Doğumdan önce ilk işlem olarak belden bir iğne yapıp, sonra da belinden ince bir katater takıyorlar. İğne acı vermiyor. Kateter takılırken de hiçbirşey hissetmiyorsun, hissiz bir bölge ya da çoktan uyuşmuş oluyor. Artık çoğu normal doğumda da, annenin daha konforlu şekilde dalgaları karşılaması için epidural takılıyor zaten. Bel ve omurilik önemli sinirlerin olduğu bir bölge olduğu için, epidurali yapacak narkozitörün, konusunda tecrübeli ve iyi olmasına dikkat edilmeli.
Epidural takıldıktan sonra doğum başlıyor. Vücudunda hiçbir değişiklik olmuyor yani bayılma, uyku vs... Takılmadan önce ne kadar uyanıksan, aynen öyle uyanıksın. Diğer ilginç şey ise, herşeyi hissediyorsun ama acı duymuyorsun. Bebeğin tam doğum anında, bebeğin çıkışını yani doğurduğunu hissediyorsun. Muhtesem bir his... Uyanık oldugun için bebeğini hemen görüyor, dokunuyor, sesini duyuyorsun. Narkoz almadığın için sütün geliş süresi çok fazla etkilenmiyor tahminimce. Ayrıca narkoz almayınca, uyanma süresi sıkıntıları yaşanmıyor. (Kusma, bulantı, sürekli uyku, bulanık zihin vs)
Bazı arkadaşlarım hiçbir acı hissi olmasa da, doğum ve ya ameliyat hissini kaldıramayacaklarını düşündükleri için tamamen narkozla uyutularak sezeryan olmayı tercih ettiler. Eğer sezeryan ile doğuma kesin karar verdiysen; bahsettiğim şeyleri yaşamak seni ürkütmüyor tam tersi heyecanlandırıyorsa, epidurali tercih edebilirsin.
Ayağa kalkmak zaman almıyor tam tersi aynı gün ayağa kaldırıyorlar. Hatırladığım en büyük acı ilk ayağa kalkıp yürüdüğüm zamandı. Buna rağmen ayağa kalkmaya başladıkça giderek rahatlıyorsun. Onun dışında benim sancım, ağrım pek olmadı. Kataterden (belden)sürekli ağrı kesici veriliyor. Zaten düğmesi elinde ağrı olacak gibi hissettğin an basıyorsun, ilaç gidiyor.
Buarada doktorlar doğum esnasında gerekli gördükleri an narkoza geçip devam edebilirler.
Başka ne sormak istersen sorabilirsin herzaman canım. İlk doğumda ben herşeyi çok merak ediyordum ama tam anlamıyla sorabileceğim biri yoktu, keşke olsaydı. İlk gebeliğimde zorunlu olarak sezeryan yaptım. Astım rahatsızlığım var ve hamililiğimde korkunç boyutlara ulaşmıştı. Nefes alamadığım için konuşamıyordum, iki kelime ile cümle kuruyor, kafa sallıyarak anlasıyor, yatamıyordum. Bebeğe yeterli oksijen gitmeyeceğinden bile şüphelendiler o hale gelmiştim, Allah kimseye vermesin.... ve artık son üç ayda nefes alamayıp her an boğulacağım dışında birşey düşünemez hale gelmiştim. astım krizi geçirdiğimde ilaçlar bile yetmiyor daha fena oluyordum. Zorunlu olmasaydım da, sezeryanı seçebilirdim belki, sanırım zamanında gelmezse hiç riske atmaz ve sezeryana ok derdim. Öyle 3 hafta filan beni öldürsen beklemezdim, birşey olur diye korkardım. Şimdi doktora normal doğum yapıp yapamayacağımı sordum. Çünkü bu gebeliğimde astımım çok daha iyi huylu seyrediyor. Daha önce sezeryan olduğum için normal doğumun zorlama olacağını söyledi, ben de zorlamadım. Halen acaba mı diye aklıma geliyor ama doktoruma güvendiğim için ısrarcı olmadım. Yaşadığım kadarıyla epidural sezeryanın da kötü ya da korkulacak birşey olmadığını da görünce ok dedim...