Nişan, ömür boyu birlikteliğe giden yolun ilk adımları... Çok güzel bir duygu... İki yıl önce nişanlanmaya heves ettik eski sevgilimle, açıkçası bu bana şimdi bakınca "çocuksu" gibi geliyor... 20 yaşımdayım, daha üniversitedeyim, vay efendim bütün tanıdıklar evleniyormuş, deneyelim mi? Bir acele herkese duyurduk, elimiz ayağımıza dolaştı... Nişanımız oldu olmasına, bir baktım "Artık sen nişanlısın. Artık sen düğün arifesindesin..." say say dur... Ailelerimiz iyice bir kaynaştı. Daha nişan yapılalı 2 hafta olmuş, torun torba konuşuluyor. Kendi kendimize sıkılmaya başladık. Ailelerimizin bizden heyecanlı olması, çevredekilerin beklentileri kendimi olduğumdan büyük hissetmeme neden oldu. "Biz ne yapıyoruz, daha 20 yaşındayız, yaşamımızın en güzel dönemi, ne oluyor?..." Sonra sevgilimle ayrılma kararı aldık. Saçma bir ilişkiydi, komikti.
Daha 5 ay önce tanıdığım (çok şükür ki çok iyi bir sevgiliydi) bir erkekle nişanlanmamdan ne beklerdiniz? Hem de 20 yaşımda... Bazen kendini yaşından farklı hissedersin. Benim deneyimim böyleydi. Şimdi ise bir ilişkim var, merak etmeyin acele yok
hoşçakalınn
