasını bekliyorum herseyimi ertelediğim gibi doğum hikayami yazmayı da erteledim.Küçük horozum evimize gelince bizim hikayemiz tamamlanacak o zaman severek paylasıcam hikayemizi teyzelerimizle.
Canım çok güzel fikir.. Yalnız ben hep telefondan giriyorum, pcye gecer gecmez yapıcam, söz!
